บทที่ 504 การต่อสู้เริ่มต้นขึ้น
บทที่ 504 การต่อสู้เริ่มต้นขึ้น
ถังซวงหัวเราะเมื่อได้ยินถ้อยคำเหล่านั้น
“ทำไมฉันต้องบอกคนแปลกหน้าด้วยว่าแม่ของฉันเป็นใคร?”
ถังคุนเฉินขมวดคิ้ว แววตาเต็มไปด้วยความเย็นชาก่อนจะเปิดปาก “นี่สาวน้อย ไร้การศึกษาเสียจริง”
“ที่ฉันยังยืนคุยกับคุณอยู่ตรงนี้เพราะฉันมีการศึกษาค่ะ ไม่อย่างนั้นคงไม่อยู่ตรงนี้แน่นอน”
ขณะที่ถังซวงพูด เธอเห็นว่าชายวัยกลางคนและถังอวี้สือค่อนข้างจะคล้ายคลึงกัน ดูเหมือนว่าทั้งสองคนจะมีสัมพันธ์ทางสายเลือด “ถังอวี้สือ เธอคิดจะหลอกฉันมาที่นี่… เพื่อจะให้เขาเห็นว่าฉันมีหน้าตายังไง จะได้ยืนยันว่าฉันกับเธอเกี่ยวข้องกันไหมน่ะหรือ?”
ในตอนท้ายของประโยค สีหน้าของถังซวงเต็มไปด้วยความเย้ยหยัน
“เธอคงจะพยายามสืบเรื่องนี้อย่างหนัก… ดูเหมือนหน้าของฉันจะทำให้สถานะของเธอสั่นคลอนจริง ๆ นะ ไม่อย่างนั้นคนอย่างเธอคงไม่มาวุ่นวายกับฉันขนาดนี้”
เหวินเจ๋อหลิ่วเห็นท่าทีของถังซวงก็ยิ่งรู้สึกไม่พอใจขึ้นมา
“ถังซวง เธอพูดมากเกินไปแล้วนะ ฉันจะคอยดูว่าหลังจากนี้เธอจะพูดมากได้อีกไหม”
ถังอวี้สือที่ไม่ชอบถังซวงอยู่แล้ว ตอนนี้เธอยิ่งต้องการรู้แผนการของตา “คุณตาคะ คุณตาจะทำยังไงกับถังซวงต่อ?”
ถังคุนเฉินจ้องมองถังซวงเขม็ง แม้เขาจะเตรียมใจมาแล้ว แต่ก็ยังตกใจหลังจากได้พบเธอจริง ๆ มันไม่จำเป็นต้องตรวจสอบอะไรอีกต่อไป ถังซวงตรงหน้านี้เกี่ยวข้องกับครอบครัวใหญ่แน่นอน
“แค่พาเธอไปก็พอ”
ถังคุนเฉินเตรียมการไว้แล้ว เขาจะไม่ยอมให้ใครมาพบถังซวงเด็ดขาด ส่วนเว่ยเหิง เขาจะจัดการกับคนคนนั้นทีหลัง ส่วนสถานการณ์ภายในครอบครัวของถังซวง เขาจะสืบสวนในภายหลังอย่างละเอียด เพราะเขาอยากรู้ว่าเรื่องราวต่าง ๆ มันผิดพลาดตรงไหน มันควรจะเรียบร้อยแล้วไม่ใช่หรือ?
ถังอวี้สือพยักหน้าอย่างรวดเร็ว แล้วพูดต่อว่า “ค่ะคุณตา อย่างนั้นพาเธอออกไปดีกว่าค่ะ”
“หึ… ดูเหมือนพวกคุณจะไม่ถามฉันเลยนะว่าฉันอยากไปด้วยไหม”
แม้ถังคุนเฉินจะเตรียมการทุกอย่างไว้แล้ว แต่ถังซวงก็ไม่ได้ยินยอม ขณะเดียวกันเธอเริ่มมั่นใจแล้วว่าเรื่องราวนี้เกี่ยวข้องกับเฮ่อหลานอย่างแน่นอน
เห็นถังซวงไม่ยินยอม ถังคุนเฉินที่หมดความอดทนปรบมือส่งสัญญาณ “พาหล่อนออกไป”
“ครับ”
ทันใดนั้น ชายร่างสูงใหญ่ปรากฏตัว เขาหันมองถังซวงด้วยสีหน้ามุ่งร้ายและเตรียมเข้าจับกุม
“กล้าดียังไง!”
