(นิยายแปล)ผลลัพธ์จากการที่โอตาคุผู้ชื่นชอบรายการเช้าวันอาทิตย์เกิดใหม่เป็นตัวร้ายทำให้ธงหายนะพังทลาย 145 มองเห็นแล้วช่องว่าง0.1วิฯ!

มองเห็นแล้วช่องว่าง0.1วิฯ!

「……บุ! อะฮะฮะฮะฮะฮะ! อะ อะไรล่ะนั่น!? 0.1วิฯเนี่ย จุดอ่อนแบบนั้นก็เท่ากับไม่มีไม่ใช่รึไง! อา~ โคตรฮา! แต่ก็นะ สบายใจได้แล้วละ ถึงแม้จะฟื้นตัวใหม่อีกครั้งในฐานะอัศวินวิถีเวทไม่ได้แต่ก็น่าจะเริ่มต้นใหม่ในฐานะนักแสดงตลกได้ละ! สามารถฟันเป็นชิ้นๆโดยไม่ต้องเกรงใจได้แล้วสินะเนี่ย!」

ไอแซคที่ได้ยินคำตอบอันภาคภูมิใจของยูโก ระเบิดหัวเราะออกมาต่อความไร้สาระของเนื้อหานั้น

แม้จะคิดว่าคงเป็นการบลัฟ แต่ถ้าเขาพูดเรื่องนี้แบบจริงจังก็แสดงว่าคงจะบ้าไปแล้ว ไม่ว่ายังไงจุดอ่อนของตนเองที่ยูโกพูดถึงก็ไม่มีอยู่จริงไอแซคมั่นใจเช่นนั้น และเปิดฉากโจมตีด้วยดาบคู่อีกครั้ง

「เอาละ! ได้เวลาทำให้มันจบแล้วล่ะมั้ง! ขอบอกเอาไว้ก่อนว่าไม่มีครั้งที่สองหรอกนะ? อย่าคิดว่าจะหนีได้ด้วยวิธีเดิมละ!」

『ทวินซอร์ด เทมเพสต์』สกิลที่จะฟาดฟัดดาบคู่และปลดปล่อยการโจมตีฟาดฟันใส่เป้าหมายราวกับพายุ

วิชานี้ที่หากโดนไปสักครั้งละก็จะทำการโจมตีอย่างต่อเนื่องจนกว่าอีกฝ่ายจะล้มลงไปทั้งๆอย่างนั้น เป็นวิชาที่เหมาะสำหรับยับยั้งการเคลื่อนไหวของศัตรู

และปิดฉากด้วยการผสานกับ『เอ็กซ์ สแลช』ซึ่งเป็นสกิลตัดสิน คอมโบนี้คือกลยุทธ์ที่เรียกได้ว่าเป็นสูตรแห่งชัยชนะที่ไอแซคคิดค้นขึ้นมา

ในตอนที่ต่อสู้กับผู้กลับชาติมาเกิดก่อนหน้านี้เองก็เช่นกันด้วยการใช้ประโยชน์จากวิชาทั้งสองอย่างนี้หลังจากที่ไล่ต้อนอีกฝ่ายให้จนมุมแล้วก็ทำให้ปิดฉากได้อย่างแน่นอน ด้วยเหตุนั้นไอแซคจึงมีความมั่นใจอย่างมากกับคอมโบนี้

ปฏิกิริยาของยูโก และการกระโดดข้ามหัวของตนเองที่ปลดปล่อย『เอ็กซ์ สแลช』เองก็อยู่ในขอบเขตที่คาดไว้

ครั้งต่อไป ก่อนที่จะปลดปล่อยการโจมตีปิดฉากแค่สังเกตการเคลื่อนไหวของอีกฝ่าย ทำให้การตอบสนองของตนเองสอดคล้องกับการเคลื่อนไหวของยูโกก็พอ

หากแสดงการเคลื่อนไหวแบบเดิมเหมือนก่อนหน้านี้ให้เห็น ครั้งนี้ก็แค่ทำการฟันข้างหลังซึ่งเผยช่องว่างที่ไร้การป้องกันหลังจากลงสู่พื้นโดยการฟัน『เอ็กซ์ สแลช』ไปข้างหลังเท่านั้น

