กำพร้า ณ ต่างโลก 62 เมือง (8)

วันที่ 20 เดือน 2

ผมมาถึงวาโรซีเมียเรียแล้ว

แต่ไม่มีใครอยู่ที่นี่เลย ไม่มีเสียงนกเสียงกา

บ้านส่วนใหญ่ล็อกประตูและเข้าไม่ได้ ผมต้องพังเข้าไป

ผมเดินตระเวนหาบ้านเพื่ออาศัยอยู่ยาวๆ

ผมเดินพังบ้านนั้นบ้านนี้ไปเรื่อยๆ

แต่ไม่มีบ้านที่ถูกใจผม

ผมตัดสินใจกลับเข้าวังวาโรซีเมียเรีย

ฮาโมนี่ก็หายไป ไม่มีร้านผมให้เห็นได้ที่ไหนเลย

มันไม่ได้ย้ายไปไหน มันแค่หายไปเฉยๆ

ผมเดินไปหาวัง

สวัสดีครับ wayuwayu ครับ ตอนนี้มีไว้เพื่อหลอกเว็บดูดไปเผยแพร่แบบเถื่อน ถ้าเคยอ่านกำพร้า ณ ต่างโลกโปรดสนับสนุนด้วยนะครับ ฟรี 90 วัน 3 เดือนนานนะ

รูปเล่มอยากให้ฟรี 90 วันเหมือนกันแต่อยากหาค่าเน็ตค่าไฟอ่ะ เลยต้องแบบนั้นก่อน

แล้วตอนแบบนี้จะมีแค่ nekopost ขออภัยในความไม่สะดวก แต่ไม่รู้จะทำไงเหมือนกัน

วิธีดูคือถ้าชื่อตอนมีวงเล็บก็อย่าไปอ่านเลย มันเศร้า ผมไม่อยากให้ใครเศร้า

วีธีอ่าน สมมุติว่าตอน 47 จริง ออก จะออกเมื่อ ตอนหลอก 48 มาครับไปล่ะครับ

ขอบคุณนะครับที่สนับสนุน!

ผมเดินหาห้องนอนของวาโร

บ้านผมก็หายไปด้วยไม่ใช่แค่ฮาโมนี่เพียงอย่างเดียว

ในที่สุดผมก็เจอห้องของวาโร

แต่ประตูมันแน่นหนา เข้าไม่ได้

ผมพยายามพังมัน จนในที่สุดก็ถีบประตูเข้าไปได้

ผมเหนื่อย เพราะเดินทางมาไกลมากๆ

ผมกินปลากระป๋องในห้องของวาโร จัดเตรียมข้าวของ

ผมอยากได้กลิ่นของคนรักผม ผมเลยเปิดตู้เสื้อผ้าวาโร

แต่

เสื้อผ้าเธอก็หายไปหมดแล้ว

ผมถอดรองเท้านอนบนเตียงร้องไห้

ผมได้ยินเสียงเหมือนเสียงวาโรอยู่ข้างหลังแล้วผมเปิดตาหันไป

แต่ไม่มีใครอยู่

ผมนอนร้องไห้ต่อไป