ผมกำลังนั่งยองๆ ผมยกก้นง้างกระแทกสอดใส่วิวที่ยืน 10 ขาทางรูหลังระหว่างเอามือจับให้ก้นยกมา ให้มันอยู่มั่นๆ
เธอน้ำลายยืดลงพื้นร้องเบาลงเพราะเธอปิดปากตัวเอง
หลังจากวันที่เรามีเซ็กส์รูหลังกันเราเอารูหลังกันจนถึงเที่ยงคืนสามวันติด จนมีคนบ่นเรื่องเสียง
หลังจากนั้นพวกเธอเริ่มอยากน้อยลงเราเลยได้เพลากันบ้าง
ถ้าเราทำบ้านเราต้องทำห้องที่ป้องกันเสียงออกด้วยตอนเราสร้างบ้านเอง
แต่ตอนนี้เราต้องกลั้นเองกันก่อน
ผมเสียบสุดโคนยิงหมดคลังแล้วพลิกตัวนอน
“ฝันดี”
วีหลับไปแล้วแล้วผมนอนพร้อมวิว
ตอนนี้ผม 21 ปี 2 เดือน
ผมหลับอย่างสบายสุดๆ
ผมตื่นมาสดชื่นสุดๆ
วีกับวิวเริ่มตื่นกันหลังผม
เราอาบน้ำด้วยกัน มีเซ็กส์ทางรูหลังช้าๆในห้องน้ำให้ออกแรงน้อยเพราะเดี๋ยวเราจะไปออกกำลังกาย
ดีที่พอผมเป็นผู้ใหญ่ที่ความอยากทำเรื่องนั้นยังเหมือนวัยรุ่นอยู่
ตอนแรกมันลดลงไปแต่พอเราเริ่มมีเซ็กส์ทางด้านหลังกันมันกลับไปเป็นวัยรุ่นทันที
ร่างกายผมมันคงแปลกๆ หรือผมเป็นคนลามก?
ผมไม่รู้เหมือนกันว่าผมเป็นอะไรแต่มันก็ดีอยู่เพราะผมได้มีวีกับวิว
เมื่อเราสุดปล่อยในลึกๆแล้วพวกเธอเบ่งออกหน่อยหนึ่ง
“สวนมั้ยจะได้หมดๆ?”
ผมถามพวกเธอ
“ไม่เอาหนูอยากเก็บไว้หน่อย มันอุ่นๆดี มันอุ่นใจหนูขมิบกันไว้ได้”
ผมพยักหน้าให้วี
เราแต่งตัวเตรียมไปออกกำลังกาย
เมื่อถึงลานแล้วทุกคนดูพร้อมเราเริ่มจากวิ่งแล้วออกกำลังไปเรื่อยๆ
ผมเริ่มซ้อมก่อนคนที่ยังซ้อมท่าไม่เสร็จ
เมื่อเราซ้อมกันพอได้เวลาแล้ว เราแยกย้ายกันเป็นกรรมการให้คนที่ซ้อมกันอยู่
ผมดูคู่พี่อเด็ปกับผักชี
พี่อเด็ปดูฝึกมาดีมากกว่าและผักชีแพ้ 3-0 ผักชีไม่ค่อยได้ชนะใครเลยนอกจากเฟทกับซิ่นเนี่ยน
ผมไม่อยากพูดว่าผักชีไม่มีไฟฝึก ผมว่าเธอแค่ยังไม่ตั้งใจเรื่องการฝึกร่างกายพอ
เพราะแรกๆผักชีเริ่มจากการเกลียดหุ่นก้านตัวเองเพราะเธอผอมมากตอนเร่ร่อน
เรื่องการสืบเรื่องตายแล้วไปไหนเราเตรียมการมาเป็นสองปีได้แล้ว
ทุกอย่างมันพร้อมเหลือแค่คนอาสาที่รู้ว่าตัวเองจะตายวันไหน
เราหาคนที่รู้วันเกิดและอยู่มา 100 ปี
แต่เราเข้าใจกันหมดว่าคนแบบนั้นหายากเราเลยทำได้แค่รอ
เราสรุปการออกกำลังกายวันนี้และคิดจะแยกย้ายไปหาอะไรกิน
เราขี่นกฟาเนิคกันไปเป็นขบวนแล้วไปเข้าฮาโมนี่
พี่คุมะเข้ารับหน้าที่แทนลูกมือแล้วเรารวมโต๊ะนั่งกินส้มตำกันวงใหญ่
