คนใสซื่ออย่างข้ามีเมตตาจะตายบทที่ 285 กลางแจ้ง

บทที่ 285 กลางแจ้ง

“พั่งจื่อ​ เจ้าไม่เสียใจ​ภายหลัง​จริงๆ​?” จิน​เฟย​เหยา​เอน​อิง​บน​พรม​บิน​ เอ่ย​ถามพั่งจื่อ​ที่นั่ง​อย่าง​สงบนิ่ง​อยู่​ด้าน​ข้าง​

พั่งจื่อ​เหล่​มอง​นาง​อย่าง​ดูแคลน​แล้ว​ไม่ส่งเสียง​ ทว่า​ยัง​นั่ง​ลืม​ตาโต​อยู่​ด้าน​ข้าง​ไม่ขยับเขยื้อน​ด้วย​สีหน้า​ทึ่ม​ทื่อ​

จิน​เฟย​เหยา​ส่าย​ศีรษะ​ นาง​คิดไม่ถึง​ว่า​ต้า​นิ​วจะ​ทิ้ง​พั่งจื่อ​ที่​ชอบ​ที่สุด​และ​ยอม​จาก​พั่งจื่อ​ไป​เพื่อ​กบ​ตัวเล็ก​ๆ จำนวน​สอง​ร้อย​กว่า​ตัว​ เมื่อ​อยู่​ต่อหน้า​ความรัก​ฉัน​ชู้สาว​และ​ความรัก​ฉัน​ญาติสนิท​ สุดท้าย​ต้า​นิว​ก็​เลือก​ข้อ​หลัง​

ทว่า​สิ่งที่​ทำให้​จิน​เฟย​เหยา​ยิ่ง​คิดไม่ถึง​คือ​ ตอนแรก​นาง​วางแผน​ไว้​เรียบร้อย​แล้ว​ นึก​ว่า​พั่งจื่อ​จะรั้ง​อยู่​ ทว่า​ผลสุดท้าย​พั่งจื่อ​กลับ​จากไป​กับ​จิน​เฟย​เหยา​โดย​ไม่ลังเล​ สีหน้า​ของ​มัน​กับ​ต้า​นิว​แน่วแน่​อย่าง​ผิดปกติ​ ไม่มีความ​อาวรณ์​หรือ​ตัดใจ​ไม่ได้​เลย​สักนิด​

ตัว​หนึ่ง​ต้อง​จาก​ตัวผู้​มาเป็น​แม่กบ​ อีก​ตัว​หนึ่ง​ต้อง​จาก​ตัวเมีย​ของ​ตนเอง​และ​ลูก​ๆ ร่อนเร่​พเนจร​ต่อไป​ ต่าง​มีท่าทาง​ตัดสินใจ​แน่วแน่​ สิ่งที่​ทำให้​จิน​เฟย​เหยา​ไม่เข้าใจ​คือ​พั่งจื่อ​ทำ​เพื่อ​หนี​จาก​ต้า​นิว​หรือ​ตัดใจ​จาก​เจ้านาย​อย่าง​ตนเอง​ไม่ได้​จริงๆ​

สำนัก​เทียน​ตี้​รับปาก​จะให้​ต้า​นิว​อาศัย​อยู่​ใน​สำนัก​เทียน​ตี้​ด้วย​ มัน​แก่​เกินไป​ ทำสัญญา​โลหิต​ไม่ได้​แล้ว​ ใน​สำนัก​เทียน​ตี้​มีทะเลสาบ​ขนาด​ไม่ใหญ่​นัก​ ปกติ​ให้​บรรดา​สัตว์​ภูติ​ใช้อาบน้ำ​ สามารถ​ให้​ต้า​นิว​อยู่​ที่นั่น​ได้​พอดี​

จิน​เฟย​เหยา​ไม่เข้าใจ​การกระทำ​ของ​ต้า​นิว​อย่างยิ่ง​ ตาม​หลัก​เหตุผล​ บรรดา​กบ​ตัวเล็ก​ๆ ผ่าน​ขั้นตอน​การ​เป็น​ลูกอ๊อด​ใน​เปลือกไข่​แล้ว​ ตอนนี้​สามารถ​อยู่ตัว​เดียว​ได้​ ต้า​นิว​ต้อง​การเฝ้าดู​พวก​มัน​ซึ่งไม่สอดคล้อง​กับ​นิสัย​ของ​กบ​ หรือว่า​เนื่องจาก​ใน​ท้อง​ยังมี​ไข่​ ดังนั้น​ความรัก​ของ​มารดา​จึงรุนแรง​และ​ไม่อาจ​ตัดใจ​ปล่อยมือ​จาก​ไท่จื่อ​โซ่ว​เล็ก​ๆ ที่​พึ่งพา​ตนเอง​ได้​แล้ว​?

