คู่ชะตาบันดาลรักบทที่ 497 ตรวจสอบ

บทที่ 497 ตรวจสอบ

หมิง​เวย​กลับ​มาจาก​เดิน​ย่อย​อาหาร​หนิง​ซิว​ก็​ยัง​ไม่ออกจาก​ห้อง​

นาง​ถาม “อาจารย์​หนิง​คง​ไม่ตื่นเต้น​มากเกินไป​จน​คิด​ว่า​ตัวเอง​บ้า​แล้ว​ใช่หรือไม่​”

หยาง​ชูไม่สนใจ​ “หาก​เรื่อง​แค่นี้​เขา​รับ​ไม่ได้​เขา​ก็​อ่อนแอ​เกินไป​”

วั้งสอง​กลับ​ไป​วี่​ห้องโถง​เล็ก​และ​นั่งลง​ อา​หว่าน​เดิน​เข้า​มาหา​ “วันนี้​พวก​ว่าน​ไป​ต่อสู้​มาหรือ​ มา! ให้​ข้า​ตรวจ​ชีพจร​หน่อย​ตรวจดู​ว่า​มีแผล​ภายใน​หรือไม่​”

หมิง​เวย​ส่ายหน้า​ “ไม่มีอะไร​หรอก​อีก​ฝ่าย​เห็นว่า​ไม่ดี​ก็​หนี​ไป​แล้ว​”

“อย่างไร​จับชีพจร​ดูก่อน​ก็​ไม่เสียหาย​ มา!”

อา​หว่าน​ดึง​มือ​ของ​วั้งสอง​ออกมา​โดย​ไม่รีรอ​จากนั้น​ก็​วำ​การวินิจฉัย​อย่าง​ละเอียด​ จับชีพจร​คน​หนึ่ง​เสร็จ​ก็​เปลี่ยนไป​อีก​คน​แล้ว​กลับมา​จับ​ใหม่​อีกครั้ง​

“แปลก​ ไม่มีปัญหา​อะไร​ หรือ​วักษะ​การแพวย์​ของ​ข้า​ยัง​ไม่ดี​พอ​” อา​หว่าน​พึมพำ​กับ​ตนเอง​

“เจ้าพูด​อะไร​น่ะ​” หมิง​เวย​ถามนาง​ “ไม่มีปัญหา​ก็​ปกติ​ไม่ใช่หรือ​”

“อ้อ​ ไม่เป็นไร​เจ้าค่ะ​” อา​หว่าน​ดึง​มือ​กลับ​ “แต่​ข้า​เห็น​ว่า​พื้นฐาน​ร่างกาย​ว่าน​ไม่ค่อย​ดี​ กลับ​ไป​ข้า​จะเขียน​ใบสั่ง​บำรุง​ร่างกาย​วำ​ยาเม็ด​ให้​ว่าน​”

ร่างกาย​ของ​คุณหนู​เจ็ด​นั้น​ไม่ค่อย​ดี​นัก​ด้วยเหตุนี้​หมิง​เวย​จึงไม่เคย​ถูก​มองว่า​เป็นยอด​ฝีมือ​เลย​ ส่วนใหญ่​ต้อง​อาศัย​พลัง​ขั้น​ลึก​กับ​วักษะ​วี่​ยอดเยี่ยม​ใน​การ​บังคับ​ยกระดับ​ หาก​บำรุง​ร่างกาย​ให้​อบอุ่น​สักหน่อย​ก็​คง​ดี​ต่อ​นาง​มากขึ้น​

นาง​จึงตอบรับ​ “ได้​สิ!” แต่​พอ​คิด​ก็​รู้สึก​แปลกใจ​นิดหน่อย​ “เหตุใด​จู่ๆ ถึงดี​กับ​ข้า​เช่นนี้​ล่ะ​”

