[นิยายแปล] Ore no iinazuke ni natta jimiko, ie de wa kawaii shika nai 15: WN 15

-ทั้งๆที่ฉัน…. เตรียมใจไว้แล้วนะ

-กับผู้หญิง ถามแบบนั้นไม่ได้นะ…คนบ้า

สรุปเรื่องราวจนถึงตอนนี้ 

เพื่อนร่วมห้องวาตานาเอะ ยูกะได้กลายมาเป็นคู่หมั้นของผมโดยบังเอิญ

ถึงจะคบหากันแบบบริสุทธิ์ แต่ก็ต้องมานอนห้องเดียวกันในยามค่ำที่ฟ้าแปรปรวน 

ในเวลานั้นเอง ก็ได้รับรู้คำพูดที่แฝงไปด้วยความหมายจากยูกะ

เอาไงดียูอิจิ-!?

[…ยูคุง?]

ผมที่กำลังมีเสียงในหัววนเวียนอยู่ ได้ถูกดึงกลับมาสู่โลกความจริงเพราะเสียงของยูกะ

ยูกะที่ยังซ่อนตัวอยู่ในฟูกตั้งแต่จมูกลงไปจนถึงท่อนล่าง พึมพำออกมาพร้อมดวงตาวาวประกาย

[ค คงไม่ชอบ…สินะ]

[เอ๋!? ฉันไม่ได้เกลียดหรืออะไรซักหน่อย!?]

[ก็ยูคุงกำลังทำหน้าดูกังวลอยู่นี่นา]

[อา- ถึงจะกังวลอยู่บ้างก็เถอะ]

[เอ้า ก็กังวลอยู่นี่ ฉันทำให้กังวลใช่ไหมล่ะ…. ตา-บ้า]

ยูกะที่พูดแบบนั้นก็ป่องแก้มออก

เตรียมใจ— จริงด้วย ยูกะพูดไว้แบบนั้น 

ในดวงตาของผมที่สะท้อนอยู่นั้น คือดวงตาของยูกะที่สดใส

อาา— พอโดนมองด้วยตาแบบนั้นแล้ว ไม่ไหวจริงๆด้วย

ตัวของผมเองก็รู้สึกว่าหัวเริ่มขาวโพลนขึ้นเรื่อยๆแล้ว

[—–เอ๋?]

ยูกะส่งเสียงเล็กๆขึ้นมา 

[อ๊ะ! ข…ขอโทษ]

รู้ตัวอีกทีผมก็เผลอเอามือไปวางบนแก้มยูกะแล้ว 

ผมรีบเอามือออกแล้วก็หันหลังให้ยูกะ 

มันทั้งนุ่มนวลแล้วก็อบอุ่น…

พอคิดถึงสัมผัสที่มาจากเด็กผู้หญิง ก็รู้สึกว่าใจของผมเต้นแรงขึ้น

[ค คง… ไม่ชอบสินะ ขอโทษ…]

[ก ก็ไม่ได้เกลียดหรอก…]

[แต่ทำหน้าไม่สบายใจอยู่นี่…]

[ถ ถึงจะไม่ได้กังวล…แต่มันน่าอายน่ะสิ ไม่รู้ว่าจะต้องทำตัวยังไงดี…]

พอหันกลับมา ยูกะก็กำลังบิดตัวไปมาอย่างเขินๆอยู่ในฟูก

 ตรงปลายผ้าห่มมีริมฝีปากโผล่ออกมา

ดวงตาที่ดูแวววาว แก้มที่แดงระเรื่อ

ยูกะส่งบรรยากาศที่ดูน่าหลงไหลออกมาซึ่งแตกต่างจากทุกครั้ง 

[คือว่า…ช่วยทำอย่างอ่อนโยนด้วยนะ?]

เธอทิ้งไว้เหลือเพียงแต่คำพูด 

ฟึ่บ ยูกะไปอยู่ในฟูกจนถึงหัวซะแล้ว 

……

—-อ่อนโยน?

นั่นมัน… ใช่แบบนั้นรึเปล่านะ?

ความคิดต่างๆนานาได้แล่นเข้าหัว 

ในเวลาเดียวกัน ฝันร้ายในช่วงม 3 ก็ได้กลับมา

ไปต่อดีไหม หรือไม่ควรจะไป 

ผมปิดตัวเอง เพราะไม่อยากให้ทุกฝ่ายต้องเจ็บปวดในความรักกับสาว3D

ผมที่เป็นแบบนั้น เพราะเคยสาบานว่าจะรักแค่สาว2D

แต่ว่าผมไม่ใช่พระอิฐพระปูนซะหน่อย— ถึงจะไม่สนใจสถานการณ์แบบนี้ได้ขนาดนั้น 

[ฮิย้า ฮิย้า]

ผมกำมือคู่เล็กๆของยูกะ 

สิ่งที่ส่งผ่านมาจากฝ่ามือ คือไออุ่นของยูกะ 

เสียงร้องที่เปล่งออกมาราวกับสัตว์ตัวเล็กตัวน้อยได้ส่งมาถึงหูแล้วไหลเข้าสู่โสตประสาท 

ยูกะจับมือผมไว้แน่นอยู่ทั้งอย่างนั้น โดยไม่ได้ปล่อย 

—ซึ่งก็หมายถึง?

[ไม่ไม่ไม่ไม่]

ความรู้สึกอันชั่วร้ายในตัวตื่นขึ้น ผมพยายามที่จะสลัดมันออกด้วยจิตใจแรงกล้า 

ใจเย็นสิยูอิจิ

มันก็จริงที่อีกฝั่งเป็นนักพากย์เสียงของอิซุมิยูนะที่ผมหลงรัก

ไม่ได้เป็นแค่สาว 3D แต่เป็นตัวตนที่อยู่ใกล้เคียงกับยูนะ 

แต่ว่าจนถึงตอนนี้ ยูกะก็ยังเป็นสาว 3D อยู่ 

ทำมากกว่านี้ไปไม่ได้แล้ว

ถ้าเดินหน้าต่อไปละก็ บางที— ก็จะกลับไปเจ็บปวดแบบช่วงม 3 ก็ได้

และในอีกด้านก็อาจจะ—ไปทำร้ายยูกะก็ได้ 

[…อือ]

เสียงร้องครางเครือปนกังวลของยูกะได้เข้าสะกิดที่หู 

การกระตุ้นแบบนั้นทำให้ร่างกายของผมชาไปหมด 

—เปร๊าะ

ในตัวผม รู้สึกถึงอะไรบางอย่างได้แตกหัก

อาจจะเสียใจในภายหลังอีกก็ได้ 

อาจจะสร้างประวัติศาสตร์ดำมืดที่ทับถมเพิ่มอีกก็ได้

แต่ว่า– เพื่อที่จะหยุดใจที่เต้นแรงนี้ 

ต้องแบบนี้เท่านั้นแล้ว 

[ยูกะ]

ผม เรียกชื่อคู่หมั้น 

เตรียมใจ– แล้วกระชากฟูกเธอออก