ฉันถูกรับเลี้ยงโดยกลุ่มอัศวินที่แข็งแกร่งที่สุด! 11 วางแผน

หลังจากที่ทั้งสองกินของหวานเสร็จแล้ว Flora ก็พา Ellie ตรงดิ่งกลับคฤหาสน์ทันทีหลังจากที่ท้องฟ้านั้นเริ่มมืดแล้ว

ในระหว่างขากลับ, Ellie แสดงอาการสนใจสิ่งรอบข้างอยู่เสมอ

“Ellie, ไว้วันหลังพี่จะพามาอีกครั้งนะ”

“อื้อ!”

Ellie ตอบกลับขณะที่เธอกำลังมองออกไปข้างนอกรถม้า

ท่าทางของ Ellie น่ารักมาก, เธอยืนบนเบาะและมองออกไปข้างนอกตาเป็นประกาย

Flora ที่เห็นแบบนี้แล้วเธออยากจะเก็บช่วงเวลานี้ไว้ตลอดไปแต่มันคงไม่มีทางเป็นไปได้

เธอรู้ดีว่า ไม่มีสิ่งใดบนโลกที่จะอยู่ตลอดไปได้

แม้แต่ทวยเทพที่เธอนับถือ ‘Aphrodite’

ในอดีตมีคัมภีร์หนึ่งเคยการกล่าวถึงว่า ‘เทพี Aphrodite ครั้งหนึ่งเคยลงมายังโลกมนุษย์’

ทว่าคัมภีร์เล่มนั้นเองก็กล่าวว่า ‘เทพี Aphrodite ได้เสียชีวิตลง’

ถึงแม้ว่าคัมภีร์ดังกล่าวจะไม่ได้กล่าวถึงเทพตนอื่นๆ ที่มีนับไม่ถ้วนก็ตามแต่ในเมื่อมันมีการกล่าวถึงเทพี Aphrodite ได้เสียชีวิตลงไปแล้วมันก็ถูกทางศาสนจักรทำลายลงไป

เพราะว่ามนุษย์เชื่อว่า เทพ เป็นอมตะ, หากเทพที่มนุษย์เชื่อว่าเป็นอมตะยังมีการตายแล้วจะมีสิ่งใดที่จะอยู่ตลอดไปแล้วโลกหลังความตายใครจะเป็นคนดูแลล่ะ?

ซึ่งเธอเชื่อว่า เทพี Aphrodite ได้เสียชีวิตลงไปแล้วตามที่คัมภีร์นั้นกล่าวถึง

หากเธอไม่เสียชีวิตเช่นนั้นทำไมเธอถึงหายไปจากหน้าประวัติศาสตร์และคัมภีร์ต่างๆ ที่กล่าวถึงเทพี Aphrodite เสียชีวิตแล้วต้องถูกทำลายด้วย? แล้วทำไมเทพีที่เป็นที่รู้จักในความรักและเมตตามากขนาดนั้นถึงได้หายไปจากโลกแห่งนี้ในเมื่อเธอเป็นอมตะ?

เธอทำภารกิจเสร็จเรียบร้อยแล้วถึงได้กลับสวรรค์ไปงั้นหรอ?

‘ไม่มีทางหรอก’ นั่นคือสิ่งที่เธอคิด

แต่ถึงเธอจะคิดว่าเทพี Aphrodite ได้เสียชีวิตลงไปแล้วแต่หลักคำสอนและสิ่งต่างๆ ที่เทพี Aphrodite ได้สั่งสอนนั้นยังคงอยู่จนถึงปัจจุบันซึ่งเธอยังคงนับถืออยู่

‘เทพี Aphrodite, ได้โปรดประทานพรให้เด็กคนนี้มีชีวิตที่สงบสุขด้วยเถิด’

Flora กล่าวคำอธิษฐานในใจในขณะที่กุมมืออยู่

“พี่ Flora, ทำอะไรอยู่หรอ?”

Ellie หันมาทาง Flora ด้วยความสงสัย, เธอเห็นท่าทางกุมมือและหลับตาของ Flora ทว่าเธอกลับไม่รู้ว่าเธอกำลังทำอะไร

“อ๋อ.. พี่กำลังอธิษฐานให้ Ellie มีแต่ความสุขน่ะ!”

Flora พูดออกมาด้วยรอยยิ้ม

“อะ..อื้อ!”

