ทาสรักทาสหัวใจ 11 ข้อตกลงระหว่างกัน

ใกล้เวลาเลิกงานเต็มทีมุกกำลังช่วยเพื่อนๆ เก็บโต๊ะที่คนทยอยลุกออกไป ระหว่างนั้นก็มีพนักงานสาวเดินตรงเข้ามาหาเธอรวมถึงพนักงานหญิงคนอื่นๆ

"มีใครสนใจ จะไปต่อกับลูกค้าข้างนอกไหมจ่ายไม่อั้น"

"ทำไมเธอไม่ไปเองล่ะ"

"ฉันมีลูกค้าประจำแล้วรออยู่ข้างนอก ไม่ไหวหรอก"

"ว่าแต่เขาเป็นใครเหรอ"

"คุณภพเพื่อนคุณปรางน่ะ ปกติไม่เคยเห็นจะสนใจพาผู้หญิงคนไหนไปต่อข้างนอกเลย สงสัยจะอกหักอยากมีคนเอาใจ"

"ก็น่าสนอยู่นะ แต่ฉันเหนื่อยแล้ว"

"ไม่มีใครสนใจแน่นะ มัวแต่ชักช้าเดี๋ยวคุณภพเขาก็กลับไปก่อนหรอก"

"มุกสนใจจ้ะ" มุกเอ่ยออกไปด้วยความคิดไตร่ตรองดีแล้วในเมื่อมีโอกาสเธอก็ควรจะคว้าโอกาสที่จะได้ใกล้ชิดชายหนุ่มเอาไว้ไม่สนว่าในสายตาชายหนุ่มจะมองเธอเป็นคนยังไง

"รีบไปสิ คุณภพเขารออยู่ที่โต๊ะน่ะ"

"จ้ะ" มุกรีบเดินไปหยิบกระเป๋าตรงไปหาภพทันที

มุกเดินไปหยุดตรงหน้าภพเจ้านายหนุ่มที่กำลังวางแก้วเครื่องดื่มแก้วสุดท้ายลงบนโต๊ะพอดี เธอได้กลิ่นแอลกอฮอล์ที่โชยออกมาจากร่างหนาอย่างชัดเจนจนไม่อยากจะเชื่อสายตาตนเองว่าชายหนุ่มที่ดูจะอ่อนโยนอบอุ่นคนนั้นจะเป็นคนคนเดียวกันกับที่เธอรู้จักที่บริษัท

"มาแล้วเหรอ" เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นพร้อมกับเงยหน้าขึ้นมามองหญิงสาวตรงหน้า

"ค่ะ" ร่างบางมองสบสายตาคมกริบด้วยความใสชื่อ

"เธอมายืนทำอะไรตรงนี้ยังไม่กลับบ้านอีกเหรอ" ภพขมวดคิ้วเข้าหากัน

"คือมุกจะไปกับคุณค่ะ"

"เธอแน่ใจนะ ว่าจะไปกับฉันจริงๆ และทำให้ฉันพอใจและมีความสุขได้"

"ค่ะ มุกแน่ใจ"

"ดี งั้นก็ไปกันเถอะ" ภพลุกขึ้นยืนเข้าไปประชิดร่างบางพร้อมกับโอบเอวเธอเดินออกไปจากผับตรงไปยังรถคันหรู

มุกเดินเคียงข้างชายหนุ่มที่แอบมีใจไปด้วยความประหม่าเพราะความใกล้ชิดที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหันไม่ทันได้ตั้งตัวจากชายหนุ่ม ความแข็งแรงจากท่อนแขนแกร่งบวกกับกลิ่นกายจากตัวชายหนุ่มมันทำให้เธอหัวใจเต้นแรงไม่เป็นจังหวะ

ทันทีที่มุกขึ้นมานั่งบนรถคันหรูธอก็รีบโทรบอกมิคว่าคืนนี้จะกลับดึกกว่าทุกวัน ทุกการกระทำของหญิงสาวอยู่ในสายตาของชายหนุ่มข้างกายทั้งหมดรวมถึงทุกบทสนทนาระหว่างพี่น้องที่รักใคร่และห่วงใยกันจนจบบทสนทนา