หากหนีไปทางซ้ายหรือขวา ก็แค่ปลดปล่อยท่าไปยังทิศทางเดียวกับทางนั้นก็พอ

เมื่อทำแบบนั้นและไล่ต้อนยูโกพร้อมกับคิดมาตรการตอบโต้อยู่ในหัว รู้ตัวอีกทีก็ไล่ต้อนเขาจนเกือบจะถึงกำแพงแล้ว

แบ็คสเต็ปอีกก้าวเดียวก็จะไล่ต้อนยูโกไปจนถึงกำแพงได้ แค่ปลดปล่อยท่าไม้ตายในช่วงเวลานั้นก็พอ

ต่อหน้าไอแซคที่ยิ้มออกมาขณะคิดเช่นนั้น……ยูโกได้ก้าวแบ็คเสต็ปสุดท้ายที่กำลังรอคอยอยู่

「เยี่ยม รับไปซะ!『เอ็กซ์ สแล――』」

ไอแซคมั่นใจในชัยชนะ และเตรียมปลดปล่อยท่าตัดสิน

ขณะทำเช่นนั้นเขาจ้องมองไปยังยูโกเพื่อจะได้ตอบสนองต่อการเคลื่อนไหวของอีกฝ่าย……แต่ถึงตรงนั้นก็รู้สึกได้ถึงความไม่ชอบมาพากล

ยูโกที่ก้าวแบ็คสเต็ป ได้แสดงการกระโดดซึ่งเกินกว่าที่คิดเอาไว้

ไม่ใช่การถูกต้อนจนเกือบจะติดกำแพง แต่จริงๆแล้วเขากระโดดไปข้างหลังจนราวกับจะชนเข้ากับกำแพง ในชั่วขณะที่ไอแซครู้สึกแปลกใจต่อสภาพนั้น ชั่วพริบตาหลังจากนั้นเขาก็เบิกตากว้างด้วยความตกใจ

คริสตัลเวทมนตร์ที่ติดอยู่ตรงข้อเท้าทั้งสองในบลาสเตอร์ของยูโกปลดปล่อยแสงสีชาดออกมา

สิ่งที่ไอแซคเห็นต่อมาคือแสงนั้นซึ่งบ่งบอกว่าพลังขาได้ถูกเสริมแกร่งขึ้น และภาพที่ยูโกถีบกำแพงสนามประลองพุ่งเข้ามาทางนี้

「อะ เอ๊ะ? แอ็ก!?」

บางที ไอแซคคงจะไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับตนเองเลยกระมัง

เพราะชั่วพริบตาที่รู้สึกว่ายูโกถีบกำแพงแล้วสวนกลับมา ก็ถูกซัดปลิวกระเด็นพร้อมกับความเจ็บปวดเฉียบพลันที่สะเทือนไปทั่วใบหน้าแล้ว

เขาที่นึกเหตุการณ์นั้นได้ เมื่อเข้าใจได้ว่าตนเองรับเข่าลอยที่พุ่งเคาน์เตอร์เข้าไปอย่างงดงามก็ลุกยืนขึ้นขณะกำหมัดแน่นด้วยความโกรธ

จากนั้น เมื่อจ้องเขม็งไปทางยูโกที่กำลังจ้องมองมาทางนี้ ก็สลัดท่าทีสบายๆที่เคยมีจนถึงตอนนี้ทิ้งไปและครวญครางด้วยเสียงที่เต็มไปด้วยความเกลียดชัง

「แก แก……! กล้าดียังไง กล้าดียังไงมาเตะผมน่ะ……!」

「ก็บอกไปแล้วใช่ไหมล่ะ? ว่านายน่ะมีช่องว่าง ถึงจะพูดเกินจริงว่า0.1วิฯแต่คำพูดนั้นไม่ได้โกหก หลังจากการโจมตีต่อเนื่องที่ไล่ต้อนอีกฝ่ายให้จนมุมเพื่อที่จะปลดปล่อยการโจมตีปิดฉาก นายจำเป็นต้องเปลี่ยนท่า ชั่วพริบตาที่ไร้การป้องกันนั้นคือจุดอ่อนอย่างหนึ่งของนายไงล่ะ」

「คะ แค่โดนทีเดียว ก็ทำท่าภูมิอกภูมิใจ……!! อย่าได้ใจนักล่ะ!? เพราะของแบบนี้ผมยังไม่ได้เอาจริง!」

สีหน้าผ่อนคลายของไอแซคย้อมไปด้วยความโกรธ และพุ่งเข้าไปหาเขาเพื่อหมายจะปลดปล่อยความแค้นนั้นใส่ยูโก

