[นิยายแปล] Game of the World Tree 113 โทเท็มการ์เดียน

ไนท์วอร์คเกอร์รู้สึกตื่นเต้นจนแทบระงับอารมณ์ไม่อยู่

สำหรับแวมไพร์อย่างเขา การเลื่อนขั้นเป็นเรื่องที่เต็มไปด้วยอุปสรรค และการที่เขาติดอยู่ในระดับทองขั้นต้นมานานเกินไปทำให้ความทะเยอทะยานเริ่มสั่นคลอน

การได้รับพรจากอูลร์ นอกจากจะยกระดับสถานะในสายตาผู้อื่นแล้ว ยังเป็นโอกาสให้เขาค้นพบพลังที่ยิ่งใหญ่กว่าเดิม

และวันนี้เอง โอกาสที่เขารอคอยมาแสนนานก็ปรากฏอยู่ตรงหน้า!

“เลือดแสนมหัศจรรย์… บวกกับพรจากเทพ… ฮ่าฮ่า! ข้าคงไม่ต้องรออีกนาน กว่าจะไต่ถึงตำแหน่งดยุค!”

ไนท์วอร์คเกอร์วาดฝันอย่างลิงโลด ขณะเดินทางกลับไปยังเผ่าถ้ำหิน

แต่ในระหว่างทาง ความตื่นเต้นของเขากลับค่อย ๆ จางหายลงไป

สีหน้าของแวมไพร์หนุ่ม ทวีความเคร่งเครียดมากขึ้นในทุก ๆ ก้าว

เขาหยุดลงกลางทาง…

“มีบางอย่างไม่ถูกไม่ควร…”

ไนท์วอร์คเกอร์หยิบแหวนมิติขึ้นมา สายตาของเขาจับจ้องไปยังวงแหวน สมองของยอดนักสืบเผ่าแวมไพร์เริ่มทำงานอย่างหนัก

“นางน่าจะรู้ว่าข้าจับเอลฟ์มาตนหนึ่ง… แต่ทำไมนางถึงไม่ขัดขวางข้าเลย?”

“แถม… ป่าเอลฟ์ออกจะกว้างใหญ่ แต่ทำไมนางถึงตามข้าเจอทันทีที่ข้าเผยตัว?”

ในขณะนั้นเอง ความคิดหนึ่งก็ปรากฏขึ้นมาในหัวของเขา

ไนท์วอร์คเกอร์แค่นเสียงหัวเราะ ก่อนจะเรียกเอลฟ์ (T/N: ข้าวกล่อง) ซึ่งเขาเก็บไว้ในแหวนมิติ ออกมาวางไว้บนพื้น

“เจ้านี่สินะ? หึ เกือบพลาดท่าไปแล้ว…”

เขากวาดตามองเอลฟ์ที่หมดสติบนพื้น ก่อนจะตัดสินใจทิ้งร่างเอลฟ์หนุ่มไว้ตรงนั้น

“ข้ายังมีโอกาสอีกมาก ไม่จำเป็นต้องเสี่ยงเอามันกลับไปให้โดนตามรอยได้หรอก”

แวมไพร์หนุ่มสูดลมหายใจลึก พลางปรับอารมณ์ให้สงบลง และมุ่งหน้ากลับไปยังเผ่าถ้ำหิน

~~ ❀ ~~

เมื่อกล้บมาถึงเผ่า บรรยากาศที่คึกคักผิดปกติดึงดูดความสนใจของไนท์วอร์คเกอร์

เขาขมวดคิ้วเล็กน้อย สายตาของเขากวาดไปหยุดอยู่ที่รถม้าหลายคันซึ่งจอดอยู่บนลานกว้าง

รถม้าเหล่านั้นเต็มไปด้วยสินค้า รอบ ๆ มีทหารรับจ้างในชุดเกราะคอยคุ้มกัน ขณะที่เหล่าออร์คพากันล้อมรอบรถม้า พร้อมกับถือข้าวของอย่างหนังสัตว์และเขี้ยวสัตว์ไว้ในมือ พลางถกเถียงกับมนุษย์ที่แต่งกายหรูหราซึ่งดูเหมือนจะเป็นผู้คุมกองคาราวาน

