[นิยายแปล] ～จ้าวนักสู้เกิดใหม่ทั้งทีดันเป็นนางร้าย ～ ลูน่าอยากรีไทร์แล้ว 45 – 022：ความเศร้าของมาเรีย

ตอนที่ 45 - 022：ความเศร้าของมาเรีย

Posted by , ? Views, Released on November 22, 2024

Options

022：ความเศร้าของมาเรีย

――ดิฉัน มาเรีย เทมเพิล อายุ สิบสองปี ลูกสาวของตระกูลบารอน

ในฐานะที่ฉันเคยเป็นลูกจ้างบริษัทแห่งหนึ่งในญี่ปุ่น ฉันเสียชีวิตเพราะทำงานหนักเกินไปและกลับชาติมาเกิดใหม่ในโลกที่คล้ายกับเกม “มังกรครามและจันทราสีแดง”

ฉันมีความตั้งใจอยู่ค่ะ

ฉันไม่ได้คิดว่าตัวเองจะต้องไปตกหลุมรักเจ้าชาย และฉันเองก็ไม่คิดจะไปใส่ร้ายป้ายสีใครจนทำให้นางร้ายของเรื่องเดือดร้อนและตัวเองแฮปปี้เอนด์คนเดียว แม้ว่าฉันจะลงทะเบียนเรียนที่สถาบันเวทมนตร์ แต่ฉันจะไม่เข้าไปยุ่งกับตัวละครหลักเด็ดขาดค่ะ

อันที่จริงลูกสาวของมาร์ควิส ลูน่า เบลล์ ดิแซค ที่ควรจะเป็นนางร้าย ก็เป็นคนที่กลับชาติมาเกิดเหมือนกับฉันค่ะ และในวินาทีที่ฉันจะลงมือเคลื่อนไหว อาจจะต้องเข้าหาเธอ

วันก่อนดิฉันได้รับเชิญให้ไปงานเลี้ยงของท่านลูน่าค่ะ และพวกเราที่เป็นตระกูลบารอน แต่สิ่งที่รอเราอยู่นั่นคือหายนะ

เมื่อมองแวบแรกท่านลูน่าเป็นสาวน้อยที่น่ารักแต่กำเนิด แต่ฉันรู้มาว่าตรงกันข้ามกับรูปลักษณ์ที่น่าทะนุถนอม เธอเป็นผู้ใช้พลังปราณที่เก่งกาจมากค่ะ

เธอพูดคุยกับราชินีราวกับกำลังจะงัดกับอีกฝ่าย และแม้แต่ตัวเธอก็ไม่ได้แสดงท่าทีเคารพต่อเจ้าชายทั้งสองคน

ถ้าฉันทำแบบเดียวกันกับเธอล่ะก็ตระกูลของฉันคงล่มจมภายในทันทีค่ะ

เธอเป็นคนที่น่ากลัวมาก และฉันทุกเช้าเย็นจะระแวงเธอตลอดเวลาเลยค่ะ

（……น้องสาวของท่านลูน่า♡）

กลัวงั้นเหรอ?

ใช่ฉันบอกตัวเองว่านี่คือความกลัว

แต่ความรู้สึกที่มีต่อเธอมันหักห้ามใจไม่ได้

นี่มันคืออะไรกัน ฉัน กำลังจะบ้าไปแล้วงั้นเหรอคะ

รูปลักษณ์ของสาวน้อยวัยสิบสองปีผมสีเงินที่ฉายซ้ำแล้วซ้ำเล่าในหัวของฉัน

ยามที่หลับหรือตื่นนอนสิ่งที่ฉันทำคือคิดถึงเธอคนนั้น

แม้ว่าฉันจะรู้สึกเจ็บปวดกับสิ่งนี้ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้เลย

「อ๊าาาาาาาาาา……」

วันนี้ฉันเองก็ได้แต่ถอนหายใจ

พอลองเอานิ้วสัมผัสที่แก้มที่เธอเคยลูบ

อยากจะเจอเธอจังเลย อยากจะคุยกันมากกว่านี้ แม้ว่าจะเป็นเพียงชั่วขณะหนึ่งก็ตาม

แต่ฉันกลัวว่า「เธอเป็นใคร？」แล้วทำไมฉันถึงได้ตกหลุมรักตั้งแต่แรกพบแบบนี้ มันทำให้ฉันกลัว

