มู่เฉียนซีกล่าวว่า “ว่านซือเยี่ยน ในที่สุดก็มาเสียที! เจ้าดูแลอากุ่ยให้ดี ข้างในนั้นมีปัญหา ข้ากับมังกรวารีจะเข้าไปดูหน่อย!”
“นายท่านอยู่ที่นี่เถอะขอรับ!”
“เจ้าจะเข้าไปหรือ?”
เห็นได้ชัดว่ามู่เฉียนซีต้องการที่จะเข้าไป แต่เขาทั้งสองกลับไม่ค่อยยินดีเท่าไรนัก
มู่เฉียนซีกล่าวกับมังกรวารีว่า “มังกรวารี ข้าอยากจะเข้าไป”
มังกรวารีกล่าวว่า “ขอรับ นายท่าน!”
มังกรวารีคว้าตัวมู่เฉียนซีเอาไว้ จากนั้นเขาก็ฝ่าการโจมตีที่หนักหน่วง และเข้าไปยังส่วนลึกในถ้ำแห่งนี้
ว่านซือเยี่ยนมองแผ่นหลังของพวกเขาที่จากไปด้วยความไม่พอใจ “เจ้าหมอที่ก็ยอดเยี่ยมอยู่หรอก แต่ดูเหมือนว่าจะซื่อสัตย์เกินไปหน่อย! ไม่ว่าผู้หญิงคนนั้นจะพูดอะไร เขาก็ไม่มีความคิดเห็นเลยแม้แต่น้อย”
ลูกน้องของว่านซือเยี่ยนไม่ได้ทำให้กุ่ยเต้าเหรินหวาดกลัวมากเท่าไรนัก เพราะเมื่อเทียบกับผู้ชายคนนั้นแล้วยังห่างไกลอยู่มากเลยทีเดียว
เมื่อมู่เฉียนซีและมังกรวารีฝ่าลึกเข้าไปข้างใน มันก็ทำให้มู่เฉียนซีถึงกับตะลึงงันไปครู่หนึ่ง
“ข้าสัมผัสได้ถึงพลังแห่งชีวิตที่นี่ แม้ว่ามันจะอ่อนแอมาก แต่มันต้องใช่อย่างแน่นอน! มันมีพลังที่คล้ายกับชิงอิ่งเลย”
และลึกเข้าไปในถ้ำแห่งนี้ ก็มีต้นไม้ที่สูงราว ๆ หนึ่งจั้งอยู่ต้นหนึ่ง
ทั่วทั้งลำตันของต้นไม้ต้นนี้แผ่กระจายพลังแห่งความตายที่แข็งแกร่งออกมา แม้ว่าต้นไม้จะไม่สูงมากนัก แต่พลังแห่งความตายนี้กลับแข็งแกร่งยิ่งกว่าพญามดแห่งความตายเสียอีก
บนใบหน้าของมังกรวารีปรากฏท่าทางที่จริงจังขึ้นมาทันที “ต้นไม้ปีศาจแห่งความตาย คิดไม่ถึงเลยว่าเจ้าจะมาก่อเรื่องที่นี่เช่นนี้!”
“กรอบแกรบ ๆ! คิดไม่ถึงเลยว่าทุกวันนี้จะยังมีคนที่สามารถจำข้าได้ พวกเจ้าทำลายเรื่องดี ๆ ของข้า เช่นนั้นข้าจะกลืนกินพลังชีวิตของพวกเจ้าเป็นการชดใช้ก็แล้วกัน!”
“ต้นไม้ปีศาจแห่งความตายอย่างข้าต้องการให้พวกเจ้าตาย เช่นนั้นพวกเจ้าก็จะต้องตาย!”
ฟิ้ว ฟิ้ว ฟิ้ว!
ทันใดนั้น ต้นไม้ปีศาจแห่งความตายต้นนั้นก็เริ่มโจมตีเข้ามาอย่างบ้าคลั่ง
มังกรวารีได้ไปส่งมู่เฉียนซีไว้ในสถานที่ที่ปลอดภัย อีกทั้งยังเสริมการป้องกันของพลังวารีเข้าไปอีก และมันก็ทำให้การโจมตีของต้นไม้ปีศาจแห่งความตายนี้ไม่สามารถทำอันตรายนางได้
ปัง ปัง ปัง!
