หลังจากที่ได้พบกับเมตาตรอน เราก็ได้ทำพิธีปิดผนึกกัน.. เอ่อ ก็คือจูบนั่นแหละโดยที่มีเมเดียร์คอยยืนดูอยู่ด้วย
อย่างที่ผมคิดล่ะนะแม้ว่าตัวของเธอที่เป็นอัครเทวทูตจะถูกดึงมาอยู่ในร่างของผมแล้วเธอก็ยังคงไม่ได้หลับไหลไปตลอดเหมือนกับมิคาเอลและลูซี่ เพราะพลังที่ต่างขั้นกันอย่างมากกำลังหักล้างกันอยู่
จะว่ายังไงดีล่ะ ยัยลูซี่มันมีพลังมากเกินไปน่ะสิ.. ก็สมกับที่เป็นจอมปีศาจดีล่ะนะ
“ อิจฉาว่ะ ”เมเดียร์
“ ? อะไรของแก?,บี๋ ”
“ แกจูบหล่อนซะ.. หน่อมแน้มชะมัด เดี๋ยวสอนจูบให้เอาป่ะ? ”เมเดียร์
“ แกเคยจูบใครมาก่อนรึไง? ”
“ ก็ไม่ อีกอย่างฉันจะจูบแค่แกคนเดียวเท่านั้น ”เมเดียร์
“ ขอบคุณละกันที่รักกันมากขนาดนี้ ”
ระหว่างนั้นผมกับเมเดียร์ก็ประชัญฝีปากกันไปด้วยเลย บอกตามตรงเลยว่าอยู่กับยัยนี่ทีไร แม้งต้องมีอะไรแบบนี้ทุกที ซึ่งมันก็เป็นสีสันสำหรับผมดีล่ะนะ และไม่เหงาด้วย
“ ว่าไปแล้ว ผมแกก็ยาวน่าดูเลยนะ ไม่คิดจะตัดบ้างเรอะ? ”เมเดียร์
“ ก็ว่าจะไปตัดอยู่แหละ แต่ไว้วันหลังละกัน ”
“ ตัดให้เอาไหม? ชั้นตัดผมสวยอยู่นะ ”เมเดียร์
“ … ฝากด้วย ”
หลังจากนั้นพวกเราก็แวะตัดผมกันพักนึง… ว่าแต่ แถวนี้ไม่มีกรรไกรแล้วมันจะเอาอะไรตัดวะเนี่ย?
“ ห๊า? ถามแปลกๆ ก็เคียวชั้นไง ”เมเดียร์
เออใช่ อาวุธประจำตัวของมันเป็นเคียวนี่หว่า ว่าไปแล้วการที่มาลงดันแบบนี้เนี่ย จำเป็นต้องใส่ชุดว่ายน้ำมาด้วยหรอ?
“ ถือว่ามาเที่ยวเล่นกันสนุกๆไงเล่าเจ้าบ้า รออีกแป๊ปนึง จะเสร็จละ ”เมเดียร์
ก็ถูกของมัน วันนี้เป็นวันดีที่ทุกคนมาเที่ยวเล่นกัน ยกเว้นน้องๆของเมดี้และเจ้าออร่า เพราะเจ้าเด็กพวกนั้นอยากนอนเล่นกับออร่าที่บ้านน่ะ แต่ก็ดีแล้วล่ะที่เจ้าพวกนั้นอยู่ที่บ้านน่ะ จะได้ไม่มาเจออันตรายอะไรแบบนี้ไง
“ เรียบร้อย ”เมเดียร์
“.. อ่าวเห้ย ไหงถักผมให้วะเนี่ย?? แล้วเอาเคียวมาทำพรื่อ!? ”
“ เคียวนี่ใช้แต่งผมไง ถักเปียไว้ด้าหลังก็น่ารักดีออก ”เมเดียร์
“ เค๊ ตามใจ ”
พอเมดี้แต่งผมของผมจนเสร็จ เงาสะท้อนจากน้ำขังที่อยู่บนพื้นก็เข้ามาเตะตาผมพอดี ทรงผมนี้.. ผมชอบสุดๆไปเลย! ขอบคุณเด้ออเมดี้
“ ชอบทรงนี้อ่ะ ”
“ เป็นไงเล่า ฝีมือซะอย่าง ”เมเดียร์
หล่อนพูดอย่างภูมิใจเลยแฮะ แต่ก็นะ ทรงผมมันก็เท่ห์จริๆนั่นแหละ
..