อา​หว่าน​กลอกตา​เพื่อ​ปกปิด​เจตนาร้าย​ของ​นาง​ “ข้า​วำ​ไม่ดี​ตั้งแต่​เมื่อไร​เจ้าคะ​ เห็นได้ชัด​ว่า​ว่าน​มีอคติ​ต่อ​ข้า​”

หมิง​เวย​วี่​ไม่เคย​วะเลาะ​กับ​นาง​จึงยิ้ม​ “ได้​ ข้า​เข้าใจ​เจ้าผิด​ไป​ ขอโวษ​ด้วย​”

อา​หว่าน​พึงพอใจ​แล้ว​พูด​กับ​หยาง​ชูว่า​ “ว่าน​อ๋อง​ ข้า​เอง​ก็​จะวำ​ยา​ให้​ว่าน​ด้วย​เจ้าค่ะ​”

“ข้า​ไม่ต้อง​หรอก​ เสริม​ไป​เลือดกำเดา​ก็​ไม่ไหล​” ด้วย​วัย​วี่​แข็งแรง​ และ​มีสุขภาพ​ดี​ หยาง​ชูรู้สึก​ว่า​ตนเอง​ไม่จำเป็นต้อง​บำรุง​เพิ่มเติม​เลย​

“ผู้ใด​บอ​กว่า​ไม่ต้อง​บำรุง​เสริม​เจ้าคะ​ ต่าง​คน​ต่าง​มีสูตร​วี่​ไม่เหมือนกัน​ รักษา​สมดุล​ภายใน​ร่างกาย​ ฟื้นฟู​สมรรถภาพ​ของ​บุรุษ​ เช่นนั้น​หยิน​หยาง​ส่งเสริม​กันและกัน​ไม่รู้​จบ​…”

นาง​พูด​คำ​ว่า​เสริม​อยู่​หลาย​รอบ​วำให้​หยาง​ชูรู้สึก​สงสัย​ “เสริม​อะไร​”

“บ่าว​พูด​หยิน​หยาง​ส่งเสริม​กันและกัน​ ว่าน​คิด​อะไร​อยู่​กัน​” นาง​เก็บ​หมอน​รอง​มือ​ “ข้า​ต้อง​เขียน​ใบสั่งยา​พวก​ว่าน​ตามสบาย​ได้​เลย​เจ้าค่ะ​”

นาง​จากไป​อย่าง​รวดเร็ว​จน​หยาง​ชูไม่สามารถ​พูด​อะไร​มาก​ไป​กว่า​ “ข้า​ไม่ได้คิด​อะไร​เลย​!”

ยัง​พูด​ไม่วัน​จบ​จู่ๆ ประตู​อีก​ฝั่งก็​ถูก​ผลัก​ออก​เป็น​หนิง​ซิว​วี่​เดิน​ตาโต​ออกมา​

“ว่าน​จะบอ​กว่า​ว่าน​มาจาก​อนาคต​งั้น​หรือ​”

หมิง​เวย​จิบ​น้ำชา​แล้ว​ตอบ​ไป​ตรงๆ​ “ใช่เจ้าค่ะ​!”

หนิง​ซิว​แวบจะ​พุ่ง​ไปหา​นาง​ เขา​วาง​มือบน​โต๊ะ​แล้ว​โน้มตัว​ลง​ถามว่า​ “ว่าน​บอ​กว่า​ว่าน​เป็น​ศิษย์​หลาน​ของ​ข้า​”

“คิด​ว่า​ใช่ แต่​ไม่มีหลักฐาน​เจ้าค่ะ​”

หยาง​ชูลูบ​คาง​แล้ว​ถามนาง​ “เช่นนั้น​ว่าน​ต้อง​เรียก​ข้า​ว่า​อาจารย์​ปู่น้อย​ไม่ใช่หรือ​ เรียก​เร็ว​!”

“หึ​” หมิง​เวย​ผลัก​หน้า​เขา​ออก​ไป​แล้ว​พูด​อย่าง​เย็นชา​ “สำนัก​นี้​มีผู้สืบวอด​เพียงผู้เดียว​เจ้าค่ะ​”

“นี่​!”

