ตอนนี้พวกเรากำลังนั่งเรียนกับอาจารย์คิมิโกะ บังเอิญว่าเธอสอนวิชาคณิตศาสตร์ทั้งในโรงเรียน และที่กวดวิชาให้กับผม
“นายคิดว่าอาจารย์คิมิโกะมีแฟนหรือยัง”
เปา เพื่อนที่นั่งข้างซ้ายของผมถาม
“น่าจะมีแล้วนะ อาจารย์เค้าก็ดูน่ารักดี”
ผมบอกไป ไม่นานก็สัมผัสได้ถึงรังสีอํามหิตจากทางด้านขวามือ
“ก็จริง”
เปาทำหน้าเหมือนพึ่งนึกอะไรบางอย่างได้
“เออใช่! พึ่งรู้ว่านายมีน้องสาวต่างแม่”
“นั่นสิเนอะ เพราะฉันไม่ค่อยได้บอกใคร”
“ใครจะไปรู้ว่าน้องสาวต่างแม่นายคือ รุ่นน้องคนนั้น เธอสวยเทียบเท่าฮิโยริได้เลยมั้ง”
เปาถามผมต่อ
“เธอชื่ออะไรนะฉันจำไม่ได้”
“เธอชื่ออาคาริ”
ย้อนกลับไปที่เหตุการณ์เมื่อวาน
“อาคาริ คนที่เธอจับมือด้วยคือใคร”
“ไม่ใช่อย่างที่เห็น”
ผมรีบพูดขึ้น
“แล้วแกมาจับมือแฟนฉันทำไม!”
“เดี๋ยวก่อนริโตะคุง”
“อาคาริไม่ต้องพูดเลย”
“ฟังฉันก่อนสิ!”
อาคาริเข้าไปคว้าแขนแฟนของเธอ รู้สึกว่าจะชื่อริโตะ
“เขาคือพี่ชายของฉัน”
อาคาริพูดต่อ
“พี่ชายต่างแม่ที่เคยเล่าให้ฟังไง”
“จริงเหรอ”
“จริง”
ริโตะยืนนิ่งเหมือนกำลังคิดอะไรในหัว
พอเขาเริ่มรู้สถานการณ์ จึงรีบเดินมาหาผม แล้วก้มหัวลง
“ขอโทษนะครับ พี่ชายของอาคาริ ผมเข้าใจผิดไป”
“ไม่เป็นไรๆ ฉันไม่ถือหรอก”
เรื่องก็เป็นแบบนี้แหละ
วันนี้พอแค่นี้ละกัน อาจารย์คิมิโกะกล่าว
นักเรียนในห้องที่ปวดหัวจากการเรียนคณิตศาสตร์มาทั้งคาบต่างพากันโล่งสมอง และเดินทางไปยังโรงอาหารด้วยความดีใจ
ผมบอกเปาว่าเอาข้าวกล่องมา เลยให้เปาไปกินข้าวในโรงอาหารก่อนเลย
เมื่อทุกคนออกไปจากห้องเรียนแล้ว
“รุ่นพี่ไม่บอกคะ! รอนานหรือเปล่า”
“ไม่นานหรอก”
“งั้นมากินข้าวด้วยกันนะคะ”
ที่จริงแล้วผมกับอาคาริแลกช่องทางติดต่อกันตั้งแต่เมื่อวาน และวันนี้เธอก็ทักมาบอกให้รออยู่ที่ห้องเรียน
“ถ้ามีคนมาเห็นเข้าจะไม่เป็นไรหรอ”
“พี่ชายกับน้องสาวกินข้าวด้วยกันแปลกหรอคะ”
“นั่นสิเนอะ”
“นี่ค่ะ!”
เธอคีบฮอตดอกน้องปลาหมึกมาจ่อที่ปากผม
ผมจ้องดูน้องสักพัก …งั้นไม่เกรงใจละนะ
“อร่อย”
เอาจริงๆ ก็รสชาติเหมือนฮอตดอกปกติแหละ ผมแค่อยากเห็นปฏิกิริยาของเธอ
“ดีใจจัง”
“เหรอ”
ตึง! เสียงประตูเปิดออก เผยให้เห็นคุณฮิโยริที่กำลังเดินเข้ามาที่โต๊ะของเธอ
คุณฮิโยริมาเอากระเป๋าสตางค์ แล้วก็เดินออกจากห้องไป เธอไม่มองตาผมด้วยซ้ำ
“รุ่นพี่ฮิโยริสินะคะ ขนาดเป็นผู้หญิงด้วยกันยังรู้สึกว่าน่ารักเลยค่ะ”
แต่ปกติคุณฮิโยริใช้โทรศัพท์สแกนจ่ายไม่ใช่หรอ ผมได้แต่คิด
หลังเลิกเรียนวันนี้คุณฮิโยริชวนผมออกมาอยู่ด้วยกันสองคน ทั้งที่ปกติผมเป็นคนชวนเธอแท้ๆ
“เรื่องที่มีน้องสาวต่างแม่นี่โกหกใช่ไหม”
“ค…ครับ”
“เหรอ”
“เธอเป็นแค่รุ่นน้องน่ะ”
ตอนนี้คุณฮิโยรินั่งอยู่ที่เตียง ส่วนผมยืนหันหน้าไปทางเธออยู่
ผมกำลังรู้สึกผิดในใจ
ผมไม่รู้ว่าควรจะสารภาพผิดไปดีไหมว่าผมเคยจูบกับอาคาริแล้ว
ยังไงพวกเราก็ไม่ได้เป็นอะไรกันอยู่แล้วนี่เนอะ
“คุณฮิโยริ”
เธอไม่ตอบ แถมยังเอาแต่มองไปทางอื่น
“ผมเคยจูบกับรุ่นน้องคนนั้นไปแล้ว”
ในที่สุดเธอก็หันหน้ามาทางผม
“เหรอ”
ไม่รู้ทำไมแต่ในใจผมรู้สึกไม่ดีเหลือเกิน ผมคุกเข่า แล้วเข้าไปสวมกอดขาของเธอ
“ผมขอโทษนะ”
ผมก้มหน้าลงไม่กล้ามองตาคุณฮิโยริ
“ไม่เป็นไร”
คุณฮิโยริลูบหัวของผมอย่างอ่อนโยน
ไม่นานนักผมก็ได้ยินเสียงสะอื้นของเธอ
![[นิยายแปล] เพื่อนน้องสาวที่เป็นแยงกี้ JK สุดสวยที่ไร้เดียงสาเกินกว่าที่จะดูแลตัวเองได้](https://i3.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2022/01/10645_cover.jpg?resize=151,215 "[นิยายแปล] เพื่อนน้องสาวที่เป็นแยงกี้ JK สุดสวยที่ไร้เดียงสาเกินกว่าที่จะดูแลตัวเองได้")
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://i2.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2022/08/bmn54u2yvhx9x9it.jpeg?resize=60,85 "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