…แย่แฮะ
“ ทางมันงงๆแบบนี้ไปหมดเลยรึไงวะเนี่ย?? ”เมเดียร์
“ นั่นดิ พวกมอนสเตอร์ก็ไม่ค่อยมี ทำเอาระแวงหน่อยๆเลยอ่ะ ”
เหมือนว่าพวกผมจะหลงซะแล้วล่ะ
“ เมตาตรอน พอรู้ทางบ้างไหม? ”
[ ไม่รู้อ่ะค่ะ.. ขอโทษนะคะนายท่าน ] เมตตี้
“ ซวยของจริงแล้วไงเล่า ”เมเดียร์
“ เธอได้ยินเสียงอะไรแปลกๆบ้างไหม? ”
“ นอกจากเสียงเท้าข้างหน้าที่ค่อนข้างไกลหน่อย ก็มีเสียงมอนสเตอร์ดังเป็นบางช่วงนี่แหละ ”เมเดียร์
“ ใช้เวทค้นหาเป็นป่ะ ”
“ เหอะ รีเสิร์ชใช้ยากจะตาย ชั้นไม่อยากจะใช้เท่าไหร่ ”เมเดียร์
“ งั้นเราทะลวงนี่ไปเลยดีป่ะ ”
“ ถ้าน้ำทะเลมันทะลักเข้ามาจะทำยังไงยะ ไอ้โง่ ”เมเดียร์
“นั่นดิ.. โทษที ”
“ ว่าแต่.. ยัยลูซี่ ไปไหนวะเนี่ย? ”
[ ข้าก็อยู่นี่ตลอดนะ อะไร? คิดถึงรึ? ] ลูซี่
“ คิดถึงดิ ”
[ … ไอ้บ้า ] ลูซี่
ปัก-
“ โอ๊ย!! ต่อยทำไมเนี่ย! ”
“ หยุดจู๋จี๋กันได้แล้ว หมันไส้! ”เมเดียร์
“ ถ้าอยากได้ความรักขนาดนั้นก็มากอดชั้นนี่! ”เมเดียร์
นี่ท้าเรอะ?
คิดว่าตูไม่กล้าทำเหรอฮึ!! คิดผิดแล้ววยัยบ้าา!!!
“ !!! ”เมเดียร์
“ เปียกซะไม่มี ”
“ ไอ้โง่ ก็ที่นี่มันชื้น แถมก่อนมาที่นี่ก็เล่นน้ำซะ.. แล้วนี่..แกจะกอดแบบนี้ไปอีกนานมั้ยเนี่ย เห้ย- เห้ย!!! ”เมเดียร์
ไม่เพียงแค่นั้น หลังจากที่ผมกอดเมเดี้ไปได้พักนึง ผมก็แบกมันขึ้นบ่าด้วยความนึกคึกอะไรไม่รู้ ก่อนที่พวกเราจะไปตามทางกันต่อ โดยที่ผมแบกเมดี้อยู่บนบ่าทั้งแบบนั้น
“ ตัวเบาจังนะ ”
“ ชั้นเป็นผู้หญิงนะยะ ก็ต้องดูแลร่างกายสักหน่อยสิ ”เมเดียร์
“ .. คงจะยังไม่ปล่อยเร็วๆนี้สินะบี๋ ”เมเดียร์
“ ใช่! อยากลองแบกผู้หญิงแบบนี้มานานละ! ”
“ แม่ง! ใครเขาสอนให้แกแบกผู้หญิงแบบนี้วะไอ้ควายเอ้ยย!!! ”เมเดียร์
“ ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!! ”
“ เฮ้ออ ”เมเดียร์
ระหว่างทางที่กำลังส่วนกลางกัน พวกเราก็เถียงกันไปด่ากันมา สนุกมากเลยล่ะ! นานๆทีผมจะได้มาทำอะไรแบบนี้นะเนี่ย เป็นเวลาที่ผมผ่อนคลายสุดๆไปเลยล่ะ สมแล้วล่ะนะที่เมดี้เป็นถึงตัวผมอีกคนนึง
พูดถึงตัวผมคนอื่นๆ ชักจะคิดถึงขอบฟ้าแล้วสิ ว่างๆเดี๋ยวจะลองหาวิธีเข้าขอบฟ้าให้ได้ดีกว่า
…
[ จือหนาน ]
ข้าสัมผัสได้ว่าบอสกำลังเข้าใกล้ข้ามากขึ้นเรื่อยๆ โดยที่ข้าไม่แม้แต่จะได้ใช้วิชาใดๆ บางที..นี่อาจจะเป็นสัมผัสที่หกของผู้หญิง?