ก่อนชายผู้นั้นจะเข้ามาใกล้ กลับมีคนปรากฏตัวขึ้นข้างหน้าถังซวง นั่นคือเหลิ่งตงและคนคุ้มกันคนอื่น ๆ เวลานี้พวกเขาทั้งหมดหันมองชายตรงหน้าอย่างเย็นชา
“โอ้… มีคนคอยปกป้องเธออยู่งั้นหรือ”
ถังคุนเฉินเหลือบมองถังซวงอย่างประหลาดใจ อีกทั้งในใจยิ่งนึกสงสัย
ถังอวี้สือและเหวินเจ๋อหลิ่วยิ่งรู้สึกไม่เชื่อสายตา “นี่… มันอะไรกัน?”
อย่างไรก็ตามไม่มีใครคิดตอบคำถามของเธอ เหลิ่งตงและคนอื่น ๆ เข้าไปตะลุมบอนกับชายตรงหน้า
“อ่า… ดูเหมือนฉันจะประเมินเธอต่ำไปหน่อย”
ถังคุนเฉินยังคงจ้องมองถังซวงอย่างไม่ละสายตา ในแววตายิ่งฉายชัดถึงความสนใจ
ถังซวงรู้สึกรังเกียจสายตานั้น และยิ่งเห็นอีกฝ่ายจ้องมองเธอ เธอสบถออกมาอย่างเย็นชา “ไม่สำคัญว่าคุณจะเป็นใคร แต่สายตาของคุณในตอนนี้ทำให้ฉันไม่พอใจมาก”
“ฮ่า… ฮ่าฮ่าฮ่า…”
ถังคุนเฉินระเบิดเสียงหัวเราะราวกับได้ค้นพบเรื่องราวน่าตื่นตาตื่นใจ
“สาวน้อย กล้าไม่เบานี่ แต่ถึงเธอจะมีคนคอยช่วยเหลือ แต่เธอก็หนีไม่รอดหรอก” ถังคุนเฉินหันมองเหวินเจ๋อหลิ่ว “แล้วมัวยืนทำอะไรอยู่? ทำไมไม่เชิญเพื่อนร่วมชั้นของเธอไปนั่งเล่นที่บ้านของเราล่ะ?”
“ค่ะ นายท่านรอง”
เหวินเจ๋อหลิ่วรีบพุ่งเข้าหาถังซวง เธอเองไม่ชอบหน้าของถังซวงมานานแล้ว วันนี้เธอจะได้ระบายความโกรธแค้นสักที
แต่ก่อนที่เหวินเจ๋อหลิ่วจะเข้าถึงตัวถังซวง กลับมีคนอื่นปรากฏตัวขึ้นขวางหน้าถังซวงอีกครั้ง คนเหล่านั้นเข้ามารับมือกับเหวินเจ๋อหลิ่ว ทั้งหมดนี้เป็นคนของผู้เฒ่าจิง
คนที่ถูกส่งมาโดยผู้เฒ่าจิงคิดว่าผู้เฒ่าจิงเพียงคิดมากไปเอง ไม่คิดว่าจะเกิดเรื่องทั้งที่ทำงานวันแรก ในตอนแรกทุกคนประมาทเหวินเจ๋อหลิ่วไป แต่เมื่อต่อสู้ไปสักพัก พวกเขาสัมผัสได้ว่าผู้หญิงตรงหน้าเองก็ฝีมือไม่เบา
ถังอวี้สือเห็นว่ามีคนมากมายคอยปกป้องถังซวงอยู่ก็มีหน้าเคร่งเครียด
“ถังซวง เธอเป็นใครกันแน่? หรือเธอรู้อยู่แล้วว่าพวกเรากำลังหมายตาเธออยู่?”