มีตำไทย, ตำปลาร้า, ตำแตง, ลาภเนื้อ, ตับหวานเสียบไม้เป็น 10 ไม้, ไก่ย่าง, และคอหมูย่าง
เรานั่งกินกันมือเปล่า จกเข้าเหนียวในกระตี๊บของแต่ละคน
มันแปลกนิดหน่อยที่เรากินส้มตำกันแต่เช้า แต่มันไม่เป็นไร ลำไส้โลกนี้มันทรงพลัง
พี่อายะมากินด้วยตั้งแต่แรก เธอนั่งข้างวีกับวิว
วีกับวิวเล่าเรื่องเมื่อคืนกับเมื่อเช้าอย่างสนุกสนาน
เมื่อคืนเราใส่กันสุดแรงเกิดตั้งแต่เริ่มยันเที่ยงคืนจนล้ากันหมด
ผมนึกไปถึงตอนวีฉีกขาแนบกับพื้นแล้วเอามือดันอกผมและขย่มอย่างเร็วมาก
ผมรีบนึกอย่างอื่นก่อนของผมแข็งใต้โต๊ะ
เมื่อจานไหนหมดผมเห็นพนักงานที่ทำงานมานาน
ผมยิ้มให้เธอแล้วเธอยิ้มๆกลับมา
ผมปล่อยเธอทำงานแล้วขอบคุณเธอ
เรากินอย่างอร่อยจนอิ่ม และเมื่อเรากินเสร็จเราแยกย้ายไปทำงานประจำหน้าที่
หัวหน้าแผนกกลับไปทำงานที่บ้านเป็นบางคน ผมรอเครื่องชงกาแฟกับคอมพิวเตอร์รุ่นแรกจากผักชี
ผมไปประจำตำแหน่งแล้วท่านหญิงเสือดำเรียกผมเข้าห้อง
หลังจากวันที่เธอกึ่งปล้ำผม ผมมีอะไรกับเธอบ่อยอยู่ แต่มันเร็วทุกครั้ง
ของเธอมันหนีบแรงกว่าใครจนผมไม่ไหวจะทน
แม้พี่อายะอายุมากกว่าเธอแต่ยังหนีบไม่เท่าของท่านหญิงเสือดำ
หรือพี่อายะยังไม่ได้เอาจริง? ผมสงสัย
ผมคำนับพี่เดนีโร แล้วเขาพยักหน้าให้ผม จากนั้นพี่เดนีโรเปิดห้องท่านหญิงเสือดำ
เมื่อเข้ามาห้องทำงานที่ออกเรียบร้อยที่มีโต๊ะทำงานวาวๆ
ท่านหญิงใส่ชุดเซ็กซี่ขึ้นวันนี้ แต่ยังเป็นแนวที่เห็นว่าเธอปกครอง
“เมื่อวานฉันตัดสินใจอย่างนึง”
“ครับ?”
เธอบอกเรื่องเมื่อวานของเธอ แล้วผมพูดเชิงถาม
“กำไรฮาโมนี่มันดีกว่า มันทำให้ฉันไม่อยากดูแลคาเฟ่เสือหิวต่อ”
“เอาจริงเหรอครับ?”
เธอบอกไม่อยากดูคาเฟ่เสือหิวอีกแล้ว แล้วผมถามอีกรอบ
ท่านหญิงเสือดำพยักหน้าให้ผม
“ดังนั้น ฉันจะให้เธอดูแลคาเฟ่เสือหิวต่อ แล้วฉันจะเน้นเรื่องเสริมของเล่นตามห้อง”
เธอทำไม้ทำมือชี้แจงให้ผมฟัง
“เพราะเป็นอย่างนั้น ฉันจะขอสั่งของเล่นเพิ่มชิ้นหนึ่ง คนอยู่ห้องบนสุดที่ดาดฟ้าของชั้นที่ 6 ต้องการของที่ใส่สองรูเหมือนของเขา”
เมื่อท่านหญิงบอกความต้องการของลูกค้า ผมคิดออกทันที ถ้าอย่างนั้นต้องนั่นสินะ
“ถ้าอย่างนั้นผมมีดิลโด้ แต่ผมต้องขอเวลาเขาให้มาพิมพ์แบบและขอใช้เวลาผลิตก่อน”
“เธอรู้ใช่มั้ยว่าจะผลิตอะไร?”
