ตัวของผมในต่างโลก…. แม่งบ้า!!!บทที่ 2 64 ทะเลล่ะ!! (4)

 

“ …. ” เร็กซ์

 

 

“ …. ” เรีย

 

 

“ …. ” มาน็อค

 

 

“ คุณกอร์ไม่ใช่หรอคะนั่น? ” วี

 

 

“ ช่าย.. ” ครูว์

 

 

“ เขาไม่ใส่เสื้ออีกแล้วอ่ะค่ะ ”แวร์

 

 

“ แฟชั่นของคนแก่มั้ง? ”มิกะ

 

 

“ กล้ามแน่นๆเลยค่ะคุณหนู!!! ”ฮาจุน

 

 

เห๋~ งั้นคนคนนั้นที่แบกทั้งคู่มาก็คงเป็นคุณกอร์ที่เล่าลือกันสินะ หน้าตาเขาเหมือนกับบี๋แบบเป๊ะๆเลยแฮะ แต่ความสุขุมและประสบการณ์ชีวิตน่าจะต่างกันเยอะ

 

 

“ พี่คะ!! ”หลิงฉือ

 

 

แล้วเจ้าโง่นั่นไปทำอีท่าไหนให้เขาแบกมาได้เนี่ย แล้วก็จือหนานนี่ก็นะอย่าเลียนแบบเจ้านายของเธอนักสิ

 

 

“ เอ้อออ ใจเย็นๆหน่อยสิครับบคุณกอร์!! ”

 

 

“ บ- บอส.. ข้า- ข้ามึนหัวไปหมดแล้วว ”จือหนาน

 

 

“ โทษที ข้าไม่ค่อยชอบยั้งพลังของตัวเองสักเท่าไหร่น่ะ ,แล้วพวกเจ้า.. วาคิวเรีย กับเจ้าหนูเจเนซิสเรอะ ”กอร์

 

 

อะไรกัน- นี่เขารู้จักฉันได้ยังไง?

 

 

“ ข้ารู้จักเจ้าผ่านโกฯ เด็กนั่นก็รู้จักเจ้าผ่านแม่ของเจ้าอีกทีน่ะนะ ”กอร์

 

 

“ คุณ- คุณอ่านใจได้!? ”เมเดียร์

 

 

“ ไม่- ก็ข้าเห็นมันเขียนอยู่บนหน้าของเจ้าเต็มๆเลยน่ะสิ ”กอร์

 

 

นี่ฉัน.. ดูออกง่ายขนาดนั้นเลยหรอ?

 

 

“ ช่าย ดูออกง่ายม๊ากมากเลยแหละ ”ครูว์

 

 

“ อย่ามาอ่านความคิดกันนะยะครูว์ ”เมเดียร์

 

 

“ ยิ่งคุยด้วยเธอยิ่งทำตัวเหมือนอัลเลียนนะเนี่ย ฮ่าฮ่าฮ่า!! ”ครูว์ 

 

 

“ “ ก็คนเดียวกันหนิ ” ” บี๋/เมเดียร์

 

 

“ อ่าว หรอ? ”ครูว์

 

 

“ ใช่ ”

 

 

“ เออดิ ”เมเดียร์

 

 

“ แล้วท่านกอร์ในตำนาน มีธุระอะไรกับอาณาจักรอาร์คาเรียมของเราหรอคะ? ” เมเดียร์

 

 

“ ยอกันเสียจริงนะยัยหนู ” กอร์

 

 

“ แล้วก็ข้าน่ะมาเพื่อเที่ยวยังไงล่ะ เนื่องจากข้าโดนเมียข้าไล่มาหาอะไรทำน่ะนะ ”กอร์

 

 

โดนเมียไล่มาเนี่ยนะ? ให้ตายสิ ไอ้บี๋นี่จะแพ้ผู้หญิงแบบนี้ไปทุกชาติเลยรึไงเนี่ย? ขนาดคนแข็งแกร่งที่สุดในโลกอย่างเขายังโดนภรรยาข่มเลย แล้วไอ้บี๋มันจะเหลือหรอน่ะ?

