[นิยายแปล] เจ้าหญิงแวม Kyuuketsu hime wa barairo no yume o miru 0.1 บทนำที่ 1 – การหวนคืน

ตอนที่ 0.1 บทนำที่ 1 - การหวนคืน

ในวันนั้น มีหิมะตก 

  

เลือดที่เปรอะเปื้อนดูราวกับกุหลาบที่ย้อมหิมะสีขาวบริสุทธ์ 

  

แท่งเหล็กบรรทุกอยู่บนหลังรถสิบล้อที่กำลังวิ่ง หล่นลงมาต่อหน้าต่อตา ผมทำได้เพียงแต่มอง และก่อนที่ผมจะรู้ตัว ผมก็ตายไปแล้ว 

  

เลือดสีแดงที่แผ่ไปบนหิมะบนพื้นนั้นก็เหมือนสติที่ผมกำลังจะหายไป แล้วจู่ๆ ในวินาทีสุดท้าย ผมก็คิดถึงตัวละครของผม “ฮิยูกิ” ผู้ที่เป็นดั่งร่างกายอีกครึ่งนึงของผม 

  

….อา ถ้าผมหายไป เธอก็จะไม่มีตัวตนอีกต่อไปสินะ 

  

ขณะที่เศร้าเสียใจจากการเสียทั้งตัวผมและฮิยูกิไปพร้อมกัน สติของผมก็จางหายและละลายไปกับความมืดมิด 

  

  

  

◆◇◆◇ 

จากนั้นผมก็ตื่นขึ้นมาในโลงศพอันหรูหรา ที่มีดอกกุหลาบกระจายไปทั่ว 

“อุหวาาา!?” 

  

ผมรู้เรื่องนี้ได้ด้วยสัญชาติญาณอะไรซักอย่าง จึงวางมือที่ฝาโลงและดันมันออกด้วยแรงเท่าที่ผมจะทำได้ในทันที 

มันเปิดออกได้ง่ายกว่าที่คิดไว้ ผมลุกขึ้นและมองไปรอบๆด้วยความเร่งรีบ 

  

-ที่ไหนกันเนี่ย? ถ้าอยู่ในโลงศพละก็ หมายความว่าที่นี่คือโรงเผา ไม่ก็เตาเผานะสิ?! ถ้าผมตื่นขึ้นมาตอนที่พวกเขาเริ่มเผาแล้วนั่นไม่สนุกซักนิดเลยนะ!! 

  

ยังไงก็ตาม ตรงข้ามกับความคิดของผม มันเป็นปราสาทในยุคกลาง มีเตียงสี่เสายักษ์สุดหรู ที่ผมไม่รู้ว่าจะนับขนาดของมันเป็นหน่วยทาทามิยังไง แต่มันดูราวกับเป็นของใช้สำหรับเหล่าราชวงศ์เลย แล้วมันก็ยังมีเครื่องเรือนหรูหราขนาดใหญ่อีกมากเรียงรายอยู่ในห้องนอนนี้ด้วย 

  

  

“….เอ๊ะ? ที่นี่มันอะไรกันเนี่ย??” 

  

เสียงที่ผมพึมพัมกับตัวเองนั้นสูงและน่ารักอย่างแปลกประหลาด 

  

แถมสิ่งที่ผมใส่อยู่ตอนนี้ก็เป็นชุดเดรสมันเงาที่ประกอบไปด้วยสีดำเป็นส่วนใหญ่ และตกแต่งด้วยช่อดอกกุหลาบสีแดง 

  

  

ยิ่งไปกว่านั้นคือผมสีดำยาวเปล่งประกายราวกับผ้ากำมะหยี่ซึ่งมั่นใจได้เลยว่าเป็นของผม เมื่อเลื่อนสายตาลงไปมอง สิ่งที่เห็นก็คือหน้าอกที่นูนเล็กน้อย เอวที่คอดเล็กราวกับจะหักได้ และ- 

  

“…ไม่มี” 

  

พอลองพยายามคลำหาสิ่งที่หายไปตรงหว่างขา ก็ดันเห็นว่านิ้วของผมนั้นเพรียวบางแต่ก็ยืดหยุ่น ราวกับของเด็ก สัญลักษณ์ของชายชาตรีที่ผมคุ้นเคยเสมอมาหายไปแต่กลับแทนที่ด้วยรอยแยกที่ไม่รู้จักแทน 

  

ขณะที่ผมกำลังช็อกอยู่ ก็มีเสียงใครซักคนกำลังเคาะประตูไม้หรูนอกห้องนอน  

  

“มะ- ครับ..” 