ในมุมไกลออกไป เขาเห็นนักรบออร์คกลุ่มหนึ่งกำลังคุมตัวเอลฟ์หญิงตนหนึ่งไว้ มันกำลังเจรจากับมนุษย์ที่ดูเหมือนจะเป็นผู้นำ

ไนท์วอร์คเกอร์หรี่ตาลง

“ตระกูลโซเรน… อ้อ… กลุ่มค้าของเถื่อนนี่เอง”

สัญลักษณ์บนรถม้าทำให้เขาจดจำได้ทันที ตระกูลโซเรนเป็นกลุ่มการค้าที่ดำรงชีพด้วยการลักลอบขนสินค้าและทรัพยากรเวทมนตร์ระหว่างอาณาจักรมนุษย์ อีกทั้งยังมีชื่อเสียงด้านการค้าทาสจากเผ่าพันธุ์ต่าง ๆ

ในช่วงฤดูร้อนของทุกปี ขบวนการค้าของตระกูลโซเรนจะเดินทางผ่านบริเวณนี้เพื่อแลกเปลี่ยนสินค้า

พวกเขานำสิ่งของจำเป็นจากสังคมมนุษย์มาแลกกับทรัพยากรของออร์ค เช่น หนังสัตว์และเขี้ยวสัตว์ รวมถึงใช้ธัญพืชและเงินตรามาแลกกับเอลฟ์ที่ถูกออร์คจับมา

ไนท์วอร์คเกอร์กวาดสายตามองขบวนการค้าเหล่านี้อยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะเดินต่อไปยังใจกลางเผ่า

เมื่อเขาเห็นรูปเคารพของอูลร์ที่ตั้งอยู่ในกระโจมใหญ่ใจกลางเผ่า สีหน้าของเขาเผยร่องรอยของความสุขุมออกมา

ไนท์วอร์คเกอร์กระแอม ก่อนจะคุกเข่าลงต่อหน้ารูปเคารพ พลางกล่าวคำอธิษฐานด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความเคารพ

“องค์พระบิดา ข้าได้สำรวจป่าเอลฟ์ตามคำบัญชา และข้าขอนำข้อมูลสำคัญมารายงานแด่พระองค์!”

สิ้นคำกล่าว รูปเคารพพลันเปล่งแสงเจิดจ้า แสงนั้นโอบล้อมร่างของไนท์วอร์คเกอร์ไว้ แผ่กลิ่นอายแห่งความศักดิ์สิทธิ์และทรงอำนาจออกมาอย่างต่อเนื่อง

มหาคีรี ผู้ทราบเรื่องการกลับมาของแวมไพร์หนุ่ม เร่งรุดมาถึงกระโจมพอดี 

นักบวชชราเห็นไนท์วอร์คเกอร์ที่ถูกห่อหุ้มด้วยแสงแห่งเทพ สีหน้าของเขาพลันเต็มไปด้วยความเลื่อมใส

“ท่านเป็นผู้ได้รับพร… ผู้ที่สามารถสื่อสารกับเทพได้โดยตรงโดยไม่ต้องอาศัยพิธีกรรมใด ๆ!”

มหาคีรีมองไนท์วอร์คเกอร์ด้วยสายตาอิจฉา ก่อนจะสะกดความรู้สึกนั้นไว้ และคุกเข่าลงต่อหน้ารูปเคารพของเทพลงเช่นกัน

มหาคีรีก้มศีรษะลงอย่างนอบน้อม แสงศักดิ์สิทธิ์ที่อบอวลอยู่รอบตัวไนท์วอร์คเกอร์ไม่ได้ลดน้อยลงแม้แต่น้อย อีกทั้งยังให้ความรู้สึกอบอุ่นและอ่อนโยน

…พระองค์พอพระทัยในข้อมูลที่ไนท์วอร์คเกอร์นำมารายงาน!

ท่านเคานต์ไปเจออะไรในป่าเอลฟ์กันแน่?