เมื่อผมอธิบาย บอกชื่อและเวลาผลิตได้ ท่านหญิงให้ผมยืนยัน
“ใช่ครับ”
“ดี! พร้อมเมื่อไหร่คนที่เปิดห้องของฉันจะแยกย้ายกันไปสองฝั่ง”
ผมตอบด้วยใจมุ่งมั่นแล้วท่านหญิงชมผม
จากนั้นท่านหญิงคิดซักพัก
จากนั้นท่านหญิงก้าวขึ้นโต๊ะ
ชุดเซ็กซี่ของเธอเปิด เธอไม่ได้ใส่กางเกงในเหมือนปรกติ
เธอกางขา
“เลีย”
“ครับ”
ผมตอบรับที่เธอสั่ง
ผมเลียอยู่ชั่วโมงหนึ่งเธอก็ให้ใส่จริง
ผมใส่เสร็จ สีอยู่นานอยู่ แล้วดูเวลา มันประมาณครึ่งชั่วโมงจากตอนเริ่ม
เมื่อผมสุดและเธอเกือบๆ เธอไล่ผมไปทำงาน ผมออกจากห้อง ทักพี่เดนีโรแล้วไปประจำที่หน้าประตูทางเข้า
เมื่อผมทำงานอยู่ซักพัก
รถม้ามาจอดข้างหน้าดงเสือดอกเล่นน้ำ
มีผู้หญิงเดินมา แล้วมีคนอ้วนๆแหวนทองเยอะๆใส่ชุดหรูๆลงมาตามเธอ
ผมจำหน้าเธอได้ เธอเป็นเจ้าหญิงที่เคยมาซ้อมด้วยเมื่อตอนเด็ก ที่ผมแพ้ราบคาบ วีกับวิวก็ด้วย
ผมคิดให้แน่ใจว่าจำเธอได้แน่ และผมจำเธอได้แน่ๆ
ตอนนี้เธอ 30 ต้นๆแล้ว
หน้าเธอคม ผมยาว แต่ผมเห็นว่าตาเธอสีแดง หุ่นเหมือนนักกายกรรม หน้าอกกับก้นพอดีพอดีแต่มันมีเอกลักษณ์ที่งอนขึ้นให้เห็นแม้ผ่านเสื้อผ้า ทุกอย่างดูดีขึ้น
เอวเธอสวยเหมือนเดิม
ผมประทับใจตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็นเธอ หน้าตาก็สวย สู้ก็เก่ง
เธอมองหน้าผมแล้วเอียงหัวเหมือนจำไม่ได้แล้วทุบมือ
“สวัสดีวารี หนุ่มแล้วนะ อายุเท่าไหร่แล้วล่ะ?”
“21 ครับ เจ้าหญิงวล็อดซีเมียผู้สวยงาม แล้วพี่ล่ะ?”
“ฉันเป็นราชินีแล้ว อายุ 31”
เธอบอกผม ถ้าเธอเป็นราชินีแสดงว่าครอบครัวเธอเสียชีวิต หน้าเธอเปลี่ยนเป็นเศร้าๆ
“ฉัน–”
“เร็วๆซี่ ฉันอยากเที่ยวแล้ว จะพาฉันมาเลี้ยงไม่ใช่เหรอ?”
คนอ้วนๆข้างหลังเธอตัดคำพูดเธอ ผมโกรธนิดหน่อย แต่ท่านหญิงดูหน้าเสียๆ
เธอเข้าไปส่ง แล้วซักพักเธอเดินออกมา
“ให้ผมเอารถม้าไปจอดมั้ย?”
ผมอาสา คนคุมประตูกับผมหันควับ
“เห้ย นั่นราชินีของประเทศใหญ่ต่างประเทศนะ ฉันรู้นายชอบผู้หญิงแต่ดูหนังหน้าตัวเองเถอะ”
“เจอรักอ่ะดิ”
ผมยิ้มหาเขาแต่ตาจ้องเจ้าหญิงที่ยืนข้างหน้าผม
“รักเหรอ?”