"เธอคิดยังไงถึงมากับฉัน แทนที่จะเป็นผู้ชายคนอื่น" ภพแสร้งถามไปอย่างนั้นทั้งๆ ที่รู้ดีอยู่แก่ใจว่าเธอคิดยังไงกับเขา

"เอ่อ….คือมุก" หญิงสาวอึกอักไม่รู้ว่าจะตอบยังไง

"ช่างเถอะ ฉันไม่อยากจะรู้แล้ว"

"จริงๆ แล้ว มุกไม่อยากจะทำงานกลางคืนแบบนี้หรอกนะคะ แต่มุกมีความจำเป็นต้องใช้เงินจริงๆ มุกไม่อยากจะไปหยิบยืมใครให้เป็นหนี้ก็เลยตัดสินใจทำงานนี้ค่ะ"

"ความจำเป็นอะไร"

"คุณภพอยากรู้จริงๆ เหรอคะ" มองใบหน้าชายหนุ่มด้วยใบหน้าเศร้าหมอง

"ตามใจเธอสิ เธอมีสิทธิ์ที่จะบอกหรือไม่บอกก็ได้ ฉันไม่ได้อยากจะรู้อะไรนักหนาหรอก"

"เรากำลังจะไปไหนกันเหรอคะ" มุกหันไปมองทางข้างหน้า

"คอนโด" ภพเอ่ยตอบสั้นๆ

มุกได้ยินอย่างนั้นก็เกิดอาการใจสั่นเต้นรัวไม่เป็นจังหวะ เธอนึกภาพไม่ออกเลยจริงๆ ว่าต่อไปจากนี้มันจะเกิดอะไรขึ้นระหว่างเธอกับเขา ภพเลี้ยวรถเข้าไปจอดตรงลานจอดรถใต้คอนโดด้วยความรวดเร็ว เขาไม่คิดเลยว่าหญิงสาวที่มีท่าทางเรียบร้อยไรเดียงสาตั้งแต่แรกพบในวันนั้นจะทำเพื่อเงินได้ถึงขนาดนี้ ด้วยการเอาตัวเข้าแลกปนเปรอความสุขให้เขาในค่ำคืนนี้ ยิ่งคิดก็ยิ่งอยากรู้เหตุผลจริงๆ

ภพพามุกขึ้นลิตฟ์ไปยังชั้นสิบของคอนโดตรงเข้าไปข้างในห้องที่ตกแต่งอย่างหรูหรามีสไตล์แสดงความเป็นตัวตนของเจ้าของห้อง มุกค่อยๆ กวาดสายตามองไปรอบๆห้องด้วยความตื่นตาตื่นใจบรรยากาศภายในห้องมันทำให้เธออดที่จะตื่นเต้นไม่ได้

ภพเดินนำเข้าไปยังห้องนอนกว้างโทนสีขาวพร้อมกับค่อยๆ ปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตทำงานออกทีละเม็ด โดยหันหลังให้เธออยู่

"ฉันขอตัวอาบน้ำก่อนนะ นั่งรออยู่ในนี้แหละ ฉันออกมาเธอจะได้อาบต่อเลย" ภพหันมาบอกเธอที่ยืนร่างนิ่งไม่ไหวติ่ง

"ค่ะ" รับคำพร้อมกับนั่งลงบนเตียงนุ่มรออย่างว่าง่าย

ใช้เวลาไม่นานภพก็ออกมาจากห้องน้ำด้วยชุดคลุมอาบน้ำผืนเดียวเผยให้เห็นแผงอกกว้างกำยำพร้อมกลิ่นกายหอมสดชื่นตลบอบอวลไปทั่วห้อง มุกหันไปมองสบตาชายหนุ่มแวบหนึ่งแล้วรีบลุกตรงเข้าไปในห้องน้ำ ทันทีที่ประตูปิดลงเธอก็รีบเปลื้องเสื้อผ้าตนเองออกชำระล้างร่างกายทันควันด้วยความตื่นเต้น