มหาคีรีสงสัย แต่เลือกที่จะเก็บคำถามไว้ในใจ

ในที่สุด การสื่อสารระหว่างไนท์วอร์คเกอร์กับเทพก็สิ้นสุดลง แสงศักดิ์สิทธิ์ที่ห่อหุ้มร่างของเขาค่อย ๆ จางหายไป

ในขณะเดียวกัน เสียงทรงอำนาจของอูลร์ก็ดังก้องออกมาจากรูปเคารพ

“เผ่าถ้ำหิน จงช่วยไนท์วอร์คเกอร์อย่างสุดกำลัง”

เมื่อสิ้นเสียงนั้น รูปเคารพก็กลับคืนสู่สภาพเดิม

“พระบัญชา… นี่คือพระบัญชาจากเทพ!”

มหาคีรีตัวสั่นเทิ้มด้วยความตื่นเต้น เขาก้มศีรษะลงจนแทบจรดพื้น ก่อนจะกล่าวตอบด้วยน้ำเสียงที่เปี่ยมด้วยความเคารพ

“มหาคีรีจะปฏิบัติตามพระบัญชาอย่างเคร่งครัด!”

คำตอบของมหาคีรีน่าจะเป็นที่พึงใจของเทพประจำเผ่า

รูปเคารพกลับสู่สภาพปกติในเวลาไม่นาน

หัวหน้านักบวชชราค่อย ๆ ลุกขึ้น เขาหันไปมองไนท์วอร์คเกอร์ที่ยืนอย่างสง่าผ่าเผย สีหน้าของแวมไพร์หนุ่มดูเปี่ยมไปด้วยความมั่นใจ

“ท่านเคานต์… ท่าน…”

ไนท์วอร์คเกอร์ยิ้มเล็กน้อยก่อนจะกล่าวว่า:

“มหาคีรี ตอนนี้มีโอกาสที่เจ้าจะได้รับพรแห่งเทพ เจ้าอยากร่วมมือกับข้าหรือไม่?”

“พรจากเทพ…”

ดวงตาของมหาคีรีเป็นประกาย เขานิ่งคิดครู่หนึ่งก่อนจะถามด้วยน้ำเสียงเคารพ

“ท่านพบอะไรในป่าเอลฟ์ขอรับ? และข้าน้อยต้องช่วยอะไรท่านบ้าง?”

ไนท์วอร์คเกอร์หรี่ตาลงเล็กน้อยก่อนจะกล่าว:

“จากสิ่งที่เจ้าตัวน้อยของข้าสอดแนมกันมา ป่าเอลฟ์ได้ปรากฏเทพองค์ใหม่ขึ้น และดูเหมือน… พระองค์จะเป็นเทพที่อูลร์กำลังตามหา”

“แถมเทพองค์นี้น่าจะมีความเชื่อมโยงกับเทพีแห่งความตาย และยังไม่มีพลังที่สมบูรณ์”

“แต่สิ่งสำคัญคือ… พันธกิจศักดิ์สิทธิ์ของพระองค์เกี่ยวข้องกับชีวิต! ถึงแม้จะไม่ได้สืบทอดมาทั้งหมด แต่อย่างน้อยก็ต้องมีบางส่วนที่เกี่ยวโยงกันแน่นอน”

เมื่อได้ยินคำพูดนี้ สีหน้าของมหาคีรีก็เปลี่ยนไปทันที

“ท่านหมายถึง… เทพีแห่งความตายได้ล่วงเกินต้นไม้โลก และพยายามอุปถัมภ์เทพรองขึ้นมาใช่หรือไม่?”

เพียงความคิดนี้ก็เพียงพอที่จะทำให้มหาคีรีขนลุก

เทพีแห่งความตาย ผู้ที่อยู่ในโลกใต้พิภพซึ่งถูกปิดกั้นจากสายตาของเหล่าทวยเทพองค์อื่น จะกล้าทำเรื่องเช่นนี้จริงหรือ?

ไนท์วอร์คเกอร์ยิ้มอย่างมั่นใจ ก่อนจะกล่าวออกมา

“ใช่… ข้าคิดว่าเป็นไปได้ แถมโอกาสน่าจะสูงมาก”

เขาเลียริมฝีปากพลางกล่าวด้วยน้ำเสียงที่เปี่ยมไปด้วยความคาดหวัง

“นี่คือโอกาสของพระบิดา และแน่นอนว่า… เป็นโอกาสของเราด้วย!”