เจ้าหญิงพูดเบามากแต่ผมได้ยิน บอกเธอตอนนี้เธออาจถอยห่าง
“ฉันมีคนขับอยู่แล้ว แต่”
เธอเว้นช่วงแล้วก้มหน้าคิด
ผมแต่งตัวดี มีตกแต่งด้วยทอง มันเหมือนกึ่งสูทกึ่งใส่สบาย
แต่กางเกงผมเป็นผ้ายืดเพราะผ้าธรรมดาเตะสูงแล้วเป้าขาด
“ไปส่งฉันที่โรงแรม วารี”
“เห้ย”
“โอ๊ะ”
เธอบอกผมให้ผมไปส่ง ผมอุทานแล้วเพื่อนทำงานถึงกับร้องเบาๆเหมือนไม่เชื่อ
เธอหันไปบอกให้รถม้าขับไปโรงแรมก่อน
“ได้มั้ย?”
เธอถามผมอีกรอบ
“ได้ครับ ผมหาคนมาแทนก่อน”
ผมชี้แจงเธอ แล้วเข้าไปบอกเคาน์เตอร์ ทางเคาน์เตอร์ติดต่อท่านหญิงแจ้ง แล้วผมกลับไปหาเธอใหม่
“เป็นเด็กซ่องเหรอ?”
“ผมไม่ได้ขายแต่เป็นลูกน้องครับ แล้วเปิดร้านของตัวเอง หัวหน้าผมเก็บค่าที่และกำไร”
“อย่างนี้นี่เอง”
เมื่อเธอถามการงานแล้วผมบอกเธอบอกมาว่าเข้าใจแล้วพยักหน้า
รถม้าไปแล้ว มีคนมายืนแทนผม
“กินข้าวยังครับ? อาหารร้านผมอร่อยนะ”
“จริงเหรอ? ไหนพาไปที ชุดนั้นทองจริงมั้ย?”
“จริงครับ”
ผมชวนเธอกินข้าวแล้วเธอตามมา แล้วผมตอบเรื่องทองที่แต่งชุด
ผมเลือกว่าชวนเธอกินอะไรดี ผมอยากให้ท่านหญิงลองของแปลกขึ้นมา
ผมเลือกส้มตำปลาร้าใส่ไข่ต้มสองลูก คอหมูย่างและลาภหมู ของเธอมีช้อนส้อม
เธอดูสนใจส้มตำปลาร้า
เราหาที่นั่งและเห็นคนไม่ค่อยมี ผมเลยไปเลื่อนโต๊ะให้ไม่มีใครมานั่งข้างเรารอบโต๊ะ
เรานั่งกันแล้วเริ่มกินส้มตำปลาร้า
เธอตักส้มตำปลาร้าคำเล็กๆ คอหมูย่างชิ้นหนึ่ง และลาภหมูคำใหญ่ๆ
เธอใส่เข้าปาก ผมหยิบไข่ต้มหนึ่งลูกวางไว้จานตัวเองแล้วเอามือพร้อมข้าวเหนียวเปิบส้มตำปลาร้า
รสชาติมันนัวและแซ่บสุดๆ
เมื่อเธอเห็นผมกินกับข้าวเหนียวเธอวางช้อนไว้ข้างๆแล้วเอามือหยิบ
เรากินเมนูร้านส้มตำไปเรื่อยๆ
“รวยแล้วเหรอ? ใส่เสื้อมีทอง”
เธอถามผมเรื่องเงิน
ผมว่าผมตอบไปตรงๆดีกว่าเพราะเงินเธอคงเยอะกว่า
“นี่แหละร้านผม เงินที่ได้มามีหลายแสน แต่ผมมีลูกน้องและเพื่อนสมัยเด็ก”
“แล้วน้องๆเธอล่ะ?”
“ก็ยังอยู่ด้วยกันทำงานด้วยกันครับ”
พี่วาโรถามถึงวีกับวิว ผมจำชื่อเล่นเธอได้ด้วยที่ตอนนั้นเธอให้เราเรียก
ผมเล่าเรื่องวันนั้นที่เราเปลี่ยนมาเป็นแฟน
“มีหลายแสนเหรอ?”
