[นิยายแปล] ฝ่าปริศนา ตะลุยโลกเบื้องหลัง 53.6 ไฟล์ 6 [คอลัมน์พิเศษ] : เรื่องซุบซิบของโซราโอะกับโทริโกะเกี่ยวกับเรื่องผีดั้งเดิม “พนักงานพาร์ทไทม์ที่รีสอร์ท/ณ หาดสุมะ”

โซราโอะ : [พนักงานพาร์ทไทม์ที่รีสอร์ท] เป็นเรื่องของนักศึกษาชายคนนึงที่ไปทำงานพิเศษที่รีสอร์ทห้องแถวชายทะเล แล้วก็ไปเจอเรื่องน่ากลัวเข้า ส่วน [ณ หาดสุมะ] นี่ก็เป็นเรื่องสยองขวัญที่เกิดขึ้นที่หาดสุมะน่ะ

โทริโกะ : ยังงี้นี่เอง พอเข้าใจอยู่นะ

โซราโอะ : จริงเหรอ? โทริโกะนี่หัวไวจังเลยนะ

โทริโกะ : แหม ชมกันแบบนี้เขินนะ แล้ว?

โซราโอะ : อืม ในเรื่อง [พนักงานพาร์ทไทม์ที่รีสอร์ท] คุณนายเจ้าของห้องแถวจะเอาถาดอาหารขึ้นที่ชั้น 2 ที่ควรจะไม่ได้ถูกใช้งานทุกวันเลย ตัวเอกของเรื่องที่สงสัยก็เลยแอบขึ้นไปที่ชั้นบนดู จนไปถูกบางอย่างที่น่าขนลุกสิงสู่เข้าน่ะ

โทริโกะ : โห แย่เลยนะ แอบขึ้นไปชั้นบนแบบนั้น บางทีที่เกิดเรื่องไม่ดีขึ้นอาจจะเพราะเขาทำแบบนั้นก็ได้นะ

โซราโอะ : เรื่องของเรื่องคือ ไม่แน่ ประกาศรับพนักงานพาร์ทไทม์อาจจะเป็นการจัดฉากเพื่อล่อให้หนุ่มๆ ทั้งหลายเข้ามาอยู่แล้วก็ได้นะ… ก็เป็นเรื่องที่น่าสงสัยอย่างนึง

โทริโกะ : หืม

โซราโอะ : มันมีงานพิเศษแย่ๆ แพร่กระจายอยู่เลยนี่นะ?

โทริโกะ : นี่ เล่าอีกเรื่องนึงให้ฟังด้วยสิ

โซราโอะ : มีเด็กมอต้นคนนึง เล่าถึงตอนที่ถูกพวกเด็กแว้นรุมทำร้ายที่ชายหาดสุมะในจังหวัดโกเบ แต่เรื่องราวมันก็ประหลาดขึ้นไปเรื่อยๆ อย่างเด็กตัวเขียว แล้วก็มนุษย์ต่างดาว เด็กคนนั้นเริ่มพูดเรื่องที่ไร้สาระเข้าไปเรื่อยๆ แล้ววิธีการพูดมันก็สะเปะสะปะไปหมด ก็ เป็นเรื่องที่น่าขนลุกเลยล่ะ

โทริโกะ : เธอว่า… แรงกระทบกระเทือนที่หัวอาจจะส่งผลสืบเนื่องหรือเปล่า? จะนับเรื่องนี้เป็นเรื่องผีมันจะดีเหรอ?

โซราโอะ : ถึงจะมีบางคนมาโพสต์ว่า “นี่เป็นเรื่องที่ดังในย่านนี้เลยนะ” หรือมีบางคนออกมาชี้ว่าสำนวนการพูดของเขาไม่เหมือนกับคนในท้องถิ่น มันก็เลยทำให้เรื่องนี้มีจุดแปลกๆ อยู่ แต่ก็ทำให้รู้สึกว่ามันดูสมจริงมาก ว่ากันตามตรง ฉันว่าจะเรียกมันว่าเป็นเรื่องผีก็สมควรอยู่นะ

โทริโกะ : ก็ ถ้าเธอว่างั้นล่ะก็นะ

TN: เฮ้อ ทะเลดีๆ มีก็ไม่เที่ยวกันเนอะ แต่ว่านะ โซราโอะ เจอคนดังอีกแล้วนะเรา มายืนส่งถึงหาดเลย
ตอนหน้า จะเปิดตัวตัวละครใหม่กันนะครับ มาเจอกับรุ่นน้องของโซราโอะกันดีกว่าครับ ^^