นี่ฉันบ้าไปแล้วเหรอไงเนี่ย

　แม้ว่าจะเป็นความสัมพันธ์แบบหญิงหญิงก็เถอะ……。

ถ้าเธอได้รู้ถึงความคิดอันโสมมที่ฉันอยากทำกับเธอ เธอคงจะดูถูกฉันอย่างแน่นอน

ดังนั้นพวกเราไม่ควรจะเจอกันอีก

แต่ฉันไม่มั่นใจเลยว่าจะหักห้างตัวเองไหว

แต่ฉันอยากเจอเธอเหลือเกิน

อยากจะพูดคุย อยากจะสัมผัส

ถ้าฉันทำได้ละก็ ฉันจะทำให้เธอกลายมาเป็นทาสรักของฉัน!

「――เอาล่ะ ไปหาเธอดีกว่า」

เป็นเวลากว่าหนึ่งเดือนแล้วตั้งแต่งานเลี้ยงวันเกิด

ฉันตัดสินใจที่จะวิ่งออกจากบ้าน

ฉันอยากจะเขียนโน้ตทิ้งเอาไว้ แต่ฉันไม่รู้ว่าจะอ้างอะไรดี เลยวางกระดาษเปล่าไว้บนโต๊ะ

ฉันคิดว่าฉันจะถูกพ่อและแม่ดุแน่นอน แต่ฉันหยิบเงินที่ออมเอาไว้และมุ่งหน้าไปยังรถม้าสาธารณะ

หากลูกสาวของตระกูลขุนนางจะเข้าบ้านท่านเจ้าเมืองจะต้องส่งจดหมายล่วงหน้าเอาไว้ก่อน

หากไม่ทำเช่นนั้น บุคคลที่จะต้องเข้าไปพบต้องเตรียมหลายสิ่งหลายอย่าง เช่น จัดตารางงาน

ถึงจะรู้แบบนั้นก็เถอะ

แต่ใจมันสั่งมา ฉันหักห้ามตัวเองไม่ไหวแล้ว

โดยที่ไม่รู้ตัวฉันย้ายไปยังหน้ารถม้าข้างคนสารถี และมาถึงหน้าบ้านของตระกูลมาร์ควิส

「แม่หนู มีอะไรยังงั้นเหรอ?」

ตอนนี้มียามที่สวมชุดเกราะเหล็ก

เธอตกใจกับการปรากฏตัวชายวัยกลางคน แต่เธอก็บอกว่า “ดิฉันอยากพบท่านลูน่า”

　ฉันใช้เวลากว่าสิบนาทีในการทำเรื่องขอเข้าพบ แต่ว่าลูน่าก็รีบมาหาเธอทันทีแล้วตกใจ「มาเรียจัง？！」

「น้องสาวของท่านลูน่า…….มาหาแล้วค่ะ」

ฉันพูดออกมาจากปากด้วยตัวเอง และฉันสูญเสียความเป็นตัวเองและสะโพกของเธอก็เอนเข้าหาลูน่า

แค่มองไปที่ลูน่าที่วิ่งเข้ามาหาฉัน น้ำตาก็ไหลออกมาตามธรรมชาติ และฉันนี่ร้องไห้เก่งเท่าอายุจริงๆเลย

ลูน่าก้มลงและกอดฉันเบาๆ

มันเศร้าและเจ็บปวดมากจริงๆจนไม่รู้จะทำอะไรอีกต่อไป

ฉันนั้นอยากจะอยู่กับเธอตลอดเวลา

◆　◆　◆

　――จากนั้นฉันก็ถูกพาไปที่ห้องรับแขกของคฤหาสน์และนั่งบนโซฟากับท่านลูน่า

ชาที่ชงโดยเมดนั้นสดชื่นมาก

มือที่โอบไหล่ของเธอนั้นอบอุ่นเหมือนท่านแม่ที่ปลอบโยนฉัน

ภายในอกของฉันดูเหมือนจะถูกเติมเต็มไปด้วยความสุข

「ดังนั้นมาเรียจึงวิ่งออกจากบ้านโดยไม่บอกพ่อแม่และมาที่นี่ด้วยตัวเอง……」

「ค่ะ หนูขอโทษนะคะ หนูอยากเจอท่านพี่จริงๆ……」

เมื่อฉันบอกเธอว่าเป็นมายังไง ลูน่าดูมีปัญหา แต่ก็ยังลูบผมด้วยนิ้วที่อ่อนโยนและบอบบางของเธอ