“ครับ”
เธอถามเรื่องเงินอีกรอบ ดูไม่สนใจที่ผมมีแฟนแล้วและดูเหมือนเธอสนใจเงิน มากกว่าอะไรเลย
เรานั่งกินกันและผมเล่าชีวิต สิ่งประดิษฐ์ที่ผมผลิต เธอฟังดูสนใจทั้งหมด แต่เหมือนเธอคิดอะไรบางอย่างอยู่แล้วพยักหน้าอย่างเดียว
เมื่อเรากินเสร็จ ล้างมือกลับมานั่งโต๊ะเสร็จ
“ไปส่งฉันที่โรงแรม”
“ได้ครับ เจ้าหญิง”
ผมรู้ว่าเธอเป็นราชินี แต่ความจำเก่าที่จำเธอได้ติดใจยังขึ้นมาก่อนอยู่ ผมเลยเรียกเธออย่างนั้น
เราค่อยๆเดินกันไปโรงแรม ผมเหลียวมองหน้าเธอตลอดเวลาและเหมือนเธอตัดสินใจอะไรได้แล้ว
ผมไม่รู้ว่าเธอแน่วแน่อะไร แต่เธอเอื้อมมาจับมือผม ผมจับมือเธอเบาๆตอบ
“ฉันสวยมั้ย?”
“มากครับ”
“โดนใจมั้ย?”
“แน่นอนครับ เจ้าหญิง”
“อืม”
เธอถามเรื่องความสวยเธอให้ผมตอบโดยไม่รู้สาเหตุ เมื่อถึงเคาน์เตอร์โรงแรม
“ห้องเก่าปิดไปเลย ขอเป็นห้องใหม่ที่คนละห้องแทน เอาวันนี้ทั้งวันกับพรุ่งนี้ทั้งวัน”
“ได้ค่ะ”
เมื่อเธอบอกเสร็จ เธอจูงผมไป ผมจะขึ้นห้องกับเจ้าหญิงหรือ?
เมื่อเข้าห้อง เรานั่งกันที่ข้างเตียง
เอาจริงหรือนี่พี่วาโร?
เรานั่งกันเงียบๆ
“เรื่องแบบนั้นเธอเก่งมั้ย?”
“ผมก็บ่อยอยู่นะ”
เมื่อเธอถามเรื่องชีวิตเซ็กส์ ผมบอกเธอไปตรงๆ
“เธอไม่เซ็กซี่เลย แต่มันถูกใจฉันแปลกๆ และเธอหล่อขึ้นมาก”
“มีคนพูดบ่อยเหมือนกัน แต่นี่แหละผม”
“จูบฉันให้ฉันลืมจูบห่วยๆเมื่อเช้า”
เมื่อเธอบอกเรื่องที่คนบอกผมบ่อยๆผมบอกเธอ
เธอยื่นหน้ามาจูบ ผมชูสองมือร้องเฮดังๆในใจ
ผมจูบเธอช้าๆ ตอนแรกเธอจูบไม่เป็นแต่เมื่อผมทำเธอทำตาม
พอผมช้าเธอก็ช้า พอผมเริ่มเลียลิ้นแหย่ลิ้นเธอก็ทำมั่ง
ผมพลักเธอลงเตียง แล้วยกเธอไปวางเบาๆกลางเตียงแล้วเรานอนตะแคงจูบกัน
ผมเริ่มกำหน้าอกเธอบนเสื้อ
พี่วาโรดูกล้าๆ แต่หวั่นๆ
มือเธอโอบคอผมอยู่ ผมเอามือขวาเธอไปจับตรงนั้นของผม
มันแข็งตั้งแต่ได้จับหน้าอกเธอแล้ว
เธอจับเมื่อคลำๆได้ 2–3 ครั้งเธอถอดเสื้อผมออก แล้วเธอยกเกราะโซ่ออก
มันหนักแต่เธอยกไหว ผมเห็นกล้ามแขนเธอใหญ่อยู่
ผมเลิกจูบมาถอดเสื้อผ้าเธอ
พี่วาโรชักของผมจนน้ำอยากชายเริ่มออก
ผมล้วงของเธอมั่ง
แต่ผมล้วงไปโดนเยื่อนั้น
เธอรู้ตัวแล้วหน้าแดง หยุดจูบแล้วหันไปทางอื่ม
“เอาจริงเหรอ? ราชินีแห่งวาโรซีเมียเรีย”
พี่วาโรไม่พูดอะไรแล้วตาหวานหน้าแดงใส่ผม
แต่หน้าดูมีความมุ่งมั่น เพียงแต่ตาเธอเยิ้ม
“ใช่”
เธอตอบมา เธอรู้อยู่แล้วว่าผมเป็นกำพร้า
ผมลงไปใต้ขาเธอเลียๆตรงนั้นครึ่งชั่วโมง แล้วเริ่มเอาปากอมแล้วเลีย
เธอเอาต้นขาหนีบผม มันหนีบอย่างแรง แต่ไม่แรงเท่าต้นขาใหญ่ของวี
ผมเปลี่ยนเป็นท่า 69 เธออมเหมือนไม่กล้าเลีย
ผมถอดกระโปรงเธอออก แต่เธอเอามือลงมาห้าม
แต่ผมถอดเร็วมันเลยไม่ทัน
จากนั้นเธอถีบตัวไปลุกขึ้นยืน แล้วหันมาเร็วๆ
ผมเห็นหลังก้นเธอ มันเป็นหางสีดำปลายเป็นรูปหัวใจ
“เป็นเผ่าอื่นเหรอ? ซัคคิวบัสใช่มั้ย?”
