[นิยายแปล(WN)] 狂乱令嬢ニア・リストン คุณหนูโลลิคลั่งเนีย・ลิสตัน 297 ปฏิบัติการแทรกซึมหมู่เกาะหมีอากาศ หมีที่แท้จริง ９

297 ปฏิบัติการแทรกซึมหมู่เกาะโจรสลัดอากาศ รูปร่างที่แท้จริง ９

「――ต้องขออภัยด้วยน่ะ ที่ต้องปฏิบัติด้วยเช่นนี้」

「――กวินโดโนะ ก็ดังที่ข้าได้บอกไปก่อนหน้านี้ มิจำเป็นต้องกังวลไป ฟิเลียริโอซามะเองก็มิได้กังวลสิ่งใดเป็นพิเศษเช่นกัน」

เมื่อลองสังเกตตามแนวสายตาของนายพล กวิน กับอัศวินศักดิ์สิทธิ์ไรจิที่กำลังสนทนาอยู่ข้าง ๆ กัน ฟิเลียริโอหัวเราะอย่างร่าเริงภายใต้ผ้าปิดตา

「――บอกตามตรงว่าฉันรู้สึกประหม่านิดหน่อย นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันถูกจับปิดตาและถูกล่ามโซ่ นอกจากนี้ ผู้คนจำนวนมากจะได้เห็นฉันใช่ไหม？」

ถูกให้รอ

ถูกให้คุกเข่า

ได้รับการปฏิบัติด้วยความกรุณา

แม้ว่าความยากลำบากในวัยเด็กจะยังคงฝังแน่นอยู่ในตัว แต่ก็เป็นเวลาประมาณสิบปีแล้วที่เธอกลายเป็นนักบุญ ต้องขอบคุณการทำงานอย่างหนักของตัวเอง การได้รับการปฏิบัติเช่นนี้จึงค่อนข้างสดใหม่

ภาพลักษณ์ได้ถูกสร้างขึ้นแล้ว

เสื้อผ้าของเธอเป็นชุดสีขาวเรียบ ๆ ซึ่งเรียกอีกอย่างว่าชุดฝึกซ้อมของนักบุญ แทนที่จะเป็นเครื่องแต่งกายที่เป็นทางการของนักบุญ แต่ด้วยดมือที่ถูกมัดไว้ด้านหลัง ปิดตาด้วยผ้า และกำลังจะให้เฟรซ่าสวมปลอกคอให้จนตอนนี้ก็ดูเหมือนเป็นทาสโดยสมบูรณ์

「แต่พอมองไม่เห็นแล้วก็น่ากลัวจริงไหม？」

ผ้าปิดตามีไว้เพื่อเน้นการปฏิบัติการในฐานะทาส แต่ก็เป็นมาตรการป้องกันไม่ให้ฟิเลียริโอแสดงโฉมหน้าที่แท้จริงของเธอด้วย

การดำเนินการนี้ทำเพื่อลดจำนวนองค์ประกอบที่จะทำให้เกิดเรื่องไม่เป็นเรื่อง หลีกเลี่ยงการถูกตีตราว่าเธอเป็น「นักบุญที่ได้รับการปฏิบัติเหมือนเป็นทาส」

แม้ว่าฟิเลียริโอจะวางแผนเกษียณจากการเป็นนักบุญเร็ว ๆ นี้ แต่เรื่องที่เกิดขึ้นนี้ไม่ได้ส่งผลแค่ตัวเธอเองเท่านั้น ทว่ายังรวมถึงชื่อเสียงของอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ อัสตาเนีย

「ไม่หรอกคะ？　การฝึกเป็นนักบุญเองนั้นก็เกี่ยวข้องกับการเรียนรู้มโนภาพค่ะ แม้ว่าจะถูกจำกัดอยู่ในขอบเขตที่แคบ แต่ฉันก็สามารถเข้าใจได้ในระดับหนึ่ง」

มโนภาพ

ความจริงที่ว่าเธอมีจิตนักสู้นั้นช่างน่าประหลาดใจ――เนื่องจากหลายคนไม่มีโอกาสได้พูดคุยกับนักบุญแห่งอัสตาเนียมาก่อน「คำพูดและการกระทำของนักบุญที่แท้จริง」ที่ได้ใช้เวลาร่วมกันมาทำให้ก่อให้เกิดความสับสนขึ้นในใจของใครหลายคน

