ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน / ที่แท้….ฉันเป็นลูกเศรษฐีบทที่78เฉินเกอร้อนใจแทบบ้าแล้ว

บทที่78เฉินเกอร้อนใจแทบบ้าแล้ว

　　หนิงฝาน！

　　หลังจากที่เฉินเกอเอาภาพตรงหน้าขยาย คนที่ปรากฏในรูป ก็คือหนิงฝานคนนั้นของตระกูลหนิง

　　เพราะหนิงฝานจะเสแสร้งแค่ไหน มุมปากเขาก็มักจะมีรอยยิ้มนั้น ที่หลอกเฉินเกอไม่ได้

　　ตอนแรก สามารถพูดได้ว่าหนิงฝานทำให้เฉินเกอกับหยางเสว่เลิกกัน

　　อีกอย่าง เริ่มแรกที่งานวันเกิดหม่าเสี่ยวหนาน แล้วไปตี้หวางKTV ตัวเองก็ถูกหนิงฝานคนนี้เพ่งเล็ง ตัวเองโกรธ จึงโทรไปหา หลี่เจิ้นกั๋วให้เขาสั่งสอนหนิงฝาน

　　จากนั้นเรื่องนี้ก็ถูกพี่สาวตัวเองรู้ ท้ายที่สุดแล้วบทเรียนนั้น ก็ทำให้ทั้งตระกูลหนิงล้มละลาย

　　สุดท้าย หนิงฝานอยู่ที่หน้าประตูวิลล่าสปา แล้วถูกคนพาไป

　　ตั้งแต่นี้ไป ตระกูลหนิงล้มละลาย ภัตตาคารหมิงหวางถูกส่งออก ตอนนี้ก็ให้ตระกูลจวงดำเนินการ

　　สามารถกล่าวได้ว่าหนิงฝานจากลูกคนรวยกลายเป็นคนจน ภายในข้ามคืน

　　อีกอย่าง เขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ถึงกลายเป็นแบบนี้

　　แต่ตอนนี้……ทำไมหนิงฝานต้องจับตัวซูมู่หานล่ะ？

　　เฉินเกอประหลาดใจ

　　แค่ลักพาตัวเฉยๆ？แล้วก็เรียกค่าไถ่？

　　จากสถานการณ์นี้ ดูเหมือนจะไม่ใช่

　　ชัดเจน ว่าเขาพูดกับซูมู่หานอยู่ช่วงหนึ่ง ทำให้ซูมู่หานเชื่อใจ แล้วซูมู่หานก็ขึ้นรถไปกับเขา

　　อีกอย่างเฉินเกอยังสังเกตเห็นรายละเอียด

　　นั่นก็คือสายตาของหนิงฝาน ตอนที่พูดคุยกับซูมู่หาน ไม่หยุดมองไปทางที่ตัวเองจากไป

　　เหมือนกังวลว่าจู่ๆตัวเองจะกลับมา

　　แบบนี้ แสดงว่าหนิงฝานคนนี้ไตร่ตรองไว้แล้ว？และยังตั้งใจจะลักพาตัว？

　　ถ้าหากต่อไปหนิงฝานรู้ว่าเป็นเพราะตัวเอง ที่ทำให้ตระกูลเขาล้มละลาย มันก็สมเหตุสมผลแล้ว ที่เขาจะแก้แค้น

　　แต่ไม่ว่ายังไง เฉินเกอก็แทบจะมั่นใจว่า ตอนนี้ซูมู่หาน อันตรายมาก อันตรายสุดๆ！

　　เฉินเกอกำลังคิดการรับมืออย่างจริงจัง

　　และในตอนนี้เอง โทรศัพท์เฉินเกอก็ดังขึ้น

　　เป็นเบอร์แปลกโทรมา

　　เฉินเกอรับกดรับ ทันที：

　　“เหอะๆ เฉินเกอ อ้อ ไม่ใช่สิ ควรจะเรียกว่าคุณชายเฉิน คุณยังจำผมได้ไหม？”