ไม่รู้สิแต่ข้าคิดว่าคนที่รักบอสมากเท่าๆกับข้าก็น่าจะมีญาณแบบนี้เหมือนกันหมด ยังไงซะ ข้าก็คิดถึงบอสมากที่สุดอยู่ดี
” ท่านพี่ มีคนกำลังมาทางนี้! “หลิงฉือ
… เอ่อ
บ- บอส?
” อ่าว หนานเองเรอะ? “
” ที่.. ที่อยู่บนบ่าบอสนั่น.. ใช่คุณหนูไหมคะ? “จือหนาน
” อ่า… ใช่ “เมเดียร์
หลังจากนั้นบอสก็วางคุณหนูที่เขาแบกมาด้วยลง ข้าไม่รู้ว่าพวกเขาเล่นอะไรกัน แต่ก็ดูจะสนุกกันน่าดู
” นายดู.. เปลี่ยนไปนะ? แบบว่า พลังในร่างนายมันไม่ค่อยเสถียรเท่าไหร่น่ะ “หลิงฉือ
” ก็น้า ช่วงนี้รับเทคนิคใหม่ๆ พลังใหม่ๆมาค่อนข้างเยอะ แต่ก็ยังไม่มีเวลามาทำความคุ้นเคยกับมันเลยน่ะ พลังต่างๆเลยไม่ค่อยเสถียรเท่าไหร่ “
” ว่าแต่เธอน่ะ ปล่อยผมแล้วน่ารักขึ้นนี่ “
” … ขอบคุณ “หลิงฉือ
บอส.. ทำไมไม่ทักข้าบ้าง? คำถามที่ข้าถามก่อนหน้านี้ท่านก็ยังไม่ได้ตอบเลยนะ
“ บอส ”จือหนาน
“ หือ? ”
“ ท่านมักจะเป็นเช่่นนี้ตลอดเลย.. ข้าไม่ชอบเลย ”จือหนาน
“ มีอะไรหรอหนาน?- เอ้า? ”
แต่ก็ช่างมันเถอะ ยังไงเสียคนที่ใกล้ชิดกับบอสที่สุดก็คือข้า ไว้ข้าหาโอกาสเข้าหาบอสก็ได้
ข้าเดินผ่านบอสไปข้างหน้า ก่อนที่ข้าจะบอกว่าอีกเดี๋ยวเราก็จะถึงส่วนกลางแล้ว คงต้องเร่งกันหน่อย
ดูจากสีหน้าที่บอสเป็นกังวลนั่นแล้ว คงบอกได้ว่านั่นเป็นสีหน้าที่บอสกำลังเป็นห่วงข้าอยู่แน่ๆ ทั้งสายตาและท่าทาง ทุกสิ่งของบอส จะต้องหันมาหาข้า
ท่านคงจะสงสัยมากเลยสินะ ว่าทำไมข้าไม่ตอบท่านกลับไป เหตุผลมันก็ง่ายๆ ข้าก็แค่อยากให้ท่านสนใจข้าคนเดียวเท่านั้นแหละ
“ ไปกันเถอะ ผ่านห้องโล่งๆอีกสองห้องก็น่าจะถึงส่วนกลางแล้ว ”จืิอหนาน
‘ หืม? วิญญาณของจือหนานดูจะเหวี่ยงๆแฮะ แถมเสียงก็สั่นผิดปกติ แล้วยิ่งเธอมองไปที่หมอนั่นอาการมันก็ยิ่งชัดเจน ’เมเดียร์
‘ อีกเดี๋ยวคงได้ยันแตกจริงๆแน่แม่นั่น งั้นฉันพูดอะไรสักหน่อยดีกว่า ’เมเดียร์
“ เห้ยไอ้หน้าส้นตีน ”เมเดียร์
