[นิยายแปล] ～จ้าวนักสู้เกิดใหม่ทั้งทีดันเป็นนางร้าย ～ ลูน่าอยากรีไทร์แล้ว 77 – 054：งานเปิดตัวแห่งความร้าวฉาน⑱ งานเปิดตัวสิ้นสุด

054：งานเปิดตัวแห่งความร้าวฉาน⑱ งานเปิดตัวสิ้นสุด

องค์กรอาชญากรรมอุโรโบรอส

ในอาคารที่เหล่าสมาชิกนั้นอยู่มีเสียงกระแทกและเสียงถล่มรุนแรงมากมายจนทำให้แตกตื่น สักพักมันก็เงียบจนน่าขนลุก

กล่าวอีกนัยหนึ่งทั้งอาคารนี้ทุกคนต่างไปเฝ้ายมบาลกันเรียบร้อยแล้ว

「ขอบคุณสำหรับการทำงานอย่างหนักนะทุกคน กลับไปปราสาทกันเถอะ」

「「「โอ้ววววววววววววววว！！」」」

หลังจากลูน่าแบกมาเรียไว้บนหลังทุกคนก็เริ่มออกบินไปพร้อมๆกัน

เนื่องจากพวกเราเป็นหน่วยรบทางอากาศจึงเดินทางด้วยการบินอยู่ตลอด

สำหรับคนที่ต่อสู้ท่ามกลางท้องนภา แม้ศัตรูจะมีทักษะลอบสังหาร แต่ก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่เพราะพวกเราโจมตีจากระยะไกลที่ศัตรูเข้าไม่ถึง ซึ่งมันตรงกับคำพูดของลูน่า “เป็นงานง่ายๆที่ทำแปปเดียวก็ได้พักแล้ว”

พวกเขาจึงรู้ดีว่างานนี้ได้เมาหัวราน้ำกันแน่นอนหลังจากกลับไปเพราะทำงานบรรลุตามเป้าหมาย

「ท่านพี่♡」

มาเรียซึ่งมีความสุขกระซิบกับลูน่าด้วยน้ำเสียงหื่นกามและเกาะติดฉันด้วยหน้าตาสุขสำราญ

แม้แต่ลูน่า ความอบอุ่นของร่างกายและสัมผัสที่ได้ใกล้ชิดทำให้เธอได้ผ่อนคลายบ้าง

อลิซ่าเองก็อารมณ์ดีเล็กน้อยต่อหน้าสองคนที่จู๋จี๋กัน

「ทั้งสองคนเนี่ยน้าไม่เคยอยู่ห่างกันเลย……」

อืม จากนั้นเองลูน่าก็เหยียดแขนไปกอดเอวของอลิซ่า

เมื่อมองแวบแรกก็เหมือนพวกเราทำกายกรรมบนท้องฟ้า

「อย่าโกรธไปสิ？」

「พี่สาวล่ะก็ปุ๊บปั๊บจังเลยนะคะ……♡」

ตอนนี้ฉันมีดอกไม้เต็มสองมือ

สำหรับไอช่าที่ถ่ายทอดสดอยู่ดูเหมือนกับการหยอกล้อกันของเหล่าสาวน้อย

ใช้เวลาไม่นานหลังจากบินมาสักพัก

แอนนารออยู่บนหลังคาของปราสาทออกัสต์ที่พวกเรากำลังลงจอด แอนนาก้าวมาข้างหน้าและรีบพาทั้งสามคนไปพร้อมกับบอกว่า「คุณหนู อาหารเตรียมรพร้อมแล้วค่ะ」

ไม่เพียงแต่ลูน่าที่เป็นดาวเด่นในวันนี้ แต่ยังรวมถึงอลิซ่าและมาเรียด้วย ตราบใดที่เป็นตัวละครที่ปรากฏในการถ่ายทอดสด ทำให้ต้องเข้าทางอื่นโดยไม่เข้าไปร่วมทางด้านประตูหลัก

「เอาล่ะ รีบไปกันเถอะ บรรดาแขกคงกำลังรออยู่」

ลูน่ามองไปทางแต่ละคนที่พยักหน้าตอบรับและวิ่งเหยาะๆไปหาแอนนาและเมดคนอื่นๆสวมชุดที่เตรียมเอาไว้และกลับเข้าร่วมงานอีกครั้ง

พ่อแม่ของมาเรียไม่ได้ร่ำรวย ดังนั้นชุดที่เธอใส่นั้นเหมาะกับทุกสถุานการณ์ แต่ลูน่าตัดสินใจให้เธอยืมชุด

