[นิยายแปล] Game of the World Tree 115 กองคาราวานเผ่ามนุษย์

เจ้าโจรสิบแปดมงกุฏ! 

พวกต้มตุ๋น!

พวกมันกล้าดียังไง มาแอบขโมยสมบัติในตอนที่ท่านไมเรลไม่อยู่!

เจ้ามังกรดำตัวน้อยเดือดดาล

มันรีบกระพือปีกบินขึ้นฟ้าโดยปราศจากความลังเล มุ่งหน้ากลับปราสาทของตนทันที ด้วยความตั้งใจจะปกป้องสมบัติของมันจนตัวตาย

แต่ทันทีที่มันพุ่งตัวออกจากตัวเมืองไปได้ไม่ไกล เสียงอันคุ้นเคยแต่ชวนให้หงุดหงิดก็พลันดังขึ้นในหัวของมัน

“ว่าที่ตำนานมังกรอายุสั้น เชิญ~”

ปีกของไมเรลหยุดกึกจนบินเฉ มันชะลอพลางหันไปทางมหาวิหาร ดวงตาของมันแดงฉานด้วยความโกรธ

“หมายความว่ายังไง!”

เสียงนั้นถอนหายใจออกมาเบา ๆ

“อัครสาวกของเทพแห่งเหมันตฤดูและการล่าได้มาเยือนเผ่าถ้ำหิน มันมีพลังอยู่ในระดับทองขั้นต้น เหล่าสาวกของข้าก็ได้ปะทะกับมันมาแล้ว …มันคือบุตรแห่งเทพ”

“บุตรแห่งเทพ?”

ดวงตาของไมเรลหรี่ลงเล็กน้อย

หลังจากได้เห็นอำนาจของเทพธิดาลึกลับองค์นี้ มันได้ตระหนักในพลังของเหล่าเทพ ว่าเป็นพลังที่น่าเกรงขามเพียงใด

“ถ้าพวกมันกล้าลงมือกับสมบัติของเจ้า นั่นแปลว่าพวกมันไม่เกรงกลัวการกลับไปของเจ้าเลยแม้แต่น้อย บางทีพวกมันอาจจะรอให้เจ้ากลับไปก็เป็นได้ สำหรับสิ่งมีชีวิตทรงปัญญาทั้งหลายน่ะ การได้ชื่อว่าเป็น ‘นักล่ามังกร’ คือเกียรติอันสูงสุด เรียนรู้ไว้นะคะ… มังกรน้อย”

อีฟกล่าวด้วยน้ำเสียงอันแผ่วเบาแต่เปี่ยมไปด้วยเล่ห์กล

ทั้ง ๆ ที่ในความจริง อีฟค่อนข้างมั่นใจว่าพวกออร์คคงคิดว่าไมเรลตายไปแล้ว ถึงได้กล้าลงมือกับสมบัติของมัน แต่หลอกเจ้ามังกรดำตัวน้อยนี่ให้เชื่อสักหน่อยคงไม่เสียหาย

“พวกมันช่างกล้า! ท่านไมเรลจะกินพวกมันให้หมดทั้งเป็น!”

เจ้ามังกรดำคำรามอย่างโกรธเกรี้ยว

“อูลร์เองก็สนใจพวกมังกรไม่ต่างจากข้าเท่าไหร่ ลองคิดดูเถอะ”

“แถมนะ หนึ่งในพลังของอูลร์น่ะ คือพันธกิจศักดิ์สิทธิ์แห่งการล่า”

อีฟกล่าวเสริมด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง

ความจริงแล้ว แม้ไนท์วอร์คเกอร์จะมีพลังในระดับทองขั้นต้น แต่มังกรดำไมเรลก็ยังเป็นมังกรอยู่วันยังค่ำ

มังกรนั้นแทบจะไร้ผู้ต่อกรในระดับเดียวกัน ขณะที่พวกแวมไพร์มีจุดอ่อนในเรื่องการต่อสู้ตรง ๆ อยู่แล้ว…

หากมังกรดำตัวน้อยต้องประจันหน้ากับไนท์วอร์คเกอร์ ในกรณีที่อีกฝ่ายไม่อัญเชิญพลังของเทพมาใช้ อีฟคาดว่าทั้งคู่คงจะสูสีกัน และอย่างน้อยไมเรลก็น่าจะหนีเอาตัวรอดได้

แต่ถึงอย่างนั้น อีฟก็เลือกที่จะใช้ชื่อของอูลร์เพื่อข่มขู่มัน

เจ้ามังกรดำตัวน้อยพลันอ่อนเปลี้ยขึ้นมาเมื่อได้ยินชื่อเทพองค์ที่มันหวาดกลัว มังกรดำไมเรลแทบจะร่วงลงมาจากท้องฟ้า

