นักปราชญ์ผู้ถูกอัญเชิญไปต่างโลกพร้อมกับไอเทมที่ไม่ได้ใช้ 47 จุดเริ่มต้นแผนการของทั้งสาม

        จุดเริ่มต้นแผนการของทั้งสาม

       ในที่สุดวันที่จะเริ่มต้นแผนการก็มาถึง

       「พวกเธอสนใจดื่มด้วยกันไหม? ฉันได้ของดีมาแหละ」

       นาตาลีหยิบขวดไวน์ออกมาจาก คลังมิติของเธอ จากนั้นเตรียมแก้วสี่ใบ จากนั้นก็เทเครื่องดื่มลงไปก่อนส่งให้โทยะและสองสาว

       「ดื่มอวยพรกันสักหน่อย เชียร์ส!」

       「「「เชียร์ส!」」」

       พวกเขาทั้งสามต่างยกแก้วไวน์ขึ้นดื่ม

       สามสาวจิบเครื่องดื่มไปพลางในขณะที่จับตาดูโทยะอย่างใกล้ชิด

       แม้ว่าแอลกอฮอล์จะแรง แต่ความหวานของมันก็น่าหลงใหล

       รสชาติที่ยอดเยี่ยมจนสามสาวอดไม่ได้ที่จะดื่มเข้าไปจำนวนมาก

       「อันนี้อร่อยจริง ๆ……」

       「แน่นอน มันเป็นสูตรพิเศษที่ทำมาเพื่อพวกเธอ ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมถึงอร่อย」

       「นาตาลี เธอทำอะไรลงไป—」

       หัวของโทยะฟุบลงกับโต๊ะก่อนที่จะพูดจบประโยค

       「นี่…… ท่านนาตาลี นี่มันไม่ใช่ว่า……ควรจะเป็นยาเสน่ห์หลอกเหรอ……?」

       「อืมม แปลกจัง เขาควรจะหลงรักพวกเราทันทีที่ดื่มยานี้เข้าไปแล้วนี่」

       「ท่านนาตาลี หรือว่าเจ้านี้มันจะผิดพลาด……?」

       「ฉันก็ไม่แน่ใจนะ แต่เราพาเขาไปที่เตียงก่อนก็แล้วกัน」

       อัลยกตัวโทยะที่หมดสติออกจากเก้าอี้ —— ขณะที่พวกเธอแก้มแดงพลางมองใบหน้าของโทยะ

       「ท่านโทยะดูหล่อขนาดนี้มาตลอดเลยเหรอ……?」

       「ฉันกำลังสัมผัสตัวท่านโทยะหละ……」

       「โทย้าาาาาา……」

       ทั้งสามสาวช่วยกันพาตัวโทยะไปวางไว้บนเตียงในห้องของเขา

       การได้สัมผัสตัวเขาทำให้พวกเธอรู้สึกถึงความรู้สึกที่สับสนวุ่นวาย

       「ตอนนี้…… เราจะทำยังไงต่อ…… อัล เธอรู้ไหม?」

       「อะไรนะ? ฉันถูกเลี้ยงมาให้เป็นอัศวินทั้งชีวิต ฉันจะไปรู้เรื่องแบบนี้ได้ยังไง…… แล้วเธอล่ะ ชาร์…… ท่านนาตาลีว่าไง?」

       นาตาลียิ้มอย่างภาคภูมิใจต่อหน้าสองสาวผู้ไร้ประสบการณ์

       「เด็กน้อย ฉันจะบอกให้ว่าต้องทำอะไร เราต้องถอดเสื้อผ้า แล้วขึ้นไปนอนด้วยกัน」

       「「นาตาลีซามะ!?」」

       「เอ่อ…… เราคงต้องถอดเสื้อผ้าของโทยะด้วย……」

       ชาร์หน้าแดงแจ๋เมื่อคิดถึงการสัมผัสผิวของโทยะ แม้ว่าเพื่อนร่วมกลุ่มของเธอเองก็ดูไม่ได้ดีไปกว่านี้นัก

       พวกเธอยืนชิดไหล่กัน จ้องมองไปที่ร่างที่หลับของชายที่พวกเธอวางยา

       เมื่อพวกเธอมองหน้าโทยะ หัวใจก็ยิ่งวุ่นวายจากความรู้สึกที่เอ่อล้นขึ้นมา

       「อืมม…… ถอดเสื้อผ้าแล้วขึ้นเตียงกันเถอะ」

       สองสาวจากจักรวรรดิพยักหน้ารับคำสั่งของนาตาลี ทั้งสามเริ่มถอดเสื้อผ้าของตัวเองช้า ๆ

       พวกเธอวางเสื้อผ้าไว้ข้างเตียง ยืนเปลือยเปล่าในสภาพที่หน้าแดงจัด พร้อมกับความมุ่งมั่นที่เผาไหม้ในตัวของพวกเธอ ก่อนจะคลานขึ้นเตียงแล้วก็เริ่มถอดเสื้อผ้าของโทยะออกด้วย

       เมื่อเหลือเพียงชั้นในชิ้นสุดท้ายที่ถูกถอดออก พวกเธอก็ได้เห็นสรีระของเขาเต็มตา

       อุณหภูมิร่างกายของพวกเธอพุ่งสูงขึ้นเมื่อสายตาจับจ้องไปที่หน้าท้องที่มีกล้ามเนื้อหกลูกเรียงกันอย่างสวยงาม หน้าอกที่แน่นปึกยาวสามศอก

       「โอ้ มายก็อดดดดด……」

       「นี่มัน……」

       「อา……」

       สามสาวฟุบลงไปบนร่างแข็งแกร่งของเขา โดยที่สิ่งนี้กลายเป็นสิ่งสุดท้ายในหัวของพวกเธอ