ฉันไม่อยากจะถูกทิ้งเอาไว้อีกแล้วและทุกครั้งที่ฉันลุกขึ้นยืนเธอก็พยายามจะประคองฉันเอาไว้

「เฮ้อ อดไม่ได้เลยจริงๆ」

「ขอโทษด้วยนะคะ」

ฉันทำได้แค่ขอโทษ

แต่ตอนนี้ฉันอยากจะโอบกอดความอบอุ่นเหล่านี้ไว้

「หากเป็นเช่นนี้ก็ต้องมีการฝึกพิเศษกันหน่อยแล้ว」

「……เอ๊ะ？」

ในที่สุดท่านลูน่าก็พูด

ฉันเองก็จะเป็นหนึ่งในพรรคพวกงั้นเหรอ

เธอลุกขึ้นยืนและฉันก็ยืนข้างเธอและเดินออกจากคฤหาสน์

เดินไม่ไกลจากที่นั่นก็เจอสนามฝึก

「เอ่อ ท่านพี่？」

「ฮ่าาาาาาาาาาาาาาาา ทุกโคนนนนนนนนนนนนน~！」

กำแพงหินและก้อนหินที่ดูขรุขระ

เหล่าชายชาตรีตะโกนขานรับและอดไม่ได้ที่จะกลัว

แต่เมื่อพยายามมองไปรอบๆแต่ก็หนีไม่พ้น

「โอ้ เธอ……」

เป็นสาวน้อยผมแดงที่วิ่งเข้ามาหาฉัน

ฉันจำได้ว่าเธอชื่ออลิซ่า

อลิซ่าเหลือบมองฉันขณะที่ฉันกำลังกอดแขนท่านลูน่า แต่สีหน้าของเธอก็ดูผ่อนคลาย

「ดิฉันมาเรียค่ะ ท่านอลิซ่า！」

「เอ่อ ใช่ ฉันจำได้แล้ว」

ถึงจะบอกว่าจำได้แต่คงลืมไปแล้วล่ะ แต่ฉันไม่พูดดีกว่า

ท่านลูน่าดึงฉันออกจากอ้อมแขนของเธอวางมือบนไหล่ของฉันในขณะที่ฉันกำลังจะร้องไห้ เธอก็ตะโกนใส่เหล่าชายชาตรี

「เธอชื่อมาเรีย เธอเป็นเพื่อนของฉัน และฉันตัดสินใจให้เธอเข้าร่วมการฝึกอบรม เพราะงั้นทุกคนช่วยรับน้องใหม่」

「「「เยส มายลอร์ด！！！」」」

เหล่าชายชาตรีที่เหมือนปีศาจมากกว่าทหารตอบสนองด้วยเสียงไพเราะ

ท่านลูน่าพาฉันมาที่ห้องเก็บของของสนามฝึก ดึงเสื้อท่อนบนสำรองจากด้านหลังออกมาและกระตุ้นให้ฉันเปลี่ยนเสื้อท่อนบน

ฉันเปลี่ยนเสื้อผ้ากับเธอแล้วกลับไปที่สนามฝึกซ้อม

「วันนี้จะเริ่มจากการวิ่งเบาๆและฝึกกล้ามเนื้อให้ยืดหยุ่น」

ดูเหมือนจะทำแสร้งเป็นคิดเล็กคิดน้อย

ผมสีเงินแวววาวของเธอห้อยลงมาบนใบหน้าของเธอทำให้เธอดูงดงามมาก

「มาเรียถ้ามีเวลามาคิดมากนัก มาฝึกกันเถอะ ปล่อยให้ร่างกายไหลไปตามสายลม」

「ค่ะ ท่านพี่」

ปล่อยให้ไหล? เธอตอบสนองคำพูดนั่นด้วยความมุ่งมั่นเป็นธรรมชาติ

หลังจากนั้นฉันก็วิ่งไปเรื่อยๆเพื่อฝึกกล้ามเนื้อในขณะที่จะอาเจียนออกมา และไม่รู้ว่าวิดพื้นไปอีกกี่ครั้ง สติของฉันเริ่มจางหาย