Ellie ตอบรับตะกุกตะกักและลุกจากที่นั่งของตัวเองไปนั่งข้างๆ Flora

“คะ.. แค่อยู่กับพี่ก็มีความสุขแล้ว”

“ไม่เจ็บ, ไม่หิวและไม่ต้องกลัวอะไรเลย”

“เพราะงั้นตอนนี้มันเลยเป็นช่วงเวลาที่มีความสุขมากที่สุดเลย”

Ellie พูดออกมาและอิงกับแขนของ Flora, ก่อนที่ Ellie จะถูก Flora กระโจนดึงไปกอดแน่น

ใช้เวลาไประยะหนึ่งทั้งสองก็กลับมาถึงคฤหาสน์

รถม้าจอดอยู่ตรงด้านหน้าคฤหาสน์อยู่พักใหญ่ไม่มีการเคลื่อนไหว

นั่นทำให้พ่อบ้านที่เป็นคนคอยต้อนรับเคาะประตูรถม้าด้วยความสงสัย

ชู่วว~

Flora ส่งเสียงชู่วเมื่อเธอเปิดประตูรถม้า

“Ellie กำลังนอนอยู่”

หลังจากที่เธอพูดเสร็จ, เธอสั่งพ่อบ้านให้เข้าไปข้างในคฤหาสน์และเตรียมที่นอน

ส่วนเธอก็ค่อยๆ อุ้มร่างของ Ellie ที่ตอนนี้กำลังหลับสนิทบนเบาะขึ้นมาในอ้อมกอดของเธออย่างอ่อนโยน

ความจริงแล้วระหว่างเดินทางกลับนั้น Ellie บอกให้เธอปลุกเมื่อมาถึงคฤหาสน์ด้วย

ทว่าเมื่อเห็นเด็กน้อยกำลังหลับสนิทและท่าทางการนอนของเธอที่กำลังกอดหางไว้เสียแน่น

ใครจะกล้าที่จะปลุกเด็กน้อยที่กำลังนอนหลับอย่างน่ารักแบบนี้ไปได้ลงคอ

เธออุ้ม Ellie เดินเข้าไปข้างในคฤหาสน์และตรงดิ่งไปที่ห้องนอนของเธอ

จากนั้นวางเด็กน้อยและห่มผ้าให้เด็กน้อยนอนหลับสบายที่สุด

หลังจากที่ Flora จัดท่าทางนอนของ Ellie เสร็จแล้วนั้นเสียงเคาะประตูก็ดังขึ้นพร้อมกับเสียงของสาวรับใช้ที่เธอคุ้นเคย

ก๊อก~ ก๊อก~

“คุณหนูคะ..”

“มีอะไรหรอ Grace?”

Flora เอ่ยตอบกลับไปโดยไม่ได้หันไปมองที่ประตู

“นายท่านเรียกหาค่ะ”

“เข้าใจแล้ว เดี๋ยวจะรีบไป”

Flora มอง Ellie ที่กำลังหลับปุ๋ยอยู่พักหนึ่งก่อนที่เธอจะถอนหายใจและเดินออกจากห้องไป

เธอเดินตรงดิ่งโดยมี Grace เป็นคนนำทาง, ความรู้สึกของเธอที่กำลังเดินไปห้องของพ่อของเธอบนโถงทางเดินที่มืดแบบนี้ชวนทำให้รู้สึกถึงความโดดเดี่ยวมากจริงๆ เมื่อคิดถึงการพบปะกับพ่อของเธอครั้งก่อน มันทำให้ไหล่ของเธอหนักอึ้งไปหมด

ก๊อก~ ก๊อก~

“ฉันพาคุณหนูมาแล้วค่ะ”

“เข้ามาได้”

เมื่อได้รับอนุญาต, Grace ก็เปิดประตูและโค้งตัวลงเปิดทางให้กับ Flora

Flora เดินเข้าไปข้างในห้องซึ่งตอนนี้มีพ่อของเธอที่กำลังนั่งอ่านเอกสารอยู่ในห้องที่มีแสงสลัวๆ

“มีอะไรหรอคะ?”

Flora เอ่ยถามขึ้นมาพร้อมกับถือวิสาสะนั่งลงบนโซฟาโดยที่ไม่สนใจว่าพ่อของเธอจะอนุญาตหรือเปล่า

Grandolf จ้องไปที่ Flora ก่อนที่เขาจะละสายตาและสนใจกับเอกสารตรงหน้า

“พรุ่งนี้เราจะไปตระกูล Astassec”

“ทางนั้นต้องการพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องการหมั้น”

Grandolf พูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงเรียบเฉยขณะที่เขากำลังอ่านรายละเอียดเอกสารในมือ

Flora ที่ได้ยินดังนั้นก็นิ่งเงียบไปพักหนึ่งก่อนที่เธอจะเปิดปากอีกครั้ง

“ทางฝ่ายนั้นอยากที่จะเร่งการหมั้นหมายหรอคะ?”

“อาจจะใช่หรือไม่ใช่ก็ได้”

Grandolf เอ่ยตอบคำถามก่อนที่เขาจะวางเอกสารในมือลง

“มีความเป็นไปได้ว่าทางฝ่ายนั้นต้องการยกเลิกการหมั้นนี้ด้วยเช่นกัน”

“ทว่าการจะขัดขืนคำสั่งจากราชวงค์นั้นไม่ใช่เรื่องง่าย”

“หากไม่ใช่เหตุสำคัญจริงๆ การยกเลิกการหมั้นนั้นคงไม่มีทางเกิดขึ้นได้แน่ๆ”

Grandolf พูดขึ้นมาพร้อมกับลูบคางของเขา

Flora ที่ได้ยินการสันนิษฐานของ Grandolf, เธอขมวดคิ้วเป็นปม

“ถ้าหากอีกฝ่ายคิดจะขัดคำสั่งจากราชวงค์ พวกเราที่อยู่ฝ่ายราชวงค์แล้ว..”