 

 

…. ว่าไปแล้ว ฉันก็ข่มมันอยู่ตลอดเลยนี่หว่า

 

 

เฮอะ ช่างมันเถอะ

 

 

“ ….พวก.. ฉัน- ฉันไม่ไหวแล้วว ..” 

 

 

อะไรล่ะนั่น? แค่โดนคุณกอร์เขาพาวิ่งผ่านทะเลมาก็คลื่นไส้อาเจียนเลยเรอะ อ่อนแอซะไม่มีเลยนะเจ้าหมอนี่ สภาพของมันตอนนี้ไม่ต่างกับปลาวาฬเกยตื้นเลยล่ะ เป็นลมนอนอยู่ริมหาดอย่างเดียว ขณะที่จือหนานนั้นกลับมามีสติตั้งนานแล้ว

 

 

“ อะไรเนี่ย? นายไม่เคยเมาคลื่นเลยนะอัลเลียน ”เร็กซ์

 

 

“ ฉันรู้สึกว่าร่างกายมันหน่วงๆยังไงก็ไม่รู้… อ้าา ”

 

 

“ เห้อ ”เมเดียร์

 

 

ฉันล่ะหน่ายกับเจ้าหมอนี่จริงๆ แต่ก็แค่นั้นแหละฉันก็บ่นไปงั้นเพราะว่าจริงๆแล้วฉันจะรักหมอนี่มากกว่าใครเลย

 

 

เหอะ พวกแกที่ไม่ได้เห็นฉันกับหมอนี่อยู่ด้วยกันบ่อยๆเป็นเพราะว่าฉันไม่คิดจะรุกตอนนี้ยังไงล่ะ ถ้าจะรุกมันต้องทำให้สุดไปเลยซิ่… แม้ว่าแต้มของจือหนานกับวิกตอเรียจะนำอยู่ไกลเลยก็ตามที

 

 

“ ยังไม่ชินกับการเคลื่อนที่ความเร็วสูงขณะที่อยู่บนพื้นทะเลล่ะสิเจ้าหนู ”กอร์

 

 

“ ก็ถูกของคุณครับคุณกอร์.. ”

 

 

“ เจ้านี่ก็นะ ทำตัวแบบนี้ไปได้ตลอดเวลาจริงๆ ”กอร์

 

 

“ ฮ่ะฮ่ะ ขอโทษที่ทำให้ลำบากนะครับคุณกอร์ ”

 

 

“ ยังไงก็เถอะ พาหมอนี่เข้าบ้านพักก่อนเถอะ! ”เร็กซ์

 

 

“ ค่ะ! ” วี

 

 

“ ส่วนข้า.. จะไปทำอะไรสักอย่างให้บอสทานก็แล้วกัน ” จือหนาน

 

 

วิกตอเรียเข้าไปแบกร่างของบี๋เข้าบ้าน ก่อนที่จือหนานจะเข้าไปในครัวตามๆกัน ภาพที่ดูวุ่นวายนี้ทำเอาคุณทวดของฉันถึงกับอมยิ้มออกมา

 

 

“ มีชีวิตชีวาสมกับที่เป็นวัยรุ่นกันจริงๆ ” กอร์

 

 

ก็นะ พวกเรายังพึ่งสิบเจ็ดอยู่นี่นา ยกเว้นฮาจุนกับจือหนานไว้สองคนก็แล้วกัน เพราะพวกเธอทั้งคู่น่ะใกล้เลขสามแล้ว แต่เห็นแบบนี้ก็ยังสาวกันอยู่เลยแถมยังติงต๊องกันอีกต่างหาก สงสัยติดมาจากไอ้หมอนั่นแหงแซะ

 

 