ดูเหมือนว่าฮายามะจะรีบวิ่งออกจากคฤหาสน์และไปบ้านของตระกูลเทมเพิล แต่ฉันไม่มีทางรู้ได้เพราะฉันกำลังเวียนหัว

TN: ขอโทษที่หายไปหนึ่งสัปดาห์เต็มครับ เนื่องจากตาแดงทั้งสองข้างทำให้ไม่สามารถโฟกัสกับการทำอะไรเป็นเวลานาน มันจะทำให้ปวดตามากๆ เลยต้องไปรักษาตาเพิ่งจะหายมาครับ เดี๋ยวจะกลับมาแปลต่อเด้อ ต้องขอโทษจริงๆด้วยครับ

Prev Next

[นิยายแปล] ～จ้าวนักสู้เกิดใหม่ทั้งทีดันเป็นนางร้าย ～ ลูน่าอยากรีไทร์แล้ว

Score 10

Status: Completed

เรื่องย่อ(ตรงไหนฟะ) เรื่องราวสามัญที่พบเห็นได้ดาษดื่นกับคนธรรมดาทั่วไปที่ตายไปในโลกแฟนตาซีและเกิดใหม่ในโลกใบเดิม ไม่ใช่ไปเกิดใหม่ต่างโลก ก็แค่กลับชาติมาเกิดธรรมดา（ถึงปกติจะไปเกิดใหม่ต่างโลก……）แต่ว่าเกิดใหม่ทั้งทีก็ดันเป็น TS ไปซะแล้ว กลายเป็นสาวน้อยที่อาจจะเติบใหญ่ ――ในอดีต เขาเป็นชายผู้เป็นจ้าวนักสู้ปรมาจารย์ด้านพลังคิ (ศิลปะการต่อสู้ที่ผสมผสานพลังกายและเวทมนตร์เข้าด้วยกัน) ขณะที่ใช้ชีวิตธรรมดาสามัญทั่วไป เขาก็ได้พยายามข้ามแม่น้ำซันสึ แต่ก็ล้มเหลว กลับมาเกิดใหม่ จุดหมายปลายทางที่มาเกิดคือลูกสาวขุนนาง เป็นนางร้ายที่ถูกลิขิตให้หมั้นกับเจ้าชายและโดนเนรเทศ โชคดีภายใต้ความโชคร้ายลูน่าที่เป็นลูกสาวของมาร์ควิสได้มองเห็นอนาคต(สิ่งมีชีวิตลึกลับที่อ้างตัวเองว่ามาจากต่างโลก ได้นำแผ่นเกมจีบสาวจากอีกโลกหนึ่งพร้อมกับเกมคอนโซล) และขณะที่เผชิญหน้ากับอนาคตอันเลวร้ายเธอก็ได้ใช้เทคนิค คิ ที่เชี่ยวชาญมาจากชาติก่อนอย่างเต็มที่ ผม（ฉัน）นั้น ＴＵＥＥＥ(โครตแกร่ง)ในโลกแห่งนี้ แต่กลับไม่มีพัฒนาการเลยสักนิด หากรังเกียจใครก็พร้อมที่จะซัดหน้ามัน ดังนั้นไม่ได้มีความกวนประสาทแบบนางร้ายปกติ ตัวละครหลักนั้นเป็นสาวสวย(TS) แต่นางเอกเองก็สวยไม่แพ้กัน เหล่าสาวๆต่างโดนรุมจีบ ตัวละครหลักค่อยๆตกหลุมรักทั้งนางเอกและTS หลงรักเพียงแรกเห็น ทุกอย่างสามารถแก้ไขได้ด้วย “คิ” พลังเวทย์อะไรนั่นไม่ได้ใช้เลย เป็นเรื่องราวสุดแสนจะวายป่วงที่เต็มไปด้วยเล่ห์กลและใช้พลังในการแก้ปัญหา ทำสิ่งต่างๆที่ชอบ ด้วย การเป็นไอดอล หรือ นักแสดงชั้นเลิศ และในที่สุดก็ถูกเรียกว่าจักรพรรดินี