ยังไงก็เถอะ ภาพลักษณ์ของการปรากฎตัวที่น่าประทับใจถูกทำลายป่นปี้……นักบุญดูค่อนข้างจะเป็นสายสมองกล้ามนิดหน่อย หรือบางทีพวกเขาอาจเป็นผู้ใช้แรงงานที่แข่งขันกันเพื่อความแข็งแกร่งทางร่างกาย

「ปลอกคอ ไม่เป็นไรใช่ไหมคะ？　ฉันอาจจะต้องดึงมันแรงขึ้นอีกหน่อย แต่……」

「เชิญได้ตามสบายเลยค่ะ เฟรซ่า ฉันคุ้นเคยกับการอดทนต่อสิ่งต่าง ๆ ผ่านการฝึกฝนในฐานะนักบุญมาแล้ว」

รู้สึกถึงความมืดมนเล็กน้อยในการฝึกฝนนักบุญ ――ในขณะเดียวกันนั้นเอง เวลาที่จะลงจอดบนเกาะโจรสลัดอากาศก็ใกล้เข้ามาแล้ว

「เช่นนั้น ท่านสุภาพบุรุษและสุภาพสตรี มายืนยันครั้งสุดท้ายกันเถอะ」

เมื่อเห็นว่าพันธนาการของนักบุญเสร็จแล้ว ลูกเรือทั้งหมดก็มารวมตัวกันบนดาดฟ้า

กัปตัน・ริโนะ เนื่องจากนี่คือ งานแสดงจริงกำลังจะเริ่มต้นขึ้นแล้ว จึงต้องดำเนินการยืนยันเบื้องต้นเป็นครั้งสุดท้าย

「อันดับแรกสถานที่ที่เรียกว่า『เกาะเกตเวย์』จะเป็นเกาะเพียงแห่งเดียวที่โจรสลัดอากาศกลุ่มหน้าใหม่จะสามารถจอดเรือได้ ห้าคนที่จะขึ้นฝั่งคือ ฉัน、อันเซล、แกนดอล์ฟ、เฟรซ่า、และนักบุญซามะ ส่วนที่เหลือจะรออยู่บนเรือ กรุณาทำงานรักษาความปลอดภัยด้วย」

สิ่งแรกที่ต้องกังวล ณ จุดนี้คือการเสียเรือเหาะ

ตัวอย่างเช่น ถ้าลิลลี่ซึ่งนำหน้ามาเกิดทำตัวขัดกับข้อตกลง บ้าดีเดือดไปลุยที่นอกอาคาชิมะ

เธออาจไปสร้างศัตรูไว้โดยรอบตัว และขึ้นอยู่กับการอาละวาดของลิลลี่ ในสถานการณ์เช่นนั้น เรืออาจถูกโจมตีพร้อมกันโดยไม่ต้องถาม

จำต้องหลีกเลี่ยงเรื่องนี้

เพราะนอกจากจะมีบุคลากรทางทหารแล้ว ยังมีเจ้าหน้าที่ซ่อมบำรุงบนเรืออีกด้วย พวกเขาสู้ไม่ได้ นอกจากนี้ แม้จะไม่เป็นทางการ แต่เจ้าหญิงแห่งอาร์ตัวร์ก็อยู่บนเรือด้วย ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นก็เป็นปัญหาระหว่างประเทศทันที

ดังนั้น ในกรณีฉุกเฉิน ก็มีแผนให้สามารถละทิ้งพวกริโนะแล้วหนีไปได้ทันที――ดังนั้นคนที่ได้ขึ้นฝั่งจึงมีเพียงเหล่านักสู้เท่านั้น ในกรณีที่เลวร้ายที่สุด แม้ว่าจะถูกทิ้งไว้บนเกาะก็ยังสามารถเอาตัวรอดได้

หากเป็นพวกเขาก็คงไม่มีปัญหาที่จะอยู่บนเกาะไปพร้อมกับการปกป้องนักบุญ

ส่วนนักบุญนั้นเพื่อเป็นการโอ้อวดความสำเร๊จกของกลุ่มโจรสลัดอากาศลิลลี่หุบเขาพิษหิมะ(สโนว์・ลิลลี่)จึงมีความจำเป็นต้องพาเธอไปด้วย

เราไม่สามารถบอกให้ใครรู้ว่าภารกิจของสี่อาณาจักรในปฏิบัติการปราบปรามหมู่เกาะโจรสลัดอากาศกำลังดำเนินการอยู่ได้

