ตัวของผมในต่างโลก…. แม่งบ้า!!!บทที่ 2 45 เป๊ะ

บทที่ 2 ตอนที่ 45 เป๊ะ

 

 

 

” ยังไงก็อย่าลืมกลับหอให้ทันเวลาล่ะ “ยาเซส

 

 

” ครูจะเปิดไฟทิ้งไว้นะ ฝากปิดไฟให้ด้วยล่ะเมเดียร์ “ยาเซส

 

 

” ได้ค่ะครู “เมเดียร์

 

 

นี่ก็ผ่านมาสามชั่วโมงแล้วตั้งแต่ที่หมอนี่สลบไป

 

 

ตอนนี้เป็นเวลา 18.21 น. เวลาที่นักเรียนทั้งหลายต้องรีบทำธุระให้เสร็จก่อนเวลาเคอร์ฟิวตอนสี่ทุ่ม

 

 

ฉันเฝ้ามันมาตั้งนานมันก็ไม่ยอมตื่นสักที ทั้งๆที่มีคนมาเยี่ยมมันตั้งเยอะแยะ หรือว่าฉันอาจจะทำบางอย่างผิดไป?

 

 

บางที.. ไอ้พลังโคตรโกงที่มันใช้ตอนนั้นอาจจะให้ข้อเสียมากกว่าที่คิดก็ได้

 

 

ก็อย่างที่ครูบอก กระดูกหมอนี่มันแหลกละเอียดเป็นผงๆเลย การจะคืนรูปให้กลับมาเหมือนเดิมก็เป็นเรื่องยาก

 

 

อีกทั้งผลจากการที่สมองกระทบกระเทือนอยู่บ่อยครั้ง อาจจะทำให้มัน.. บ้า? หรืออะไรประมาณนั้น

 

 

” …ตื่นได้แล้วน่า “เมเดียร์

 

 

บางทีฉันก็กลัวว่ามันอาจจะตายเหมือนกัน เพราะตั้งแต่ที่ฉันได้พบหมอนี่ครั้งแรก ความรู้สึกแปลกๆมันก็เริ่มเด่นชัดขึ้นมา

 

 

หรือว่าตอนนี้อาจจะเป็นเวลาที่ดีที่สุดที่ฉันจะได้ทำสิ่งนั้น 

 

 

” …. “

 

 

” … “เมเดียร์

 

 

ยังหลับอยู่เลยแฮะ

 

 

งั้น.. จูบสักหน่อยคงจะไม่เป็นไร

 

 

ฉันยื่นตัวเองเข้าไปใกล้กับใบหน้าของเขามากยิ่งขึ้น

 

 

จนเหลือระยะห่างระหว่างริมฝีปากเราเพียงแค่ 3 เซนฯ

 

 

” ขออภัยที่ไม่ได้อยู่ดูแลคุณหนูตลอดช่วงเช้าที่ผ่านมานะคะ ” ???

 

 

แต่แล้วเมดของฉันก็ได้ปรากฏตัวขึ้นมา

 

 

แหม จังหวะดีจริงๆ 

 

 

” ฮาจุน? ไม่ใช่ว่ามีธุระรึไง? “เมเดียร์

 

 

” เรียบร้อยตั้งแต่ 5 โมงเย็นแล้วเจ้าค่ะคุณหนู “ฮาจุน

 

 

อะแฮ่ม แล้วก็ยัยเมดหัวสีมาเจนต้าคนนี้คือเมดส่วนตัวของฉันเอง เธอเป็นคนที่ค่อนข้างจะเย็นชาและราบเรียบ บางทีก็เข้มงวดในบางครั้ง แต่ก็เป็นเมดที่ดีคนหนึ่งเลย

 

 

“ แล้วคุณหนูคิดจะทำอะไรกับคุณชายหรอคะ ”ฮาจุน

 

 

[ ฮาจุน ฮอลโลว์ (29ปี) ] 

 

 

 ” วัดไข้ไง “เมเดียร์

 

 

” … แล้วคุณหนูจะอยู่ที่นี่ทั้งคืนเลย? ให้ดิฉันเรียกจือหนานให้ไหมคะ? “ฮาจุน

 

 

” ไม่เป็นไรน่า ฉันแค่อยากอยู่ตรงนี้ก็เท่านั้น เธอก็ไปพักได้แล้วนะ “เมเดียร์

 

 

