นางบำเรอเติมใจ 71

ตอนที่ 71

“แล้วยังไงคะ”

“มันเชิญฉัน ฉันอยากให้เธอไปด้วย” พิรุณรักตาโตเมื่อได้ยินแบบนั้น

“แต่..”

“มันเป็นงานสวมหน้ากาก เธอไม่ต้องกลัวไปหรอก” ถึงเขาจะพูดแบบนั้นเธอก็ยังกังวลอยู่ดี งานแบบนี้มันไม่เหมาะกับเธอสักนิด อีกอย่างถ้าควงไปกับเขาต้องเป็นข่าวดังแน่ๆ

“หนูกลัวว่าจะทำให้คุณขายหน้า”

“ถ้าเธอไม่ไป ฉันคงต้องควงคนอื่น” แกริคมองหน้าพิรุณรักในตอนที่พูดจบเธอชะงักไปทันที

“เธอจะยอมเหรอสาวน้อย” มือใหญ่ลูบใบหน้าสวยเบาๆ

“ถ้าคุณอยากควงคนอื่น…” ยังไม่ทันที่เธอจะพูดจบเขาก็พูดขึ้นซะก่อน

“ไม่ ถ้าฉันอยากไปกับคนอื่น ฉันคงไม่ชวนเธอ อีกอย่างฉันอยากแนะนำเธอให้เพื่อนรู้จักด้วย” คำพูดของแกริคทำให้ใจเธอเต้นแรงตื่นเต้นดีใจกับคำพูดของเขา

ปากบางเม้มเข้าหากันอย่างครุ่นคิด

คิดถึงตอนที่วงแขนของเขามีผู้หญิงคนอื่นควงมันก็ทำให้เธอร้อนรุ่มขึ้นมาทันที เธอทนไม่ได้ แค่คิดทรวงอกข้างซ้ายของเธอก็ปวดแปลบเหมือนมีกระแสไฟแล่นผ่าน

“ว่าไง ไม่ต้องกลัวหรอกไปกับฉัน ฉันไม่ยอมปล่อยให้เธอทำขายหน้าคนอื่นหรอก อีกอย่างงานนี้สวมหน้ากากไม่มีใครเห็นหน้าเรา ไม่มีใครจำเราได้” แกริคพยายามกล่อมสาวเจ้า เขารู้ดีว่าพิรุณรักถ้าใช้อารมณ์บังคับเธอไม่มีทางไปแน่ เขาต้องทำให้เธอคิดตาม ว่าถ้าเขาไปกับคนอื่นมันจะเป็นยังไง ซึ่งเขารู้ว่าเธอต้องหึงและไม่มีทางยอมแน่ๆ

“ถ้าหนูปฏิเสธว่าไม่ไป คุณยังจะควงคนอื่นไปอยู่ไหมคะ” พิรุณรักมองหน้าเขาอย่างรอคำตอบ

“คงต้องคิดดูก่อน แต่ถึงฉันจะไม่ควงใครเลยก็คงมีสาวๆ เข้าหา” พิรุณรักรู้สึกหมั่นไส้คนหล่อ ที่มีแต่ผู้หญิงวิ่งเข้าหา หน้าสวยบึ้งตึงขึ้นมาทันที

“ฉันจะปลอดภัยถ้ามีเธอไปด้วย” แกริคพูดกระตุ้นเธอ เมื่อเห็นหญิงสาวทำหน้าไม่พอใจ

“หนูไปก็ได้ค่ะ” แกริคยิ้มกริ่มในใจเมื่อได้คำตอบที่พอใจ

“ห้ามเปลี่ยนใจ พรุ่งนี้ฉันจะพาไปดูชุด” พิรุณรักตาโต นี่เขาคิดและเตรียมพร้อมขนาดนี้เลยเหรอ

“งานมีวันไหนคะ”

“ศุกร์ที่จะถึง”

“ไวจัง เรื่องชุดเดี๋ยวหนูไปกับหวานเองก็ได้ค่ะ นะคะ” แกริคบีบจมูกคนหาทางเลี่ยง เรื่องนี้คิดไวเชียว

“ก็ได้” แกริคพูดพร้อมเอี้ยวตัวกลับไปด้านหลังหยิบกระเป๋าเงินแล้วหยิบบัตรสีทองส่งให้หญิงสาว

“เอานี่ไป ซื้อทุกอย่างที่เธออยากได้” แกริคพูดอย่างใจป๋า

“แต่..”