“ คนอื่นเข้าบ้านหมดแล้วนะ เจ้าไม่ตามไปรึ ” กอร์

 

 

“ เดี๋ยวก็ไปค่ะ, …. คุณทวดคะ คือหนูมีเรื่องอยากถาม- ”เมเดียร์

 

 

“ แค่คุณกอร์ก็พอ แล้วเจ้าอยากถามข้าเรื่องอะไรล่ะ? ”กอร์

 

 

“ เรื่องที่ว่า.. คุณฆ่าล้างกองทัพทั้งหมดในสงครามนั่นได้ยังไง ไม่ว่าจะคิดสักเท่าไรหนูก็ไม่เข้าใจเลย ทั้งๆที่แต่ละเผ่าพันธ์ต่างก็มีตัวตนที่แข็งแกร่งเป็นของตนเองกันทั้งนั้น” เมเดียร์

 

 

เขายิ้มขึ้น ไม่ได้ตอบอะไรมาก เพียงแค่บอกฉันว่า-

 

 

“ เพราะข้ามีสกิลดีและอาวุธที่ยอดเยี่ยมยังไงล่ะ ”กอร์

 

 

เพียงแค่นั้น.. ก็ทำให้เขาสามารถจัดการกับกองทัพของทุกเผ่าพันธ์ได้เลยหรอ? ..นี่เขาแข็งแกร่งขนาดไหนกันแน่ ฉัน- มองไม่เห็นถึงขีดจำกัดของชายคนนี้เลย

 

 

“ แล้วคุณไม่เข้าด้านในก่อนหรอคะ? ”เมเดียร์

 

 

“ ไม่ล่ะ ข้าชอบข้างนอกมากกว่า มันทำให้ข้านึกถึงเมื่อก่อน ”กอร์

 

 

เขาเดินออกไปทางชายหาดและทอดสายตามองไปยังกลุ่มหมอกขนาดใหญ่ที่อยู่ห่างออกไปไกลมากๆ ทว่า- เกาะของพวกเราก็ถูกเงามืดปริศนาเข้าปกคลุม เหมือนมันจะเป็นเงาของเมฆพายุขนาดใหญ่ 

 

 

“ ในตอนที่ข้าได้ปะทะกับเลเวียธานเป็นคราแรก ..” กอร์

 

 

ไม่นานนักหมอกหนาก็ได้เข้าปกคลุมเกาะของเรา มันไม่ใช่หมอกธรรมดาทั่วไป มันเป็นมวลมานาธาตุน้ำที่มีความหนาแน่นสูงที่ฟุ้งกระจายอยู่ทั่วบริเวณต่างหาก

 

 

“ เขาก็สร้างหมอกให้กับเกาะข้างๆแบบนี้นี่ล่ะ ”กอร์

 

 

ว่ายังไงนะ!?-

 

 

“ กอร์!!!” ?

 

 

“ พูดถึงปุ๊บ ก็มาปั๊บเลยแฮะ ”กอร์

 

 

เงาตะครุ่มขนาดมหึมากำลังร่วงหล่นลงมาจากฟ้า มันใหญ่ขนาดที่ว่าเกาะที่เราพักอยู่นั้นเป็นเหมือนกับมดให้มันเหยียบย่ำเลย และถึงแม้ว่าเราจะถูกโจมตีใส่แบบนี้แล้วคุณกอร์ก็ไม่ได้ดูร้อนรนเลยสักนิด เขายืนท้าวเอวแล้วมองขึ้นไปยังท้องฟ้า

 

 

“ ปลายหางของราชาแห่งท้องทะเลเรอะ ”กอร์

 

 

“ คุณกอร์.. ใหญ่ขนาดนั้นจะไหวหรอ? ”เมเดียร์

 

 

“ ไม่ใช่ไหวรึเปล่า แต่เป็นมันจะเอาฉันรึลงเปล่าต่างหาก ”กอร์

 

 

ห๊ะ?