มันหวนคิดถึงความอัปยศและความหวาดกลัวในวันที่ถูกเทพแห่งการล่าผู้นั้นจับกุม

ประสบการณ์เช่นนั้น… มันไม่อยากพบเจออีก

“ข้ากับอูลร์เป็นศัตรูคู่แค้นกัน หากเจ้าสวามิภักดิ์ต่อข้า ข้าจะส่งเหล่าสาวกของข้าไปช่วยเจ้าทวงสมบัติคืน”

“เจ้าคิดว่าไง ภาพออร์คแสนดีในใจเจ้าน่ะ ยังเหมือนเดิมอยู่ไหม? ข้าเชื่อว่าเจ้าคงไม่มองว่าพวกมันเป็นสิ่งมีชีวิตที่เป็นมิตรอีกต่อไป แล้วลองคิดดูนะ สาวกยังเป็นเช่นนั้น… นิสัยของอูลร์ เจ้าคงเดาได้ว่าเป็นอย่างไร”

อีฟกล่าวต่อ พร้อมใช้เล่ห์กลโน้มน้าว

ไมเรลนิ่งเงียบหลังจากได้ฟัง

พูดตามตรง เทพมารองค์นี้ปฏิบัติกับมันได้ดีกว่าที่มันคาดไว้ หากผู้มีอำนาจในสถานการณ์นี้เป็นเทพองค์อื่น มันก็ไม่แน่ใจว่าตนจะต้องเจออะไร

ยิ่งไปกว่านั้น พวกออร์คกล้าอาจหาญถึงขั้นละเมิดสิทธิ์ในสมบัติของมัน!

สิ่งมีชีวิตใดที่กล้าขโมยสมบัติของมังกร ล้วนเป็นศัตรูของมังกร!

ไมเรลรู้แล้วว่ามันมองพวกนั้นผิด

บางที… เทพมารลึกลับองค์นี้อาจพูดถูก ท่านไมเรลอาจถูกพวกออร์คหลอกลวง

เมื่อคิดถึงชีวิตหลังจากที่ถูกจับกุม—แม้จะถูกจำกัดเขตการเคลื่อนไหว แต่มันก็ได้รับการปฏิบัติอย่างดี ทั้งอาหาร เครื่องดื่ม การดูแล และแม้กระทั่งมีคนมานวดให้

เมื่อเปรียบเทียบกับชีวิตก่อนหน้า…

ไมเรลเริ่มมีความลังเล

บางที… ชีวิตมังกรแบบนี้ก็ไม่แย่นัก?

“ถ้าท่านสามารถช่วยข้าทวงสมบัติคืนได้ ท่านไมเรลก็อาจพิจารณา… เอ่อ ยืนอยู่ข้างท่านได้”

เจ้ามังกรดำกล่าว พลางเบือนหน้าไปทางอื่นด้วยความหยิ่งผยอง

“แน่นอน”

อีฟกล่าวพร้อมรอยยิ้ม

หลังได้ยินการยืนยันจากเทพธิดา ไมเรลก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก

มันมีสีหน้าครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะตัดสินใจออกมา

มังกรดำไมเรลบินลงมาจากฟากฟ้า และโน้มศีรษะลงเล็กน้อยในทิศทางของรูปเคารพ

“ถ้าเช่นนั้น… เทพผู้สูงศักดิ์ โปรดบอกชื่อที่แท้จริงของท่านแก่ไมเรลด้วย”

“อีฟ อิกดราซิล!”

เสียงที่เต็มไปด้วยความศักดิ์สิทธิ์และลึกลับดังก้องอยู่ในจิตใจของไมเรล

อิกดราซิล?

ไมเรลชะงักเล็กน้อย

“อิกดราซิล… ชื่อนี้… ทำไมข้าถึงรู้สึกว่ามันคุ้น ๆ…”

ไมเรลพึมพำเบา ๆ

“อิกดราซิล…”

ทันใดนั้น เจ้ามังกรดำเงยหน้าขึ้น ดวงตาของมันเบิกกว้างด้วยความตื่นเต้นและตกตะลึง

“ต้นไม้โลก! ท่าน..! ท่านคือมหาพฤกษผู้ต่อกรกับมังกรดำชั่วร้าย นีดฮอกก์!”