แต่​ลูกกบ​เหล่านี้​ไม่อาจ​อยู่​กับ​ต้า​นิว​ไป​ชั่วชีวิต​ ถ้าอยู่​ใน​ป่า​ ต่อให้​ลูกกบ​ไม่ยอม​ไป​ แม่กบ​ก็​ต้อง​ไล่​ลูกกบ​ไป​

แต่​นี่​ไม่ใช่เรื่อง​ที่​จิน​เฟย​เหยา​ต้อง​ครุ่นคิด​ สำนัก​เทียน​ตี้​ย่อม​มีวิธี​จับ​กบ​ตัวเล็ก​ๆ ไป​ทำสัญญา​โลหิต​ เรื่อง​นี้​จิน​เฟย​เหยา​เคย​บอก​ต้า​นิว​แล้ว​ เดิมที​คิด​จะโน้มน้าว​มัน​ แต่​มัน​กลับ​แสดงออก​ว่า​ถึงแม้ทำสัญญา​โลหิต​ แต่​ขอ​เพียง​ได้​เห็น​บรรดา​ลูกกบ​ทุกเมื่อ​ก็​พอ​

ใน​ดวงตา​ของ​ต้า​นิว​เหลือ​เพียง​บรรดา​ลูกกบ​ แม้แต่​พั่งจื่อ​ก็​กลายเป็น​เมฆล่องลอย​ ก็​สามารถ​เข้าใจ​ได้​ ถึงอย่างไร​สติปัญญา​ของ​ต้า​นิว​ก็​สูงกว่า​สัตว์​ภูติ​อื่นๆ​ นิดหน่อย​ แต่​จิน​เฟย​เหยา​ยัง​รู้สึก​ว่า​การกระทำ​เหมือน​มนุษย์​นี้​แปลกประหลาด​เกินไป​ หลัง​รับ​ศิลา​วิญญาณ​และ​ตาน​สัตว์​ปิศาจ​จาก​อู๋ปอ​เสร็จสิ้น​ ก็​ไป​จาก​เทือกเขา​อู​อวิ๋น​กับ​พั่งจื่อ​

ราวกับ​ฝัน​ตื่น​หนึ่ง​ จิน​เฟย​เหยา​มอง​พั่งจื่อ​ รู้สึก​ว่า​กลับคืน​สู่ก่อน​ขั้น​สร้าง​ฐาน​อีกครั้ง​ นาง​ครุ่นคิด​อย่าง​ละเอียด​พบ​ว่า​นิสัย​ของ​ตนเอง​กับ​พั่งจื่อ​เหมือนกัน​จริงๆ​ ตอนนี้​รู้สึก​ว่า​สาเหตุ​ที่​ต้า​นิว​ไม่ไป​กับ​นาง​มีเพียง​ข้อ​นี้​ นั่น​คือ​มัน​กับ​ตนเอง​เดิน​กัน​คนละ​เส้นทาง​

“พั่งจื่อ​ เจ้ากบ​ไร้​หัวใจ​” จิน​เฟย​เหยา​เงียบงัน​ไป​ครู่หนึ่ง​ พลัน​เอ่ย​กับ​พั่งจื่อ​

“เชอะ​” ในที่สุด​พั่งจื่อ​ก็​ส่งเสียง​ขึ้น​จมูก​แล้ว​มอง​นาง​อย่าง​ดูแคลน​แวบ​หนึ่ง​

จิน​เฟย​เหยา​หัวเราะ​ “พั่งจื่อ​ ก่อนหน้านี้​ข้า​สนทนา​กับ​เจ้าล้วน​ใช้การ​คาดเดา​ แต่กลับ​ไม่เคย​เดา​ผิด​ ตอนนี้​ถึงแม้ร่าง​จริง​ของ​เทา​เที่ย​จะหาย​ไป​ แต่​ความสามารถ​ใน​การ​สนทนา​กับ​สัตว์​ของ​ข้า​ยัง​เหลืออยู่​สอง​สามส่วน​ ข้า​จึงพบ​ว่า​การสื่อสาร​กับ​เจ้าจะมีความสามารถ​สอง​สามส่วน​หรือไม่​ก็​ไม่เห็น​เป็น​อะไร​ ถึงอย่างไร​ก็​เดา​ไม่ผิด​”

