ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน / ที่แท้….ฉันเป็นลูกเศรษฐีบทที่ 29 ความคิดที่จะซื้อรถ

บทที่ 29 ความคิดที่จะซื้อรถ

“ฉัน…… ฉันไม่รู้……”

หลินยียีทั้งละอายใจและโกรธ

ในใจวุ่นวายสับสนยิ่งนัก

เธอไม่เคยคิดเลย ว่าชายทะลึ่งน่าขยะแขยงคนนี้ จะคือ คุณชายเฉินที่ชื่อเสียงโด่งดัง

นี่คือลูกหลานไฮโซแท้จริง อย่างแน่นอน!

“คุณชายเฉิน ฉันขอโทษสำหรับความล่วงเกินในเมื่อครู่ของลูกสาว หวังว่าคุณจะสามารถลงโทษลูกสาวได้!”

หลินหยูนโค้งตัวไว้ ไม่กล้าเงยขึ้นมาเลย

พูดตามตรง เมื่อเห็น หลินยียีและหลินหยูนเป็นแบบนี้ความโกรธในใจของเฉินเกอก็หายไปครึ่งหนึ่งแล้ว

เพราะทั้งหมดทั้งมวลแล้ว เมื่อครู่เฉินเกอ มีความทะลึ่งนิดหน่อยจริงๆ ใครให้ลูกสาวของเขาสวยมากขนาดนี้

แต่ถูกผู้หญิงรุมตี นี่เป็นครั้งแรกในชีวิตจริงๆ

ตามนิสัยของเฉินเกอแล้ว ในเวลานี้ น่าจะทำเรื่องใหญ่ให้กลายเป็นเรื่องเล็ก เก็บอารมณ์โกรธเข้าไปไว้ในตัวเอง

แต่หลี่เจิ้นกั๋วมองความคิดนี้ของเฉินเกอ ออก

เข้าไปกระซิบพูดด้วยเสียงต่ำ “คุณชายเฉิน จะต้องให้บทลงโทษสำหรับพวกเธอ เพราะตามหลักการของครอบครัวเฉินของคุณแล้ว ในเมื่อถูกคนล่วงเกิน ไม่สามารถที่จะไม่ลงโทษได้ ถ้าคุณไม่ลงโทษพวกเธอตอนนี้ ถ้าหากต่อไปให้พี่สาวของคุณรู้เข้า การแก้แค้นในเวลานั้น คงไม่ได้ง่ายอย่างที่คิดไว้แล้ว!”

มองดูหลินหยูนที่โค้งตัวไว้ ไม่กล้าเงยขึ้นมา

เฉินเกอเริ่มจะเข้าใจแล้ว ดูเหมือนว่าถ้าตัวเองไม่ลงโทษพวกหลินยียีหน่อย

ประธานใหญ่เหล่านี้ แต่ละคนต้องระแวงกลัวทีหลังแน่นอน

นั้นก็ได้ นั้นก็ลงโทษหน่อย

เฉินเกอ มองไปที่หลินยียีและบรรดาสาวงาม ด้วยรอยยิ้มเย็นชา “รบกวนพี่เจิ้นกั๋วหาห้องที่ใหญ่หน่อย พาพวกเธอเข้าไปในห้องนั้นทั้งหมด!”

หลี่เจิ้นกั๋วรีบไปทำทันที

หลินยียีกัดริมฝีปากเบาๆ

ดูเหมือนจะรู้ชะตากรรมในต่อไปของตัวเองแล้ว

รู้สึกละอายใจและโกรธยิ่งนัก

และพวกหลินหยูนที่เป็นพ่อ หลังจากได้ยินเช่นนี้ ก็ถึงกับหายใจออกยาวๆ

ความหมายของเฉินเกอทุกคนเข้าใจแล้ว

แต่ว่าการลงโทษดังกล่าว? ยังคงเป็นการลงโทษอยู่หรือ?

เป็นการประทานรางวัลชัดๆ

ถ้าหากลูกสาวเป็นที่โดดเด่นจากการถูกจองจำ ได้รับความชื่นชอบของคุณชายเฉิน ครอบครัวหลินของพวกเขา ต่อจากนี้ไป ชีวิตก็จะเปลี่ยนแล้ว

แม้กระทั่งใช้โอกาสนี้ เลื่อนตำแหน่ง แทนที่ หลี่เจิ้นกั๋วเลย ได้รับสิทธิ์การควบคุมดูแลของถนนการค้าจินหลิงก็ไม่แน่

เห็นได้ชัดว่า พ่อของหญิงสาวคนอื่นๆที่เหลือ ก็คิดเช่นนี้เหมือนกัน

ขยิบตาส่งสัญญาณให้ลูกสาวของตัวเองตลอด

และในตอนนี้ ห้องรับรองของหลี่เจิ้นกั๋วหาได้เรียบร้อยแล้ว

เฉินเกอพาหลินยียีพวกเธอผู้หญิงทั้งห้าคน ไปในห้องรับรองพร้อมกัน

พวกหลี่เจิ้นกั๋วก็รออยู่นอกประตูโดยปริยาย

“คุณชายเฉิน……คุณ……คุณต้องการอะไร?”