” ถ้าคุณหนูว่าเช่นนั้น…. ก็ไม่เกรงใจล่ะนะคะ “ฮาจุน

 

 

…เฮ้อ ไปได้สักที

 

 

พอฮาจุนออกไปแล้ว ฉันก็กลับมานั่งคิดทบทวนเกี่ยวกับเรื่องต่างๆที่เกิดขึ้นมาตั้งแต่ตอนนี้หมอนี่มาที่นี่ จนถึงตอนนี้

 

 

” พวกเราไม่ค่อยได้อยู่ด้วยกันเลยนะ “เมเดียร์

 

 

ถึงพวกเราจะเป็นคนเดียวกันแค่มาจากคนละมิติก็เถอะ แต่ฉันไม่คิดว่ามันจะแปลกได้ขนาดนี้

 

 

ทั้งนิสัย การวางตัว และคำพูดของมัน มันทำให้ฉันรู้เลยว่าที่โลกนั้นมันคงจะเหงาน่าดู กลับกันแล้ว.. ทางฝั่งฉันนั้นก็มีความสุขดี

 

 

มีครอบครัว มีพี่น้อง มีเงินทองมากมาย และมีพลังที่เหลือล้น เรียกได้ว่าเป็นครอบครัวที่สมบูรณ์แบบ

 

 

และแม้ว่าฉันจะมีชื่ออย่างเป็นทางการว่าเมเดียร์ก็ตาม เฉพาะแค่ในเพื่อนสนิทของฉันเท่านั้นที่พวกนั้นจะเรียกฉันว่า บี๋

 

 

และใช่ ชื่อเล่นของพวกเราเหมือนกัน

 

 

ว่าก็ว่าเถอะ ฉันเองก็สงสัยอยู่เหมือนกันว่าเจ้านี่มันเหมือนฉันตรงไหน

 

 

” …. “เมเดียร์

 

 

ฉันมองใบหน้าที่กำลังหลับไหลอย่างไม่รู้ร้อนรู้หนาวของมันด้วยสีหน้าที่เย็นชาที่ออกไปทางเศร้าสร้อย

 

 

” … ตรงที่เราบ้าเหมือนกันล่ะมั้ง “เมเดียร์

 

 

ทั้งฉัน และมัน ต่างก็บ้า โรคจิตด้วยกันทั้งคู่

 

 

คนหนึ่งก็มาโซ(บี๋) อีกคนก็ซาดิสม์(เมเดียร์) บางทีอาจจะเป็นการจับคู่ที่ยอดไปเลยก็ได้นะ

 

 

แต่ไอ้หมอนี่มันก็แปลกนะเนี่ย ทั้งๆที่วันนี้เพิ่งเจ็บตัวมา ตกเย็นมาก็เจ็บหนักกว่าเดิมอีก ..ขอทีเถอะไอ้บ้า

 

 

“ อย่าทำอะไรที่ทำให้เป็นห่วงจะได้ไหม.. ”เมเดียร์

 

 

จะว่าไปแล้ว แม้ว่าแม่กับลูอิสจะบอกว่าหมอนี่มันเป็นตัวฉันอีกคนก็เถอะ แต่ก็ปักใจเชื่อไม่ได้เลยแฮะ เพราะว่าไม่มีตรงไหนของเราเลยที่เหมือนกัน โดยเฉพาะนิสัยกับการพูด..

 

 

จริงสิ แม่เองก็เคยพูดราวๆนี้อยู่เหมือนกัน

 

 

[ เม ถ้าวันนึงลูกเกิดสงสัยในตัวของบี๋ขึ้นมาลูกจะทำยังไงหรอ?  ] แม่(วิเวียน)

 

 

[ หนูก็ไม่รู้ค่ะแม่ ตอนนั้นหนูคงจะ.. สับสน  แล้วตอนนี้.. เขาคือหนูจากต่างมิติจริงๆหรอคะแม่? ] เมเดียร์

 

 

เมื่อประมาณกลางเดือนที่แล้ว ฉันกับแม่ได้คุยกันถึงเรื่องที่ว่าบี๋.. มันเป็นฉันจริงๆรึเปล่า? ถ้าไม่ใช่ล่ะจะทำยังไง?