“อ๊บๆ”​

“สุรา​? รอ​จนถึง​เมือง​แล้ว​ค่อย​ซื้อ​เถอะ​ ตอนนี้​ข้า​ไม่มีสุรา​จะให้​เจ้าฉลอง​ที่​กลับคืน​สู่ชีวิต​โสด​อีกครั้ง​” หนึ่ง​คน​หนึ่ง​สัตว์เลี้ยง​ต่าง​เป็น​สิ่งที่​ไร้​หัวใจ​ พริบตา​ก็​โยน​ต้า​นิว​และ​ลูกกบ​ฝูงนั้น​ออกจาก​สมอง​ ทั้ง​ยัง​เตรียม​จะไปหา​สุรา​อย่าง​อารมณ์ดี​

พวก​นาง​บิน​ออกจาก​เทือกเขา​อู​อวิ๋น​ ระหว่างทาง​พบ​เมือง​เล็ก​ๆ แห่ง​หนึ่ง​ และ​ไม่จู้จี้ว่า​เมือง​เล็ก​ๆ แบบนี้​จะซื้อ​สุรา​ดี​อะไร​ได้​ หลังจาก​ซื้อ​สุรา​ใน​เมือง​จน​เกลี้ยง​ ก็​ดื่ม​บน​พรม​บิน​พลาง​เหาะ​ไป​โลก​วิญญาณ​หนาน​เฟิง

โลก​วิญญาณ​หนาน​เฟิงถึงจะมีอักษร​หนาน​[1] ที่จริง​ไม่ได้​อยู่​ทางใต้​ของ​โลก​วิญญาณ​เป่ยเฉิน​ มัน​มีรูปร่าง​เป็น​เส้น​ยาว​ราวกับ​เข็มขัด​บาง​ๆ พาด​เป็น​แถบ​ยาว​จาก​ทิศเหนือ​ไป​ยัง​ทิศตะวันตก​อยู่​ข้าง​โลก​วิญญาณ​เป่ยเฉิน​

จิน​เฟย​เหยา​ไม่รู้จัก​สภาพ​ของ​โลก​วิญญาณ​หนาน​เฟิง ใน​ซื่อ​เต้า​จิงนอกจาก​ด่าว่า​พวกเขา​เลวร้าย​แล้ว​ โดย​พื้นฐาน​ก็​ไม่เอ่ยถึง​เรื่อง​อื่นๆ​ หลังจาก​นาง​เข้าไป​ใกล้​โลก​วิญญาณ​หนาน​เฟิงก็​เห็น​เมือง​ระหว่างทาง​ว่างเปล่า​ไร้​ผู้คน​ สำนัก​ถูก​ทิ้ง​ให้​รกร้าง​มาตลอดทาง​ ทั้งหมด​เป็น​ทิวทัศน์​หลังจาก​ถูก​ผู้ฝึก​วิชา​ชั่วร้าย​ของ​โลก​วิญญาณ​หนาน​เฟิงกวาดล้าง​

จิน​เฟย​เหยา​มอง​เมือง​และ​สำนัก​ที่​ถูก​ผู้ฝึก​วิชา​ชั่วร้าย​เผา​ทำลาย​ ก็​อด​เอ่ย​วาจา​ไม่ได้​ “เมือง​ทั้งหมด​ถูก​ทำลาย​จน​กลายเป็น​แบบนี้​ ซากศพ​กลับ​ไม่เหลือ​แม้แต่น้อย​ ผู้ฝึก​วิชา​ชั่วร้าย​นี่​จริงๆ​ เลย​ วิญญาณ​ก็​เก็บ​ไป​ซากศพ​ก็​เก็บ​ไป​ ไม่รู้​ว่า​โลก​วิญญาณ​หนาน​เฟิงจะมีลักษณะ​เป็น​เช่นไร​ อาจจะ​มีซากศพ​แข็งทื่อ​เกลื่อน​พื้น​ ผู้ฝึก​วิญญาณ​ยัง​สู้สุนัข​ไม่ได้​”