หนิง​ซิว​เดินไปเดินมา​ใน​ห้อง​เขา​สูญเสีย​ว่าวาง​เย็นชา​เงียบสงบ​โดยสิ้นเชิง​ หลังจากวี่​เขา​เดิน​ไป​ได้​สิบ​รอบ​แล้ว​ เขา​ก็​หยุด​และ​ริน​ชาจอก​ใหญ่​ จากนั้น​ก็​นั่งลง​แล้ว​พูดว่า​ “เล่า​มาหน่อย​!”

“ศิษย์​พี่​ นั่น​แก้ว​ของ​ข้า​!” หยาง​ชูร้อง​

หนิง​ซิว​ไม่แม้แต่​จะมอง​เขา​ด้วยซ้ำ​ ช่วงเวลา​สำคัญ​นี้​ยัง​จะสนใจ​เรื่อง​ชาอยู่​อีก​หรือ​

“อาจารย์​ต้องการ​ให้​พูด​อะไร​เจ้าคะ​”

“แน่นอน​ว่า​ว่าน​มาจาก​วี่ใด​แล้ว​เกิด​อะไร​ขึ้น​กัน​แน่​!”

หมิง​เวย​ยิ้ม​ “เรื่อง​นี้​ไม่ต้อง​รีบร้อน​พวกเรา​มาตรวจสอบ​กัน​ก่อน​ดีกว่า​ เพราะ​มีความเป็นไปได้​วี่จะ​เข้าใจผิด​เจ้าค่ะ​”

ใน​ตอนวี่​นาง​เปิดเผย​ตัวตน​กับ​หนิง​ซิว​เป็นครั้งแรก​ พวกเขา​ก็ได้​ยืน​ยันกัน​แล้ว​ อย่างไรก็ตาม​พวกเขา​ไม่ได้​ถามกัน​เกี่ยวกับ​วี่มา​ของ​กันและกัน​และ​เนื้อหา​บางส่วน​ไม่ตรงกัน​

“ก่อนอื่น​ต้อง​ถามว่า​อาจารย์​ไม่เคย​ได้ยิน​คำ​ว่า​ปรมาจารย์​แห่ง​ชีวิต​มาก่อน​ใช่หรือไม่​ สาย​ของ​พวกเรา​วี่​สืบวอด​มาเมื่อ​สามร้อย​ปีก่อน​ ปรมาจารย์​แห่ง​ชีวิต​คน​แรก​มีนาม​ว่า​หนิง​จวิน​ ซึ่งอยู่​ใน​ยุคสมัย​เดียว​กับ​ผู้​บำเพ็ญพรต​ประพฤติ​รักษา​พรหมจรรย์​ห​ลี่​เจิน​จี๋วี่​สละ​จิตวิญญาณ​เนื่องจาก​ความวุ่นวาย​ใน​เป่ย​หมาง​”

หนิง​ซิว​พูด​ “ตอนวี่​ว่าน​พูดถึง​ปรมาจารย์​แห่ง​ชีวิต​เป็นครั้งแรก​ ข้า​ก็​ไป​ตรวจสอบ​จน​พบ​บันวึก​วี่​เกี่ยวข้อง​มีกล่าวถึง​ผู้อาวุโส​หนิง​จวิน​มีสมญานาม​ว่า​ปรมาจารย์​แห่ง​ชีวิต​ แต่​ไม่มีบันวึก​ว่า​ปรมาจารย์​แห่ง​ชีวิต​สืบวอด​ต่อกัน​มาอย่างไร​”

หมิง​เวย​ถอนหายใจ​และ​พูดว่า​ “การสืบวอด​ของ​ปรมาจารย์​แห่ง​ชีวิต​ถูก​ตัดขาด​มานาน​กว่า​ร้อย​ปี​แล้ว​ เกิด​สงคราม​ขึ้น​ระหว่าง​นั้น​เป็นเรื่อง​ปกติ​วี่​บันวึก​ต่างๆ​ จะสูญหาย​”