แม้ว่าจะค่อนข้างเสียใจที่ใส่ชุดตัวเก่งมา แต่ก็ไม่อยากทำให้แขกเห็นในสภาพที่เปื้อนไปด้วยโคลน

「――คุณหนูลูน่า คุณหนูอลิซ่า และคุณหนูมาเรียกลับมาแล้ว ได้โปรดให้การต้อนรับอย่างอบอุ่น」

ทันทีที่พวกเธอเข้าไปในห้องโถงใหญ่ทั้งสามคนก็ได้รับเสียงปรบมือดังสนั่น

สมาชิกของเหล่าขุนนางต่างแสดงความยินดีกับพวกเราและบางคนก็ร้องไห้

มาเรียแอบกลัวนิดหน่อยและอลิซ่าก็เดินไปข้างหน้าอย่างภาคภูมิใจ ทำให้ตัวละครหลักของเราตัวแข็งทื่อไปแล้ว

ท่ามกลางทั้งสองคน ลูน่ายิ้มออกมาอย่างสง่างามพร้อมกับเดินด้วยท่าทีอันงดงาม

ข้างหลังเห็นไอช่าที่จับภาพของทั้งสามคนด้วยอุปกรณ์ฉายภาพ และค่อยๆเดินตาม

ลูน่ากระตุ้นให้ทั้งสองคนขึ้นมาบนแท่นและเธอเองก็ยืนด้วยเผยให้ผู้ชมได้เห็น

「สุภาพบุรุษและสุภาพสตรีทุกท่าน งานเปิดตัววันนี้เป็นอย่างไรบ้างคะ? ขอโทษด้วยนะคะที่ทำให้ทุกคนรู้สึกอึดอัดเพราะเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดได้เกิดขึ้นค่ะ แต่หวังว่าทุกคนจะยังเอนจอยกับงานเลี้ยงได้ต่อไป นับเป็นเกียรติอย่างยิ่งค่ะ」

หลังจากพูดจบเธอโค้งคำนับ

「ถ้างั้นดิฉันจะขอรายงานสถานการณ์ที่เกิดขึ้นให้ทุกท่านทราบนะคะ องค์กรที่พวกเราจัดการไปเมื่อกี้คือองค์กรอาชญากรรม “อุโรโบรอส” แม้ว่าจะไม่ทราบแหล่งที่มาอย่างแน่ชัด แต่พวกเราได้รับข้อมูลมาล่วงหน้าจึงสามารถรับมือกับสถานการร์ได้อย่างรวดเร็วค่ะ

　……เอ่อ ? ว่าแต่มาร์ควิสลิบเรย์ มูเอล หายไปไหนแล้วเหรอคะทุกท่าน？」

เธอมองไปรอบๆพร้อมกับท่าทีสงสัย

บนหน้าจอใบหน้าของทั้งสามยังคงแสดงสีหน้าไร้เดียงสา  

แน่นอนว่าเป็นการเคลื่อนไหวที่คำนวณไว้หมดแล้ว

สำหรับฉันแล้วนี่คือวิธีที่ดีที่สุดก็คือการถ่ายแบบโคลส์อัพเพื่อให้แขกจำหน้าตาของฉันได้

ดูเหมือนว่าไอช่าจะเป็นตากล้องชั้นเยี่ยม เธอคุกเข่าข้างหนึ่งขณะที่ยังเก็บภาพต่อไป

「ลิบเรย์ มูเอล พึ่งถูกจับกุมไปในฐานะกบฏและถูกนำตัวไปขังที่คุกเรียบร้อยแล้ว」

ราชินีเอลิซ่าเป็นคนอธิบายสถานการณ์ทั้งหมด เธอยิ้มอย่างไม่เกรงกลัวขณะมองไปทางลูน่า

「ขออภัยด้วยนะคะท่านเอลิซ่า ต้องขออภัยที่ให้อธิบายสถานการณ์อันซับซ้อนเช่นนี้ ขออภัยด้วยจริงๆค่ะ」

ลูน่ายักไหล่ด้วยท่าทางจงใจ

　เอลิซ่ากล่าว「วางแผนไว้แบบนี้เองสินะ」

ลูน่าส่ายหัวและกล่าวเพิ่ม

「ไม่หรอกค่ะ ฉันอยากให้จับกุมเขาหลังจากที่ฉันทราบข้อเท็จจริงต่างหากล่ะคะ」

ลูน่าพูดพร้อมกับชี้ไปที่ประตู

จากนั้นประตูก็ถูกเปิดออกและมีเด็กสาวคนหนึ่งเข้ามา

มุมกล้องของไอช่าค่อยๆหันไปทางนั้น

คนที่เข้ามาคือหญิงสาวผมสีดำสนิท และชุดเดรสสีดำที่เธอสวมเน้นผิวที่ขาวเนียนของเธอ รวมถึงดอกไม้สีชมพูที่ประดับหน้าอกและต้นแขนสีขาวของเธอ