ต้นไม้ปีศาจนี้แข็งแกร่งมาก ซึ่งอย่างน้อยก็น่าจะอยู่ในระดับผู้บำเพ็ญภูตพลังขั้นราชันวิญญาณระดับสูงขึ้นไปเลยทีเดียว
เมื่ออยู่ข้างในนี้มังกรวารีไม่สามารถแสดงฝีมือได้เลย ซึ่งมันก็ทำให้การต่อสู้นี้เสมอกันมาระยะหนึ่งแล้ว
สีหน้าของมู่เฉียนซีมืดมนลง คิดไม่ถึงว่าเจ้าสิ่งนี้จะน่ารำคาญขนาดนี้
ร่างเงาสีม่วงพุ่งทะยานเข้าไปราวสายฟ้าแลบ จากนั้นมู่เฉียนซีก็ใช้การเคลื่อนย้ายภายในชั่วพริบตาเพื่อหาสิ่งของบางอย่าง?
นางกำลังหาพลังแห่งชีวิตนั้นอยู่ และในที่สุดมู่เฉียนซีก็หามันเจอแล้ว
นางเจอใบไม้ใบหนึ่งอยู่ใต้หินก้อนหนึ่ง นี่สิถึงจะเรียกว่าเป็นใบไม้ของไม้เทพแห่งชีวิตที่แท้จริง!
และพลังแห่งชีวิตนี้ก็มีความบริสุทธิ์เป็นอย่างมากอีกด้วย!
แต่ถึงอย่างไรเสีย มู่เฉียนซีกลับไปอาจเคลื่อนย้ายหินก้อนนี้ได้อยู่ดี
นางไม่กล้าที่จะใช้กำลังทำลายมัน เพราะหากทำลายก้อนหินก้อนนี้ไปแล้วละก็ เกิดทำให้ใบไม้ใบนี้เสียหายขึ้นมาจะทำเช่นไรกันเล่า?
“มังกรวารี! จะทำเช่นไรดี?” ในเวลานี้มังกรวารีกำลังต่อสู้อยู่ และเดิมทีแล้วมู่เฉียนซีก็ไม่ควรที่จะไปรบกวนเขา
แต่นางรู้สึกว่านี่คือกุญแจสำคัญ และจำเป็นที่จะต้องเอาออกมาให้ได้
มังกรวารีกล่าวว่า “น่าจะเป็นผนึกแห่งความตายแน่นอน นายท่านใช้พลังวิญญาณธาตุวารีกำจัดออกไปก็ได้แล้วขอรับ ข้าจะใช้พลังของข้าช่วยนายท่านเอง”
หากอาศัยเพียงแค่พลังของมู่เฉียนซี พลังวิญญาณธาตุวารีไม่มีทางแสดงผลเช่นนี้ได้แน่ ดังนั้นจึงจำเป็นต้องให้มังกรวารีออกโรงด้วย
“อื้ม!”
เป็นอย่างที่คาดการณ์ไว้ พลังของมังกรวารีทำให้ทุกอนุภาคภายในร่างกายของมู่เฉียนซีสั่นสะท้าน นี่มันช่างแข็งแกร่งจริง ๆ!
แกรก!
หินก้อนที่ถูกปิดผนึกเอาไว้ถูกทำลายได้แล้วจริง ๆ หลังจากนั้นใบไม้ใบนั้นก็มาอยู่ในมือของมู่เฉียนซี
นี่คือใบไม้ของไม้เทพแห่งชีวิตอย่างนั้นหรือ?
ปัง!
เนื่องจากว่ามังกรวารีเสียสมาธิ จึงถูกต้นไม้ปีศาจแห่งความตายทำให้ได้รับบาดเจ็บ
“กำลังต่อสู้อยู่กับข้า คิดไม่ถึงเลยว่าเจ้าจะกล้าวอกแวกเช่นนี้! ช่างกล้าดีจริง ๆ!” ต้นไม้ปีศาจแห่งความตายหัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่ง
ทันใดนั้น มันก็สัมผัสได้ว่าผนึกของตนเองถูกทำลาย
คิดไม่ถึงเลยว่าใบไม้ของไม้เทพแห่งชีวิตจะถูกคนเอาไปจนได้ บัดซบเอ๊ย!
เป็นมนุษย์ผู้นั้นนี่เอง!