“อย่าปฏิเสธ ฉันอยากควงผู้หญิงที่สวยที่สุดไปอวดเพื่อน” พิรุณรักหน้าร้อนผ่าวและอดรู้สึกตื่นเต้นดีใจไปกับคำพูดของแกริค

“ค่ะ” พิรุณรักซุกเข้ากับอกแกร่งกอดเขาไว้หลวมๆ แต่มือของแกริคนี่สิลูบไล้ไปมาอยู่ที่แผ่นหลังบางลงมาบั้นท้ายงอนๆ ของเธอ

“คุณกินหนูไปแล้วนะคะ วันนี้งด” พิรุณรักเงยหน้าพูดกับเขาตาปริบๆ เมื่อรู้ว่าเขาต้องการอะไร

“แต่ฉันยังไม่อิ่ม อยากกินอีก” คนตัวโตยิ้มกริ่มแต่คนตัวเล็กหน้ามุ่ย และแกริคก็ไม่ได้รอให้เธอปฏิเสธเขาก้มลงจูบปากบางสอดลิ้นเข้าไปในโพรงปากตอนที่หญิงสาวกำลังจะอ้าปากพูด พิรุณรักขัดขืนเขาแค่ช่วงแรกหลังจากนั้นเธอก็อ่อนระทวยอยู่ในอ้อมอกของเขา แกริคทำทุกอย่างอย่างนุ่มนวลไม่ได้รีบร้อนเหมือนเมื่อตอนบ่าย ลูบไล้ไปทั่วร่างบางแล้วปลอกเปลือยหญิงสาวออกจนหมดโดยที่เธอไม่รู้ตัว

แกริคมอบความวาบหวามซาบซ่าอ่อนโยนให้เธอ ทำให้พิรุณรักเคลิบเคลิ้มกว่าทุกครั้ง ร่างกายแอ่นเข้าหาทั้งมือและปากของเขาอย่างปฏิเสธไม่ได้เช่นกันว่าตอนนี้เธอมีอารมณ์ร่วมกับเขาและดูเหมือนอารมณ์จะเพิ่มขึ้นสูงอย่างน่ากลัว

“ไหนบอกไม่อยากให้ทำ” แกริคมองหน้าคนที่ปฏิเสธตอนแรกตอนนี้กลับเรียกร้องซะเอง

“หนูไม่รู้” พิรุณรักพูดอย่างอายๆ

“ไม่รู้ ยังไง” เขาเคลื่อนตัวเข้าไปจูบปากบางอีกรอบ

“หนูรู้แค่ว่าต้องการคุณ ต้องการมาก” พิรุณรักไม่ปิดบังถึงความต้องการของตัวเอง อารมณ์ของเธอมันเกิดขึ้นเร็วมาก มันวูบวาบร้อนไปทั่วช่วงล่างเมื่อเขาเริ่มสัมผัสร่างกาย

คิ้วเข้มเลิกขึ้นมองคนตรงหน้าอย่างพิจารณา แต่เขาก็ไม่มีเวลาคิดอะไรมากเมื่อมือเล็กใจกล้ามาลูบไล้หน้าอกแกร่งแถมยังเคลื่อนตัวลงมาจูบพรมไปทั่ว

พิรุณรักเห็นแกริคเหมือนคิดอะไรอยู่เธอก็รอไม่ไหว เห็นหน้าท้องเป็นลอนของเขาแล้วนึกอยากสัมผัส เคลื่อนตัวลงไปจูบทั่วหน้าอกแกร่งสัมผัสลูบไล้อย่างที่ใจต้องการ

แกริคทิ้งตัวลงนอนหงายให้แม่เมียตัวน้อยได้ทำตามใจชอบ ร่างบางขึ้นคร่อมเขาทันที หยุดตวัดลิ้นลามเลียอยู่ที่หัวนมสีเข้มทำให้หน้าท้องที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามกระตุกเคลื่อนไหวขึ้นลง เสียงหอบหายใจเกิดขึ้นเป็นระลอก แกริคผงกศีรษะขึ้นมองคนที่เล่นอยู่กับหน้าอกของตนลิ้นเล็กปัดป่ายไปมาเหมือนที่เขาชอบทำกับเธอ ทำให้คนตัวโตอ้าปากหายใจหอบเพิ่มขึ้น ลูบกลุ่มผมนุ่มๆ ของเธอเบาๆ

“จะกินฉันเหรอ” แกริคผงกหัวขึ้นมองเธออีกรอบเมื่อเห็นว่าทุกอย่างหยุดเคลื่อนไหว พิรุณรักจ้องอยู่ที่เป้ากางเกงของเขา แก่นกายใหญ่โตที่แทบทะลุออกมาข้างนอกกางเกงนอนพาดยาว ลำแท่งยาวเหยียดขนาดพาดเอียงไปตามแนวขึ้นให้เห็นเด่นชัด

“จะกินก็กินอย่าจ้องแบบนั้น” แกริคพูดกระตุ้นเมื่อเธอยังนิ่งอยู่เล่นจ้องเขาด้วยสายตาแบบนั้นเขาก็ตายสิ ลิ้นสีชมพูแลบออกมาเลียริมฝีปากกลืนน้ำลายลงคอเฮือกใหญ่