ไนท์วอร์คเกอร์ลุกขึ้นยืน ดวงตาของเขาเปล่งประกายด้วยความกระหาย

“ข้ารายงานเรื่องนี้ต่อพระบิดาแล้ว และพระองค์ได้ตัดสินใจส่งโทเท็มการ์เดียนระดับ กึ่งเทพ ลงมาปราบปรามพวกมัน!”

“โทเท็มการ์เดียนระดับกึ่งเทพ…”

หัวหน้านักบวชชะงัก

โทเท็มการ์เดียนคือตัวแทนแห่งพลังศักดิ์สิทธิ์ของอูลร์ มีสถานะเทียบเท่ากับโอ๊กการ์ดของมหาพฤกษา หรือเทวทูตของเหล่าเทพแห่งมนุษย์

การส่งโทเท็มการ์เดียนระดับกึ่งเทพลงมานั้น ถือเป็นการลงมือครั้งใหญ่!

มหาคีรียังคงตกตะลึงกับคำพูดของไนท์วอร์คเกอร์

“โทเท็มการ์เดียนระดับกึ่งเทพ… พลังแบบนั้น…”

เขาพึมพำกับตัวเอง สีหน้าของเขามีร่องรอยของทั้งความประหลาดใจและความหวาดหวั่น

การส่งโทเท็มการ์เดียนระดับนี้ลงมายังโลก ถือเป็นการลงทุนครั้งใหญ่หลวง แม้กระทั่งสำหรับเทพระดับอูลร์

ไนท์วอร์คเกอร์ยิ้มบาง ๆ ก่อนจะหันมองไปยังป้อมปราการที่ตั้งอยู่บนภูเขาเบื้องหลังเผ่า

“แต่ปัญหาใหญ่ก็คือ… ทรัพยากรของเผ่าถ้ำหินไม่พอสำหรับการเรียกโทเท็มการ์เดียนลงมานี่สิ”

มหาคีรีขมวดคิ้วทันที ก่อนจะพยักหน้าด้วยความกังวล

“ใช่… ทรัพยากรของเผ่าข้าน้อยไม่พอจริง ๆ ข้าน้อยกำลังคิดว่า—”

“ไม่ต้องคิดมาก” 

ไนท์วอร์คเกอร์แทรกขึ้น พลางเหยียดมุมปากเป็นรอยยิ้มเย็นเยียบ 

“ข้าได้ยินมาว่ามีรังมังกรอยู่ในภูเขาหลังเผ่าใช่ไหม?”

“ใช่… แต่มันเป็นรังของมังกรดำที่ยังเยาว์วัย ซึ่งคงถูกฆ่าไปแล้ว…” 

มหาคีรีตอบกลับ น้ำเสียงของเขามีเพียงความลังเล

ทางฝั่งไนท์วอร์คเกอร์พลันหัวเราะออกมา ดวงตาของเขาเปล่งประกายด้วยความมั่นใจ

“ออร์คชราเอ๋ย มังกรน่ะ ไม่ว่าตัวเล็กตัวใหญ่ อายุแค่ไหน พวกมันก็ชอบสะสมทรัพย์สินอยู่ดี ข้าเชื่อว่าในรังของมันต้องมีสมบัติอยู่พอสมควร”

แวมไพร์หนุ่มเว้นจังหวะ

“นอกจากนั้น ขบวนการค้าของตระกูลโซเรนก็มาถึงพอดี พวกนั้นเป็นพ่อค้าของเถื่อนที่มีวัสดุเวทมนตร์มากมาย… สมบัติของมังกรก็น่าจะพอสำหรับซื้อทรัพยากรเพิ่มจากพวกมัน”

นัยน์ตาของมหาคีรีเปล่งประกายทันที

“สมบัติของมังกร… ใช่แล้ว! สมบัติของมันคือทรัพย์สมบัติของออร์ค!”