ใช้เวลาสักพักมุกก็เดินออกมาจากห้องน้ำด้วยเสื้อคลุมอาบน้ำไม่ต่างจากชายหนุ่มร่างหนาที่นั่งรออยู่บนเตียงกว้าง สายตาคมกริบมองร่างบางที่ยืนนิ่งอยู่เบื้องหน้าเหมือนมองเหยื่ออันโอชะ

"มานั่งตรงนี้สิ" มือหนาตบลงเตียงข้างๆ กาย

"ค่ะ" เดินไปนั่งลงข้างกายหนุ่มพร้อมกับหันไปมองใบหน้าอันหล่อเหลานั้นด้วยความประหม่าทำตัวไม่ถูก

"เธอมีอะไรจะบอกฉันก่อนไหม" ภพจ้องมองใบหน้าเนียนไม่วางตา

"จริงๆ แล้ว ที่มุกต้องทำงานกลางคืนแบบนี้ ก็เพราะมิคป่วยเป็นมะเร็งเม็ดเลือดขาวระยะสุดท้ายค่ะ มิคจะมีชีวิตอยู่ได้อีกสามถึงสี่เดือนเท่านั้น ต้องใช้เงินรักษาเป็นจำนวนมาก" มุกเอ่ยเสียงสั่นเครือ

"ฉันเสียใจด้วยนะ ฉันเข้าใจแล้ว แต่เธอแน่ใจนะว่าจะทำแบบนี้เพื่อแลกเงินจากฉันจริงๆ"

"แน่ใจค่ะ มุกเต็มใจให้คุณ" ดวงตากลมโตมองสบตาชายหนุ่มเพื่อสื่อความหมายบางอย่าง

"เธอจะทนฉันได้เหรอ"

"ทนได้สิคะ ได้อยู่กับคนที่เราชอบแม้จะเป็นแค่ชั่วครั้งชั่วคราวไม่ว่าจะเป็นยังไงมุกก็ทนได้" เอ่ยความรู้สึกที่ล้นอยู่เต็มอกให้ชายหนุ่มตรงหน้ารับรู้

"เธออย่าชอบฉันจะดีกว่า ฉันไม่อยากจะมีปัญหา"

"เพราะคุณน้ำใช่ไหมคะ"

"น้ำเขากำลังจะแต่งงาน เธอไม่รู้อะไรอย่าพูดดีกว่า"

"คุณน้ำจะแต่งงานจริงๆ เหรอคะ" ถามเพื่อความแน่ใจอีกครั้ง

"อืม เรื่องระหว่างเราที่จะเกิดขึ้นคืนนี้ อย่าให้ใครรู้เด็ดขาดแม้แต่คนเดียว และจะไม่มีการผูกพันระหว่างกันทั้งนั้นเสร็จกิจแล้วแยกทางใครทางมัน เธอเข้าใจใช่ไหม"

"ค่ะ" มุกพยักหน้ารับ

สิ้นคำพูดใดๆ จากปากของคนทั้งคู่มือหนาจึงค่อยๆ ยื่นเข้าไปเชยคางมนของหญิงสาวขึ้นช้าๆ พร้อมกับมองสบตากลมโตใสชื่อนั้นและยิ่งได้กลิ่นหอมจางๆ จากกายสาวก็ยิ่งทำให้เขาเคลิบเคลิ้มไปอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน จากนั้นค่อยๆ โน้มตัวลงประกบริมฝีปากหนาลงบนริมฝีปากอวบอิ่มสีชมพูระเรื่ออย่างนุ่มนวลลิ้มรสสัมผัสเบาๆ ซึ่งเธอหลับตาพริ้มรับรสจูบจากชายหนุ่มด้วยความเต็มใจไม่มีขัดขืนใดๆ