[นิยายแปล] Hell mode 97 หลบหนี 2

บทที่ 97 หลบหนี 2

            อเลนแบกเซซิลไว้กลางหลังและเดินเข้าไปในเมือง

            และมุ่งหน้าซิกแซกไปตามซอกซอยจากถนนใหญ่

            “อเลน ไม่พักที่โรงแรมเหรอ?”

            “ครับ ไม่พักครับ”

            อเลนหลีกเลี่ยงถนนใหญ่และเดินไปมาในซอยอย่างไม่เป็นแบบแผน เซซิลที่สงสัยเลยถามออกมา ถึงจะพบที่พักหลายแห่งตรงถนนใหญ่แต่อเลนก็เดินผ่านมันทั้งหมด

            ในระหว่างที่เดินไปตามซอย สัตว์อัญเชิญนก D ที่ใช้ตากลางคืนจับตามองอยู่ตรงประตูก็พบดรากฮา

            (อืม กะแล้วเชียวว่าต้องมีใบผ่านอยู่ด้วย)

            ดรากฮาแสดงอะไรที่เหมือนใบผ่านให้ดู ก่อนจะผ่านประตูเข้ามาในเมืองเหมือนกับพวกอเลน

            แล้วเริ่มเคลื่อนที่ด้วยความเร็วสูงอีกครั้ง

            (เอาละ เยี่ยมเลยดูเหมือนจะเป็นแบบตามมรอยเท้า ไม่ใช่แบบแผนที่)

            จากการที่อเลนหนีมาหลายชั่วโมง ทำให้วิเคราะห์สกิลติดตามของดรากฮาเสร็จสิ้น

            อเลนตอนที่ยังเป็นเคนอิจิเคยเล่นเกมต่างๆหลากหลายอาชีพ ปกติจะเล่นสายนักรบหรือนักเวท ใช้อาวุธหรือเวทมนตร์ที่แข็งแกร่งทำเดมเมจที่รุนแรงใส่ศัตรู  เป็นสายกล้ามเนื้อเต็มตัว ดังนั้นเลยไม่ค่อยมีประสบการณ์ในการใช้อาชีพสายโจรเน้นการลอบเร้นสักเท่าไร

            แต่มีบ้างที่ยังไงก็ต้องเล่นสายโจร ทำให้พอจะมีความรู้อยู่บ้าง

            ภายในสมองของอเลน การติดตามมี 2 ประเภท

            ・ประเภทที่ 1 ตรวจสอบรอยเท้าของเป้าหมายบนพื้น เพื่อติดตามเป้าหมาย

            ・ประเภทที่ 2 แสดงเป้าหมายในแผนที่เพื่อใช้ติดตาม

            อเลนค่อนข้างมั่นใน 100 % ว่าที่ดรากฮาใช้อยู่ในครั้งนี้คือประเภทที่ 1 

            เพราะอเลนเคลื่อนที่พร้อมตรวจสอบว่าตัวเองเลี้ยวตรงไหนไว้บ้าง ดรากฮาเองก็เคลื่อนไหวตามจุดที่อเลนเลี้ยวเหมือนกัน

            ถ้าหากเป็นแบบที่รู้ตำแหน่งของอเลนแล้วละก็ คงไม่ทำอย่างนั้นแล้วมุ่งหน้ามาทางนี้ด้วยเส้นทางที่สั้นที่สุดไปแล้ว

            ตอนนี้ดรากฮาเดินซิกแซกไปมาอย่างเปล่าประโยชน์ตามเส้นทางของอเลนอย่างต่อเนื่อง

            (เอาละ ได้เวลาไปกันแล้ว)

            “ขอโดดสักนิดนะครับ”

            “ว้าย”

            อเลนกระโดดและเริ่มเคลื่อนที่เหนือสิ่งก่อสร้าง เพื่ออกห่างจากดรากฮาเรื่อยๆ เพื่อให้ตามมาไม่ได้ในทันที

            (เอาละๆ เริ่มทิ้งห่างแล้ว! วิเคราะห์การติดตามได้อย่างสมบูรณ์แบบ คิดจะตามฉันมันยังเร็วไป 100 ปี!!!)