…

เมื่อข้าวกล่องลืมตาขึ้นอีกครั้ง เขาพบว่าตัวเองถูกมัดอย่างแน่นหนาด้วยเชือก แม้แต่ปากก็ยังถูกผ้ายัดไว้

ข้าวกล่องขมวดคิ้วเล็กน้อย เขาพยายามดิ้นรนตามสัญชาตญาณ ทว่าเชือกที่มัดเขานั้นเหมือนจะมีคุณสมบัติพิเศษในการยับยั้งพลังในร่างกายเขาได้

เมื่อเขามองไปรอบ ๆ ก็พบว่าตัวเองถูกขังอยู่ในพื้นที่แคบ ๆ คล้ายลังสินค้า

รอบด้าน… มืด

สภาพแวดล้อม… โยกเยกเล็กน้อย

ลังไม้ที่เขาถูกขังอยู่ มีช่องว่างเล็ก ๆ ทำให้เขามองเห็นภายนอกได้

ข้าวกล่องยื่นหน้าเข้าไปใกล้ และมองผ่านช่องว่างนั้นออกไป เห็นภาพของป่าที่เคลื่อนผ่านไปด้านหลัง

ในเวลาเดียวกัน เขายังเห็นเหล่าทหารรับจ้างมนุษย์ในชุดเกราะเต็มยศ เดินขนาบข้างลังไม้เหล่านี้

ลังไม้? รถม้า? มนุษย์?

ข้าวกล่องใจเต้นแรง

ทันใดนั้น เขาได้ยินเสียงขยับตัวเบา ๆ จากนอกกล่อง

ข้าวกล่องรีบหันไปมองด้วยความระแวดระวัง สายตาของเขาหยุดลงบนร่างขนาดเล็กของใครบางคน

ร่างนั้นคือเอลฟ์สาวที่ถูกมัดไว้ เธอนั่งพิงลังสินค้าอยู่ข้าง ๆ และดูเหมือนจะหลับสนิท ขนตาเรียวยาวของเธอสั่นไหวเล็กน้อย

NPC?

ข้าวกล่องขมวดคิ้วอีกครั้ง

เขานิ่งเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนจะหลับตาลง และเปิดหน้าต่างแชทในระบบเกม

เมื่อเขาเข้าไปในหน้าต่างแชท ข้อความจำนวนมหาศาลพลันทะลักขึ้นมาเต็มจอ โดยทั้งหมดนั้นเป็นข้อความจากสมาชิกสมาคมหัวใจแห่งธรรมชาติ

“พี่ข้าวกล่อง! อยู่ไหนครับ? โดยไอ้หล่อโรคจิตนั่นจับไปป่าวพี่?”

“พี่คร้าบ ตอบหน่อยครับ ออนแล้วรีบแจ้งด่วน!”

“มังกรดำโดนเทพธิดาเกลี้ยกล่อมแล้วเพ่ ตอนนี้มันเตรียมนำทัพเราไปถล่มฐานพวกออร์ค!”

“หัวหน้า! มีเควสหลักบทใหม่แล้ว!”

“พวกเราจะไปรับเควสกันก่อนนะ ถ้าพี่ออนไลน์ก็เข้าทีมมาหาเราเลย”

เควสหลักบทใหม่?

ข้าวกล่องอึ้งไปชั่วครู่

เขาเปิดหน้าต่างเควสและพบว่าในระบบมีภารกิจใหม่ปรากฏขึ้นจริง ๆ 

[ภารกิจหลักที่สามารถรับได้: ทำลายฐานที่มั่นของออร์ค]

หลังจากชะงักไปชั่วครู่ ข้าวกล่องก็รับเควสแล้วกดขอเข้าร่วมปาร์ตี้

ระบบจะนำสมาชิกออกจากปาร์ตี้โดยอัตโนมัติเมื่อผู้เล่นออกจากเกม ดังนั้นเขาจึงต้องเข้าร่วมใหม่เมื่อกลับมา

ทันทีที่ข้าวกล่องเข้าปาร์ตี้ แชนเนลปาร์ตี้ก็กลับมาคึกคักอีกครั้ง

“หัวหน้า! ในที่สุดก็ออนไลน์แล้ว!”

“พี่ไปไหนมาครับ? ทำไมหลุดไปนานขนาดนั้น?”

“รีบมาที่หมู่บ้านนะพี่ พวกเรากำลังรวมตัวไปลุยกัน! รอบนี้มังกรดำเป็นผู้นำทัพเลย!”

“ไม่รู้ว่าเทพธิดาไปทำอะไรมันเข้า เจ้ามังกรขี้เกียจที่เอาแต่กินเนื้อย่างดันกลายเป็นมังกรซ่าของพระแม่เฉย”

“ฮ่า ๆ ๆ ได้ข่าวว่าออร์คมันยึดรังเก่าของไมเรลไป เจ้ามังกรน้อยเดือดสุด ๆ!”