นั่นเป็นเหตุผลที่จำเป็นต้องเน้นย้ำว่าให้ชัดเจนว่าพวกเขาเป็นโจรสลัดอากาศโดยไม่มีการโกหก

สำหรับการปกป้องเรือนั้น จะเป็นหน้าที่ของอัศวินศักดิ์สิทธิ์ไรจิ กับเว่ยป้า・เซิน แห่ง อู่ไห่ตง ทั้งสองคนนี้ก็มีพลังแข็งแกร่งพอที่จะทำหน้าที่ได้เช่นกัน

「หลังจากที่เราได้รับข้อมูลเกี่ยวกับหมู่เกาะโจรสลัดอากาศมากพอแล้ว เราจะย้ายไปที่อาคาชิมะทันที ดังนั้นโปรดเตรียมพร้อมที่จะออกจากเรือได้ตลอดเวลา」

ตามแผน ลิลลี่น่าจะพิชิตอาคาชิมะได้เรียบร้อยแล้ว ――ด้วยการกำจัดแฟรกไจล์ ราชาแห่งการหลบหนี หนึ่งในสี่ราชาแห่งท้องฟ้า ออกไปก็น่าจะทำให้สามารถเข้าควบคุมอาคาชิมะได้

หลังจากยืนยันข้อเท็จจริงแล้ว ลิลลี่หุบเขาพิษหิมะ(สโนว์・ลิลลี่)จะย้ายไปที่อาคาชิมะ และร่วมตัวกับลิลลี่

หรือถ้าให้พูดอีกอย่างก็คือ ถ้าอาคาชิมะถูกพิชิต มันก็เท่ากับว่าพื้นที่แห่งนั้นถูกควบคุมโดยลิลลี่หุบเขาพิษหิมะ(สโนว์・ลิลลี่)เรียบร้อยแล้ว ดังนั้นมันจึงไม่ใช่การเคลื่อนไหวที่ผิดธรรมชาติขนาดนั้น

สังคมโจรสลัดอากาศเป็นสังคมแห่งพลังล้วน ๆ

หากทุกอย่างเป็นไปตามแผนที่วางไว้ เราได้แฟรกไจล์ ราชาแห่งการหลบหนีได้แล้ว และจะนั่งอยู่บนเก้าอี้ตัวนั้น

และหากพูดถึงเพียงความสามารถก็ไม่มีโอกาสเลยที่ลิลลี่จะล้มเหลว

เว้นแต่ว่าแฟรกไจล์จะหายตัวไป หรือกำลังอาละวาดบนเกาะอื่นด้วยเหตุผลบางประการ

「และเมื่อพวกเราย้ายไปที่อาคาชิมะแล้ว ก็จะสามารถพักหายใจได้ในที่สุด พวกคุณบางคนอาจเหนื่อยล้าจากการอยู่บนเรือมายาวนานแล้ว

เอาล่ะ ทุกคน ตอนนี้ก็ถึงเวลาของจริงแล้ว――ขอฝากด้วย！」

「「ฮาっ！」」

ด้วยวิธีการนี้เอง โจรสลัดอากาศลิลลี่หุบเขาพิษหิมะ(สโนว์・ลิลลี่)จึงได้ลงจอดบนเกาะโจรสลัดอากาศ

「――ฉันกัปตัน・รีโนะ！　ผู้ที่ไม่ใส่ใจชีวิตสามารถท้าสู้ได้เสมอ！　ฉันจะเอามันไปเป็นเหยื่อล่องูทะเลเพลิงคาคาจา！」

และพวกที่ยังคงอยู่บนดาดฟ้าเรือเฝ้าดูสภาพแวดล้อมด้วยความระมัดระวัง ขณะที่เหล่านักสู้ และนักบุญที่นำริโนะขึ้นฝั่งอย่างห้าวหาญ

ไม่ พูดให้ถูกคือ――

「กวินโดโนะ、ท่านจะไม่พูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องนั้นหน่อยรึ？」

ไรจิที่กำลังเฝ้าดูหันไปถามกวินที่ยืนเคียงข้างกัน――ยังไงก็ตาม ทั้งสองคนไม่ได้สวมชุดทหารหรือชุดเกราะ แต่เป็นชุดโจรสลัดอากาศสกปรก