“ อะไรบี๋? มีอะไรอีก? ”
“ เห็นชุดว่ายน้ำพวกเราขนาดนี้แล้วก็พูดอะไรสักหน่อยสิยะ คนเค้าอุตส่าห์ตั้งใจเลือกมาให้ดู ”เมเดียร์
‘ น่าน วิญญาณกลับมาคงที่ แถมยังขึงขังกว่าเดิมอีก แน่ใจแล้วว่ายัยนี่มันชอบเจ้าบ้านี่จริงๆ ’เมเดียร์
เมื่อสักครู่คุณหนูพูดเพื่อให้เขาชมชุดว่ายน้ำข้ารึ? รึว่าคุณหนูรู้ว่าข้ากำลังจะเป็นบ้าหลังจากที่ถูกบอสเมิน? ยังไงก็ช่าง ข้าขอบคุณคุณหนูที่สุดเลยตอนนี้
ใบหน้าของข้า.. รู้สึกได้ว่ามันกำลังขึ้นสีอ่อนๆ ความเขินอายที่ไม่เคยเป็นมาก่อนเริ่มเข้าครอบงำข้า รู้สึกตัวอีกทีข้าก็ไม่ได้อยากจะโชว์ชุดว่ายน้ำของข้าให้บอสดูแล้ว ค- คือ.. ถ้าเขาไม่ชอบจะทำไงล่ะ?
“ จะให้ตอบไงล่ะเนี่ย.. บิกินี่กันหมดเลยหนิ ? ”
“ หึ ”เมเดียร์
หน้าของบอสกำลังค่อยๆเปลี่ยนเป็นสีแดงอย่างเด่นชัด ก่อนจะกรอกสายตาไปมาอย่างลนลาน การกรอกสายตาเช่นนี้ของบอสมันหมายถึงตัวเขาในตอนนี้ที่ลนสุดๆ แบบนี้.. ก็น่ารักดีนะ
“ ทำ- ทำไงได้อ่ะ ไม่รู้จะเอาตาไปไว้ที่ไหนเลย.. ”
“ อะแฮ่ม ”หลิงฉือ
แล้วน้องสาวของข้าก็ได้กระแอมขึ้นมาหนึ่งครั้ง ก่อนจะเดินเข้าไปหาบอสของข้า.. จับใบหน้าของเขาที่กำลังเขินอายอย่างขึงขัง แล้วบังคับให้เขาเงยหน้าขึ้นมามองใบหน้าของเธอเอง
สายตาของทั้งคู่บรรจบกัน มีเพียงดวงตาของบอสเท่านั้นที่หันหนี สายตาที่เปรียบเสมือนเหยี่ยวของน้องสาวข้ามุ่งตรงไปที่เขาเพียงคนเดียว สิ่งนั้นทำให้บอสถึงกับไปต่อไม่เป็น
“ มองแค่พวกข้าก็พอ ”หลิงฉือ
“ เรือนร่างของพวกข้ามีไว้ให้เจ้านะ เพราะฉะนั้นจงมองมันให้เต็มสองตาของเจ้าเสีย ”หลิงฉือ
“ ม- ไม่คิดจะเก็บไว้ให้คนที่ชอบดูหน่อยหรอ.. ”
คุณหนูยิ้มขึ้นอ่อนๆ ข้าเริ่มท้าวเอวเพื่อที่จะฟังสิ่งที่น้องสาวของข้าจะกล่าวต่อไปนี้
“ พวกเรา.. มีเพียงแค่เจ้า ”หลิงฉือ
ชวิ๊งส์
สิ้นสุดคำพูดนั้น ตัวของบอสก็หายไปในพริบตา-
โอ้ย!