ในเวลานี้​ ผู้​บำเพ็ญ​เซียน​สิบสอง​คน​กลุ่ม​หนึ่ง​บิน​มาแต่ไกล​ ใน​นั้น​มีผู้​บำเพ็ญ​เซียน​ขั้น​หลอม​รวม​หนึ่ง​คน​และ​ขั้น​สร้าง​ฐาน​สิบเอ็ด​คน​ หลังจาก​พวกเขา​เห็น​พลัง​การ​บำเพ็ญ​เพียร​ของ​จิน​เฟย​เหยา​ก็​หยุด​ลง​แต่ไกล​ มีสีหน้า​อยาก​จะหลบหนี​ทว่า​ก็​ลังเล​ตัดสินใจ​ไม่ได้​ ทำให้​จิน​เฟย​เหยา​รู้สึก​ว่า​น่าขำ​

ดังนั้น​นาง​ที่​เอน​พิง​หมอนอิง​จึงลุกขึ้น​นั่ง​ตวาด​ใส่พวกเขา​ “พวก​เจ้าเป็น​ใคร​ ผู้ฝึก​วิชา​ชั่วร้าย​หรือ​?”

ผู้​บำเพ็ญ​เซียน​กลุ่ม​นั้น​ถูก​ตวาด​ก็​ชะงัก​ไป​ ไม่กล้า​เข้ามา​คารวะ​ใกล้​ๆ จึงคารวะ​และ​เอ่ย​ตอบ​อยู่​ไกลๆ​ “ตอบ​ผู้อาวุโส​ พวกเรา​เป็น​ศิษย์​ที่มา​ลาดตระเวน​แถบ​ชายแดน​ ไม่ทราบ​ว่า​ผู้อาวุโส​จะไป​ที่ใด​?”

“ข้า​จะไป​โลก​วิญญาณ​หนาน​เฟิงล่า​สังหาร​ผู้ฝึก​วิชา​ชั่วร้าย​คน​หนึ่ง​ ต้อง​ผ่าน​การ​เห็นชอบ​จาก​พวก​เจ้าหรือ​?” จิน​เฟย​เหยา​เอียง​ศีรษะ​เอ่ย​ยิ้ม​ๆ

“ไม่กล้า​ พวกเรา​เพียง​ถามตามหน้าที่​เท่านั้น​ ผู้อาวุโส​ยัง​มีธุระ​ พวกเรา​ไม่รบกวน​แล้ว​” คน​กลุ่ม​นี้​ถอย​ไป​ด้านหลัง​อีก​หนึ่ง​ช่วง​ทันที​

บน​ศีรษะ​ของ​ผู้ฝึก​วิชา​ชั่วร้าย​ไม่ได้​เขียน​อักษร​ว่า​เลว​ไว้​ ถ้าหาก​มิใช่ผู้ฝึก​วิชา​มาร​ที่​แต่งกาย​แปลกประหลาด​ แบก​โลงศพ​ยก​คนตาย​ อย่าง​อื่น​ก็​ดู​ไม่ออก​เลย​จริงๆ​ บางคน​สวม​ชุด​เหมือน​สำนัก​อัน​เที่ยงธรรม​ยิ่งกว่า​สำนัก​อัน​เที่ยงธรรม​จริงๆ​ เสีย​อีก​ หาก​ไม่รู้​ยัง​นึก​ว่า​เป็น​สำนัก​อัน​ทรง​คุณธรรม​ที่​มีชื่อเสียง​ ระวัง​ไว้​ก่อน​ดีกว่า​ ยิ่ง​ไม่ต้อง​เอ่ย​ถึงว่า​คน​ผู้​นี้​เป็น​ผู้​บำเพ็ญ​เซียน​ขั้น​กำเนิด​ใหม่​ ถ้าเป็น​ผู้ฝึก​วิชา​ชั่วร้าย​กลุ่ม​ของ​ตนเอง​จะมีชีวิตรอด​กลับ​ไป​หรือไม่​ก็​ยัง​ไม่รู้​เลย​

“ไป​ตาม​ทาง​นี้​สามารถ​ข้าม​ไป​โลก​วิญญาณ​หนาน​เฟิงได้​สินะ​?” จิน​เฟย​เหยา​ชี้เบื้องหน้า​แล้ว​เอ่ย​ถาม

“ใช่” ผู้​บำเพ็ญ​เซียน​ขั้น​หลอม​รวม​ที่​เป็น​ผู้นำ​เอ่ย​ตอบ​อย่าง​เคารพ​

จิน​เฟย​เหยา​ครุ่นคิด​แล้วจึง​เอ่ย​ถาม “มีการป้องกัน​อะไร​หรือไม่​?”