หลังอ่านข้อความที่ไหลเรียงมาเป็นแถบ ข้าวกล่องก็ครุ่นคิดครู่หนึ่งก่อนจะตอบกลับไป

“เกมหลุดยาว ตอนนี้โดนมนุษย์จับไว้”

 เพียงแค่นั้น ด้วยข้อความที่สั้นสมเป็นข้าวกล่อง สมาชิกในปาร์ตี้ต่างแตกตื่นทันที

“โดนจับ!?”

“เห้ย! เดี๋ยว… มนุษย์?! พี่เจอมนุษย์!?”

“เอ๊ะ? ทำไมตำแหน่งของพี่มันไกลจัง แถมยังขยับตลอดเลย…”

“เควสลับ! นี่ต้องเป็นเควสลับแน่นอน!”

ขณะที่เหล่าผู้เล่นเริ่มสนทนากันอย่างออกรส ข้าวกล่องได้ยินเสียงสนทนาของเหล่ามนุษย์ด้านนอกแว่วมา

“หุหุ วันนี้โชคดีจริง ๆ นอกจากจะฟันกำไรจากพวกออร์ค ยังเก็บเอลฟ์บาดเจ็บได้อีกตัว!”

“ขายวัตถุดิบเวทมนตร์ราคาสูงได้ล็อตใหญ่ แถมยังได้เอลฟ์อีกสองตัว รอบนี้พวกเรารวยเละแน่!”

“ทำงานเสร็จรอบนี้ ข้าว่าจะไปขอสมาคมถอนตัวแล้วล่ะ ฮ่าฮ่า เก็บเงินได้พอแล้ว ถึงเวลาแต่งงานเสียที”

“อิจฉาจัง… นี่เพิ่งเป็นครั้งที่สองที่ผมได้ทำหน้าที่คุ้มกัน พูดก็พูดเถอะท่านพี่ พวกออร์คนี่ไม่น่าจะมีเงินเยอะขนาดนี้ แล้วทำไมจู่ ๆ ถึงซื้อของราคาแพงขนาดนั้นกันล่ะ?”

“แกไม่รู้อะไร! ได้ยินมาว่าพวกมันยึดรังของมังกรดำได้…”

“กล้าเกินไปแล้วพี่! พวกมันไม่กลัวโดนล้างแค้นหรือไง?”

“เหอะ ถ้ากล้าทำขนาดนั้น คงมั่นใจว่ามังกรดำตายไปแล้วละมั้ง?”

“แล้วมันซื้อวัตถุดิบเวทมนตร์พวกนั้นไปทำไมเหรอ? ของพวกนี้มันของจอมเวทนะครับ พวกออร์คมันจะใช้ได้เรอะ… ดูยังไงผมก็ว่าแปลก”

“ฮ่า ๆ ๆ เรื่องนี้แกมาถามถูกคนแล้ว! ฉันได้ยินจอมเวทของกองคาราวานพูดมา ไอ้พวกออร์คมันซื้อของไปใช้ทำพิธีอัญเชิญข้ามเขตแดน… เฮอะ พวกมันนับถือเทพแห่งการล่า ฉันว่าครั้งนี้เทพของพวกมันคงจะลงมือจัดการกับพวกดวงซวยที่ไหนอีกแน่ ๆ! อาจจะเป็นพวกเอลฟ์ก็ได้!”

“จะอัญเชิญเทพอีกแล้ว? โอ้โห ช่างกล้าจริง ๆ… พวกออร์คนี่ร้ายนักนะในช่วงหลายสิบปีที่ผ่านมา แถมเร่งขยายอิทธิพลของเทพแห่งเหมันตฤดูและการล่าไปขนาดนี้ พวกมันไม่กลัวโดนสาวกเทพองค์เล่นอื่นกลับบ้างหรือไง?”

“ช่างมันเถอะ ที่นี่ไม่ใช่ดินแดนของมนุษย์ ยิ่งวุ่นวายเท่าไหร่ก็ยิ่งดี พวกเราก็แค่ทำกำไรได้มากขึ้น!”

  …

  …

~~ ~~ ❀ ~~ ~~

T/N: พี่ข้าวกล่องยังคงประหยัดคำพูดเช่นเคย แล้วพบกันใหม่ตอนหน้าค่ะ!

…

     อ่านแปลไทยได้ที่ https://www.nekopost.net/novel/12413  

     ถ้าถูกใจโปรเจ็คนี้ ขอความอนุเคราะห์ในการซัพพอร์ทที่ผู้แต่งโดยตรง ตามลิงก์หน้าแรกนะคะ 

     Support the project: https://book.qidian.com/info/1016509432  

~~ ~~ ❀ ~~ ~~