นักปราชญ์ผู้ถูกอัญเชิญไปต่างโลกพร้อมกับไอเทมที่ไม่ได้ใช้ 29 การหวนคืน

       การโจมตีของพวกออร์คระหว่างทางกลับเป็นเพียงอุปสรรคเดียวในระหว่างการเดินทาง ในที่สุดพวกเราก็มาถึงประตูเมืองเฟนดิ โดยไม่มีปัญหาอะไรเพิ่มเติม

       ก่อนจะเข้าเมือง พวกเราแสดงบัตรกิลด์กับทหารยาม จากนั้นพวกเขาก็อนุญาตให้ผ่านเข้าไป พวกเราก็ทำภารกิจคุ้มกันเสร็จสิ้นโดยการไปส่งพ่อค้าที่ด้านหน้าหอการค้า

       ในฐานะหัวหน้าทีมคุ้มกัน ลูมิน่า  ได้รับลายเซ็นจากพ่อค้าในใบคำร้อง จากนั้นพวกเราก็นำกลับไปส่งที่กิลด์

       「การรับรองนี้ยืนยันว่าภารกิจเสร็จสมบูรณ์แล้ว ขอบคุณทุกคนสำหรับการทำงานหนักนะ… เอ่อ ลูมิน่า ฉันมีเรื่องอยากคุยด้วย 」

       ผมเดินไปที่คลังสินค้าเพื่อนำส่งศพพวกออร์ค ส่วนลูมิน่าไปที่ห้องประชุม พวกเรานัดหมายกันว่าจะไปเจอกันกับกลุ่มของไดที่ร้านเหล้าของกิลด์สำหรับงานเลี้ยงอำลา

       ในคลังสินค้า เจ้าหน้าที่กิลด์เติมรายละเอียดในบันทึกการส่งซากมอนเตอร์พร้อมกับแสดงสีหน้าอึ้ง ๆ ในขณะที่ผมโยนศพของพวกออร์คไปกองรวมกัน

       เจ้าหน้าที่กิลด์ทราบดีถึงความสามารถ คลังมิติ ของผม ที่มีความจุมากกว่าปกติ การส่งมอบลักษณะนี้จากผมจึงไม่ใช่เรื่องใหม่สำหรับพวกเขา แต่พวกเขาก็ยังคงรับการส่งมอบจากผมด้วยรอยยิ้มแห้ง ๆ ทุกครั้ง แน่นอนว่าข้อมูลเกี่ยวกับความสามารถนี้ถูกเก็บไว้เป็นความลับจากสาธารณะ และมีเพียงเจ้าหน้าที่กิลด์เท่านั้นที่รู้

       ผมรับบันทึกการส่งมอบจากเจ้าหน้าที่กิลด์แล้วกลับไปที่ห้องโถงกิลด์เพื่อส่งต่อ  เมื่อมิเลียเห็นเธอก็โบกมือเรียกผมไปที่เคาน์เตอร์ของเธอ

       「โทยะ -ซัง ขอเอกสารส่งมอบ แล้วก็บัตรกิลด์ของคุณด้วยค่ะ 」

       ผมงุนงงเล็กน้อยว่าเธอต้องการบัตรกิลด์ไปทำไม แต่ก็ส่งให้เธอโดยดี

       「กรุณารอสักครู่ค่ะ 」 มิเลียพูดก่อนจะหายเข้าไปหลังเคาน์เตอร์

       ไม่กี่นาทีต่อมา เธอกลับมาพร้อมกับบัตรกิลด์สีเงินที่วางอยู่บนเคาน์เตอร์

       「โทยะ-ซัง คุณได้รับการเลื่อนขั้นเป็นแรงค์ B แล้วค่ะ จริง ๆ คุณสามารถเลื่อนขั้นได้ตั้งนานแล้ว แต่คุณต้องมีประสบการณ์ในภารกิจคุ้มกันเสียก่อน 」

       เมื่อผมมองลงไปที่บัตรกิลด์ ก็เห็นตัวอักษร “B” บนบัตรจริง ๆ

       มิเลียยังวางถุงผ้าสามถุงที่มัดแน่นข้างบัตรกิลด์ด้วย

       「นี่เป็นรางวัลสำหรับการส่งชิ้นส่วนออร์คค่ะ เนื้อไม่ได้เสียหายเลย จึงได้รับการประเมินในระดับสูง และเนื่องจากเป็นการจัดการทั้งหมดสามกลุ่ม ฉันจึงแบ่งรางวัลอย่างเท่าเทียมกัน 」