เขากล่าวด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความกระตือรือร้น

ไนท์วอร์คเกอร์ยิ้มบาง ๆ พลางเหลือบตามไปยังรูปเคารพของอูลร์ ก่อนจะกล่าวต่อด้วยน้ำเสียงจริงจัง

“พระบิดาท่านตัดสินใจแล้ว พระองค์จะไม่เปิดเผยเรื่องนี้ต่อเทพองค์อื่น แต่จะส่งโทเท็มการ์เดียนมาจัดการทุกอย่างด้วยตัวเอง”

“พระองค์ต้องการทำลายทุกอย่างในป่าเอลฟ์ที่เกี่ยวข้องกับเทพองค์ใหม่”

“และในขณะเดียวกัน นี่จะเป็นโอกาสของเรา… เราจะได้แสดงความจงรักภักดีต่อท่าน และพิสูจน์ว่าเผ่าถ้ำหินนั้น! คู่ควรกับความโปรดปรานของพระองค์!!”

มหาคีรีพยักหน้าอย่างมั่นคง สีหน้าของเขาเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น

“ข้าน้อยจะสั่งการให้ออร์คทุกนายเตรียมพร้อม!”

ไนท์วอร์คเกอร์ยิ้มพึงพอใจ ขณะที่เขามองไปยังภาพของเผ่าถ้ำหินที่เริ่มเคลื่อนไหวอีกครั้ง

ในใจของเขาเต็มไปด้วยความกระตือรือร้นและความคาดหวัง

“เทพองค์ใหม่งั้นรึ… เทพีแห่งความตายต้องการพันธกิจศักดิ์สิทธิ์แห่งชีวิต เพื่อเติมเต็มพลังของเธอน่ะรึ…”

ไนท์วอร์คเกอร์แสยะยิ้ม

“ไนท์วอร์คเกอร์ผู้นี้ คือผู้ที่จะทำให้ทุกอย่างจบลง!”

     …

  …

~~ ~~ ❀ ~~ ~~

T/N (1): สวัสดีค่ะทุกคน~ ดิฉัน ‘โนเอล’ เองนะคะ!

ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณท่านผู้อ่านทุกท่าน หวังว่าจะได้รับประสบการณ์ที่สนุกและต่อเนื่องนะคะ!

เกี่ยวกับสไตล์ภาษา… โนเอลตั้งใจจะเก็บโทนเดิมไว้ให้มากที่สุด แต่ด้วยความสามารถและข้อจำกัดของโนเอลตอนนี้ น่าจะได้ประมาณตอนที่ผ่านมาค่ะ พวกสำนวนหรือความขี้เล่น บอกตรง ๆ ว่าด้วยโนเอลในตอนนี้ น่าจะยังทำไม่ได้ค่ะ  

ดิฉันยังอยู่ในช่วงเรียนรู้ค่ะ นี่คืองานแปลชิ้นแรก แต่ที่สำคัญที่สุดก็คือยังมีคนตรวจสอบให้อยู่ตลอดนะคะ ทุกคำ ทุกชื่อเฉพาะ ทุกบรรทัด ทุกพารากราฟ ทุกเนื้อหา! ?

เป้าหมายหลักของโนเอล คือการไฟน์จูนการทำงานของตัวเอง โดยเล็งว่าจะต้องดีขึ้นพร้อม ๆ กับความสามารถในการจบโปรเจ็คได้ ในกรอบเวลาที่กำหนดค่ะ

เจอกันตอนหน้าค่ะ! ?

T/N (2): อันนี้ถั่วเอง เค้าอยู่หลังบ้านเสมอ แน่นอนว่าช่วงนี้ก็ยังคงปั่นงาน ปั่นงานตลอดไป (…)

…

     อ่านแปลไทยได้ที่ https://www.nekopost.net/novel/12413  

     ถ้าถูกใจโปรเจ็คนี้ ขอความอนุเคราะห์ในการซัพพอร์ทที่ผู้แต่งโดยตรง ตามลิงก์หน้าแรกนะคะ 

     Support the project: https://book.qidian.com/info/1016509432  

~~ ~~ ❀ ~~ ~~