            สัตว์อัญเชิญนก D เห็นดรากฮากำลังร้อนรน ดูเหมือนจะกลับไปเส้นทางเดิมเพราะนึกว่าดูการเคลื่อนไหวผิดไป คงไม่นึกว่าอเลนจะรับมือกับการสะกดรอยตามด้วยการขึ้นมาบนสิ่งก่อสร้าง

            แล้วก็มายืนอยู่เหนือกำแพงเมือง

            “เอ๊ะ? ไม่สู้เหรอ? อเลนออกจะแข็งแกร่งไม่ใช่เหรอ?”

            ดูเหมือนภายในใจของเซซิลคิดว่าอเลนแข็งแกร่ง

            “ครับ เป็นแบบที่ไม่ถนัดรับมือสักเท่าไร เกรงว่าคงชนะไม่ได้ครับ”

            (ต่อให้ไม่เลือกวิธีการ โอกาสชนะก็มีไม่ถึง 10% เพราะสัตว์อัญเชิญของฉันมันเชื่องช้า ต่อให้วางกับดักแล้วซุ่มรอก็คงหลบได้ด้วยสิ เอาเถอะต่อให้โจมตีได้ถ้าใช้สมุนไพรฟื้นฟูก็จบเห่เหมือนกัน ออกจากเมืองกันดีกว่า บรอนออกมา)

            สัตว์อัญเชิญหิน D ที่ถูกเรียกออกมานอกเมือง ยกโล่ขึ้นขนานกับพื้นตามคำสั่งของอเลน แล้วอเลนก็กระโดดไปบนนั้น ก่อนจะเรียกสัตว์อัญเชิญหิน D ออกมาด้านหน้าและสั่งให้ทำแบบเดียวกัน

            ทำการกระโดดแบบเดียวกันไปเรื่อยๆ เพื่อมุ่งไปข้างหน้าโดยไม่ให้เหลือรอยเท้าเอาไว้เป็นระยะทางหลายกิโลเมตร

            (ไม่รู้ว่าจะแยกรอยเท้าของฉันกับสัตว์อัญเชิญออกหรือเปล่า แต่ทำอย่างนี้บ่อยๆเพื่อลบรอยเท้าก็แล้วกัน)

            ถึงกลยุทธ์นี้จะลบรอยเท้าได้ แต่ความเร็วในการเคลื่อนที่ค่อนข้างช้า เลยวิ่งบนพื้นสลับกับใช้สัตว์อัญเชิญหิน D เพื่อลบรอยเท้าซ้ำไปมาเรื่อยๆ สัตว์อัญเชิญนก D ยืนยันตำแหน่งของเทือกเขามังกรขาวเสร็จเลย เลยมุ่งขึ้นเหนือสุด ถ้าผ่านด่านเหนือสุดก็ใกล้ถึงเมืองแกรนเวลแล้ว

            อีกไม่นานต้องเตรียมนอน ถึงจะไม่ไกลมาก แต่แค่ 1 -2 วันคงกลับไม่ถึงเมืองแกรนเวล

            ทำการวางสัตว์อัญเชิญหิน D ล้อมรอบ และหยิบอุปกรณ์ตะเกียงเวทมนตร์และชุดเครื่องนอนสำหรับค้างแรมออกมาจากที่เก็บ

            “มีพรสวรรค์สินะ”

            เซซิลพูดพึมพำออกมาคนเดียวต่ออเลนที่เอาของต่างๆออกมา

            “ใช่แล้วครับ มันสะดวกตรงที่ทำอะไรได้หลายอย่างด้วยครับ”

            “แล้วทำไมถึงเงียบไว้ล่ะ?”

            “การพูดถึงพรสวรรค์ไม่ใช่เรื่องดีหรอกนะครับ”

            “นั่นสินะ……”

            ดูเหมือนภายในใจเซซิลจะยอมรับมันอยู่

            “พรุ่งนี้จะวิ่งเยอะกว่านี้ กรุณาพักผ่อนด้วยครับ”

            “อเลนไม่หลับเหรอ?”