  

ผมกลืนคำที่เกือบจะพูดออกไปว่า “ไม่ว่าง” ด้วยความเคยชินลงไป 

  

“ขออนุญาตครับ” 

  

มีเสียงตอบรับผมกลับมาท่ามกลางสถานการ์ณอันน่าหงุดหงิดใจนี้ ประตูใหญ่หนาที่น่าจะมีขนาดราวๆ 3 คูณ 2 เมตรถูกผลักเปิดออกอย่าง่ายดาย แล้วชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาที่มีดวงตาสีทองและผมบลอนด์แสนงดงามก็เข้ามาในห้อง 

  

ชายคนนั้น ชายหนุ่มที่เกินคำว่าหน้าตาดีไปไกล อายุน่าจะราวๆ 20 ใส่ชุดทักซิโด้ที่ดูสุขุม มองมาที่ผมแล้วชะงักไปราวกับยังทำความเข้าใจไม่ได้ ก่อนจะยิ้มกว้างขึ้นมา แสดงรูปลักษณ์อันสมบูรณ์แบบของเขา 

  

ไม่-ไม่ ผมจะไม่ “ข้ามผ่านเส้นนั้น” ไปแน่ๆ แต่พอมีคนหน้าตาดีมายิ้มร่าใส่แบบนี้ ก็แทบจะเป็นการโจมตีถึงตายแล้วไม่ใช่หรอไง ถ้าผมเป็นผู้หญิง ผมต้องตกหลุมรักไปแล้วแน่ๆ …อื้ม.. ผมกลายเป็นผู้หญิงแล้วนี่ อาาา ไม่ใช่ว่านี่เป็นเรื่องวิกฤตแล้วหรอกหรอ?  

  

ระหว่างที่กำลังคิดอะไรไร้สาระอยู่นั้น ชายหน้าหล่อก็ทาบมือขวาไว้ที่อก คุกเข่าลงหนึ่งข้างโค้งคำนับผม เป็นดั่งภาพของอัศวินกำลังทำความเคารพ 

  

“พวกเราซาบซึ้งอย่างยิ่งในการกลับมาขององค์หญิง ข้า เทนไก(สุดขอบฟ้า)คาดหวังอย่างสุดหัวใจว่าวันนี้จะมาถึงพวกเราทุกคนในดินแดนครับ” 

  

ผมที่กำลังคิดว่าคนหล่อทำอะไรก็ดูดีไปหมดสินะ แต่แล้ว ก็ได้ยินคำบางคำที่ผมไม่สามารถปล่อยผ่านและทำได้เพียงร้องขึ้นมาด้วยความตกใจ 

  

“เทนไก!!?” 

  

“คะ-ครับ มีอะไรรึเปล่าครับองค์หญิง?” 

  

ผมชี้หน้าหนุ่มหล่อคนนี้ โดยไม่ได้ตอบคำถามของเขา  

  

“นาคราช (มังกรทอง)??!!” 

  

“? ครับ ใช่ครับ..?” 

  

แล้วจู่ๆ สิ่งที่คล้ายๆกับเมนูโปรงแสงก็โผล่ขึ้นมาตรงจุดที่ผมชี้ไป ปิดบังร่างของชายหล่อเสียมิด 

  

เผ่า :  นาคราช(มังกรทอง) 

ชื่อ : เทนไก 

เจ้าของ : ฮิยูกิ 

HP: 556,800(ร่างมนุษย์)/1,948,800(ร่างครึ่งมังกร)/61,234,800(ร่างมังกร) 

MP: 767,800(ร่างมนุษย์)/2,303,400(ร่างครึ่งมังกร)/53,746,000(ร่างมังกร) 

  

▼ 

  

นาคราช(มังกรทอง) เดิมทีเป็นอีเว้นท์บอสของเกมที่ผมเคยเล่นอยู่ ‘Eternal Horizon Online’ คือชื่อของเกมนั้น แล้วหลังจากนั้นก็เอามาเป็นของรางวัล SSR ในลิมิตอีเว้นท์กาชาอีกที มันเป็นไอเทมที่ขายได้ราคาสูงเลยละ 

  

ผมพยายามจะจับแล้ว แต่ก็ไม่ได้ เพราะงั้นผมก็เลยต้องขายของประดับในเกม และแรร์ไอเทมอีกหลายชิ้นกว่าจะได้มา มันเป็นมอนสเตอร์ในระดับสูงสุด ที่มีเพียงแค่ 5 ตัวเท่านั้นในเซิฟเวอร์  

  

หลังจากนั้นผมก็เลยตั้งชื่อนาคราชว่าเทนไก(สุดขอบฟ้า) แต่ว่านี่คือมังกรตัวนั้นจริงดิ?! หรือว่า ?! 