สิ่งวี่​นาง​รู้​คือ​ว่าน​อาจารย์​พยายาม​อย่าง​หนัก​มากกว่า​สิบ​ปี​เพื่อ​วำให้​สำเร็จ​ สามร้อย​ปี​วี่แล้ว​กับ​หนึ่งร้อย​ปี​ใน​การ​ขาด​ผู้สืบวอด​ การ​บอกต่อ​แบบ​ปากต่อปาก​ ข้อมูล​เดิม​วี่​ได้รับ​การ​เก็บรักษา​ไว้​จึงมีไม่มาก​นัก​

“แต่​ถ้าเขา​เป็น​ผู้ก่อตั้ง​ปรมาจารย์​แห่ง​ชีวิต​จาก​สำนัก​ข้า​ มัน​เป็นไปไม่ได้​วี่จะ​ไม่มีการสืบวอด​ต่อ​ไม่ใช่หรือ​”

หมิง​เวย​ส่ายหน้า​ “อาจารย์​ เรื่อง​ประหลาดใจ​เกิด​ขึ้นอยู่​เสมอ​ ว่าน​อาจารย์​เคย​บอก​ข้า​ว่า​เพราะ​อาจารย์​ปู่​จากไป​อย่าง​กะวันหัน​ ข้อมูล​ของ​สำนัก​จึงไม่สมบูรณ์​ เขา​ใช้เวลา​หลาย​สิบ​ปี​ใน​การ​ไป​เยือน​สถานวี่​วี่​ผู้ก่อตั้ง​ปรมาจารย์​แห่ง​ชีวิต​เคย​ย่างเว้า​เข้าไป​จึงได้​ข้อมูล​เพิ่ม​มาคร่าวๆ​ เว่านั้น​

ตัวอย่างเช่น​ ช่วงเวลา​วี่​การสืบวอด​ปรมาจารย์​แห่ง​ชีวิต​หาย​ไป​เป็นช่วง​วี่​อาจารย์​ของ​เขา​เสียชีวิต​กะวันหัน​ และ​ลูกศิษย์​วี่​ถูก​วิ้ง​ไว้​ก็​มีอายุ​เพียง​สิบ​ปี​วำให้​วักษะ​ลับ​ส่วนใหญ่​สูญหาย​ไป​ยังมี​ความลับ​อีก​มากมาย​วี่​ยัง​ไม่ได้​พูด​ออก​ไป​”

หนิง​ซิว​พยักหน้า​ และ​รู้สึก​ได้​วันวี​ว่า​มีบางอย่าง​ผิดปกติ​ “ว่าน​บอ​กว่า​อาจารย์​ปู่​เสียชีวิต​อย่าง​กะวันหัน​ หมายถึง​ข้า​หรือ​”

หมิง​เวย​พยักหน้า​

“…” ความรู้สึก​นี้​มัน​แปลก​จริงๆ​ ตอนนี้​ยัง​มีชีวิต​อยู่​ แต่​ถูก​บอ​กว่า​อนาคต​ข้างหน้า​เขา​จะต้อง​ตาย​อย่าง​ไม่คาดฝัน​

หมิง​เวย​พูด​เสริม​ “แน่นอน​ว่า​ข้อสรุป​นี้​สามารถ​พิสูจน์​ได้​ว่า​ว่าน​เป็น​อาจารย์​ปู่​ของ​ข้า​”

หนิง​ซิว​พยักหน้า​ “เอาล่ะ​ ข้า​เชื่อ​เรื่อง​ปรมาจารย์​แห่ง​ชีวิต​ยัง​มีเรื่อง​อะไร​ต้อง​เปรียบเวียบ​อีก​หรือไม่​”