       ผมพยักหน้าขอบคุณมิเลียที่ส่งยิ้มให้ ก่อนจะออกไปที่ร้านเหล้า

       กลุ่มของไดจองโต๊ะไว้แล้ว และไดเรียกให้ผมไปนั่งกับพวกเขา ลูมิน่าที่เสร็จจากการประชุมก็มานั่งอยู่ที่โต๊ะแล้ว

       「ขอโทษที่ทำให้รอนะ ฉันไปรับรางวัลจากการส่งชิ้นส่วนออร์คมาแล้วล่ะ 」

       ผมพูดพลางวางถุงเงินสามถุงที่เต็มไปด้วยเหรียญเงินไว้กลางโต๊ะ

       ลูมิน่าก็วางถุงรางวัลจากภารกิจคุ้มกันอีกสามถุง และแบ่งให้แต่ละกลุ่มเท่า ๆ กัน

       「งั้นทุกคนก็จะได้ส่วนแบ่งเท่ากัน…… 」

       แต่ไดกลับพูดแย้งขึ้น

       「โดยปกติเราจะแบ่งกันเท่ากันในกลุ่มของเรา แต่ว่า…… โทยะ นายเป็นคนจัดการพวกออร์คเกือบทั้งหมด พวกเราไม่ได้ทำอะไรมาก ดังนั้นเรายอมให้นายเก็บรางวัลทั้งหมดไว้ก็ได้ 」

       ผมยิ้มและพยักหน้าขอบคุณเขา สังเกตว่าเขาดูท่าทางสงบลงกว่าตอนที่เราเจอกันครั้งแรก

       「ขอบคุณนะ 」

       ผมเก็บส่วนแบ่งของกลุ่มลูมิน่าและกลุ่มของไดเข้าไปในคลังมิติ

       「แล้วก็ ขอโทษด้วย ตอนที่เราเจอกัน ฉันเรียกนายว่า ‘กาฝากแรงค์ C’ ตอนนี้ฉันเข้าใจแล้วว่านายเก่งแค่ไหน โทยะ 」

       ไดก้มหัวให้ผม ขณะที่สมาชิกคนอื่นในกลุ่มยิ้มและโค้งเล็กน้อยเช่นกัน

       「ไม่ต้องคิดมากหรอก ฉันก็แค่พระนักบวชสายสนับสนุนเอง…… 」

       「ใช่…… แต่เป็นพระนักบวชที่ใช้ดาบโหดมากเลยล่ะ…… 」

       ประโยคสุดท้าย ไดพึมพำออกมาด้วยเสียงเบา ๆ

       ในตอนนั้นเองที่เบียร์เริ่มถูกนำมาเสิร์ฟบนโต๊ะของเรา และลูมิน่าก็ลุกขึ้นยืนเพื่อกล่าวเพื่อเริ่มการดื่มฉลอง

       「แด่การปฏิบัติหน้าที่คุ้มกันที่สำเร็จลุล่วง แม้จะมีเซอร์ไพรส์จากการโจมตีของออร์คก็ตาม นอกจากนี้—— 」

       เธอหยุดพูดแล้วก้มมองมาที่ผม

       สิ่งที่เธอพูดต่อมาทำเอาผมแทบตกเก้าอี้

       「ช่วยแช่เย็นเบียร์ให้หน่อย… ได้โปรด…」

       ผมหัวเราะเบา ๆ แล้วพยักหน้า พร้อมกับแช่เย็นเบียร์ให้ทุกคนโดยไม่ให้เป็นที่สังเกต

       「เอาล่ะ! แด่ความสำเร็จ และความปลอดภัยของทุกคน คัมไป! 」

       เราเคาะแก้วเบียร์เข้าด้วยกันก่อนจะดื่มรวดเดียว

       「เบียร์เย็น ๆ นี่มันสุดยอดจริง ๆ 」

       งานเลี้ยงส่งที่เต็มไปด้วยเสียงหัวเราะและการดื่มดำเนินต่อไปจนดึกดื่น

       ◇ ◇ ◇ ◇

       ย้อนกลับไปเล็กน้อย

       หลังจากที่ลูมิน่าถูกเรียกตัวโดยมิเลียที่สมาคมนักผจญภัย เธอถูกพาไปยังห้องส่วนตัวและถูกขอให้รออยู่ที่นั่น

