ดั่งรักบันดาล 205

ทันใดนั้น เขาก็จำได้ว่าตอนที่ อวี้อี่มั่วมากินข้าวที่บ้านเมื่อวาน เขาพูดถึงเรื่องของเขาและเฝิงอี่อี้ต่อหน้าเขา!

สื่อไม่ได้เปิดโปงเรื่องนี้เร็วหรือช้า แต่เกิดขึ้นในวันนี้เมื่อพวกเขาทำงานกับต้าเฉิงและเกิดขึ้นว่าเขาทะเลาะกับหยูอี้โม่เมื่อวานนี้และทุกอย่างก็มีทิศทางที่ชัดเจน

เย่เจ๋ออวี่เคลียร์ความคิดของเขาและโกรธมากขึ้น เขายกมือขึ้นและกวาดถ้วยบนโต๊ะไปที่พื้นโดยตรง “ตุ๊บ” ถ้วยก็ตกลงไปที่พื้นจนแตก

เขาแทบจะกัดฟันและพูดออกมาว่า “อวี้อี่มั่ว กล้าดียังไง!”

ทันทีที่เสียงลดลงเลขาฯ ก็วิ่งไปเห็นเศษกระจกบนพื้นและ เย่เจ๋ออวี่ที่โกรธทเธอกลัวเกินกว่าจะเดินหน้าหรือถอยหนีเขา กัดฟันและถามว่า “คุณเย่ คุณ …”

เย่เจ๋ออวี่กวาดตาไปทางเธอด้วยดวงตาที่เศร้าหมอง “ออกไป!”

เลขาตัวสั่นและรีบออกจากห้องประชุม

ดวงตาของเย่เจ๋ออวี่ตกลงบนหลังของเธอ จมลงแล้วเรียกให้หยุด “หยุด!”

ตอนนี้เขาถูกพ่อของเขาตบและเขาคิดว่าเหตุการณ์นี้อาจถูกยูยี่ทำโดยเงียบ ตอนนี้เขาเต็มไปด้วยไฟ เขาไม่มีที่ที่จะระบายความเสียใจของเขา

เมื่อได้ยินเช่นนี้เลขาตัวน้อยก็หันกลับมาอย่างสั่นเทา ก้มศีรษะลงและพูดว่า “เสี่ยวเย่บอกอะไรกับคุณ?”

เย่เจ๋ออวี่ตะคอกอย่างเย็นชา ดวงตาของเขาจมลงและมีจุดเจ็ดจุดที่คล้ายกับดวงตาของเย่เฟิงเผิงซึ่งทำให้ผู้คนตกตะลึง

เขาเดินไปอย่างรวดเร็วปิดประตูห้องประชุมโดยไม่พูดอะไร ปลดล็อกแล้วจับเลขาตัวน้อยไปกดที่โต๊ะประชุม “ช่วยระบายไฟหน่อย!”

เลขาตัวน้อยตกใจมากที่ถูกบดบัง ผลักออกไปจากเขาและถอยห่างออกไป “ประธานเย่ อย่าทำแบบนี้!”

ทันใดนั้นใบหน้าของ เย่เจ๋ออวี่ก็จมลง เขายื่นมือออกไปเพื่อจับแขนของเธอและกำลังจะใช้มัน หลังจากต่อสู้หลายครั้ง เลขาตัวน้อยก็เกือบร้องไห้และเขาก็ไม่สามารถประนีประนอมกับน้ำตาของเธอได้

หลังจากพัวพันอยู่เป็นเวลานาน เย่เจ๋ออวี่ไม่ได้ลิ้มรสความหวาน เขารู้สึกรำคาญ จู่ๆเขาก็หมดความสนใจเขาสาปแช่งภายใน เขากวาดเศษแก้วบนพื้นข้างๆเขา ดวงตาของเขาก็เป็นประกายด้วยความเย็นชาของเขา ผลักอย่างแรง ผลักไปที่ชายคนนั้น จนล้มลงกับพื้น

“อ้า!”

มือของเลขาเกิดกดลงบนเศษชิ้นส่วน เมื่อเขายกมือขึ้นฝ่ามือก็มีเลือดสีแดง

เย่เจ๋ออวี่มองไปที่เธออย่างเย็นชาและตะโกนว่า “หญิงสารเลว! เธอมาหาฉันเองนะ!”

หลังจากด่าประโยคดังกล่าว เขาก็ควักกระเป๋าสตางค์หยิบธนบัตรสีแดงออกมา แล้วโยนทิ้งให้ “เอาค่ารักษาพยาบาลไป!”