เธอโกรธแล้วไม่ตอบ
ผมใส่ถุงรอเตรียมพร้อม
ผมพกถุงมา 7 ถุงตลอดเวลาตอนผมออกไปข้างนอก
“ทำไมรู้จัก ในโลกนี้มันไม่มีใครเหมือนฉัน! เธอรู้จักได้ยังไง”
“เอิ่ม จากพวกหนังสือเก่าๆจากศิโร?”
ผมโกหกไปเผื่อเธอไม่รู้
“เธอโกหก เธอมาจากไหน ฉันไปที่ศิโรแล้ว และจำบ้านพวกเธอได้ ร้านหนังสือตรงนั้นมีแต่หนังสือใหม่ ไม่มีหนังสือเก่าที่พูดถึงเผ่าพันธุ์ฉัน”
ซวยแล้ว เธอดันจำได้แม่นอีกด้วย
ผมนึกถึงความไว้ใจได้ของเธอ ผมรู้ความลับสุดยอดเธอ
เหมือนผมไม่มีทางเลือกแล้ว นอกจากพูดความจริง ความลับสุดยอดของผม
ผมเล่าว่าจริงๆแล้วผมมาจากไหน ผมเล่าเรื่องที่ผมมาจากต่างโลก
เธอตั้งใจฟังตั้งแต่ต้นจนจบ
“เพราะเธอเป็นแบบนี้เองเหรอเนี่ย”
เธอพูดคนเดียวเบาๆ
“แต่เธอมีเงินใช่มั้ย?”
“พอมีอยู่”
เธอถามผมเรื่องเงินอีกครั้งแล้วผมตอบไป
ทำไมเธอห่วงเรื่องเงินมากกว่าอะไรเลย มันไม่น่าเหมือนเธอเลยเพราะวาโรซีเมียเรียรวยมาก
แต่ผมเลิกคิดมากเรื่องเธอและสนใจสิ่งที่สำคัญกว่า
ผมชูมือจะจับแล้วเรียกเธอ
“ทำต่อเถอะ”
“เธอไม่ถือ?”
“ไม่เลยซักนิด”
เมื่อผมเรียกเธอทำต่อเธอถามว่าผมมีปัญหาอะไรมั้ย
ในที่สุดเธอก็ยอมเดินมา
หน้าเธอมองเหมือนตัดสินใจให้แน่วแน่อีกรอบ
เธอลงอมให้ผมให้น้ำลายมันเยิ้มๆ
“ใส่เลย”
เมื่อผมเปลี่ยนท่าเธอลงนอนแล้วผมเตรียมสอดใส่
“แต่”
เมื่อผมจะใส่เธอพูดขึ้นมาก่อน ผมหยุดฟัง
“แสนทอง! หลังจากนั้น เธอใส่ยังไงก็ได้”
มันประมาณเงินส่วนตัวผมเกือบทั้งหมดหลังตัดทุน
มันต้องใช้เวลาเดือนหนึ่งถ้าขายดีกว่ากำไรจะได้เท่าเดิมหรือมากกว่านิดหน่อย
“ตกลง”
เธอยิ้มให้ผม จูบผมครั้งหนึ่ง แลกลิ้นกันลึก แล้วเธอกลับลงไปนอน
จากนั้นเธอจ้องดูสิ่งที่เกิดขึ้นข้างล่าง
เธอไม่กลัวสิ่งที่กำลังจะเกิดแม้แต่นิดเดียว
ผมค่อยๆใส่จนเยื่อขาดแล้วทำช้าๆ
หน้าเธอขมวดคิ้วดูเจ็บตอนแรก
ผมลงไปจูบเธอแล้วทำต่อไปเรื่อยๆ
ผมจูบไปทำช้าๆไปเรื่อยๆอยู่นาน
พอผมเริ่มได้ยินเสียงครางผมเร่งความเร็วขึ้นหนึ่งระดับ เน้นช้าๆลึกๆ
สุดปลายของผมชนสุดทางของเธอ แต่หน้าเธอแดงแล้วครางดังเมื่อชน
“เร่งเลย อยู่ดีๆฉันอยากโดนแรงๆ”