            “ผมเองก็จะนอนเหมือนกันครับ ราตรีสวัสดิ์นะครับคุณหนูเซซิล”

            “……ราตรีสวัสดิ์”

            (เอาละ ถ้าเป็นไปได้อยากจะกลับให้ได้ภายใน 3 – 4 วัน ไม่อย่างนั้นคงทนไม่ได้)

            ในระหว่างที่อเลนดูใบหน้าตอนหลับของเซซิล ก็ให้สัตว์อัญเชิญตรวจสอบการเคลื่อนไหวของดรากฮา

            หลังจากนั้นหลายชั่วโมงก็ถึงเช้าวันรุ่งขึ้น แบกเซซิลที่ยังง่วงไว้กลางหลังและเริ่มออกวิ่ง เวลาพักจบลงด้วยการงีบหลับ

            (ฮึมม ดูเหมือนจะรู้เรื่องรอยเท้าบนสิ่งก่อสร้างแล้ว เอาเรื่องเหมือนกันนี่)

            เหมือนดรากฮาจะรู้ถึงสิ่งที่อเลนทำแล้ว เลยเก็บของและปลุกเซซิลเพื่อเริ่มเดินทางต่อ

            ตอนนี้ดรากฮาอยู่เหนือสิ่งก่อสร้าง โดยตรงที่เขายืนอยู่คือเหนือสิ่งก่อสร้างที่อเลนใช้เคลื่อนที่ เพียงไม่นานก็ตามรอยมาถึงเหนือกำแพง ไม่มีรอยเท้าของอเลนอยู่นอกเมือง เขาเลยหันสายตาไปมาราวกับจะหารอยเท้าของอเลน

            (ฮึๆๆ ว่าไง? ไม่มีรอยเท้าละสิ เอ๊ะ?)

            ในระหว่างที่อเลนวิ่งก็ตรวจสอบการเคลื่อนไหวของดรากฮาอย่างต่อเนื่อง หลังจากเขาตรวจสอบแล้วไม่พบรอยเท้าก็เริ่มออกวิ่ง พอวิ่งไปหลายกิโลเมตร ก็เริ่มวิ่งเป็นวงกลมโดยมีเมืองเป็นจุดศูนย์กลาง

            (เหวอ อะไรเนี่ย!? เอ๊ะ? นี่มัน)

            แน่นอนว่าเพราะวิ่งเป็นวงกลม ยังไงก็ต้องพบรอยเท้าของอเลน พอพบรอยเท้าแล้วก็ทำการตามรอยต่อ

            (แย่ละ คงต้องเพิ่มระยะที่ลบรอยเท้าซะแล้ว)

            เนื่องจากโดนพบในระยะหลายกิโลเมตร เลยปรับระยะห่างของการลบรอยเท้าด้วยสัตว์อัญเชิญหิน D ให้ไกลขึ้น พร้อมกับมุ่งหน้าไปยังเหนือสุดของเทือกเขามังกรขาว

            ระยะห่างระหว่างอเลนกับดรากฮาที่เจอรอยเท้าบ้างไม่เจอรอยเท้าบ้างทำให้ระยะมันเพิ่มๆลดๆสลับไปมา

            แล้วพอถึงวันที่ 2 หลังจากออกจากเมืองคาร์เนล อเลนก็มาถึงด่านได้อย่างปลอดภัย และเข้าไปในแคว้นแกรนเวล

            “เกิดอะไรขึ้น? มีอะไรงั้นเหรอ”

            1“เอ๊ะ”

            พอเดินผ่านด่าน ดูเหมือนจะรู้สึกถึงความผิดปกติจากท่าทางของอเลนที่บอกให้รีบไปกัน

            (ชิ รู้ตัวแล้วเหรอ จะตอบตามตรงดีไหมนะ)

            “ตั้งแต่เมื่อครู่ คลาดสายตาจากดรากฮาไปแล้วครับ”

            “เอ๊ะ?”