       ◇ ◇ ◇ ◇

       กลับมาที่ปัจจุบัน  

       หลังจากที่ได้ฟังคำอธิบายต่าง ๆ จากปากของนาตาลี

       ผมถอนหายใจด้วยความโล่งอกหลังจากได้ฟังเรื่องราวจากนาตาลีที่ดูเหมือนจะเสียสติถึงขนาดคิดเรื่องแบบนี้ออกมาได้

       ……โชคดีที่พวกเธอไม่รู้วิธีการที่แท้จริงของเรื่องอย่างว่า……

       อีกเรื่องหนึ่งก็คือผมไม่คิดว่านาตาลีจะไร้เดียงสาได้ขนาดนี้

       ผมจิบชาช้า ๆ ก่อนตัดสินใจให้ความรู้เรื่องเพศศึกษากับพวกเธอ

       「อย่าเข้าใจผิดไปล่ะ สิ่งที่พวกเราทำมันไม่ใช่ความหมายของการนอนด้วยกันจริง ๆ」

       พวกเธอตกใจและเด้งขึ้นจากที่นั่ง

       「「อะไรนะ?」」

       「คุณพูดจริงเหรอ?」

       「ขอโทษนะ แต่พวกเธอเข้าใจผิดเพราะนาตาลีต่างหาก การนอนด้วยกันจริง ๆ หมายถึง—」

       ผมจงใจพูดความหมายที่แท้จริงด้วยเสียงกระซิบ

       เมื่อผมอธิบายจบ พวกเธอทั้งสามคนหน้าแดงจัดและใช้มือปิดหน้าตัวเอง

       「โอ้ ไม่น้าาาา…… ไม่น่าเชื่อว่ามันจะหมายถึงแบบนั้น!」

       「จริงเหรอ?」

       「ไม่เห็นมีใครบอกฉันเลย!」

       ผมยิ้มและพยักหน้าให้กับสามสาวที่ดูสับสนและผิดหวังเมื่อรู้ความจริง

       ถึงผมจะไม่มีประสบการณ์ในร่างนี้ แต่สมัยที่ผมอยู่ที่ญี่ปุ่น ผมก็เคยผ่านอะไรแบบนี้มาบ้าง ไม่มาก แต่ก็ถือว่ามีประสบการณ์ล่ะนะ

       การบอกความหมายที่แท้จริงของเรื่องนั้น เป็นเหมือนการเอาคืนเล็ก ๆ น้อย ๆ แต่ปฏิกิริยาของพวกเธอกลับไม่ได้เป็นอย่างที่ผมคาดไว้ เพราะสุดท้ายพวกเธอก็ยิ้มให้ผม

       ขณะที่เรากำลังพูดเรื่องนี้ เฟอร์ริสก็ปรากฏตัวขึ้นด้านหลังผม

       「โทยะ มีคนมาหา……」

       ผมพยักหน้าให้เธอแล้วปล่อยให้สามสาวจมอยู่กับความคิดอันโง่เขลาของตัวเอง จากนั้นก็เดินไปเปิดประตู

       เมื่อเปิดประตูออก มิเลีย พนักงานต้อนรับของกิลด์ก็กำลังยืนรออยู่

       「อ๊ะ โทยะซัง กลับมาแล้วสินะคะ มีเรื่องด่วนค่ะ รองหัวหน้ากิลด์เรียกพวกคุณสามคน—คุณชา คุณอัล แล้วก็คุณด้วยค่ะ ช่วยไปตอนนี้เลยได้ไหมคะ?」

       「……เข้าใจแล้วครับ ผมจะไปทันทีหลังทานอาหารเช้าเสร็จ」

       「ดีแล้วค่ะที่เจอคุณ ฉันมาหาหลายครั้งแล้วแต่ไม่เจอเลย งั้นฉันจะรอพวกคุณที่กิลด์นะคะ」

       หลังจากเห็นเธอเดินจากไป ผมก็กลับไปยังห้องอาหาร ที่ซึ่งสามสาวยังคงพยายามประมวลผลความเป็นจริงนั้นอยู่

       「ทางกิลด์เรียกตัวเราด่วน อาจจะเป็นเพราะ—ตัวตนของพวกเธอถูกเปิดเผยแล้ว เราสามคนเราต้องไปที่กิลด์เพื่อฟังว่าเกิดอะไรขึ้น」

       เมื่อพูดจบ อารมณ์ของพวกเธอก็เปลี่ยนไปเป็นความตึงเครียดในทันที

       「คิดว่ามีอะไรผิดปกติหรือเปล่า?」

       「ไม่ต้องกังวล รองหัวหน้ากิลด์ เอฟแลนด์ เป็นคนที่เราไว้ใจได้ เขาอยู่ฝ่ายเรา ส่วนที่ผมห่วงคือหัวหน้ากิลด์ ซึ่งเป็นลูกชายของท่านลอร์ด」

       「อืม…… แบบนี้อาจจะหมายความว่าเราต้องออกเดินทางเร็วกว่าที่คิดไว้」

       ผมพยักหน้ารับคำพูดของนาตาลี

       จากนั้นผมหยิบขนมปังและซุปออกมาจาก คลังมิติ เรารีบทานอาหารเช้ากันอย่างรวดเร็ว ก่อนจะเตรียมตัวออกเดินทาง

       ผมบอกชาและอัลให้สวมชุดเกราะที่ผมเคยให้พวกเธอไว้ และแนะนำให้พวกเธอเตรียมพร้อมสำหรับทุกสถานการณ์ที่อาจเกิดขึ้น

       จากนั้น พวกเราทั้งสามคนก็ออกเดินทางไปยังกิลด์นักผจญภัย