เธอเงียบครู่หนึ่ง

“พวกเขาต้องการ ‘ก่อกบฏ’ หรือเปล่าคะ?”

บรรยากาศภายในห้องเงียบสงบไปพักหนึ่งหลังจากที่ Flora พูดถึง ‘ก่อกบฏ’

“…นั่นคงยากเกินไปสำหรับอีกฝ่าย”

“ตอนนี้ขุนนางฝั่งสมัยใหม่ยังคงพยายามรวบรวมกำลังอย่างลับๆ ในที่มืดอยู่”

“ตระกูลอย่าง Astassec ที่หัวหน้าตระกูลเป็นเจ้างูพิษนั่นถ้าหากไม่มีโอกาสชนะที่แน่นอนคงไม่มีทางมีเข้ากลุ่มกับฝั่งสมัยใหม่แบบเต็มตัวแน่”

Flora เงียบไปพักหนึ่งก่อนที่เธอจะส่ายหน้าไปมาเพราะว่าเธอไม่รู้สาเหตุของเรื่องที่ถูกนัดหมายพูดคุยที่ตระกูล Astassec

“เข้าใจแล้วค่ะ เช่นนั้นพรุ่งนี้จะเตรียมตัวไปยังตระกูล Astassec ค่ะ”

Grandolf พยักหน้าเล็กน้อยเป็นการรับรู้ก่อนที่เขาจะกลับไปสนใจเอกสารตรงหน้าของตัวเองต่อ

ส่วน Flora ที่เห็นว่าหมดเรื่องที่จะพูดคุยกับพ่อของเธอแล้ว, เธอก็เดินออกจากห้องทันที

เธอเดินตรงดิ่งกลับไปยังห้องนอนของเธอและเมื่อเปิดประตูเธอก็สังเกตุเห็นว่า Ellie ตอนนี้กำลังนั่งเตะขาอยู่ตรงปลายเตียง

“ตื่นแล้วหรอ? ตอนนี้ฟ้ามืดแล้วจะนอนต่อเลยก็ได้นะ”

Ellie ส่ายหน้าไปมา

“ถ้างั้นจะกินอะไรไหม?”

Flora เดินเข้าไปนั่งลงข้างๆ Ellie

“ค่ะ..”

Ellie ตอบกลับด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา, Flora ที่เห็นแบบนี้เธอก็อดสงสัยไม่ได้ว่าทำไม Ellie ดูไม่สดใสเธอเลยถามออกมา

“Ellie มีเรื่องอะไรกังวลใจหรือเปล่า?”

“ค่ะ..”

“ถ้างั้น, Ellie บอกพี่สาวคนนี้ได้ไหม?”

Flora ค่อยๆ พูดออกมาด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนและลูบแผ่นหลังน้อยๆ ของเด็กน้อยข้างๆ เธอ

“พี่ Flora, ตั้งแต่ที่มาอยู่กับพี่, ทุกอย่างมันเหมือนฝันไปหมด”

“มีอาหารให้กินไม่อดยาก, มีพี่คอยพูดคุยด้วยแถมยังมีที่นอนที่ไม่ต้องคอยกังวลว่าจะมีหมูป่ามาหรือเปล่า”

“ไม่อยากให้ทุกอย่างมันจบลงไปแต่ก็ไม่อยากทำให้พี่เดือดร้อน…”

Flora ที่ได้ยินที่ Ellie พูดออกมานั้นเธอก็ยิ้มออกมา

“Ellie, จำได้ไหมที่พี่พูดไว้”

“อะไรหรอคะ?”

“ที่พี่พูดไว้ว่า ‘Ellie จะรบกวนพี่เท่าไหร่ก็ได้’ น่ะ”

“อ่า.. จำได้ค่ะ”

“ตอนนั้นพี่พูดจริงนะ, Ellie อยากอยู่กับพี่หลังจากนี้ไหม?”

Flora พูดออกมาด้วยรอยยิ้มและความคาดหวัง

“ค่ะ.. อยากอยู่กับพี่ Flora ต่อไปเรื่อยๆ..”

Ellie ตอบกลับออกมาด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา, Flora ที่ได้ยินดังนั้นเธอก็ยิ้มกว้าง

“ถ้างั้นพี่มีข้อเสนอ”

Flora ลุกขึ้นและคุกเข่าลงตรงหน้าของ Ellie

เธอกำมือของ Ellie ไว้แน่น

“Ellie จะยอมเป็นลูกบุญธรรมของพี่ไหม?”