ต้นไม้ปีศาจแห่งความตายเลิกต่อสู้กับมังกรวารี และพุ่งเข้าใส่มู่เฉียนซีอย่างบ้าคลั่งแทน
และพลังที่น่าสะพรึงกลัวนี้ก็ได้ทำลายเกาะป้องกันของมังกรวารีโดยตรง!
พรึ่บ!
มู่เฉียนซีใกล้จะทนไม่ไหวอีกแล้ว และในเวลานี้เองก็มีร่างสีฟ้าพุ่งทะยานเข้ามา!
ฉัวะ ฉัวะ ฉัวะ!
กิ่งก้านอันแหลมคมจำนวนนับไม่ถ้วนแทงทะลุผ่านร่างของมังกรวารี เลือดสดๆของเขาสาดกระเซ็นออกมา และสีหน้าของมู่เฉียนซีก็เปลี่ยนไปเป็นอย่างมาก “มังกรวารี!”
“มังกรวารี ก็เห็นอยู่ว่า…” มีสุ่ยจิงอิ๋งอยู่ด้วย นางไม่มีทางเป็นอะไรอย่างแน่นอน และมังกรวารีก็รู้ถึงข้อนี้เป็นอย่างดีอีกด้วย
“มีมังกรวารีอยู่ข้างกายนายท่าน แน่นอนว่าไม่ต้องการให้คนอื่นมาคุ้มครองนายท่านอยู่แล้ว แม้จะเป็นสุ่ยจิงอิ๋งข้าก็ไม่ต้องการ! มิเช่นนั้นก็จะถือว่ามังกรวารีบกพร่องต่อหน้าที่ของตนเอง” มังกรวารีกล่าวอย่างอ่อนโยน
ในเวลาต้นไม้ปีศาจแห่งความตายก็คิดที่จะโจมตีเข้ามาอีกครั้ง ถึงมังกรวารีจะได้รับบาดเจ็บ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะไม่มีแรงสู้กลับแต่อย่างใด
ในขณะที่มังกรวารีต้องการจะโจมตีกลับ ใบไม้ของไม้เทพแห่งชีวิตที่อยู่ในมือของมู่เฉียนซีชิ้นนี้ก็ได้ระเบิดแสงพลังแห่งชีวิตอันทรงพลังออกมาอย่างกะทันหัน ซึ่งมันก็ส่องแสงสว่างไปทั่วทั้งถ้ำเลยทีเดียว
มันได้ทำให้มีหญ้าเขียวชอุ่มงอกออกมาภายในถ้ำ และดูเหมือนว่าต้นไม้ปีศาจแห่งความตายนั้นจะได้รับแรงกระตุ้นที่มากเกินไป จนต้องรีบล่าถอยไปอย่างรวดเร็ว
ภายใต้การปกคลุมของพลังแห่งชีวิตนี้ มันได้หยุดเลือดที่ไหลทะลักออกมาจากบาดแผลที่ดูน่าสะพรึงกลัวของมังกรวารี และเริ่มฟื้นตัวอย่างรวดเร็ว
ต้นไม้ปีศาจแห่งความตายกล่าวอย่างประหลาดใจว่า “เป็นไปได้อย่างไร? มันเป็นไปได้อย่างไรกัน? ก็แค่ใบไม้ใบเดียวเท่านั้นเอง เหตุใดถึงได้มีพลังที่มากมายถึงเพียงนี้ได้ เหตุใดมนุษย์ผู้นี้ถึงสามารถใช้มันได้กันเล่า?”
สิ่งของที่ทรงพลังเช่นนี้มนุษย์จะไม่สามารถใช้ได้ และไม่มีผู้ใดสามารถควบคุมมันได้ นอกจากนี้พลังของมันก็ไม่น่าจะส่งผลมากมายเช่นนี้อีกด้วย
ไม้เทพแห่งชีวิต เป็นสิ่งที่เย่อหยิ่งมาก และไม่มีมนุษย์คนใดที่สามารถใช้พลังชีวิตของมันได้ แต่ตอนนี้…
มังกรวารีกล่าวว่า “นายท่านโปรดรอสักครู่ ข้าจะไปจัดการเจ้านั่นเดี๋ยวนี้”
มังกรวารีไม่ได้สนใจอาการบาดเจ็บเล็กน้อยเหล่านั้น และเริ่มลงมืออย่างรวดเร็วอีกครั้ง
มังกรยักษ์เก้าตัวพัวพันอยู่กับต้นไม้ปีศาจแห่งความตายต้นนั้น จากนั้นต้นไม้ปีศาจแห่งความตายก็กล่าวอย่างตื่นตกใจว่า “พลังวิญญาณธาตุวารีที่ทรงพลังเช่นนี้ พลังวิญญาณธาตุวารีที่บริสุทธิ์ขนาดนี้ จะ…เจ้าคือ… แหวนมังกรเทพวารีหรือ?”