 

 

ฝุบ-

 

 

ตัวของเขาหายไปในพริบตา.. ปรากฏตัวอีกทีก็ไปอยู่กางอากาศซะแล้ว 

 

 

ART – อสุรา

 

 

เกราะแขนสีแดงงอกขึ้นมาจากหลังของเขาถึงสี่ข้าง ซึ่งมันคล้ายคลึงกับการควบรวมมานาให้เป็นรูปร่างอย่างในปัจจุบัน เพียงแต่มันไม่ได้ละเอียดเท่าของเขาและพลังที่ปล่อยออกมามันยังไม่มากเท่านี้ เอาจริงๆหากฉันไม่ได้แข็งแกร่งหรือมีมานาจำนวนมากล่ะก็ ฉันคงจะเป็นลมล้มพับไปตั้งแต่ที่เขาได้งัดอาร์ตนั้นออกมาแล้ว

 

 

“ แรงกดดันบ้าอะไรเนี่ย!! ”เร็กซ์

 

 

“ มานาของคุณกอร์น่ะ ” เมเดียร์

 

 

อย่างที่เร็กซ์สบถไปเมื่อสักครู่ มานาของเขามันแข็งแกร่งจนน่าเหลือเชื่อเลย สมกับที่เป็นคนที่สยบกองทัพนับแสนๆนายได้อย่างอยู่หมัดจริงๆ 

 

 

ไม่นานนักคนอื่นๆก็เริ่มออกมาตามๆกัน และคนที่ออกจากบ้านคนสุดท้ายก็ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากไอ้บี๋ขี้เซาคนเดิม

 

 

“ แรงกดดันยังรุนแรงไม่เปลี่ยนเลยแฮะ ”

 

 

“ ส่วนเงาใหญ่ๆนั่นคงจะเป็น… คุณเลเวียธานหรอ? ”

 

 

ไอ้หมอนี่มันรู้เยอะขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย? แถมมันยังขยับตัวได้แม้ว่าจะถูกแรงกดดันขนาดนั้นทับร่างกายอยู่อีก ฉันล่ะไม่แปลกใจเลยที่มันทำลายมหาเวทของฉันได้ง่ายๆ

 

 

“นี่คือการทักทายกันหลังจากที่ไม่ได้เจอมานานงั้นสินะ ค่อนข้างฉูดฉาดไปสักหน่อยนะสำหรับคนแก่อย่างพวกเรา ”กอร์

 

 

ART – อสุรา

 

 

หกกรอสูรสงคราม

 

 

ฟูมมม!!!!

 

 

คุณกอร์รับหางขนาดยักษ์ของมอนสเตอร์ขนาดมหึมาได้ด้วยแขนเพียงสี่ข้างเท่านั้น ซึ่งแรงกระแทกจากการปะทะกันในครั้งนี้ทำให้ตัวของพวกเราแทบปลิวขึ้นฟ้ากันเลยทีเดียว และไม่เพียงแต่คุณกอร์จะสามารถรับมันได้เท่านั้นเขายังผลักหางของมอนสเตอร์แรงก์ S ขนาดใหญ่นั่นได้ด้วยกำลังเพียวๆ

 

 

แต่ฉันไม่คิดว่ามันจะจบเพียงเท่านี้หรอกนะ บางทีมันอาจจะพึ่งเริ่มต้นขึ้นด้วยซ้ำ

 

 

กรรร…

 

 

นั่นไงเล่า ไม่ทันขาดคำ หัวของไอ้ตัวที่เล่นเราเมื่อกี้มันโผล่มาแล้วไงล่ะ

 

 

“ มอนสเตอร์ S แรงก์… เลเวียธาน!!?? ” เร็กซ์

 

 

“ S แรงก์มันก็ไม่ได้ถูกไปซะทีเดียวนะยัยหนู ไอ้เฒ่านี่น่ะมันถูกจัดให้อยุ่ในระดับเดียวกับบาฮามุธ.. หรือก็คือแรงก์ S+ ยังไงล่ะ ” กอร์