 

 

[ แม่ก็ไม่รู้สิ แต่ที่แม่รู้คือเอล์ฟอย่างเราสามารถจับคลื่นของวิญญาณได้ นั่นทำให้ลูกรู้ได้ว่าใครเป็นใคร ] แม่

 

 

[ อย่างเช่น ถ้าเป็นคนคนเดียวกันคลื่นวิญญาณของทั้งสองคนจะมีความถี่เหมือนกันเป๊ะๆเลย  ] แม่

 

 

ต่อมาแม่ก็เล่าถึงความสามารถส่วนหนึ่งของสายเลือดฉันที่มีส่วนหนึ่งที่เป็นเอล์ฟ ว่าเอล์ฟนั้นสามารถรู้สึกได้ถึงคลื่นวิญญาณโดยอัตโนมัติ ทำให้เราสามารถแยกใครต่อใครออกอย่างง่ายดาย

 

 

[ แล้วแม่รู้ได้ไงหรอ? ว่ามันจะเป็นยังไงน่ะ? ] เมเดียร์

 

 

ฉันก็ได้เกิดความสงสัยขึ้นมา ว่าแม่นั้นรู้เกี่ยวกับเรื่องนั้นได้ยังไง

 

 

[ เพราะแม่เคยเจอแม่อีกคนมาแล้วน่ะสิ ] แม่

 

 

ที่น่าตกใจเลยก็คือ.. ท่านแม่ก็เคยเจอกับตัวเองมาก่อนเหมือนกัน ด้วยความที่ท่านเป็นเอล์ฟจึงสามารถรู้สึกได้ถึงพลังวิญญาณของตัวเองจากผู้หญิงคนนั้น ความรู้สึกของพวกเธอนั้นเรียกร้องหากันราวกับโชคชะตาเป็นใจให้ทั้งคู่มาเจอกัน

 

 

ฉันรู้แค่ว่าแม่เคยเจอกับตัวเอง หลังจากนั้นท่านก็เล่าถึงวิธีใช้การตรวจวิญญาณนั่น ก่อนที่จะเปลี่ยนเรื่องแล้วก็ไม่เล่าอะไรให้ฟังอีกเลย จนถึงตอนนี้ฉันก็ยังสงสัยอยู่เลยว่าอีกคนของแม่นั้นเป็นใคร และเป็นยังไงมั่ง แต่ไม่ว่าจะถามถึงยังไงแม่ก็ไม่ยอมเล่าสักที เลยต้องจบแค่นั้นล่ะนะ

 

 

พอมาถึงตอนนี้ที่ฉันเริ่มเกิดความสงสัยเกี่ยวกับตัวของบี๋ขึ้นมา แต่ไม่ว่าเขาจะเป็นฉันอีกคนหรือไม่นั้นมันก็ไม่สำคัญ ในเมื่อเขาได้มาอยู่ที่นี่แล้วเขาก็จะถูกนับเป็นคนของเราเหมือนกัน อีกอย่างเจ้าหมอนี่ก็ดูจะไม่ใช่คนไม่ดีอะไร

 

 

… เว้นความเจ้าชู้ไว้อย่างละกัน

 

 

“ ทำยังไงเนี่ย? ”เมเดียร์

 

 

ฉันก็ไม่รู้หรอกนะว่าแม่ใช้พลังนั้นยังไง แต่ฉันก็พยายามกักเก็บพลังเวทไว้แล้วปลดปล่อยออกมาตามสัญชาตญาณ ทว่ามันกลับไม่เป็นผลเลยสักนิด

 

 

มันทำเอาฉันสงสัยเลยว่านี่ตูเป็นฮาฟเอล์ฟจริงป่ะเนี่ย???

 

 

มาถึงตอนนี้มันทำเอาฉันนึกถึงคำพูดของแม่เลยล่ะ

 

 

[ เริ่มจากพื้นฐานก่อนนะ ] แม่

 

 

“ ต้องสัมผัสร่างกายโดยตรงสินะ ”เมเดียร์

 

 

การที่เราสัมผัสโดยตรงนั้นสามารถทำให้รับรู้คลื่นวิญญาณได้แม่นยำมากกว่าการมองด้วยตาเปล่า

 

 

หลับตาลง แล้วใช้ความรู้สึก..  แล้วเราจะมองเห็นวิญญาณของคนคนนั้นเป็นสี ถ้าเกิดเป็นสีเดียวกันและมีความถี่คลื่นเท่ากันกับเรา แสดงว่าคนนั้นคือตัวเราเองเพราะว่าวิญญาณนั้นจะแตกต่างกันไปตามผู้คน ความถี่คลื่นของแต่ละคนย่อมไม่เหมือนกันอยู่แล้ว