　　มีเสียงเยือกเย็นเข้ามา และยังเป็นเสียงที่ยโสโอหัง

　　“หนิงฝาน คุณจริงๆด้วย！”

　　เฉินเกอได้ยินเสียงนี้ จำออกได้ทันที

　　“ครับ คิดไม่ถึงว่าคนอย่างผมจะถูกคุณชายใหญ่แบบคุณจำได้ด้วย เหอะๆ ละครจริงๆ เฉินเกอ เมื่อก่อนทุกคนคิดว่าคุณจน แต่ยังไงล่ะ？คุณคือลูกคนรวย และยังเป็นเจ้าของถนนการค้าจินหลิงอีก ผมว่าพ่อผมน่ะสุดยอด แต่ว่า เขาก็แค่คนที่จัดการให้คุณ！ถ้าไม่ใช่ว่าต่อมาผมอยากแก้แค้นหลี่เจิ้นกั๋ว แอบได้ยินเขาโทรคุยกับคุณ ผมก็ฝันหวานไม่ได้ด้วยซ้ำ แค่ประโยคเดียวคุณก็ทำให้ตระกูลผมพังพินาศได้！”

　　“แต่คุณชายเฉิน ในเมื่อคุณรวยขนาดนี้ ทำไมขี้เหนียวกับผมนัก ไม่ผิดหรอก ผมให้ลู่หยางจีบแฟนของคุณ ผมผิดเอง แต่คุณ ทำจนตระกูลผมล้มละลาย ทำให้ผมไม่เหลืออะไร！คุณโหดร้ายมากไปแล้ว！”

　　เฉินเกอพูดเรียบๆ：“ที่จริงเดิมทีผมก็คิดว่าโหดร้าย แต่ตอนนี้ ผมกลับคิดว่าผมไม่โหดร้ายสักนิด！”

　　“หนิงฝาน ไม่ว่าจะพูดยังไง นี่คือความแค้นสองคนเรา มู่หานบริสุทธิ์ คุณปล่อยเธอซะ ผมจะไปเจอคุณ！ไม่ว่ายังไงผมก็จะตกลงคุณหมด！”

　　“หึ เฉินเกอ คุณพูดเสียงดังเสียจริง！ผมให้คุณมาแน่นอน เดิมที ผมอยากขับรถไปตายกับคุณ แต่ผมว่า แบบนั้นก็ไม่สนุกไป！เหอะๆ อีกอย่าง ตอนนี้ข้างๆผมยังมีสาวสวยคนหนึ่ง เจ๋งมาก มันคุ้มจริงๆเลย！เฉินเกอ เธอคือแฟนคุณสินะ มามามา ฟังเสียงเธอหน่อย？”

　　“เฉินเกอ คุณอย่ามาเด็ดขาด เขาบ้าไปแล้ว！”

　　“อย่ามา！อื้ออื้ออื้อ ……”

　　ซูเสียงร้องไห้มู่หานดังออกมา

　　ในใจเฉินเกอกังวลมาก

　　ถึงตัวเองกับซูมู่หานจะเป็นแฟนกันหลอกๆ แต่ซูมู่หานออกมากับตัวเอง

　　อีกอย่าง หนิงฝานก็เพื่อแก้แค้นตัวเอง จึงจับตัวซูมู่หานไว้

　　พูดไปพูดมา ต่างเป็นเพราะตัวเอง

　　“เฉินเกอ อยากช่วยแฟนคุณ ก็มาเจอผมที่เมืองฝั่งใต้ที่ยังสร้างไม่เสร็จ อย่าคิดติดต่อ **กับหลี่เจิ้นกั๋ว ไม่มีประโยชน์ รอพวกเขามา ตอนนั้นผมกับแฟนคุณก็จะพินาศไปพร้อมกัน！ภายในหนึ่งชั่วโมง รีบมาเจอผม！”

　　“ตู๊ดตู๊ด”