ถังอวี้สือรู้สึกไม่เชื่อภาพตรงหน้า คุณตาเพิ่งจะมาถึงเมืองหลวง แม้แต่เธอเองยังไม่รู้เลยว่าคุณตาจะมาที่นี่ แล้วอย่างนี้ถังซวงจะทราบล่วงหน้าได้ยังไง แต่มีเพียงคำอธิบายเดียวเท่านั้นคือถังซวงมีคนคอยติดตามเสมอมา
“ถังซวง เธอเป็นใครกันแน่ ทำไมถึงมีคนพวกนี้คอยปกป้องเธอ”
ถังซวงยิ้มให้ถังอวี้สือก่อนจะพูดขึ้นว่า “แล้วทำไมฉันต้องบอกเธอ?”
“เธอ…”
เห็นท่าทีเหินห่างของถังซวงอย่างนั้น รอยยิ้มอ่อนโยนของถังอวี้สือหายไปทันที
ถังคุนเฉินเหลือบมองหลานสาวก่อนจะพูดขึ้นว่า “อวี้สือ หลานจัดการกับถังซวง ตาขอดูหน่อยแล้วกันว่าทักษะของหลานพัฒนาไปถึงไหนแล้ว พาเพื่อนไปนั่งเล่นที่บ้านให้ได้ล่ะ”
“ค่ะคุณตา”
ถังอวี้สือพยักหน้ารับก่อนจะพุ่งเข้าไปหาถังซวงทันที
รอบตัวของถังซวงมีคนสองกลุ่ม หนึ่งคือเหลิ่งตง และอีกกลุ่มคือคนที่ถังคุนเฉินพามา ส่วนคนที่ผู้เฒ่าจิงส่งมากำลังต่อสู้กับเหวินเจ๋อหลิ่ว ดังนั้นเมื่อถังอวี้สือพุ่งเข้ามาอย่างนี้ ถังซวงจึงต้องลงมือด้วยตัวเอง
แต่ขณะถังซวงจะจัดการกับถังอวี้สือ โม่เจ๋อหยวนกลับวิ่งเข้ามาเสียก่อน
“ซวงเอ๋อร์… เป็นอะไรไหม”
เห็นโม่เจ๋อหยวนเข้ามา ถังซวงรีบส่ายศีรษะก่อนจะตอบกลับว่า “ไม่ค่ะอาหยวน ฉันสบายดี”
เมื่อเห็นถังซวงไม่สนใจตน และยังหันไปพูดคุยกับคนอื่น สีหน้าของถังอวี้สือยิ่งบิดเบี้ยวน่าเกลียด “ถังซวง ต่อให้จะมีใครมาช่วยเธอ พวกเขาก็ช่วยเธอไม่ได้หรอก”
ทันทีที่โม่เจ๋อหยวนได้ยินอย่างนั้น เขาสบถน้ำเสียงเย็นชา “งั้นหรือ? แล้วเธอแข็งแกร่งพอที่จะทำอย่างนั้นหรือเปล่าล่ะ?”
โม่เจ๋อหยวนขอให้ผู้คุ้มกันของเขาเข้าจัดการถังอวี้สือโดยตรง
คนที่คุ้มกันโม่เจ๋อหยวนไม่เพียงแต่เป็นคนของผู้อาวุโสจูเท่านั้น แต่ยังมีคนของตระกูลโม่ด้วย และตอนนี้ยังเหลือคนที่ว่างไม่มีคู่ต่อสู้ยืนอยู่เบื้องหลังอีก ทั้งหมดพุ่งเข้าหาถังอวี้สือ แต่หลายคนรับมืออีกฝ่ายไม่ได้ง่าย ๆ จึงไม่กล้าประมาทเพียงเพราะเธอเป็นหญิงสาว
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://i2.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2022/08/bmn54u2yvhx9x9it.jpeg?resize=60,85 "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