  

ด้วยความสับสัน ผมชี้นิ้วมาที่ตัวเอง และหน้าต่างโปร่งแสงที่คล้ายๆกันก็โผล่ขึ้นมา 

  

เผ่า : เจ้าหญิงแวมไพร์  (ผู้สืบเชื้อสายของพระเจ้า) 

  

 ชื่อ :  ฮิยูกิ (หิมะสีชาด) 

  

 ฉายา :เทนโจวเทนกะ (โฉมงามแห่งท้องนภา) 

  

 HP: 78,000 

  

 MP: 95,500 

  

 ▼ 

  

ไม่ต้องสงสัยเลย นี่มันชื่อและสเตตัสของตัวละครของผมในเกม ‘Eternal Horizon Online’ เลยนี่หว่า 

 

————–

สวัสดีนักอ่านเก่าและคนอ่านใหม่ด้วยคะ นิยายเรื่องนี้เคยถูกแปลมาแล้วกว่า 50 ตอน ถ้าอยากรู้เรื่องตอนต่อก็ให้ลองพิมพ์ชื่อหาดูนะคะ 

เราเองก็เคยเป็นส่วนหนึ่งใน 50 ตอนเหมือนกัน แต่พอกลับไปอ่านแล้วมันคันมืออยากแก้คำผิดของตัวเอง ก็เลยกลับมาเริ่มแปลใหม่ตั้งแต่ต้นคะ 

นิยายเรื่องนี้เก่ามากแล้วคะ เรียกได้ว่าจากตอนที่เริ่มแต่ง จวบจนปัจจุบันนี้ ก็เกือบ 10 ปีเข้าไปแล้ว 

มีทั้งหนังสือการ์ตูน (แต่จากใจ การ์ตูนไม่สนุกเลย เศร้า) และนิยายรูปเล่มที่ไม่ถูก LC เข้ามาในไทย และอาจจะเลิกผลิตไปแล้ว เพราะจบไปนานแล้วคะ 

เรียกได้ว่า ใครยังจำนิยายเรื่องนี้ได้ แปลว่าคุณแ—- แค่ก 

 

ตอนนี้เรายังลงเรื่องนี้ในเนโกะโพสที่เดียวคะ อนาคตจะมีที่อื่นๆมาไหมไว้ค่อยคิด จะพยายามลงวันละตอนให้ได้ทุกวันนะคะ แต่ไม่สัญญาแต่อย่างใด 

 

ปล. เราเป็นคนผันวรรนยุค คะ ค่ะ เพี้ยน ถ้าเห็นว่าเราใช้ผิด โปรดปล่อยเราไปตามยถากรรมด้วยเทอญ สาธุ

[นิยายแปล] เจ้าหญิงแวม Kyuuketsu hime wa barairo no yume o miru

[นิยายแปล] เจ้าหญิงแวม Kyuuketsu hime wa barairo no yume o miru

Score 10
Status: Completed
[ได้รับการทำเป็นการ์ตูนแล้วนะ!] ผมที่ควรจะตายไปในอุบัติเหตุ แต่กลับตื่นขึ้นมาเป็นตัวละคร เจ้าหญิงแวมไพร์ ในเกม "Eternal Horizon Online" แล้วก็โดนส่งเข้าไปอยู่ในโลกอื่นที่คล้ายกับในเกม โดยที่ยังมีของ อาณาเขต และสัตว์เลี้ยงอยู่ด้วย โดยที่ผมได้ถูกยกย่องให้เป็น “ผม” ในเกม และถูกบังคับให้ปกครองข้ารับใช้ในฐานะของ “ผม” โดยเหล่าลูกน้องที่โครตแข็งแกร่งกว่าผมมากๆ แล้วเหล่ามอนสเตอร์ มนุษย์สัตว์ กับเผ่าอนมนุษย์ของโลกนี้ก็เข้ามาภักดีกับผม กว่าจะรุ้ตัว ผมก็สร้างอาณาจักรใหญ่ยักษ์ขึ้นมาแล้ว แล้วศัตรูสุดลึกลับก็โผล่มา ความกังวลของผมจะจบตรงไหนเนี่ย….

Options

not work with dark mode
Reset