「เรื่องนั้น？」

「ท่านจะแสร้งทำเป็นไม่รู้อย่างงั้นรึ ปีที่แล้ว……ไม่สิ น่าจะสองปีแล้วสินะ？　เป็นเรื่องที่รู้กันดีว่าแว็ง เดอ ครุชได้นำเข้าเมจิกวิชั่นของอาร์ตัวร์」

「อ้า งั้นเรอะ……เป็นที่รู้กันสินะ ม๊า ก็แล้วยังไง จุดประสงค์ก็เพื่อบันทึกเท่านั้น」

ทหารซ่อมบำรุงหลายคนที่ยืมตัวมาจากกองทัพอากาศไม่เพียงแต่ดูแลเรือเหาะเท่านั้น แต่ยังต้องถ่ายภาพสะท้อนด้วย

สำหรับภารกิจในครั้งนี้ พวกเขาได้เรียนรู้การใช้งานกล้องของเมจิกวิชั่นเป็นอย่างดี

เพื่อเป็นการพิสูจน์เรื่องนี้ ในตอนนี้มีทหารซ่อมบำรุงนายหนึ่งที่ถือกล่องไม้ไว้ แม้ว่าจะไม่มีประโยชน์อะไรก็ตาม และทหารซ่อมบำรุงอีกนายที่ถือท่อนไม้ไว้บนบ่าอย่างผิดธรรมชาติ

พวกเขากำลังถ่ายภาพ「เกาะเกตเวย์」อยู่ และกำลังเล็งกล้องที่ถูกพรางไปที่ต่าง ๆ

แน่นอนว่าไม่ใช่เพื่อการออกอากาศ แต่เพื่อการบันทึก

จุดประสงค์คือเพื่อถ่ายทำสิ่งที่เกิดขึ้นบนเกาะโจรสลัดอากาศ และนำไปใช้ประโยชน์ในภายหลัง แน่นอนว่ามันอาจไม่มีประโยชน์มากมาย ถึงกระนั้น มันก็จะยังเป็นภาพสะท้อนที่บันทึกช่วงเวลาอันทรงคุณค่าไว้

「――เห้ ตอนนี้กำลังสนทนาเรื่องเมจิกวิชั่นอยู่รึคะ？ ความรู้สึกที่ผิดธรรมชาตินั่น อยู่ในระหว่างถ่ายทำเช่นนั้นสินะคะ？」

และคนที่เดินเข้ามาอย่างเงียบ ๆ จากด้านหลัง และพูดขึ้นมาก็คือ เจ้าหญิงลำดับที่สองแห่งอาร์ตัวร์ อาเชียเซม ซึ่งขึ้นเรือมาในฐานะสาวใช้ของนักบุญ

「ทีแรกทางอาร์ตัวร์เองก็คิดที่จะนำทีมถ่ายทำมาด้วย แต่เนื่องจากพวกเราไม่มีกำลังคนหรืออุปกรณ์เพียงพอ ดังนั้นจึงไม่สามารถจัดการให้ทันเวลาได้」

ปัจจุบัน อาร์ตัวร์กำลังประสบปัญหาจากเมจิกวิชั่นที่ไม่เคยประสบมาก่อน

ในอดีตรายการถูกผลิตและออกอากาศโดยกลุ่มใหญ่ สถานีออกอากาศเมืองหลวง สถานีออกอากาศลิสตัน และสถานีออกอากาศซิลเวอร์ แต่ปัจจุบันมีอีกสองกลุ่มที่เกิดมาใหม่

เป็นผลให้มีการสร้างและออกอากาศรายการใหม่ที่หลากหลายทุกวัน――แต่โดยเฉพาะการเจริญเติบโตด้านวัฒนธรรม

สิ่งที่หรูหราเกินกว่าที่คนทั่วไปจะเพลิดเพลินได้ เช่น ภาพวาด การแสดง และละคร กำลังได้รับความนิยมและมีดาราเกิดขึ้นมากมาย

และภายในปีหน้า หอส่งสัญญาณจะถูกสร้างขึ้นเพื่อเชื่อมต่อระหว่างอาร์ตัวร์ และ แว็ง เดอ ครุช

แม้ว่าจะเป็นรายการออกอากาศต่างประเทศก็ตาม แต่จำนวนสถานีออกอากาศก็จะเพิ่มขึ้นอีกครั้ง

「การเชื่อมโยง」นี่จะมีผลกระทบต่อประเทศเพื่อนบ้านด้วยแน่นอน

แน่ใจได้เลยว่าในที่สุดเมจิกวิชั่นก็จะแพร่กระจายและเชื่อมโยงไปทั่วโลกจนถึงจุดที่ไม่มีประเทศใดที่ยังไม่ได้เข้าร่วม