เธอสั่งผม เธอคงใกล้สุดแล้วเพราะของเธอมันหนีบแรงขึ้นและเสียงน้ำมันเริ่มแฉะเยอะ
ผมเร่งความเร็วและเบาๆ
หน้าเธอดูชอบและสนุกอยู่ผมเลยไม่หยุด
ตาเธอเปลี่ยนเป็นรูปหัวใจ ตอนแรกมันก็เปลี่ยนเป็นรูปเงินแต่ผมคิดว่ามองผิดเลยไม่ได้เอามาคิด แต่เธอเป็นซัคคิวบัส ธรรมชาติเธอคงเป็นอย่างนั้น
ผมปล่อยในถุง
เมื่อผมเสร็จผมเอาออกจะถอดมัดถุงเอาทิชชู่ห่อแต่เธอฉกมันออกไปจากมือ
ผมงงนิดหน่อย เพราะยังไม่ทันมัดแล้วแค่หยิบทิชชู่เอง
เธอเอาไปใสปากแล้วดูดจนถุงแบน
เธอกลืนน้ำเหมือนหิวน้ำมาก แต่มันเป็นน้ำนั้นของผู้ชาย
เมื่อผมดูเวลามันประมาณ 10 โมงเช้า วันนี้ยังอีกนานก่อนประชุมเพื่อผลิตดิลโด้
เธอดูเหมือนอยากถามอะไรซักอย่าง
ผมควักถุงออกมาแสดงเจตนาว่าอยากทำอีก
ผมกองถุงทั้งหมดไว้บนเตียงแล้วหยิบถุงฉีก
เธอปัดถุงออกจากมือกระเด็นไป
แล้วเธอปัดบนเตียงหายหมด
“เอาจริง?”
“ฉันท้องยาก มันไม่เป็นไร มันเป็นเพราะเผ่าพันธุ์”
“ฉันอยากพร้อมมีตอน 30 มียาคุมมั้ย?”
เมื่อผมถามเรื่องยาคุม เธอส่ายหน้า
ผมว่าผมพกมาขวดหนึ่งแบบเม็ด มันอยู่ในกระเป๋า
ผมไปหยิบกระเป๋าใส่ของใช้ ผมเอาขวดหนึ่งยื่นให้เธอ
เมื่อผมเห็นเธอกินผมทำใจให้พร้อม
ผมทำต่อไปเรื่อยๆแล้วปล่อยข้างใน
ผมทำจนถึงบ่าย 2 แล้วให้เธอรอในห้องแต่เธอจะไปด้วย
ผมให้เธอเลือกชุดชั้นในในฮาโมนี่แล้วไปประชุม
ผมอธิบายแล้วสั่งผลิตดิลโด้
“เจ้าหญิงเลยเหรอวะ?”
“ตัวจริงเลยแหละมหัศศรี เป็นราชินีแล้วด้วย”
ผมขยายงานข่าวไปรายงานเรื่องวาโรซีเมียเรียเน้นเรื่องราชินี
ผมบอกวีกับวิวว่าอาจไม่กลับบ้าน เธอดูหน้าโกรธนิดหน่อยแต่ให้ไป
ผมกลับไปทำเรื่องแบบนั้นต่อกับเธอในชุดชั้นใน
แต่งโดย: wayuwayu
tipme : tipme.in.th/wayuwayutl
ตอนนี้เปิดให้อ่านฟรี 90 วัน ขอเชิญโดเนทสนับสนุนผู้แต่ง ขอบคุณมากครับ
ติดตามข้อมูลข่าวสาร, ติดต่อ: https://x.com/wayutl
https://facebook.com/100087843892571/
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://i2.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2022/08/bmn54u2yvhx9x9it.jpeg?resize=60,85 "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