            อเลนตรวจสอบตำแหน่งของดรากฮาอยู่ พร้อมกับบอกว่าโดนไล่ตามมาด้วยสกิลอะไรบางอย่างอยู่

            ก่อนหน้านี้ ตอนที่ให้สัตว์อัญเขิญนก E ไล่ตามหลังดรากฮา จู่ๆเขาก็เริ่มเคลื่อนที่ด้วยความเร็วที่มากกว่าเดิม เพราะมันเร็วท่กทำให้สัตว์อัญเชิญนก E ไล่ตามไม่ทัน

            ตอนนี้ให้สัตว์อัญเชิญนก E หลายตัวออกไปค้นหาแต่ก็ยังไม่พบ เดิมที่ก็ตามไม่ทันอยู่แล้วการจะหาดรากฮาให้พบยิ่งเป็นเรื่องยาก

            (กะแล้วเชียว มีสกิลที่ใช้เร่งความเร็วขึ้นอยู่ด้วย)

            นึกถึงตอนที่โดนดรากฮาเตะตรงโกดัง ตามองไม่ทันราวกับหายไปครู่หนึ่ง เพราะเห็นบอกว่าสกิลเลยคิดว่าอาจจะใช้สกิลนั้นก็ได้พอเห็นออะไรอย่างนี้แล้วทำให้ยืนยันได้ถึงการมีสกิลอยู่

            (เคลื่อนที่ได้ระยะขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย)

            ถึงคิดว่าสกิลใช้เพิ่มความเร็วได้ในช่วงระยะเวลาสั้น แต่ค่อนข้างเคลื่อนที่ได้ไกลอยู่ เลยรีบวิ่งหนีในทันที

            “ถ้าปล่อยฉันไว้ น่าจะช่วยอเลนได้นี่?”

            “เอ๊ะ? พูดอะไรออกมาครับ จะให้ปล่อยไว้เนี่ย”

            “แต่ ถ้าปล่อยไว้อย่างนี้……”

            (อืม เซซิลเองก็อายุ 12 แล้วด้วย การที่ยอมรับความพ่ายแพ้อย่างนี้เนี่ย)

            เพราะโดนไล่มาหลายวัน เลยทำให้เกิดความกังวลก็ได้

           “ไม่เป็นไรครับ กลับไปที่เมืองแกรนเวลอย่างปลอดภัยด้วยกันเถอะครับ ไม่มีปัญหาอะไรหรอกครับ แถมให้สัญญาไว้แล้วด้วยครับ”

            “สัญญา?”

            “ครับ สัญญากับท่านมิไฮว่าจะต้องปกป้องคุณหนูเซซิลให้ได้ ต้องรักษาสัญญาครับ”

            “ขอบคุณ……”

            เซซิลซบหน้าลงตรงไหล่ของอเลน

            (ถึงจะพูดอะไรเท่ๆออกไป ยังไงก็ต้องหาหลักประกันอะไรสักอย่าง ข้ามด่านมาแล้วด้วยลงมือเลยดีไหมนะ)

            อเลนเรียกสัตว์อัญเชิญออกมาหลายตัวบนท้องฟ้า แล้วให้สัตว์อัญเชิญนก D ที่แชร์ใช้ตาเหยี่ยวหาศัตรูรอบๆ เพื่อที่จะเห็นดรากฮาได้ในทันที

            แล้วก็มาถึงวันที่ 3 หลังจากออกจากเมืองคาร์เนล

            วันนี้เองก็แบกเซซิลขึ้นหลังตั้งแต่เช้าและมุ่งหน้าไปเมืองแกรนเวล

            ถ้าเป็นไปได้อยากจะรีบไปให้ถึงเมืองแกรนเวลภายในวันพรุ่งนี้

            มีมอนสเตอร์ที่พบสัตว์อัญเชิญนก E ที่อเลนเรียกออกมาอยู่ มอนสเตอร์ตัวนั้นรู้ในทันทีมีคู่มือที่จะให้ไปเล่นอยู่ใกล้ๆสัตว์อัญเชิญ

            ใบหน้าที่เหมือนกับหมาหน้าคนซึ่งสูญเสียดวงตาไปหนึ่งข้าง แสยะยิ้มออกมาอย่างบิดเบี้ยวพร้อมกับเริ่มเคลื่อนไหว

Favorite