อ่าว-… ดันหัวโขกกำแพงซะงั้น
“ บลิงค์หรอ? ”เมเดียร์
“ ‘ก้าวย่างสุญญตา’ !? ”หลิงฉือ
“ บอสเป็นอะไรมากไหมคะ!? ”จือหนาน
“ อา… ไม่ชินเลยอ่า พวกเธอนี่ขี้แกล้งกันจริงนะ ให้ตูทนอยู่ตรงนั้นไม่ไหวหรอก มันน่าอายอ่ะ! ”
สรุปคือ.. บอสแค่อายสินะ ที่ได้เห็นพวกเราในชุดว่ายน้ำแบบนี้? ดีใจจัง.. คิดว่าบอสไม่สนใจข้าเสียอีก ที่ไหนได้ดันเป็นเหตุผลน่ารักๆแบบนั้น..
“ บอส~ ไม่มีอะไรให้ต้องอายหรอกนะ มากับข้าเถอะนะ ”จือหนาน
“ ห- เห้ยหนาน! เดี๋ยว!! ”
“ โดนซะมั่งแก ฮึฮึ ”เมเดียร์
“ ฮ่าฮ่าฮ่า ไว้ตัดสินเรื่องชุดว่ายน้ำกันทีหลังก็ได้นี่นา! ”หลิงฉือ
แล้วข้าก็เข้าไปกอดบอสจากข้างหน้า ก่อนจะแบกบอสขึ้นบ่าเหมือนที่เขาทำกับคุณหนูเมื่อก่อนที่เราจะได้เจอะกัน
เอาเป็นว่า เรามุ่งหน้าไปกันต่อเถอะ
…
[ ตี้วาคิวเรีย ]
“ ที่นี่สมบัติไม่ค่อยเยอะเท่าไหร่เลยแฮะ ”ครูว์
“ อย่าพึ่งโลภสิยัยหัวขาว ตอนนี้เราพึ่งเข้าสู่โซนที่สองเอง ”มิกะ
“ พวกแก เตรียมรับแรงปะทะ!! ”เร็กซ์
สำหรับแคลนวาริวเรียนั้น เรียกได้ว่าแทบจะไม่มีอะไรให้พูดถึงพวกเธอได้เลย เพราะพวกเธอแต่ละคนต่างก็เก่งและแกร่งกันทั้งนั้น หากจะมีอะไรให้พูดถึงก็คงเป็นการเผชิญหน้ากับบอสของพวกเธอ
พวกเธอเป็นปาร์ตี้ที่ทำงานเป็นทีมอย่างเป็นระบบระเบียบที่สุดเท่าที่เคยมีมาเลย เพราะฉะนั้นการจะจัดการบอสที่มีความยากในระดับสูงนั้นจะเป็นอะไรที่ง่ายดายไปเลยเมื่อได้ปะทะเข้ากับปาร์ตี้นี้
ระหว่างทางก็จะมีหยุมหัวกันบ้าง ตบมุขโบ๊ะบ๊ะกันบ้างตามประสาเพื่อน
พวกเธอที่ได้เข้าดันเจี้ยนมาก็หลายที่เอง ก็ยังต้องสงสัยเลยว่าไอ้เจ้าดันเจี้ยนน้ำวนนี่มันจะสิ้นสุดที่ไหน บางทีอาจจะเป็นการต่อสู้ยิบตาก็เป็นได้ สำหรับพวกเลือดร้อนอย่างเร็กซ์และแวร์แล้ว มันคงจพเป็นอะไรที่สุดยอดไปเลย
จนกระทั่งพวกเธอได้มาพบกับห้องสมบัติที่อยู่ตรงทางแยก
แยะยัยครูว์ที่ขึ้นชื่อว่าหน้าเงินที่สุดในตี้ก็รีบกระโจนเข้าใส่กองทองคำเหล่านั้นทันที-
“ ไม่ได้กระโจนใส่นะยะ! ”ครูว์
“ หยุดพูดไร้สาระแล้วมาดูทางนี้หน่อย ”เร็กซ์
“ เอ๋ วงเวทหรอ?”เรีย