 

 

หากแต่ว่าคนคนนั้นคือตัวเรา ทุกสิ่งทุกอย่างเว้นแต่รูปแบบของวิญญาณจะเหมือนกับเรา

 

 

รูปแบบของวิญญาณจะเปลี่ยนไปตามความต้องการของเจ้าของร่างเอง ไม่เกี่ยวกับเรื่องมิติอะไรนี่เลยสักนิด

 

 

“ สีม่วงทึบ.. หรอ? ”เมเดียร์

 

 

และแล้วฉันก็ได้เห็นสีของวิญญาณของบี๋ที่อยู่ตรงหน้าฉันได้แล้ว อีกทั้งฉันยังรู้สึกได้ว่าหูของตัวฉันเองมันไม่เหมือนเดิมอีกต่อไปแล้ว การรับรู้ทางเวทและประสาทสัมผัสเพิ่มขึ้นอย่างมหาศาลเลย รวมถึงร่างกายที่สามารถดูดซับพลังเวทได้อย่างไร้ขีดจำกัดนี่อีก

 

 

หรือว่านี่คือการตื่นรู้ของเอล์ฟที่แม่เคยว่าเอาไว้?

 

 

[ แต่เนื่องจากลูกเป็นฮาฟเอล์ฟ อาจจะคงอยู่ในสภาวะการตื่นรู้ ได้ไม่นานนะ ]แม่

 

 

[ ตื่นรู้หรอคะแม่? ] เมเดียร์

 

 

[ จ้ะ เป็นสภาวะหนึ่งของเอล์ฟเมื่อเข้าสู่ญาณในการสัมผัสวิญญาณน่ะจ้ะ และลูกยังสามารถรับรู้สถานะทางวิญญาณของตัวลูกเองได้ด้วยนะ ] แม่

 

 

“ สีวิญญาณของฉันก็.. สีม่วงทึบเหมือนกันหนิ? ”เมเดียร์

 

 

[ แล้วก็อีกอย่างนะเม ถ้าความถี่ของคลื่นวิญญาณของลูกเหมือนกันมันจะสั่นพ้องกันเองจ้ะ ] แม่

 

 

[ แม่หมายความว่าไงคะ? ] เมเดียร์

 

 

[ หมายความว่าตัวของลูก และลูกอีกคน ถ้าหากอยู่ในมิติเดียวกันแล้ว คลื่นของวิญญาณของพวกลูกจะเรียกหากันเองจ้ะ เพราะงั้นไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน หรือเมื่อไหร่ ลูกก็จะรู้สึกได้ถึงอีกคนอยู่เสมอ นี่คือประสบการณ์ที่แม่เคยประสบมาเลยนะ ] แม่

 

 

[ หรอคะ.. ] เมเดียร์

 

 

บางทีสิ่งที่แม่พูดมามันอาจจะจริงก็ได้นะ

 

 

“ … ”เมเดียร์

 

 

ฉันจับมือกับบี๋ที่กำลังนอนหลับอยู่ ด้วยความที่ฉันนั้นได้อยู่สถานะของการตื่นรู้ในร่างของเอล์ฟ ทำให้ประสาทสัมผัสของฉันมันไวกว่าปกติ รวมถึงความรู้สึกด้วย

 

 

ทันทีที่ฉันได้สัมผัสกับร่างของเขา อยู่ๆฉันก็ขนลุกอย่างบอกไม่ถูก แถมคลื่นวิญญาณของเรายังสั่นพ้องกันทำให้ฉันในตอนนี้แข็งแกร่งยิ่งขึ้นไปอีก.. นี่มันอะไรกันเนี่ย?

 

 

เขาคือ ฉันจริงๆสินะ

 

 

 

 

 

 

“ ซาตาน… ”

 

 

“ ป่านนี้แล้วพึ่งรู้ตัวหร๋อ บี๋~ คิคิคิ ”ซาตาน

 

 

“ ชายผู้ที่ทำให้.. ลูซิเฟอร์ผู้เย่อหยิ่งคนนั้นยอมสงบได้! ช่างน่าเหลือเชื่อ! ”ซาตาน

 

 

“ จะพูดอะไรกันแน่วะแกอ่ะ ”

 

 

“ คือข้าอ่ะจะบอกว่า… – ”ซาตาน

 

 