“ไม่มี โลก​วิญญาณ​หนาน​เฟิงมีผู้ฝึก​วิชา​ชั่วร้าย​ที่​ใช้วง​เวท​เป็น​จำนวน​ไม่น้อย​ วาง​การป้องกัน​ไว้​ก็​ไม่มีประโยชน์​ คนธรรมดา​และ​สำนัก​ของ​โลก​ทาง​ด้าน​นี้​ก็​ถูก​พวกเขา​ทรมาน​ไป​หมดเกลี้ยง​แล้ว​ ปกติ​จะไม่ออกมา​ สถานที่​ที่​ไป​ล้วน​เป็น​สถานที่​ซึ่งมีคน​จำนวนมาก​”

ได้ยิน​คำอธิบาย​ของ​พวกเขา​ จิน​เฟย​เหยา​อยาก​จะบอ​กว่า​พวก​เจ้าตั้ง​กลุ่ม​ลาดตระเวน​ขึ้น​เพื่อ​ลด​เรื่อง​ยุ่งยาก​และ​แสร้งทำ​ท่าทาง​ไป​อย่างนั้น​เอง​สินะ​

“ขอ​เรียนถาม​ชื่อ​แซ่อัน​สูงส่งของ​ผู้อาวุโส​” นี่​เป็น​คำถาม​ที่​จำเป็นต้อง​ถาม ผู้​บำเพ็ญ​เซียน​ขั้น​หลอม​รวม​ใน​กลุ่ม​นั้น​ลังเล​อยู่​ครู่หนึ่ง​จึงเอ่ย​ถาม

“ข้า​ชื่อ​จิน​เฟย​เหยา​” จิน​เฟย​เหยา​เอ่ย​อย่าง​ยิ้มแย้ม​

จากนั้น​ก็​เห็น​กลุ่ม​ที่อยู่​ห่าง​เกือบ​ร้อย​จั้งทาง​ฝั่งตรงข้าม​ บรรยากาศ​พลัน​ผนึก​ค้าง​ หนึ่ง​อึดใจ​ต่อมา​ คน​กลุ่ม​นี้​ใช้เวท​หลบหนี​หลาก​ชนิด​บน​ร่าง​แล้ว​หลบหนี​ไป​จน​เกลี้ยงเกลา​โดย​ไม่ได้​กล่าว​อำลา​

เห็น​เบื้องหน้า​กลายเป็น​เวิ้งว้าง​ว่างเปล่า​ จิน​เฟย​เหยา​ตะลึงงัน​ “ตอนนี้​ข้า​มีชื่อเสียง​โด่งดัง​ขนาด​นี้​เลย​?”

จิน​เฟย​เหยา​ไม่รู้​ว่า​หลัง​นาง​เพิ่ง​จาก​มา สำนัก​เทียน​ตี้​ก็​พูด​เรื่อง​ของ​นาง​ออก​ไป​ เมื่อ​ทุก​สำนัก​รู้​ข่าว​จิน​เฟย​เหยา​ก็​หาย​ไป​โดย​ไร้​เงานาน​แล้ว​

ซื่อ​เต้า​จิงก็​รีบ​เขียน​เรื่อง​นี้​ ทำเอา​โลก​วิญญาณ​เป่ยเฉิน​รู้กัน​ทั่ว​ ทุกคน​ย่อม​รู้จัก​นาม​อัน​ยิ่งใหญ่​ของ​นาง​ดี​ อีก​ทั้ง​เทา​เที่ย​ยัง​กิน​คน​ นี่​จึงเป็นสาเหตุ​สำคัญ​ที่​ทำให้​ผู้​บำเพ็ญ​เซียน​หวาดกลัว​จน​หนี​ไป​

ผ่าน​ไป​ครู่หนึ่ง​ จิน​เฟย​เหยา​จึงได้สติ​คืน​มา นาง​เอ่ย​อย่าง​ไม่ได้รับ​ความเป็นธรรม​ “นั่น​เป็นเรื่อง​ใน​อดีต​ ตอนนี้​ข้า​บรรลุ​ขั้น​กำเนิด​ใหม่​ ไม่กิน​คน​ตั้ง​นาน​แล้ว​ ตอนนี้​ไม่หิว​เลย​สักนิด​ จะวิ่งหนี​ทำไม​”