　　หนิงฝานพูดจบก็วางสาย

　　เฉินเกอกลับหน้าซีดเล็กน้อย

　　ดูเหมือนจะเหมือนที่ตัวเองเดา สถานะตัวเองถูกเปิดเผย จึงดึงดูดความสนใจหนิงฝาน จากนั้นในใจเขาที่วิปริตก็เริ่มทำการแก้แค้นตัวเอง

　　แน่ใจได้ว่า ผู้ชายคนนี้ตอนนี้อะไรก็ทำได้ทั้งนั้น

　　แต่ แค่กำลังตัวเองคนเดียวไม่พอแน่

　　เรื่องนี้ จำเป็นต้องหาหลี่เจิ้นกั๋ว ให้เขาคิดวิธี

　　จากนั้น เฉินเกอโทรไปพูดเรื่องนี้ หลี่เจิ้นกั๋วก็ให้ความสำคัญมากๆ

　　และพูดเตือนอยู่หลายรอบ เรื่องทุกอย่างรอเขามาถึงค่อยพูด

　　ให้เฉินเกออย่าทำอะไรบุ่มบ่ามเด็ดขาด เรื่องวันนี้ ถ้าเฉินเกอเสียไปแม้แต่เส้นผมเดียว

　　อย่างนั้นเขาหลี่เจิ้นกั๋วสามารถลาออกได้ ไม่ สามารถตายได้！

　　แจ่เฉินเกอไม่รอเขาพูดจบ ก็วางสาย

　　แล้วก็รีบกลับไปที่ร้าน4S กับหวังเฉียง และยังบอกหวังเฉียง ให้เขารอหลี่เจิ้นกั๋วมาที่นี่

　　เขาจะไปก่อน

　　“เอ๋！นี่ไม่ใชเฉินเกอหรอ？”

　　“ห่า ใช่เขาจริงๆด้วย！เขามาร้านลัมโบร์กีนีทำไม？”

　　“ได้ยินว่าร้านต้องการรับสมัครตัวแทนขาย นี่คงไม่ได้มาสมัครหรอกนะ？หรือเขาไม่รู้ ว่าร้านต้องการคุณภาพของตัวแทนขายสูงน่ะ？”

　　“ใช่ คุณดูเขา ถูกลอตเตอรี่นิดหน่อย ก็อารมณ์มี่ เห็นแล้วก็ทำให้คนขยะแขยง！น่ารังเกียจ！”

　　คิดไม่ถึงว่าเฉินเกอจะเข้ามา

　　เสียงซุบซิบนินทาเข้ามา

　　ตอนนี้อารมณ์ของเฉินเกอสับสนสุดๆ ได้แค่เหลือบไปมอง

　　เป็นจวงเฉียง กับเพื่อนที่โรงเรียนของเขาหลี่ห้าว ทั้งสองคนต่างพาแฟนสาวคนสวยมาด้วย กำลังดูรถ

　　ที่สำคัญคือ ที่มากับเขาสองคนคือ คือหลี่เนี่ยนกับเจิ้งเชียนเชียนในสาขาตัวเอง

　　“ฮ่าฮ่า พูดถึงก็มาเลย พี่ชาย เมีอกี้คุณยังคุยกับผมว่า เมื่อก่อนเฉินเกอทำให้คุณไม่พอใจมาก คุณบอกผมเร็วหน่อยว่าคนนั้นคือเขา ผมก็จะเอาเรื่องเขาเล่าให้คุณฟังแล้ว！”

　　หลี่เนี่ยนพูดยิ้มๆไปที่หลี่ห้าว

　　“นี่ๆ อย่าว่าพี่ชาย เลย พูดถึงแล้ว เมื่อก่อนฉันก็หลงใหลเฉินเกอ！”

　　ตอนนี้เจิ้งเชียนเชียนรู้จักกับหลี่เนี่ยนแล้ว และผ่านหลี่เนี่ยน ก็เลยรู้จักหลี่ห้าว ก็เลยคุ้นเคยกับจวงเฉียงที่เป็นคุณชายอย่างนี้