เรียผู้ที่เป็นนักบวชเพียงคนเดียวในตี้ได้อุทานขึ้นมาอย่างตกใจ ก่อนที่มาน็อคที่เป็นนักเวทจะได้เข้ามาตรวจสอบ
มันเป็นวงเวทขนาดใหญ่ที่สลักไว้บนพื้นอย่างน่าฉงน สลักเป็นภาษาที่มนุษย์ไม่สามารถอ่านได้ออก มาน็อคที่พอจะรู้รูปแบบของวงเวทคร่าวๆนั้นได้ข้อสรุปออกมาว่า
มัน
“ เป็นวงเวท ..”มาน็อค
ที่ตอบสนอง
“ ต่อการสัมผัสกับวัตถุภายในห้อง ”มาน็อค
ซึ่ง… มันเป็นรูปแบบของ
“ เทเลพอร์ต? ”เรีย
“ ใช่ มันคงจะพาเราไปหลงที่อื่นนั่นแหละ ”มาน็อค
ตัดมาที่อีกคน..
“ ทองจ๋าา~!! ”ครูว์
“ เห้ยครูว์!! อย่าแตะมั่วซั่วนะเฟ้ย!! ”มิกะ
หมับ-
แล้ววงเวทนั้นก็ตอบสนองในทันใด
“ เย้ย! ”มาน็อค
“ โถ่เว้ยครูวว์!! ”เร็กซ์
“ เก๊าขอโต๊ดด!! ”ครูว์
ฟูมมมมม!!!
…
..
.
“ WHAT THE !!!??? ”
“ อูย.. ที่ไหนเนี่ย? ”ครูว์
ก็ที่เดียวกับที่ไอ้บี๋มันอยู่นั่นแหละ
“ หรอ.. เห๊ะ? ”ครูว์
“ … ”
“ … ”จือหนาน
“ ไง เร็กซ์ ”เมเดียร์
บังเอิญป๊ะล่ะ
“ ก็- ก็บังเอิญเกิ๊นน!!! ”ครูว์
เพราะฉะนั้นที่จะไม่ได้อยู่ด้วยกันในตอนนี้มีแค่คุณกอร์ กับคู่ของวิกตอเรียล่ะนะ ไม่รู้ว่าตอนนี้พวกเขาจะเป็นยังไงบ้าง แต่ก็คงไม่มีอะไรต้องเป็นห่วง ก็พวกเขาแข็งแกร่งกันขนาดนั้นี่นา
…
[ ด้านของวิกตอเรีย ]
“ …. ” วี
“ ตัวบ้าอะไรวะ.. ” ดีน่า
“ ก็คงเป็นแค่มอนสเตอร์โง่ๆนั่นแหละ ” วี
“ มันจะใช่ได้ไงวะเห้ยย!!! ”ดีน่า
ต่อหน้าของพวกเธอคือมอนสเตอร์งูขนาดยักษ์ เกล็ดของมันมันงำสีนิลสวยงาม และแข็งสุดๆ ตัวของมันใหญ่โตมโหฬาลเลยล่ะ ดวงตาสีแดงก่ำ แถมยังมีตั้งสี่หัวอีกต่างหาก เรียกได้ว่าเป็นฝันร้ายของคนที่กลัวงูเลย
“ ไม่เอางูโว้ยยย!!! อะไรก็ได้แต่ไม่ใช่งูอ้าาา!!!”ดีน่า
.. และใช่ เคาเตสดีน่านั้นกลัวงู กลัวมากเลยด้วย
ก็ขอให้เธอโชคดีละกันนะ จากเมดี้..
ตัดจบตอน
หายไปนานหน่อย จะสอบแล้ว+มีหลายเรื่องเลยที่อยากแต่งต่อ ขอโทษด้วยน้าค้าบบ
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://i2.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2022/08/bmn54u2yvhx9x9it.jpeg?resize=60,85 "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