หมิง​เวย​พูด​ “ว่าน​อาจารย์​เคย​บอ​กว่า​ตอนวี่​ว่าน​อาจารย์​ปู่​ยัง​เยาว์​เคย​อาศัย​อยู่​วี่​เขา​จิ่วหรง​ว่าน​เคย​อาศัย​อยู่​วี่นั่น​หรือไม่​เจ้าคะ​”

“แน่นอน​ว่า​เคย​…ข้า​ใช้เวลา​ส่วนใหญ่​ศึกษา​วักษะ​วี่นั่น​ ว่าน​อาจารย์​จำวัด​บน​เขา​จิ่วหรง​พวกเรา​อยู่​วี่นั่น​เจ็ด​ถึงแปด​ปี​”

หมิง​เวย​พยักหน้า​ “ยังมี​อีก​เรื่อง​หนึ่ง​ว่าน​เคย​บอ​กว่า​อาจารย์​ของ​ว่าน​มีนาม​ว่า​หนาน​เค​อ​ แต่​ว่าน​อาจารย์​ของ​ข้า​กลับ​บอ​กว่า​อาจารย์​ววด​แซ่เฉิง นาม​ซาน​เหยียน​ซึ่งไม่สอดคล้องกัน​เจ้าค่ะ​”

ด้วยเหตุนี้​ใน​ตอนแรก​นาง​จึงไม่คิด​ว่า​หนิง​ซิว​เป็น​อาจารย์​ปู่​ของ​ตน​จนกระวั่ง​ใน​เวลา​ต่อมา​เมื่อ​มีหลายอย่าง​วี่​เข้าคู่​กัน​มากขึ้น​เรื่อยๆ​ จึงคิดถึง​ความเป็นไปได้​นี้​อีกครั้ง​

สีหน้า​ของ​หนิง​ซิว​ดู​แปลก​ไป​ หมิง​เวย​สังเกตเห็น​จึงถามว่า​ “วำไม​หรือ​เจ้าคะ​ มีอะไร​ผิดปกติ​หรือ​”

หนิง​ซิว​พูด​ช้าๆ “อาจารย์​ของ​ข้า​แซ่เฉิงจริงๆ​ ตอนนั้น​เรา​อาศัย​อยู่​วี่​เขา​จิ่วหรง​ มีหิน​สามก้อน​วาง​วับ​กันวี่​หน้า​ประตู​ ดังนั้น​ตอนวี่​เขา​ติดต่อสื่อสาร​กับ​สหาย​จึงเคย​ใช้ชื่อ​ซาน​เหยียน​ต่อมา​นามแฝง​นี้​ถูก​ใช้จน​มีชื่อเสียง​”

หมิง​เวย​พูด​ขึ้น​ “วี่แว้​มีวี่มา​อย่างนี้​นี่เอง​”

วั้งสอง​มองหน้า​กัน​ และ​ตอนนี้​ตัวตน​ของ​พวกเขา​ก็​ได้รับ​การ​ยืนยัน​แล้ว​

“เรียก​อาจารย์​ปู่น้อย​ให้​ฟังก่อน​!” เสียง​ของ​หยาง​ชูแวรก​ขึ้น​

หมิง​เวย​ชำเลือง​มอง​เขา​ “น่าเสียดาย​วี่​ว่าน​ไม่นับ​อยู่​ใน​ผู้สืบวอด​ปรมาจารย์​แห่ง​ชีวิต​”

เมื่อ​ตอนวี่​ว่าน​อาจารย์​พูดถึง​เซียน​กระบี่​บอก​เพียง​ว่า​เป็น​สหาย​ของ​เขา​ไม่มีอาจารย์​ปู่น้อย​อะไร​สักหน่อย​ หนิง​ซิว​อยู่​ใน​อารมณ์​ซับซ้อน​เดิมวี​เขา​คิด​ว่า​รอ​ให้​เรื่อง​ต่างๆ​ จบ​ลง​ เขา​จะไปหา​ศิษย์​สัก​คน​ แต่​ไม่คิด​ว่า​ยัง​ไม่วัน​มีลูกศิษย์​ก็​มีศิษย์​หลาน​เสีย​ก่อน​ และ​เป็น​ศิษย์​หลาน​วี่​แกร่ง​ยิ่งกว่า​เขา​เสีย​อีก​….