และเมื่อพูดไปแล้ว เจ้าชายลำดับที่สอง ฮิเอโร่ซึ่งดูแลการขายได้กล่าวไว้ว่า การตอบรับจากอาณาจักรทหารจักรกล มาเวเลียดีมากเป็นพิเศษ ประเทศนั้นคงจะตัดสินใจนำเข้าในเร็ว ๆ นี้

แม้ว่าตอนนี้จะมีความก้าวหน้าอย่างน่าทึ่ง แต่――

สักวันคลื่นลูกใหญ่จะมาอีกครั้ง

ในระดับบนของอาร์ตัวร์นั้น ได้คาดการณ์ว่าการเติบโตครั้งใหญ่ดุจระเบิดในอุตสาหกรรมเมจิกวิชั่นจะเกินกว่าสถานการณ์ปัจจุบันอย่างมาก

ทว่าตอนนี้เอง พวกเขาก็คาดว่าจะไม่สามารถแม้แต่จะตามทันการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ที่กำลังเกิดขึ้นในปัจจุบันได้ และทุกอย่างก็บ้าคลั่ง

นั่นเป็นสาเหตุที่พวกเขาไม่สามารถหาทีมงานถ่ายทำให้ติดตามไปยังหมู่เกาะโจรสลัดอากาศในครั้งนี้ได้ แม้ว่าจะเป็นไปได้ คนที่สามารถจัดการอุปกรณ์ได้ก็ไม่ใช่นักสู้ ดังนั้นด้วยเหตุผลด้านความปลอดภัย จึงไม่สามารถเดินหน้าต่อไปได้

ดังนั้นมันจึงกลายเป็นสิ่งที่ถูกต้องแล้ว

「ภาพสะท้อนของทางแว็ง เดอ ครุช มาแบ่งปันกันเพื่อสี่อาณาจักรกันเถอะนะคะ？」

「……เอ๊ะ？」

เจ้าหญิงคนนี้พูดอะไรออกมา――กวินลังเลที่จะตอบคำถาม

ถ้าอีกฝ่ายไม่ใช่สมาชิกของราชวงศ์ เขาคิดว่าเขาคงหัวเราะใส่และกลบเกลื่อนผ่านไปได้ แต่ถึงแม้ราชวงศ์จะร้องขออย่างตรงไปตรงมาก็ตาม……

「อ้า、เป็นความคิดที่ดีเลย มาแบ่งปันกันเถอะ？」

「…………」

ราวกับว่าโชคดีทั้งหมดจะปลิวหายไป

ทันทีที่เขาแสดงช่องว่างออกมาแม้เพียงน้อยนิด เขาก็ถูกโจมตีอย่างหนักจากอัสตาเนีย ไรจิ

เมื่อเหลือบมองให้ดี สายตาของเขาก็สบกับลินตัน・ออรอน จากอู่ไห่ตงโคกุที่กำลังยิ้มอยู่ ดูเหมือนว่าเธอกำลังฟังอยู่เช่นกัน

ปฏิบัติการร่วมสี่อาณาจักรก่อตั้งขึ้นโดยไม่ได้วางแผนล่วงหน้า

ไม่ได้มีประเทศใดอยู่ในสถานะที่ดีกว่ากัน แต่……แผนการของแว็ง เดอ ครุชที่พยายามหาข้อได้เปรียบที่ไม่มีใครคาดคิดโดยการไม่แจ้งว่าพวกเขาได้นำกล้องเข้ามาด้วยกลับถูกค้นพบ และถูกปรับเปลี่ยนก้าวเดินให้อยู่ในแถว

「……ข้าไม่สามารถตอบได้ด้วยตัวเอง จำเป็นต้องไปถามผู้นำระดับสูงก่อน」

กวินได้แต่ส่ายหัว

ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー

คนแปลขออนุญาตเปิดโดเนทหน่อยนะงับ 

{ไทยพาณิชย์} {880-222211-5} {เสฏฐวุฒิ}

ขอบคุณ คุณพันธวงศ์ กสิกรไทย X-2186 มาก ๆ ครับ

ขอบพระคุณทุกท่านที่สนับสนุนเป็นกำลังใจเข้ามาด้วยนะครับ

ขอบคุณงับ