ไอแซคก้าวเข้าไปดุจความเร็วเทพหลังจากนั้นก็พยายามกระหน่ำการโจมตีฟาดฟัดที่ไม่อาจหยุดยั้งได้ทว่า……การตอบสนองของยูโกมันเกินกว่าที่เขาคิดไว้

「……มองเห็นแล้วละ ไอแซค!!」

「หน่ะ!? อ็อก!?」

ยูโกที่เคยหลบหลีกการโจมตีด้วยการกระโดดถอยหลังมาจนถึงตอนนี้ คราวนี้ได้เคลื่อนไหวตรงข้ามกับสิ่งนั้น

ไม่ใช่การก้าวแบ็คสเต็ป แต่เขาก้าวเข้าไปหาไอแซคที่กำลังโจมตี พลิกตัวทั้งๆแบบนั้นแล้วปลดปล่อยการโจมตีด้วยศอกขวา

เร็วยิ่งกว่าการเหวี่ยงดาบของไอแซค เหล่าชายทั้งสองที่ปิดระยะห่างกันและกันได้เข้าปะทะกันทำให้เกิดเสียงทื่อๆดังขึ้น

ฝ่ายหนึ่ง เป็นชายที่มีร่างกายหุ้มเกราะมีรูปร่างแข็งแกร่ง ฝ่ายหนึ่ง เป็นชายที่ละทิ้งพลังป้องกันแลกกับพลังโจมตีและความคล่องตัว

ทั้งที่เพียงแค่นั้นก็แตกต่างกันอย่างมากแล้ว แต่ตอนนี้ได้มีองค์ประกอบใหม่ที่เรียกว่าความแตกต่างของจิตสำนึกเพิ่มเข้ามาด้วย

ไอแซคมุ่งความสนใจไปที่การโจมตีใส่ยูโกซึ่งเคยคิดว่าจะสกัดการโจมตีเป็นหลัก

ตรงข้ามกับยูโกที่เตรียมใจพร้อมจะรับความเจ็บปวดในระดับหนึ่งไว้แล้วโดยสิ้นเชิง สำหรับไอแซคที่หมกมุ่นกับความคิดที่เชื่อว่าตนเองจะอยู่ในสภาพได้เปรียบโดยสมบูรณ์และไม่มีทางจะโต้กลับได้นั้น การเข้าปะทะนี้เป็นสถานการณ์ที่คาดไม่ถึงเลยแม้แต่น้อย

ความแตกต่างนี้มันใหญ่หลวงเกินไป

ไอแซคที่พุ่งเข้าใส่ด้วยความเร็วสูงสุดถูกยูโกใช้ประโยชน์จากแรงนั้น ทำให้อยู่ในสภาพที่ต้องรับศอกเคาน์เตอร์อันสมบูรณ์แบบเข้าไปที่ท้อง……เพียงไม่กี่วิฯ ก็ถูกซัดปลิวกระเด็นไปด้านหลัง

「อั๊ก! ค็อก! แค่ก! บะ บ้าน่า……!? แบบนี้ แบบนี้มัน……!?」

「เอาจริงเหรอเนี่ย……!? ไอ้เวรไอแซคกำลังถูกไล่ต้อนแทนแล้ว……!」

「สุดยอด……! นี่คือพลังที่แท้จริงของท่านยูโก……!!」

สถานการณ์การต่อสู้พลิกกลับ ไอแซคที่ควรจะไล่ต้อนตกอยู่ในสภาพเสียเปรียบ พวกแคลร์ที่เห็นสภาพนั้นไม่อาจเก็บซ่อนความตกใจเอาไว้ได้

ทักษะในการเคลื่อนไหวแบบง่ายๆเองก็ใช่ แต่พลังในการตัดสินใจอย่างเยือกเย็นกับพลังในการสังเกตการเคลื่อนไหวของคู่ต่อสู้แม้จะถูกโจมตี และความกล้าที่จะพุ่งเข้าใส่ศัตรูซึ่งปลดปล่อยการโจมตี ในขณะที่พวกเขาตกตะลึงเมื่อได้เห็นภาพความแตกต่างนั้น ยูโกก็พูดกับไอแซคที่กำลังหายใจหอบซ้ำๆ

「ไอแซคมาทำให้มันจบกันเถอะ นายแพ้แล้ว ยอมแพ้เถอะ」