หลังจากพูดจบ เขาก็ก้าวเดินออกจากห้องประชุมโดยไม่หันกลับมามอง

เย่เจ๋ออวี่ออกจากบริษัท ในลักษณะที่ไม่เป็นมิตรหลายครั้งพยายามอย่างหุนหันพลันแล่น เพื่อหา อวี้อี่มั่วเพื่อชำระบัญชี แต่เมื่อเขานึกถึงสิ่งที่พ่อของเขาสารภาพเขาก็ทำได้แค่อดทน

หากเขาไปหาอวี้อี่มั่วเพื่อชำระบัญชีในเวลานี้ จะถูกสื่อถ่ายภาพ สถานการณ์จะเลวร้ายลงไปอีก ควรหาที่ดื่มเหล้าและหลีกเลี่ยงการปะทะก่อน

อย่างไรก็ตาม บัญชีนี้ไม่ว่าจะช้าก็เร็วเขาต้องทำการคำนวณที่ชัดเจนกับอวี้อี่มั่วอย่างเงียบ ๆ !

สามชั่วโมงต่อมา ข่าวยังคงหมักหมม ไม่เพียง แต่ไม่ได้ถูกระงับ โดยทีมประชาสัมพันธ์ของเย่เท่านั้น แต่ยังมีแนวโน้มที่เพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ

อวี้อี่มั่วประธานกลุ่มอวี้นั่งอยู่บนโซฟาพลิกหัวข้อข่าวล่าสุด

“เย่ซ่าวล่วงละเมิดพนักงานบริษัท และวิดีโอที่รั่วไหลจนน่าตกใจ!"

เขาเลื่อนลงและเห็นภาพเคลื่อนไหวเฝ้าระวังที่แนบมากับข่าว ภาพนั้นชัดเจน เขาสามารถมองเห็นใบหน้าได้อย่างชัดเจน แท้จริงแล้วคือเย่เจ๋ออวี่

รอยยิ้มที่ไม่เด่นฉายผ่านมุมริมฝีปากของอวี้อี่มั่ว เขาถามอย่างแผ่วเบาว่า “เรื่องนี้เกิดขึ้นได้อย่างไร?”

ตู้เยี่ยยืนอยู่ข้างๆได้ยินคำพูดและรายงานด้วยท่าทางจริงจังทันที “ฉันได้ยินมาว่า เย่เจ๋ออวี่อยู่ในห้องประชุมกับเลขา เลขาไม่เต็มใจ เขาจึงถูกผลักลงบนเศษแก้วที่พื้น ในที่สุดเลขาก็รีบออกมาหลังจากเฝ้าติดตาม ฉันก็ถ่ายรูปผู้บาดเจ็บและโพสต์บนอินเทอร์เน็ต”

เมื่อได้ยินสิ่งที่เขาพูด อวี้อี่มั่วก็กระตุกริมฝีปากของเขาอย่างเงียบ ๆ และพูดอย่างเคร่งขรึม “อารมณ์ร้ายของเขา ไม่เคยเปลี่ยนไปเลย”

สงบลงไม่ได้ไม่รู้จะเก็บรายละเอียดยังไง

ในตอนแรกเขาจงใจเปิดเผยข้อมูลที่รวบรวมให้กับสื่อ แต่เขาไม่ได้คาดหวังว่าหลังจากการ โยนของเย่เจ๋ออวี่มันก็ไม่สามารถควบคุมได้

เดิมทีเป็นเรื่องอื้อฉาวเกี่ยวกับน้องตระกูลเย่ แต่ตอนนี้เรื่องดังกล่าวเพิ่มขึ้นถึงระดับของการล่วงละเมิดทางเพศ การล่วงละเมิด การล่วงละเมิดและการล่วงละเมิดของพนักงานด้วยวิธีนี้ จะเลวร้ายยิ่งขึ้นและแนวโน้มของความคิดเห็นสาธารณะจะเป็นสิ่งควบคุมได้ยากขึ้น

สำหรับ เย่เจ๋ออวี่มันไม่ใช่เรื่องดี แต่สำหรับเขามันเป็นเรื่องประหลาดใจที่ไม่คาดคิด

ตู้เยี่ยที่ยืนอยู่ด้านข้างมองไปที่การแสดงออกของ อวี้อี่มั่วอย่างสงบและอดไม่ได้ที่จะถามว่า “ประธานอวี้ คุณทะเลาะกับเขาเมื่อวานนี้ คุณเปิดเผยวันนี้ เขาจะสงสัยหรือไม่?”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ อวี้อี่มั่วก็หยิบถ้วยชาขึ้นมาโดยไม่เร่งรีบขึ้นมาจิบแล้วพูดเบา ๆ ว่า “ฉันไม่เคยกลัวว่าจะถูกเขาสงสัย”

คราวนี้แม้แต่หัวของ เย่เจ๋ออวี่ก็ยังเข้าใจได้และเขาก็ขอเฉพาะ ตู้เยี่ยว่าอย่าเช็ดรอยให้สะอาดเกินไป

นี่เป็นเพียงคำเตือนเล็กน้อยสำหรับภาพ PS สุดท้ายของเย่เจ๋ออวี่ถึงศาสตราจารย์หร่วน และเกมที่เขาเล่นกับเย่เจ๋ออวี่เพิ่งจะเริ่มต้นขึ้น

ในเวลาเดียวกันในกล่อง VIP เย่เจ๋ออวี่มีสาวฮอตอยู่ในอ้อมแขนของเขา ดื่มไวน์และดูมุขตลกของเพื่อน ๆ มีความสุขมาก