 

 

เอสบวก แรงก์ที่จะได้รับก็ต่อเมื่อสิ่งมีชีวิตตนนั้นมันแข็งแกร่งเกินกว่าจะมีใครเอาอยู่ ยกเว้นพวกตัวตนที่แข็งแกร่งเทียบเท่าหรือมากกว่าจอมเวทระดับ 11 ขึ้นไป แต่ถึงจะมีคนไปถึงระดับนั้นจริงพวกเขาก็ยังไม่สามารถฆ่าพวกมันได้อยู่ดี เพราะในการฆ่าสิ่งมีชีวิตพวกนี้นอกจากจะต้องพึ่งความแข็งแกร่งแล้ว ยังต้งมีคุณสมบัติพิเศษบางอย่างอีกต่างหาก ถึงจะเอาพวกมันลงได้

 

 

และต่อหน้าของพวกเราคือตัวตนที่ว่า 

 

 

ราชาแห่งท้องทะเล เลเวียธาน แรงก์ S+

 

 

แม้ว่ามอนสเตอร์แรงก์ S ธรรมดาๆจะเอาคนมารุมก็จัดการได้แล้วก็เถอะ มันคนละเรื่องกับไอ้ตัวแบบนี้อย่างเทียบกันไม่ติดฝุ่นเลย

 

 

[ เทียบกันแล้ว… มหาบาปแห่งความริษยาตัวจริง ยังจะน่ากลัวกว่าอีกค่ะ ] ?

 

 

หือ? เสียงของผู้หญิงหรอ? นั่นเสียงใครน่ะ? เป็นเสียงที่ไม่คุ้นเคยด้วยสิ นี่ฉันโดนแรงกดดันของคุณทวดจนหลอนไปเองหรอเนี่ย? ฉันต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ

 

 

“ (นี่มิคาเอล พูดเบาๆหน่อยก็ได้) ”

 

 

[ ข- ขอโทษค่ะ! คือ.. ข้ายังไม่ชินกับมันสักเท่าไหร่.. ไม่เหมือนกับท่านพี่ ] ?

 

 

“ (ไม่เป็นไรหรอก) ”

 

 

เสียงมาจากทางไอ้บ้านั่นหรอ? เสียงผู้หญิงเป็นเสียงเดียวกันกับเสียงเมื่อกี้เลย สงสัยฉันคงจะไม่ได้หลอนไปเองสินะเนี่ย

 

 

“ เจ้าเฒ่า ไม่ได้พบกันเสียนานยังแข็งแรงเหมือนเคย ” เลเวียธาน

 

 

เอาเป็นว่าตอนนี้ช่างเรื่องเสียงนั้นไปก่อน ตอนนี้เลเวียธานเริ่มเปิดปากพูดขึ้นมาแล้วล่ะ ดูเหมือนว่าการทักทายของพวกเขาสองคนดูจะเป็นการที่คนแก่สองคนมาขิงกันซะมากกว่านะเนี่ย

 

 

“ มาถึงก็เล่นใหญ่เลยนะไอ้แก่ ”กอร์

 

 

“ ถือว่าข้าทักทายแล้วกัน แล้วก็เจ้าหนูที่อยู่ตรงนั้น… ออก้า เด็กนั่นฝากข้ามาทักทายเจ้าด้วย ”เลเวียธาน

 

 

“ อ่ะ- ครับ! ”

 

 

มันเป็นเรื่องน่าเหลือเชื่อจริงๆนั่นแหละที่เลเวียธานนั้นออกมาจากอาณาเขตของตัวเอง ไม่คิดว่าสิ่งมีชีวินอย่างเขาจะสนใจคนที่อยู่ตรงหน้าของเขาเอง.. เหมือนว่าทั้งคู่จะเคยรู้จักกันมาก่อนนะนั่น