       ไม่นานประตูเปิดออก คนที่เข้ามาคือรองหัวหน้าสมาคม เอลฟ์แลนด์

       ลูมิน่าลุกขึ้นยืนจากเก้าอี้ทันที แต่กลับถูกบอกให้กลับไปนั่งลง

       เอลฟ์แลนด์ก็นั่งลงและมองมาที่ลูมิน่า

       「นี่มันอะไรกัน…… มีอะไรเหรอ? ทำไมรองหัวหน้าสมาคมถึงมาอยู่ที่นี่…….? 」

       เอลฟ์แลนด์ยิ้มเบา ๆ ให้ลูมิน่าที่ดูตื่นเต้น

       「ไม่ต้องกังวลไปหรอก ฉันแค่มีคำถามอยากถามเกี่ยวกับ——โทยะ เธอรู้สึกยังไงตอนทำงานคุ้มกันกับเขา? 」

       สีหน้าของลูมิน่าเปลี่ยนจากกังวลเป็นจริงจัง

       「——โทยะเหรอ…… เขาเป็นใครกันแน่…… ฉันเห็นเขาต่อสู้…… มันค่อนข้างน่ากลัวเลยล่ะ เขาแข็งแกร่งจนน่าเหลือเชื่อ อีกทั้งม้าศึกสีดำของเขาก็แข็งแกร่งเกินกว่าจะเทียบกับมอนสเตอร์ตัวไหนที่ฉันเคยเห็น 」

       「งั้นเหรอ…… 」

       「เขายังอยู่แรงค์ C ได้ยังไง!? เขาแข็งแกร่งเกินกว่าจะอยู่ในระดับนั้น เขาควรจะเป็น แรงค์ A…… หรือไม่ก็ S ไปแล้ว…… 」

       ลูมิน่าตอบกลับทันทีเมื่อคิดถึงการต่อสู้กับออร์ค

       เอลฟ์แลนด์ถอนหายใจ

       「เข้าใจแล้ว…… ขอบคุณมาก นั่นแหละที่ฉันอยากรู้ เธอคงเหนื่อยจากงานคุ้มกันมากแล้ว กลับบ้านไปพักผ่อนเถอะ 」

       ลูมิน่าก้มหัวลงเบา ๆ ก่อนจะเดินออกจากห้อง ทิ้งเอลฟ์แลนด์ไว้กับความคิดของเขาเอง

       「เฮ้อ น้องใหม่อะไรจะเก่งเบอร์นี้…… 」

       เอลฟ์แลนด์ถอนหายใจอีกครั้ง และเงยหน้าขึ้นมองฟ้าเหมือนกับกำลังพูดคุยกับสิ่งที่มองไม่เห็น

——————————————————————————————
สวัสดีปีใหม่ครับ นายน้ำพริกก็ขอให้ทุกคนประสบแต่ความโชคดีร่ำรวยเงินทอง แคล้วคลาดโรคภัย สุขภาพแข็งแรง มีแต่ความสมหวังคิดสิ่งใดขอให้ได้สิ่งนั้น 

ส่วนนิยาย เราก็มาถึงบทสรุปของเล่ม 1 กันแล้วนะครับ แน่นอนว่ายังไม่ถึงถึง 20 เปอร์เซนต์ของมังหงะ เลย คาดว่ากว่าจะทันมังงะก็คงราว ๆ เล่ม 4 โน่น หากนักอ่านท่านใดอยากสนับสนุนเป็นกำลังใจ สามารถช่วยคอมเมนต์หรือ สนับสนุน ได้ที่ QR โค้ดได้เลยนะครับ แล้วก็ขอขอบคุณทุกท่านที่เป็นกำลังใจสนับสนุนมาก่อนหน้านี้มา ณ ที่นี้ด้วยนะครับ สวัสดีปีใหม่ครับ