ชีวิตนี้ของผมมีไว้เพื่อคุณฮิโยริ 8 ย้อนเวลา

‘อยากย้อนเวลา’ เป็นคำแรกที่ผุดขึ้นมาในหัวตอนที่ผมทำบางสิ่งบางอย่างพลาดในชีวิต 

สมัยมัธยมศึกษาตอนต้น ผมเคยได้เป็นตัวแทนของโรงเรียนไปแข่งตอบปัญหาทางวิทยาศาสตร์ เพราะทำคะแนนในโรงเรียนตัวเองได้ค่อนข้างดี ผมเก็บความภาคภูมิใจไว้ในส่วนลึกของตัวเอง และเริ่มไม่สนใจการทบทวนเนื้อหา

พอถึงวันแข่งจริงผมกลับทำให้คนรอบตัวผิดหวัง แม้คนอื่นจะบอกว่าไม่เป็นไรถือว่าเป็นประสบการณ์ แต่สายตาของพวกเขากลับเหมือนมองดูถูกผมอยู่ตลอดเวลา

“รุ่นพี่คิดอะไรอยู่เหรอคะ”

และในปัจจุบันคำนี้มันวนกลับมาในหัวอีกครั้ง

“กำลังคิดว่าวันนี้อาคาริแต่งตัวน่ารักจังเลยเนอะ”

“ขอโทษที่วันอื่นไม่น่ารักค่ะ” 

เธอทำหน้างอนๆ

“ให้ 20 คะแนนค่ะ”

“20 คะแนนเหรอ”

“ก็รุ่นพี่คิดจะทำแต้มกับฉันไม่ใช่เหรอคะ”

เป็นงั้นไป 

วันนี้เป็นวันหยุดพวกเรานัดกันมาที่คาเฟ่แห่งหนึ่งในเมือง 

“เรื่องที่ฉันคุยกับรุ่นพี่วันก่อน…”

“เรื่องนั้นสินะ”

ผมไม่รู้ว่าตัวเองจะช่วยอะไรได้เกี่ยวกับเรื่องที่แฟนเธอแอบนอกใจ

“วันนั้นเป็นฮาโลวีนค่ะ ฉันตื่นเต้นมากที่จะได้ไปเที่ยวกับริโตะคุง”

อาคาริเริ่มหุบรอยยิ้มของเธอ

“แต่แล้วก็มีข้อความในมือถือทักมาบอกฉันว่า ‘ขอโทษนะ วันนี้ฉันคงไปไหนไม่ได้ ติดซ้อมฟุตบอลน่ะ’ “

“ยังไงฉันก็อยากใช้เวลากับเขาอยู่ดีจึงแอบไปหาที่สนามฟุตบอล แต่กลับพบว่าริโตะคุงไม่ได้อยู่ที่นั่นค่ะ”

ผมนิ่งเงียบ ปล่อยให้อาคาริได้ระบายสิ่งที่อยู่ในใจออกมา

“สิ่งที่ตลกคือฉันเชื่อใจริโตะคุง และคิดว่าเขาอาจจะไปทำธุระที่อื่น”

อาคาริหยิบโทรศัพท์ของเธอออกมา

“จนกระทั่งเพื่อนของฉันส่งรูปนี้มาให้ดูค่ะ”

รูปที่อยู่บนโทรศัพท์ของอาคาริคือรูปชายหญิงคู่หนึ่งกำลังเดินจูงมือกันเข้าไปในโรงแรมในชุดไปรเวท หากดูดีๆ ผู้ชายก็คงจะเป็นแฟนของอาคาริ

“เป็นอย่างนั้นเองสินะ”

“ค่ะ…”

“แล้วเธอไม่เลิกกับเขาเหรอ”

“ฉันดูโง่มากเลยสินะคะ”

“ไม่หรอก”

“ฉันเคยชอบริโตะคุงมากจริงๆ”

อาคาริหยิบชาของเธอขึ้นมาดื่ม

“ตลกไหมล่ะคะ เขาโกรธที่ฉันจับมือกับรุ่นพี่ทั้งที่ตัวเองนอกกายฉันไปแล้วแท้ๆ”

“แล้วเธอจะเอาไงต่อ”

อาคาริมองตาผม

“ฉันอยากลองตกหลุมรักรุ่นพี่ดูค่ะ”

เสาร์-อาทิตย์ผ่านไปไวเหมือนโกหก ว่ากันว่าช่วงเวลาที่เรามีความสุขมันมักจะผ่านไปอย่างรวดเร็ว แต่มันจะเป็นแบบนั้นได้อย่างไรในเมื่อเวลามันไม่สามารถเร่งให้เร็วหรือชะลอให้ช้าลงได้

สามวันที่ผ่านมานี้ผมไม่ได้คุยกับคุณฮิโยริเลย ที่เป็นอย่างนั้นก็เพราะการกระทำอันน่ารังเกียจของผมล้วนๆ

ทำอะไรไม่ได้แล้ว แก้ไขอะไรไม่ได้หรอก

“ได้ยินข่าวลือช่วงนี้ไหม”

“เกี่ยวกับฮิโยริสินะ!”

เพื่อนผู้หญิงในห้องต่างซุบซิบกันเรื่องคุณฮิโยริ เมื่อเธอขอตัวออกไปเข้าห้องน้ำ

“โตขึ้นมากเลยเนอะฮิโยริของพวกเรา”

“ใช่ๆ ฉันก็ได้ยินมาเหมือนกัน”

ข่าวลือเกี่ยวกับคุณฮิโยริเหรอ ทำไมผมไม่เคยได้ยินเลย

“ได้ยินมาว่ามีคนเห็นเธอจูงมืออยู่กับผู้ชาย”