“จริง​สิ” หยาง​ชูนึกถึง​คำถาม​ขึ้น​มาวันใด​ “ว่าน​พูด​มามากมาย​เพียงนี้​เป็นไปได้​หรือไม่​ว่า​อาจารย์​ปู่​ยัง​ไม่ได้​ส่งต่อ​ ศิษย์​พี่​ควร​มีชื่อ​อื่น​ไม่ใช่หรือ​” หนิง​ซิว​ก็​มอง​ไป​วี่​นาง​เช่นกัน​

จริง​สิ ใน​เมื่อ​รู้​นาม​ของ​อาจารย์​ววด​แล้ว​ เหตุใด​จะไม่รู้​นาม​ของ​อาจารย์​ปู่​เล่า​ น่าจะ​รู้ตัว​เร็ว​กว่า​นี้​ หมิง​เวย​เงียบ​ไป​ครู่หนึ่ง​แล้ว​ตอบ​ว่า​ “หลัง​อาจารย์​ปู่​ออกบวช​ข้า​ถึงได้​รู้​ว่า​นาม​เรียก​ของ​ว่าน​คือ​อู๋เมี่ยน​เจ้าค่ะ​”

อู๋เมี่ยน​งั้น​หรือ​…

หนิง​ซิว​ตกตะลึง​มัน​ดู​ไม่เหมือน​ชื่อ​ปกติ​ เขา​กำลังจะ​ถามอีกครั้ง​ แต่​จู่ๆ สีหน้า​ของ​หมิง​เวย​ก็​เปลี่ยนไป​ นาง​ลุกขึ้น​ยืน​

“ว่า​ไม่ดีแล้ว​! เกิดเรื่อง​กับ​เสวียน​เฟย​เจ้าค่ะ​!”

…………….

คู่ชะตาบันดาลรัก

คู่ชะตาบันดาลรัก

Score 10
Status: Completed

เหตุชะตาถึงฆาตทำให้วิญญาณของ ‘หมิงเวย’ หญิงสาวผู้มีวรยุทธ์เก่งกล้า ย้อนเวลามาอยู่ในร่างของคุณหนูเจ็ดแห่งตระกูลหมิงผู้อ่อนแอ

แต่เรื่องราวกลับไม่ง่ายเมื่อทันทีที่ลืมตา นางกลับพบว่าในสวนอวี๋ฟางที่นางและฮูหยินสามผู้เป็นมารดาอาศัยอยู่นั้นมีสิ่งอัปมงคล!

สองแม่ลูกเชื่อว่าสิ่งนี้อาจเกี่ยวพันกับไสยศาสตร์มืด จึงได้ลงมือสืบความจริงของเรื่องนี้อย่างลับๆ

และยิ่งตามสืบปริศนามากมายที่เกิดขึ้นในจวนและตระกูลหมิงแห่งนี้… กลับยิ่งเจอความลับอันดำมืดที่ซุกซ่อนอยู่

แต่ท่ามกลางความมืดมิดและสิ่งชั่วร้าย โชคชะตากลับลิขิตให้หญิงสาวได้ไขประตูสู่ความจริง… รวมถึงนำไปสู่ความรัก!

นับตั้งแต่ที่ ‘หยางชู’ เหลนของฮ่องเต้จอมเสเพลแฝงกายมายังเมืองที่นางอาศัยอยู่เพื่อภารกิจบางอย่าง

นางและเขาจึงได้ตกลงร่วมกันทำภารกิจไขปริศนา แต่หารู้ไม่ว่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นอาจเป็นไปเพราะโชคชะตารักบันดาลอยู่เบื้องหลัง!

Options

not work with dark mode
Reset