ขณะที่ผมกำลังเผชิญหน้าอยู่กับเธอ ซาตานก็ได้หายไปจากสายตาของผมโดยที่ผมไม่รู้ตัวแม้แต่น้อย

 

 

“ มาเป็นของข้าไหม?- ”ซาตาน

 

 

เสียงกระซิบของซาตานผ่านเข้ามาทางหูซ้ายของผม มันใกล้มาก จนผมรู้สึกได้ยันลมหายใจของเธอเลย มันทำเอาผมขนลุกสุดๆ

 

 

“ ไม่!! ”

 

 

ทีแรกผมคิดว่าซาตานมาปรากฏตัวที่ด้านซ้ายของผมจึงรีบหัวขวับไปหาเธอ แต่ก็ไม่พบอะไร

 

 

“ น่านะ ข้าเองก็อยากมีความรักดีๆกับเค้ามั่งอ่า ”ซาตาน

 

 

เธอเข้ามากอดผมจากด้านหลัง ผมรีบหันตามไปแล้วเธอก็หายไปอีกครั้ง.. นี่มันบ้าอะไรวะเนี่ย??

 

 

“ แล้วทำไมต้องเป็นฉันด้วยเล่า!! ”

 

 

“ ก็เจ้าน่ะ.. แข็งแกร่ง!! ”ซาตาน

 

 

ซาตานปรากฏตัวต่อหน้าผมแบบระยะประชิด เธอจับใบหน้าผมเข้าหาตัวเธอแล้วจ้องเข้ามายังนัยน์ตาของผมด้วยสายตาที่จริงจัง ทั้งๆที่ตัวของเธอกลับยิ้มเยาะออกมาอย่างสนุกสนาน

 

 

ผมโคตรจะไม่เข้าใจเธอคนนี้เลย..

 

 

แล้วก็.. การที่ถูกจับจ้องตาแบบนี้ มันทำให้ผมเห็นอะไรบางอย่าง..

 

 

มันคือโลกของเมเดียร์ ที่ล่มสลายด้วยน้ำมือของซาตานเพียงคนเดียว เพียงแค่ซาตานเพียงคนเดียวก็สามารถทำให้ทั้งโลกชิบหายได้เลย ทั้งๆที่โลกนั้นก็มีเทพ ก็มีเมเดียร์ที่ผมคิดว่าเธอนั้นสามารถต่อกรกับผู้หญิงคนนี้ได้ไม่มากก็น้อย

 

 

แต่ผมคิดผิด ยัยวิปริตนี่มันฆ่าล้างทุกคนซะไม่เหลืออะไรเลย

 

 

“ จุ๊จุ๊ อย่าส่องอนาคตที่ยังไม่เกิดขึ้นซิ่ มันน่าอายน้า~ ”ซาตาน

 

 

“ มันคืออะไร.. ? ”

 

 

“ มันก็คือ.. หนึ่งในเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นหลังจากที่เจ้าปฏิเสธข้า ยังไงล่ะ!!! ”ซาตาน

 

 

“ ก๊ากกฮ่ะฮ่าฮ่า!! วะฮ่าฮ่าฮ่าา!! ”ซาตาน

 

 

เธอ.. หัวเราะลั่นเลย

 

 

แล้วไอ้การที่ผมปฏิเสธเธอไปมันจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นหรอ??

 

 

เธอนี่มัน.. ยัยบ้าวิปริตของแท้เลย

 

 

ทำไม.. ชีวิตตรูถึงเจอแต่อะไรแบบนี้วะเนี่ย!!!

 

 

 

 

ตัดจบตอน

 

 

 

 

 

ดวงของเค้าคนนี้มีแต่ผู้หญิงนะครับ แต่ผู้หญิงที่เค้าเจอไม่ปกติสักคนน.. 5555

 

 

 

ตัวของผมในต่างโลก…. แม่งบ้า!!!

ตัวของผมในต่างโลก…. แม่งบ้า!!!

Score 10
Status: Completed
อยู่มาวันหนึ่ง ผมก็หลุดไปในอีกจักรวาลที่เรียกว่ามิติคู่ขนาน เรียกสั้นๆว่า ต่างโลกผมได้รู้ว่าที่นั่นเป็นโลกที่มีเวทมนตร์ทุกอย่างที่แฟนตาซี!แล้วก็ผมได้พบกับตัวเองที่นั่นที่เป็นผู้หญิงและใช่เธอแม่งบ้าาาา

Options

not work with dark mode
Reset