　　วิสัยทัศน์นี้ ไม่น้อยแน่

　　เมื่อก่อน ตอนที่ กินข้าวกับพวกหวังหยาง ก็รู้ว่าเฉินเกอรวยมาก

　　จริงๆแล้ว เจิ้งเชียนเชียนใจสั่น ก็เป็นฝ่ายรุกก่อน และยังเกือบจะไปเปิดห้องกับเฉินเกอแล้วด้วย

　　แต่เฉินเกอไม่สน ให้เจิ้งเชียนเชียนหมดสภาพ

　　จนต่อมา คำเชิญงานปาร์ตี้ครั้งหนึ่งของหลี่เนี่ยน เจิ้งเชียนเชียนรู้จักหลี่ห้าวกับคุณชายจวง ก็เหมือนกับเปิดโลกใหม่

　　เดิมที นี่ถึงจะเป็นลูกคนรวยที่แท้จริง？

　　ส่วนเฉินเกอที่ถูกลอตเตอรี่ ก็เหมือนกับตัวที่น่าเกลียด ทำให้ผู้คนรังเกียจมาก！

　　จวงเฉียงก็จ้องเฉินเกออย่างเยือกเย็น

　　จึงพูดไปว่า：“ไม่แน่เขาอาจจะใช้เงินไปไม่น้อยแล้ว จนต้องหางานทำ เหอะๆ ไม่ต้องสนเขา พวกเราพูดถึงLevingtonคันนี้ต่อดีกว่า！”

　　พูดจบก็ล้อมรอบลัมโบร์กีนีกับทุกคน คันนี้ถัดจากLevingtonที่เพิ่งซ่อมเสร็จ ดูอย่างละเอียด

　　จากนั้น ใจของเฉินเกอต่างกังวลซูมู่หาน จะสนพวกเขาได้ไง

　　และก็ไม่มีเวลาที่จะไปสนใจคำเยาะเย้ยของพวกเขา

　　biubiu！！

　　ดังสองครั้ง

　　เฉินเกอผลักเจิ้งเชียนเชียนที่อยู่ข้างประตูออก แล้วจึงเข้าไปในรถ

　　พอสตาร์ทรถ ก็พุ่งออกจากร้าน 4Sเหมือนลูกศร

　　จวงเฉียงตะลึง เจิ้งเชียนเชียนที่กำลังจะอ้าปากว่าเขาก็ตะลึง

　　สุปคือพวกเขาหกคนต่างยืนงง

　　เฉินเกอคนนี้ ขับรถไปเลย？นี่ใช่รถของเฉินเกอหรอ？

　　อ๊า！！！

　　จะเป็นไปได้ไง！！！

　　เจิ้งเชียนเชียนก็รู้สึกว่าถูกตบในที่สาธารณะ：“คุณรีบดูสิ คนนั้นขโมยรถไปแล้ว！”

　　เจิ้งเชียนเชียนร้องเสียงดัง

　　“รีบไปประกาศ วันนี้ร้านของเราปิด พนักงานที่ทำงานต่ำกว่าห้าปี ก็พักร้อนหมด เคลียร์คนทันที อีกเดี๋ยว คนสำคัญของคุณชายเฉินสองสามคนจะมา！”

　　หวังเฉียงก็ขี้เกียจสนใจพวกเจิ้งเชียนเชียน จวงเฉียง จึงรีบไปพูดกับเลขา

　　เลขารีบไปจัดการ

　　ส่วนจวงเฉียงพวกเขายังยืนโง่อย่างไม่รู้เรื่อง

　　“ปี๊บปี๊บ！”

　　จู่ๆ ด้านนอกประตูก็มีเสียงแตรรถเข้ามาติดๆ

　　รถRolls-Royce มากกว่าสิบกว่าคัน ก็จอดอยู่หน้าประตูร้าน4S

　　จากนั้น หลี่เจิ้นกั๋ววิ่งเหยาะๆลงมาจากรถ เข้าไปในร้านโดยตรง……