สาวสวยคนหนึ่งดูดด้วยความเขินอาย

“เหอะๆ ต้องการอะไร? พวกเธอห้าคน ทุบตีฉันกลายเป็นแบบนี้ ยังมาถามฉันอีก ว่าต้องการอะไร?”

ในเมื่อยังไงก็ต้องระบายความโกรธ นั้นก็ระบายเลยแล้วกัน

“พวกเธอห้าคน หมอบลงบนเตียง ยกก้นขึ้น!”

“ห๊ะ?!”

หลินยียีกำหมัดแน่นเล็กน้อย

คุณชายเฉินคนนี้ น่ารังเกียจขยะแขยงจริงๆ ถ้าไม่ใช่เพราะกังวลว่าตระกูลจะล่มสลายด้วยเหตุนี้

ต่อให้เป็น คุณชายเฉินแล้วจะทำไมหลินยียีก็จะพังพินาศพร้อมกับเขาแน่นอน

เหอะๆหลินยียีฝันก็ยังฝันไม่ถึงว่า เธอที่รังเกียจเรื่องขยะแขยงเหล่านั้นมาโดยตลอด ถึงกับถูกบังคับให้ทำเรื่องที่น่ารังเกียจขยะแขยงกับคนอื่น!

แต่ยังคงกัดฟันไว้ ปฏิบัติตามคำสั่งของเฉินเกอ

พวกสาวๆ หมอบลงทีละคน

“เพี้ยะ!”

เฉินเกอตีไปที่ก้นของหญิงสาวโดยตรง

แล้วตีไปอย่างต่อเนื่อง

ตีจนพวกเธอหน้าแดงระเรื่อ เจ็บ แต่ก็ต้องทนต่อไป

ยิ่งหลินยียีจะถูกเฉินเกอตีก้นจนร้องไห้แล้ว

“ให้เธอตีฉัน ดูว่าพวกเธอยังจะตีอีกไหม!”

ลงมือตีอย่างต่อเนื่อง

ในใจของเฉินเกอ ได้ระบายอารมณ์โกรธในที่สุด

ถ้าหากจะต้องการเรื่องน่าอายจริงๆ ก็ต้องเป็นหลินยียีแน่นอนแล้ว

แต่นิสัยที่แท้จริงของวิลล่าไม่ได้เป็นแบบนั้น

แต่ก็ไม่สามารถที่จะไม่ลงโทษ ดังนั้นเฉินเกอจึงคิดหาบทลงโทษที่น่ารังเกียจเช่นนี้ เพื่อให้พวกเธอจดจำบทเรียน

“ฮื้มๆๆ……”

ครึ่งชั่วโมงต่อมา บรรดาสาวๆ ถึงได้เดินออกมาจากห้อง

ต่างก็จับก้นไว้ ท่าทางดูเหมือนเจ็บปวดเหลือทน

ทำให้เหล่าคุณชายไฮโซทั้งหลาย เห็นแล้วตกตะลึงยิ่งนัก สุดยอด

คุณชายเฉิน สุดยอดมากจริงๆ

เวลาครึ่งชั่วโมง ก็ได้ลงโทษสาวสวยทั้งห้า กลายเป็นสภาพแบบนี้ แทบจะเดินไม่มั่นคงแล้ว!

ชายหนุ่มในชุดขาวยังแอบนับถือเหมือนกัน

ในเมื่อคุณชายเฉินสนใจ พวกหลินยียีเขาก็ไม่กล้ามีความคิดอื่นแน่นอน

อาหารในวันนี้ กินได้อย่างน่าสนใจมาก

เมื่อเศรษฐีนักธุรกิจเหล่านั้น เช่นหลินหยูน สุดท้ายตอนที่ได้รู้ว่า ลูกสาวไม่ได้รับความโปรดปราน ใบหน้ายังคงเต็มไปด้วยความผิดหวัง

“คุณชายเฉิน ฉันให้รถส่งคุณกลับไป?”

งานเลี้ยงต้อนรับในวันนี้ จบลงอย่างสมบูรณ์ พวกหลี่เจิ้นกั๋วเดินตามหลังเฉินเกอ เขารีบถามขึ้น

เฉินเกอกำลังจะพยักหน้า

ในเวลานี้ ชายวัยกลางคนที่อ้วนลงพุงคนหนึ่งเบียดตัวเข้ามา “คุณชายเฉิน ให้ลูกผมส่งคุณกลับไปดีไหม นี่คือลูกชายของผม ชื่อไป๋เสี่ยวเฟยเรียนอยู่ที่ มหาวิทยาลัยเจียงหนาน ซึ่งอยู่ไม่ไกลจาก มหาวิทยาลัยจินหลิงของคุณ ทางเดียวกันพอดี !”