 

 

“ ออก้าเรอะ.. ชื่อของ.. ผู้หญิง? ”เมเดียร์

 

 

“ กระเบนเฟ้ย! ”

 

 

ขณะที่คนแก่กำลังรำลึกความหลังกันอยู่นั้น พวกเราก็เอาแต่เถียงกันไปมาเหมือนกับเด็ก ไม่เหมือนกับครั้งแรกที่เจอกัน เมื่อตอนนั้นฉันจำได้เลยว่าหมอนี่มันหลงฉันสุดๆไปเลย มาในตอนนี้มันกลับทำตัวต่อต้านฉัน คงเป็นเพราะว่ามันชินกับผู้หญิงสวยๆแล้วล่ะสินะ

 

 

ก็.. ไม่น่าแปลกใจเท่าไหร่ แค่เฉพาะตัวของจือหนานก็น่าจะทำให้ไอ้หมอนี่มันหลงรักจนโงหัวไม่ขึ้นได้เลย แต่มันไม่เป็นแบบนั้นไม่แม้แต่สักนิดเดียว กลับกันดันเป็นตัวของจือหนานเองที่รักมันจนโงหัวไม่ขึ้น แม่ง- โคตรแปลก

 

 

“ มองหน้าหาเรื่องรึไงฟระ ยัยโรคจิต ”

 

 

เหอะ ปากกล้าขาแข็งดีนี่ไอ้คุณบี๋

 

 

“ นี่แกกล้าพูดจาแบบนี้กับภรรยาในอนาคตของแกเลยหรอ? ”เมเดียร์

 

 

“ มึงเป็นเมียกูตอนไหนไม่ทราบวะหึ๊ ”

 

 

น้ำเสียงมันแม่ง น่าตบปากชะมัด

 

 

“ ไม่เข้าใจคำว่าอนาคตรึไงไอ้ควายถึก ”เมเดียร์

 

 

“ กูรู้! แต่ใครจะเอาตัวเองมาเป็นเมียวะถามจริง! ”

 

 

“ คนอย่างมึงไงบี๋ ”เมเดียร์

 

 

“ ….. ”

 

 

“ เถียงไม่ออกเลยดิ ”เมเดียร์

 

 

“ จ้ะ ”

 

 

สุดท้าย ไม่ว่าเจ้าหมอนี่มันจะปากเก่งมาจากไหน มันก็ไม่สามารถสู้เมียในนามของมันได้อยู่ดี จากเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า อย่ามาแหยมกับเมียนะเว้ยไอ้บ้าา

 

 

“ ฮ่าฮ่าฮ่า น่าคิดถึงเสียจริง จริงสิกอร์ ไม่นานมานี้ที่ใต้สมุทรมีดันเจี้ยนเกิดขึ้นมาแห่งนึงเจ้าอยากจะลองไปสัมผัสดูไหม? ”เลเวียธาน

 

 

“ จริงรึ? ที่เขตไหนล่ะ? ”กอร์

 

 

“ ทะเลมรสุมภาคกลาง ”เลเวียธาน

 

 

“ นั่นถิ่นแกนี่? รึว่าแกจะพาไป? ”กอร์

 

 

“ ใช่ ข้าจะพาพวกเจ้าทุกคนไปที่นั่นเอง ”เลเวียธาน

 

 

ดันเจี้ยนหรอ? พูดถึงกิจกรรมในช่วงวันหยุดแบบนี้แล้วมันก็น่าเบื่อไปสักหน่อยนะสำหรับการที่พวกเราจะเอาแต่เล่นน้ำกันไปวันๆน่ะ งั้น… เราตามคุณกอร์ไปดันเจี้ยนกันดีกว่า!

 

 

แล้วก็..

 

 

 

ตัดจบตอน

 

 

 

 

บี๋ก็ตีกะบี๋ได้ตลอดนั่นแหละ555

 

 

 

Favorite