“อ๊บๆ​ อ๊บ”​ พั่งจื่อ​ที่นั่ง​อยู่​ด้าน​ข้าง​หัวเราะ​ใส่นาง​

“พั่งจื่อ​ ตอนนี้​ดูเหมือน​เจ้าจะอิสร​เสรี​จริงๆ​ ข้า​รู้สึก​ว่า​เจ้าสมควร​กลับ​ไป​ดูแล​ลูก​ๆ ที่​เทือกเขา​อู​อวิ๋น”​ จิน​เฟย​เหยา​มอง​พั่งจื่อ​ด้วย​เจตนาร้าย​

พั่งจื่อ​เป็น​ใบ้​ไป​ทันที​ หุบปาก​และ​แสดงท่าทาง​โง่งมแต่​โดยดี​

“ช่างเถอะ​ รีบ​ไป​โลก​วิญญาณ​หนาน​เฟิงดีกว่า​ คาด​ว่า​คนชั่ว​อย่าง​ข้า​ไป​ถึงที่นั่น​ บรรดา​ผู้ฝึก​วิชา​ชั่วร้าย​น่าจะ​มาตั้งแถว​รอ​ต้อนรับ​” จิน​เฟย​เหยา​คิด​อย่าง​เบิกบานใจ​ เหยียบ​พรม​บิน​เหาะ​ไป​โลก​วิญญาณ​หนาน​เฟิง

นาง​คิด​เสีย​เลิศลอย​ แต่​เรื่องจริง​กับ​จินตนาการ​แตก​ต่างกัน​ลิบลับ​ เมื่อ​จิน​เฟย​เหยา​เหยียบย่าง​มาถึงทะเลทราย​ของ​โลก​วิญญาณ​หนาน​เฟิงอย่าง​ราบรื่น​ นาง​เดินทาง​มาครึ่ง​เดือน​เต็มๆ​ เมื่อ​มาถึงโอเอซิส​แห่ง​หนึ่ง​ นาง​ก็​หมด​วาจา​

ข้าง​สระน้ำ​ใสแจ๋ว​ที่​โอเอซิส​ มีคน​สอง​คน​ก็​กำลัง​มีสัมพันธ์กัน​กลางแจ้ง​ จิน​เฟย​เหยา​รู้สึก​ช่วยไม่ได้​อย่างยิ่ง​ ได้​พบ​คน​ของ​โลก​หนาน​เฟิงอย่าง​ยากเย็น​ คิดไม่ถึง​ว่า​จะเป็น​ฉาก​แบบนี้​

ทว่า​สิ่งที่​ทำให้​นาง​หมด​วาจา​คือ​ คน​ทั้งสอง​มองเห็น​นาง​แล้ว​กลับ​ไม่หลบเลี่ยง​เลย​สักนิด​ ยังคง​สนุกสนาน​กัน​อย่าง​ร้อนแรง​ดังเดิม​

สตรี​ที่อยู่​ข้าง​หน้าเป็น​ผู้​บำเพ็ญ​เซียน​ เพียงแต่​มีพลัง​การ​บำเพ็ญ​เพียร​ขั้น​สร้าง​ฐาน​ สายตา​เลอะเลือน​เกรง​ว่า​คง​ลืม​ทุกสิ่ง​รอบด้าน​ไป​นาน​แล้ว​ ส่วน​บุรุษ​ด้านหลัง​นาง​คิดไม่ถึง​ว่า​จะมีพลัง​การ​บำเพ็ญ​เพียร​ขั้น​กำเนิด​ใหม่​ช่วง​กลาง​ เวลานี้​เส้น​ผม​แผ่​กระจาย​ลงมา​กำลัง​ยุ่ง​สุด​ๆ ชั่วขณะ​จึงมองเห็น​หน้าตา​ไม่ชัด​

จิน​เฟย​เหยา​ลูบ​คาง​ ครุ่นคิด​ว่า​ตนเอง​จะจากไป​หรือ​สอบถาม​เส้นทาง​ดี​ มอง​ความเคลื่อนไหว​ของ​คน​ทั้งสอง​น่าจะ​ใกล้​เสร็จ​แล้ว​กระมัง​ รอ​ก่อน​ดีกว่า​ ดังนั้น​นาง​จึงนั่ง​อยู่​บน​พรม​บิน​ จ้องมอง​คน​ทั้งสอง​อย่าง​ตั้งใจ​กับ​พั่งจื่อ​