「ดิฉันอยากจะแนะนำให้ทุกท่านได้รู้จักค่ะ ชิล่า มูเอล เธอเป็นหนึ่งในเพื่อนรักของฉันและเป็นผู้มีพระคุณที่มีส่วนร่วมในการช่วยเหลือมาเรียในครั้งนี้ค่ะ」

จากนั้นลูน่าก็มองไปที่ราชินีเอลิซ่า

「ตอนนี้ ท่านราชินี ลิบเรย์ถูกจับกุมในฐานะข้อหากบฏ มาร์ควิส มูเอลจะได้รับการปฏิบัติเช่นไรคะ？」

「แน่นอนตามธรรมเนียมก็คือประหารเจ็ดชั่วโครต ไม่ให้เหลือลูกหลานเลย」

「ประหารชีวิตงั้นเหรอคะ? แล้วถ้างั้นในกรณีนี้ล่ะคะ」

ลูน่าบอกและไปหาท่านแม่ของเธอซึ่งเธอกลับมาแล้ว

「ท่านแม่ หนูขอยืมดาบท่านแม่หน่อยได้ไหมคะ？」

「จ้ะ……」

ด้วยความกลัวว่าเธอจะทำอะไรแปลกๆ เธอได้แต่ฟังคำสั่งลูกสาวและยื่นดาบให้กับลูน่า

เธอที่ได้รับดาบมาในวินาทีถัดมาที่เธอชักดาบและพุ่งออกไปนั้นเอง

ชิ้งงงงงงงงงงงง

เกิดแรงกระแทกขึ้นหลายครั้งและทำให้ทุกคนอยู่ในสภาพแตกตื่น

ชิล่าโดนแทงเข้าที่หน้าอกโดยไร้ซึ่งการป้องกัน

หลังจากผ่านไปชั่วครู่ก็มีเสียงกรีดร้องของผู้หญิงดังไปทั่วและผู้คนเริ่มแตกตื่น

　ความเงียบหลังจากเกิดความโกลาหล「หุบปาก」ลูน่าพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา

ในความเงียบสงบของห้องโถงใหญ่ ลูน่าจ้องมองราชินีตรงๆ

「เอาล่ะค่ะ ท่านเอลิซ่า ชิล่า มูเอล ตายด้วยฝีมือของฉันผู้นี้แล้วนะคะ ถ้างั้นเราพอจะตีความได้ไหมว่าเธอตายไปก่อนที่จะถูกโทษประหารชีวิต？」

「อืม นั่นสินะ」

ราชินีตอบในขณะที่เหล่าทหารยามเข้ามาแล้วส่ายหัว เพื่อให้แน่ใจว่าลมหายใจของชิล่าดับลงในขณะที่เธอทรุดตัวลงนั้น และเลือดไหลอาบไปทั่ว

「ยิ่งไปกว่านั้น ดิฉันขอมอบปาฏิหาริย์แห่งชีวิตให้กับเธอผู้นี้」

　――วิชาสำนักมังกรซากุระ เคล็ดวิชาลับ คืนชีพเหนือพิภพ

มาร์ควิสลูน่าประกาศเสียงดัง

และเสียงแหลมสูงดังก้องกังวาลไปทั่วห้องโถง

ทุกคนล้วนต่างเห็น

ปีกสีขาวบริสุทธิ์ที่ผุดขึ้นมากลางหลังลูน่า

วงแหวนสีทองส่องประกายเหนือศีรษะของลูน่า

ผมสีเงินของเธอที่ย้อมเป็นสีทองเปล่งประกาย

เธอที่กลายเป็นเทพธิดาอย่างแท้จริง

แสงสีเข้มข้นที่ทำให้ทั้งห้องสว่างจ้า

「ลุกขึ้นมาเถอะ ชิล่า เพื่อนรักของดิฉัน」

น้ำเสียงอันแสนอ่อนโยนของลูน่า หลังจากห้องโถงกลับมาเป็นปกติ

ในขณะเดียวกันทุกคนก็ต้องตกตะลึง

หญิงสาวที่ถูกดาบแทงที่หน้าอกตอนนี้กำลังลุกขึ้นยืน

ดูเหมือนว่าจะมีรูเล็กๆที่หน้าอกและด้านหลังของชุดสีดำกลับไม่พบบาดแผลใดๆ

ลูน่ามองไปรอบๆราชินีและองค์ราชาต่างมองมาด้วยความประหลาดใจ

「ชิล่า มูเอล ได้ตายจากไปแล้ว และชิล่าคนใหม่เพื่อนของฉันได้ถือกำเนิด ณ ที่แห่งนี้ และเธอจะเป็นลูกน้องของฉันภายใต้ข้ารับใช้ของมาร์ควิสดิแซค และ ดยุคของเวลซัค ดังนั้นหากมีข้อโต้แย้งใดๆได้โปรดเชิญมาหาพวกเราถึงที่ได้เลยค่ะ」