ในอีกด้านหนึ่งโทรศัพท์ที่ตกลงไปในช่องว่างระหว่างโซฟาก็สั่นอย่างต่อเนื่อง หน้าจอก็กะพริบและมืดลงฉันไม่รู้ว่ามันดังนานแค่ไหน

ในที่สุดโทรศัพท์มือถือที่สั่น ก็ถูกค้นพบชายคนหนึ่งที่บอร์ด ใช้นิ้วหยิบมันขึ้นมาดูและยื่นให้เย่เจ๋ออวี่ “คุณอวี่ โทรศัพท์ของคุณ”

เย่เจ๋ออวี่ยื่นมือออกไปรับมันดูรอยยิ้มบนใบหน้าของเขาแข็งกระด้างและนั่งตัวตรงทันที

มีสายที่ไม่ได้รับมากกว่าสิบสองสาย ซึ่งสามสายมาจากเย่เฟิงเผิง ในวันธรรมดาเขาจะไม่โทรหลายครั้งพร้อมกันเว้นแต่จะมีบางอย่างที่เร่งด่วนมาก

ส่วนที่เหลือมาจากหลี่เจิน ลูกน้องของเขา

อาจมีบางอย่างเกิดขึ้น?

เย่เจ๋ออวี่ไม่กล้าที่จะรอช้า ลุกขึ้นทันทีและเดินออกจากกล่องที่มีเสียงดัง ก่อนที่จะโทรกลับหาหลี่เจิน “ฮัลโหล มีเรื่องอะไรเหรอ?”

จากอีกด้านหลี่เจินก็ทำเสียงกังวล “ประธานเสี่ยวเย่ คุณไม่รู้เหรอข่าวกำลังจะระเบิด!”

เย่เจ๋ออวี่เกาหัวอย่างหงุดหงิดและถามว่า “มีอะไรเหรอ ข่าวยังไม่ถูกระงับอีกเหรอ?”

หลี่เจินตกตะลึงเมื่อได้ยินคำพูดนั้นทจากนั้นเขาก็มีปฏิกิริยาตอบกลับ พูดว่า “ประธานเสี่ยวเย่ คุณควรรีบไปอ่านข่าว คุณเย่ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับ บริษัท ตอนนี้เขาไม่สามารถระงับข่าว แม้จะมีเงินมากมาย”

เย่เจ๋ออวี่สาปแช่งและเปิดข่าว ตะลึงทันที

คำพูดทุกประเภทเช่น “การล่วงละเมิดพนักงาน” และ “การล่วงละเมิดทางเพศ” ตกอยู่ในสายตาของเขา เขาคลิกที่คำนั้นอย่างรวดเร็วและการแสดงออกของเขาก็จมลงในทันที

ไม่คาดคิดสิ่งที่เขาทำกับเลขาตัวน้อยก็ถูกเปิดโปง! ใครคิดว่าเขากล้าทำ!

เขาถามด้วยความไม่เชื่อว่า “ใครเป็นคนทำ”

หลี่เจินตอบว่า “เสี่ยวเฉินเลขาธิการสำนักงานผู้จัดการทั่วไป แต่เธอลาออกแล้วนานแล้ว”

“เชี่ยเอ้ย! ฉันไม่ได้คาดหวังว่ายัยตัวเล็กจะใส่มันในเวลานี้!” เส้นเลือดสีฟ้าของเย่เจ๋ออวี่พองขึ้นระหว่างหน้าผากของเขา “หลี่เจิน ฉันไม่สนใจว่าคุณจะใช้วิธีอะไรตอนนี้ ต้องจัดการความคิดเห็นของประชาชนให้ได้!”

ในวันธรรมดาเขาเคยชินกับการทำสิ่งชั่วร้ายใน บริษัท บางครั้งเขาก็ไม่เคยทนทุกข์กับการทำสิ่งต่างๆให้กับเพื่อนร่วมงานหญิงเลย ครั้งนี้เขาไม่เพียง แต่จะเงียบ แต่ยังถูกสาวน้อยในบริษัทใส่ร้ายอีกด้วย !

“ประธานเสี่ยวเย่ ตอนนี้ยังคงร้อนแรงและทีมประชาสัมพันธ์พยายามอย่างเต็มที่เพื่อระงับข่าว … ”

ก่อนที่หลี่เจินจะพูดจบ เย่เจ๋ออวี่ก็ขัดจังหวะเขาด้วยความโกรธ “ฉันไม่สนใจว่าคุณจะทำอะไร! คุณต้องทำให้มันหายไป มิฉะนั้นฉันจะไล่คุณออกทันที!”

หลังจากพูดจบ เขาก็วางสายโทรศัพท์ กัดฟันอย่างโกรธเกรี้ยว เมื่อเขาหันกลับมาเห็นชายคนนั้นอยู่ไม่ไกลจากหลังเขา คิ้วก็ขมวดแน่นขึ้น