คิดไม่ถึงเลยว่าตนเองจะโชคร้ายถึงเพียงนี้ แผนการเพิ่งจะเริ่มต้นขึ้น แต่ดันต้องมาเจอตอเช่นนี้เสียอย่างนั้น ช่างอาภัพจริง ๆ
“ต้นไม้ปีศาจแห่งความตาย เจ้าเดาถูกแล้ว ฉะนั้นข้าจะให้รางวัลด้วยการทำลายชีวิตของเจ้าเอง” มู่เฉียนซีเอ่ยปากกล่าว
หลังจากที่พูดจบ นางก็หยิบเอาใบของไม้เทพแห่งชีวิตมา ในตอนที่ต้องการจะใช้มันนางกลับลังเลเล็กน้อย อย่างไรเสียหากเอามันให้ชิงอิ่งก็น่าจะเกิดประโยชน์มากเลยทีเดียว
แต่ถึงอย่างไรต้นไม้ปีศาจแห่งความตายนี้ก็เอาชนะได้ไม่ยาก แต่ด้วยลำต้นของมันนั้นเต็มไปด้วยพลังแห่งความตาย ซึ่งไหลเวียนอยู่ไม่ขาดสาย จึงทำให้ยากที่จะทำลายมันให้สิ้นซากไปได้
นางได้รวบรวมพลังของไม้เทพแห่งชีวิตชิ้นนี้ จากนั้นก็ห่อหุ้มต้นไม้ปีศาจแห่งความตายจนกลายเป็นลูกบอลลูกหนึ่ง
“อ๊ากกก!” หลังจากนั้น ก็ได้ยินเสียงกรีดร้องอย่างน่าสังเวชมากของต้นไม้ปีศาจแห่งความตายดังออกมา
“อ๊ากกกก! เจ้ารู้ถึงวิธีใช้ใบไม้แห่งชีวิตได้อย่างไร อ๊ากกกก! ให้ตายเถอะ มันไม่ง่ายเลยที่ข้า…มันไม่ง่ายเลยที่ข้าจะหนีมาจนถึงที่นี่ได้…”
“ข้าจะฆ่าเจ้า!”
ต้นไม้ปีศาจแห่งความตายต้องการที่จะโจมตีมาทางมู่เฉียนซี แต่มันกลับไม่มีความสามารถพอ
มันรู้สึกว่าลำตัวของมันเต็มไปด้วยพลังแห่งชีวิต ซึ่งเป็นกลิ่นอายที่มันรังเกียจมากที่สุด นอกจากนี้มันยังรู้สึกว่าตนเองเริ่มงอก ซึ่งทำให้มันคันมาก…
เมื่อถูกพลังแห่งชีวิตชำระล้างจนสะอาดหมดจดแล้ว เวลานี้มู่เฉียนซีจึงกล่าวว่า “แผดเผา!”
ปังง!
ต้นไม้ปีศาจแห่งความตายนั้นระเบิดออก และกลายเป็นเพียงแค่ฝุ่นผงที่กระจัดกระจายไปอยู่บนพื้น
ต้นไม้ปีศาจแห่งความตายถูกจัดการลงอย่างนั้น มู่เฉียนซีเองก็ไม่รู้เช่นกันว่าเหตุใดนางถึงรู้วิธีการใช้ใบไม้แห่งชีวิตเพื่อจัดการกับต้นไม้ปีศาจแห่งความตายได้ นางรู้เพียงแค่ว่าสามารถทำได้อย่างน่าประหลาด
มังกรวารีกล่าวว่า “นายท่าน นี่ไม่ใช่ร่างหลักของต้นไม้ปีศาจแห่งความตาย แต่เป็นเพียงแค่ร่างแยกของมันเท่านั้น! หากเป็นร่างหลักของมัน ถึงแม้ว่าจะใช้ไม้เทพแห่งชีวิตก็ยากที่จะจัดการมันได้อยู่ดี ฉะนั้นยิ่งไม่ต้องพูดถึงใบของมันเลย”
.
.