ชายวัยกลางคนก็ไม่สนใจว่าฐานะของเฉินเกอควรจะนั่งรถอะไร

ที่จริงแล้ว ชายวัยกลางคนก็ไม่เคยคิดว่า คนอย่าง เฉินเกอแล้ว จะมานั่งรถของลูกชายเขาได้

จุดประสงค์ที่เขาทำเช่นนี้ ก็แค่อยากจะให้ชื่อของลูกชายเขาไป๋เสี่ยวเฟยปรากฏในหูของเฉินเกอ ก็เพียงพอแล้ว!

ส่วนคนที่ชื่อไป๋เสี่ยวเฟยคนนี้ ก็คือคุณชายไฮโซก่อนหน้านี้ ชายหนุ่มสวนชุดขาวคนนั้น

ในตอนนี้ เขายืนอยู่ตรงหน้าเฉินเกอด้วยความอายเล็กน้อย ยังจับมือไว้ด้วย

เพราะว่า ความสามารถของตระกูล คุณชายลู่แข็งแกร่งมากเกินไป!

จะไม่ประหม่าได้ยังไง

แต่เฉินเกอก็ไม่ได้พูดอะไร พยักหน้าเล็กน้อย “ได้เลย นั้นก็รบกวนนายหน่อยนะ!”

“อะไรนะ! ไม่รบกวนๆ!”

พ่อของไป๋เสี่ยวเฟยประหลาดใจครั้งแล้วครั้งเล่า

และไป๋เสี่ยวเฟยก็รู้สึกตื่นเต้นเช่นกัน

รีบไปเอารถมาคันหนึ่งทันที

เป็น Ferrari ราคาประมาณห้าล้าน

“ฉันว่า เจ้าอ้วนไป๋ นายจะให้คุณชายเฉินนั่งรถแบบนี้เหรอ?”

คนอื่นๆได้เห็นเข้า ก็ไม่ยอมแล้ว “คุณชายเฉินฉันมีrolls-royce นั่งของฉันเถอะ!”

“ใช่เลย คุณชายเฉิน รถแบบนี้นั่งไม่ได้นะ!”

นักธุรกิจคนอื่นๆ แย่งกันไปมา

“ไม่เป็นไร รถคันนี้ก็ดีอยู่แล้ว ฉันกลับมหาวิทยาลัยก่อนนะ แล้วมาเจอกันใหม่ทีหลัง!”

ที่จริงตอนที่เฉินเกอเห็นFerrariคันนี้ สายตาก็ไม่สามารถขยับได้แล้ว

เขาฝันที่จะซื้อรถมาก แต่Ferrari เขาไม่กล้าแม้แต่จะฝันด้วยซ้ำ

เพียงแค่รวบรวมโปสเตอร์ของรถประเภทนี้ไว้มากมาย แต่ไม่เคยมีโอกาสได้เข้าไปลองนั่งเลย

เฉินเกอไม่เอาไหนจนไม่สามารถขยับสายตาได้แล้ว

เข้าไปนั่งในรถโดยตรง ไป๋เสี่ยวเฟยส่งเสียงคำหนึ่ง แล้วขับรถออกไป

มองร่างที่จากไปของเฉินเกอ หลินยียีหน้าแดงด้วยความอาย แสดงออกอย่างซับซ้อน

เจ้าของร้านอื่นๆ เต็มไปด้วยความเคารพนับถือ ไม่คาดคิดว่า คุณชายเฉินปฏิบัติต่อผู้อื่นสุภาพและใจกว้างเช่นนี้ และเป็นคนที่อ่อนน้อมถ่อมตัวเช่นนี้ด้วย อนาคตไร้ขีดจำกัด ไร้ขีดจำกัดเลย!”

อย่างไรก็ตาม แม้ว่าไป๋เสี่ยวเฟยจะค่อนข้างเสเพล แต่อยู่ต่อหน้าเฉินเกอ ถ่อมตัวยิ่งนัก

เฉินเกอไม่ได้ให้เขาขับรถเข้าไปในมหาวิทยาลัย เพราะยังไงแล้วFerrariราคาห้าล้าน ขับเข้าไปจะโดดเด่นมากเกินไป นี่ไม่เหมาะกับนิสัยที่ถ่อมตนเก็บตัวของเฉินเกอ

ก็เลยให้เขาปล่อยตัวเองลงที่หน้าประตูมหาวิทยาลัย

ในขณะเดียว รถคันนี้เฉินเกอนั่งได้สะใจมาก อิจฉาเขาจริงๆ

เดือนนี้พี่สาวให้ตัวเองใช้จ่ายบัตรช้อปปิ้งวงเงินยี่สิบล้านพอดี ไม่อย่างนั้น ซื้อรถมาคันหนึ่ง?

เฉินเกอคิดเช่นนี้พร้อมกับเดินเข้าไปในมหาวิทยาลัย

แต่ไม่ทันสังเกตว่า มีสายตาคู่หนึ่ง ได้จับจ้องที่เฉินเกอแล้ว

“เฉินเกอ นายๆๆ……นายหยุดเดี๋ยวนี้!!!”