ใช่เธออยากกินเขา อยากกินทั้งตัว

มือเล็กไม่รอช้าที่จะดึงกางเกงเขาลง แกริคก็ให้ความร่วมมือยกก้นขึ้นให้เธอลากกางเกงออกจากตัว แก่นกายใหญ่ดีดพึงออกมาตั้งชัน

ปลายบานสีชมพูเส้นเอ็นขึ้นเห็นเด่นชัดความใหญ่โตไม่ต้องพูดถึง มือเล็กกอบกุมรอบๆ รูดขึ้นลงเบา ก้มลงแตะลิ้นลงบนส่วนปลายแกริคเด้งตัวเข้าหาลิ้นของหญิงสาวทันที พิรุณรักจัดการครอบครองเขาด้วยปากของเธอปัดป่ายลิ้นดูดเลียไปทั่วลำอย่างช้าๆ เหมือนกินไอติม

“อ๊า ปลายฝน” แกริคครางเสียงสั่นพร่า เธอกินเขา กินจริงๆ เลียเหมือนเขาเป็นไอติมแท่งโปรดปราน ดูดเลียตั้งแต่โคลนจรดปลาย รวมถึงลูกกลมทั้งสองลองนั้นด้วย

พิรุณรักยังสนใจกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้า กินเขาเหมือนของอร่อยถูกปากไม่สนใจเลยว่าคนที่นอนอ่อนระทวยครางเสียงดังขึ้นใกล้จะถึงสวรรค์เต็มที่

“อ๊า ซี๊ดดด ปลายฝนพอก่อน” แกริคดันหัวเธอออก แต่สาวเจ้าก็ไม่ฟัง จับยึดท่อนลำแกร่งไว้แน่นแถมยังทรมานด้วยการดูดดึงและสาวขึ้นลงเร็ว

“อ๊า อ๊า” แกริคครางเสียวหมดหนทางให้เธอยอมผละออกจากแก่นกายของตน เขาได้แต่ร้องครางซี๊ดปากเด้งเอวเข้าหาปากเล็กๆ ที่เหมือนจะอร่อยเหลือเกิน จนกระทั่งร่างใหญ่แกร่งกระตุกทิ้งตัวลงบนที่นอนครางกระหึ่มถึงสวรรค์ แต่พิรุณรักก็ยังไม่ยอมละออกจากตัวตนของเขา เธอดูดเลียทำความสะอาดไปทั่วลำ

“อืม พอแล้วคนสวยเธอรีดน้ำฉันจนหมดตัวแล้ว” จนกระทั่งแกริคต้องเอ่ยปากห้าม หญิงสาวจึงเงยหน้าขึ้นมาเช็ดปากตัวเองด้วยหลังมือปาดลิ้นเลียรอบริมฝีปาก แกริคจับเธอขึ้นมาจูบบีบเคล้นหน้าอกของเธอเบาๆ เขารู้สึกว่าหน้าอกเธอใหญ่ขึ้น

“อ๊า หนูต้องการคุณ” พิรุณรักเงยหน้าครางเสียงหวาน ปากหนาเคลื่อนไปครอบครองยอดอกอิ่มดูดดึงตวัดลิ้นหยอกล้ออย่างกระหายเหมือนที่เธอทำกับเขาก่อนหน้านี้ ร่างบางบิดส่ายไปมา

นางบำเรอเติมใจ

นางบำเรอเติมใจ

Score 10
Status: Completed
“ฉันไม่ชอบคนที่ไม่เป็นงาน” แกริคพูดย้ำแล้วก็หลับตาเอนหลังพิงโซฟา ตอนนี้เขาอยากปลดปล่อย เพราะอัดอั้นมาตั้งแต่เมื่อคืนพิรุณรักตาหลุกหลิกมองคนที่หลับตาอยู่ นึกถึงหนังที่ตัวเองดูและคำแนะนำของเพื่อน เธอไม่ควรทำให้เขารำคาญปลายฝนเธอค่อยๆ ขยับขึ้นไปนั่งบนตักแกร่งไม่กล้าจะเทน้ำหนักลงไปทั้งตัวกลัวว่าเขาจะหนัก แต่คนที่หลับตาอยู่ก็จับเธอกดลงบนตักเขาทั้งตัว ทำให้เธอผวาจับบ่าเขาไว้เพราะกลัวตก“เริ่มเลย” แกริคสั่งทั้งที่หลับตาอยู่“ตรงนี้เหรอคะ” ขอให้เธอถามเพื่อเตรียมใจอีกสักนิด นี่เธอกำลังจะเป็นของเขาจริงๆ เหรอแกริคเงยหน้าขึ้นหรี่ตามองเธอ“เอ่อ หนูคิดว่า เราเข้าห้องกันดีกว่าค่ะ” ที่นี่มันโล่งแจ้งเกินไป ถึงจะรู้ว่าไม่มีใครลงมาก็เถอะ แต่ลูกน้องของเขาก็อยู่ข้างบนตั้งหลายคน

Options

not work with dark mode
Reset