ดวงตาของเธอสามารถทำให้ทั้งห้องจ้องมาที่เธอได้อย่างสมบูรณ์

เทพธิดาและสาวก

ดูเหมือนว่าเป็นเสียงพึมพำของใครบางคน แต่ทุกคนก็ได้แต่พยักหน้ายอมรับ

ความน่าเกรงขามและความอิจฉาริษยาได้มารวมกันตรงหน้านี้

「เธอเป็นใครกันแน่？」

เอลิซ่าอดไม่ได้ที่จะถาม

ลูน่าหัวเราะคิกคัก「เฮ้อ ก็แค่ลูกสาวมาร์ควิสธรรมดาทั่วไปค่ะ」

ทางคริสตจักรนั้นนับถือพระเจ้าองค์เดียวและว่ากันว่าเทพองค์อื่นนอกจากเทพที่พวกเขานับถือ ถือเป็นเทพนอกรีตเป็นเทพแห่งความชั่วร้าย

ยิ่งไปกว่านั้นยังมีผู้ศรัทธาในแขกที่มาร่วมงานด้วย

ดังนั้นจึงไม่มีใครสามารถยืนยันได้

เธอวิ่งไปหาชิล่าและจับมือของเธอเอาไว้แน่นในขณะที่โค้งคำนับทุกคน

เมื่อพวกเขากลับมาที่คฤหาสน์ลูน่าก็เรียกชิล่าและสั่งเธอ

กล่าวอีกนัยหนึ่งมันเป็นการฟื้นคืนชีพเพราะงั้นจะให้เธอปิดปากที่ยังเป็นตัวเธอคนเดิมอยู่

สำหรับเหตุผลที่ต้องแสดงด้านงี่เง่าแบบนั้นออกไป เพราะเพื่อพิสูจน์ว่าเธอไม่ได้เป็นผู้สมรู้ร่วมคิดกับลิบเรย์ที่เข้าร่วมกับอุโรโบรอส เนื่องจากตระกูลมูเอลจะถูกทำลายเจ็ดชั่วโครต ดังนั้นเธอเลยต้องให้ชิล่าเกิดใหม่โดยไร้ซึ่งศักดินา

เพราะชิล่าเป็นเบี้ยที่ขาดไม่ได้สำหรับเธอในการทำงานโลกเบื้องหลัง

ดังนั้นเลยต้องฆ่าชิล่าต่อหน้าขุนนางทุกคนและวางแผนที่จะลบเธอออกจากการต้องโทษประหาร

เพราะการตายต่อหน้าองค์ราชา และ ราชินีนั่นก็คือเครื่องพิสูจน์ไปแล้ว

แม้ว่าจะมาบ่นในภายหลัง แต่ก็เป็นเรื่องราวที่ไร้เหตุผล

เพราะการฟื้นคืนชีพมันเกินความเข้าใจของมนุษย์ยังไงล่ะ

แน่นอนว่าการทำให้คนตายกลับมามีชีวิตมันไม่ได้จบลงเพียงแค่นั้น

เป็นเรื่องปกติที่เธอจะต้องอยู่ในสภาพช็อคหากสูญเสียญาติและผู้เกี่ยวข้องทั้งหมดกับเธอ

ด้วยเหตุนี้ ลูน่าจึงต้องทำให้ขุนนางทุกคนเห็นว่าเธอไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับพวกนั้น จึงต้องทำการฆ่าต่อหน้าทุกคน

「อ่า ท่านราชินี ดิฉันอยากจะใช้โอกาสนี้ในการบอกว่าทางตระกูลของเรามาร์ควิสดิแซคไม่ต้องการจะมีความสัมพันธ์อันลึกซึ้งต่อราชวงศ์แต่อย่างใด แต่ทางเราก็ไม่ได้อยากมีความขัดแย้งต่อพวกท่านด้วยเช่นกัน」

ราชินีเอลิซ่าหัวเราะและยิ้มในขณะที่มีริ้วสีน้ำเงินบนขมับของเธอและเธอไม่สามารถจะต่อกรกับลูน่าแสนเจ้าเล่ห์คนนี้ได้เลยจนได้แต่ถอนหายใจออกมา

เหมือนจะเป็นหวัดล่ะทุกคน