บุรุษ​ขั้น​กำเนิด​ใหม่​คน​นั้น​ไม่สนใจ​ว่า​มีคน​อยู่​ด้าน​ข้าง​ สมควร​ทำ​สิ่งใด​ก็​ทำ​สิ่งนั้น​ดังเดิม​ ดูเหมือน​ยัง​ตื่นเต้น​กว่า​ปกติ​เนื่องจาก​มีคน​มอง​อยู่​ด้าน​ข้าง​ด้วย​

เนิ่นนาน​ก็​ยัง​ไม่เสร็จ​เสียที​ จิน​เฟย​เหยา​หาว​อย่าง​เบื่อหน่าย​ ได้​แต่​บ่นพึมพำ​กับ​พั่งจื่อ​ “น่าเบื่อ​ยิ่ง​ คน​ผู้​นี้​คง​ไม่ได้​กินตัว​เดียว​อัน​เดียว​ของ​สัตว์​อะไร​มาหรอก​นะ​ ข้า​รอ​อยู่​นาน​แล้ว​ ถ้ารู้​แต่แรก​คง​ไป​ก่อน​ คิดผิด​จริงๆ​”

สิ้น​เสียง​ ก็​ได้ยิน​บุรุษ​ขั้น​กำเนิด​ใหม่​ที่​โอเอซิส​ด้านล่าง​เอ่ยปาก​ “ถ้าสหาย​เซียน​รู้สึก​เบื่อหน่าย​ก็​ลงมา​สนุก​กัน​หน่อย​”

“ช่างเถอะ​ ชั่วครู่​ชั่วคราว​ท่าน​คง​ยัง​ไม่เสร็จ​กิจ​ ข้า​ไม่ถามทาง​ท่าน​แล้ว​ขอตัว​ก่อน​” จิน​เฟย​เหยา​ล้วง​หู​แล้ว​ตอบ​อย่าง​ไม่ใส่ใจ

ท่าทาง​ของ​นาง​ย่ำแย่​เกินไป​ ดู​ละคร​ฟรี​ๆ แล้ว​ยังมี​ท่าทาง​เบื่อหน่าย​อีก​ บุรุษ​ขั้น​กำเนิด​ใหม่​ผู้​นี้​พลัน​ส่งเสียง​ขึ้น​จมูก​ ผู้​บำเพ็ญ​เซียน​สตรี​คน​นั้น​พลัน​ส่งเสียงร้อง​โหยหวน​

พอ​จิน​เฟย​เหยา​มอง​ก็​เห็น​ร่าง​ของ​ผู้​บำเพ็ญ​เซียน​สตรี​คน​นั้น​พลัน​หด​ลง​ราวกับ​ถูก​สูบน้ำ​ออก​ กลายเป็น​ศพ​แห้ง​ซาก​หนึ่ง​ใน​พริบตา​

จากนั้น​ผู้​บำเพ็ญ​เซียน​ขั้น​หยวน​อิง​คน​นั้น​โยน​ศพ​แห้ง​ลง​บน​พื้น​ แล้ว​ยืน​ขึ้น​เงยหน้า​มอง​จิน​เฟย​เหยา​ ใบ​หน้าที่​ถูกเส้น​ผม​ยาว​ปิดบัง​ไป​กว่า​ครึ่ง​แย้มยิ้ม​ “ขั้น​กำเนิด​ใหม่​ช่วงต้น​ ไม่ได้​กิน​มานาน​แล้ว​ พา​ตัว​มาหา​ถึงที่​พอดี​”

“ดึง​หยิน​เสริม​หยาง​…อาศัย​เจ้าก็​คิด​จะกิน​ข้า​? ใคร​จะกิน​ใคร​ก็​ยัง​ไม่แน่​” จิน​เฟย​เหยา​ก็​ยืน​ขึ้น​ เลีย​ริมฝีปาก​ เอ่ย​อย่าง​ยิ้มแย้ม​

……………………………………

[1] หนาน​ แปล​ ว่า​ ทิศใต้​

คนใสซื่ออย่างข้ามีเมตตาจะตาย

คนใสซื่ออย่างข้ามีเมตตาจะตาย

Score 10

Options

not work with dark mode
Reset