กอบกู้ชีวิตวัยรุ่นให้คุณภรรยา 31.3 [อนาคต]ความชอบที่เพิ่มขึ้น 3

ตอนที่ 31.3 [อนาคต]ความชอบที่เพิ่มขึ้น 3

สายตาของรุ่นพี่ชิซุกะมองฉันอย่างตกใจ

เดี๋ยว… คำถามฉันแปลกไปขนาดนั้นเลยเหรอ?

“รุ่นพี่ชิซุกะ ตอนนี้ก็อยู่กับแฟนใช่ไหมคะ? ก็เลยอยากขอคำแนะนำจากเซนpai น่ะค่ะ”

“อ่า… เรื่องนั้นน่ะเหรอ… จริงๆ แล้วเราเลิกกันแล้วค่ะ เพราะเราไม่ค่อยเข้ากัน เลยตอนนี้ก็อยู่คนเดียวค่ะ”

เอ๋… จริงเหรอ? ฉันรีบปิดปากตัวเองทันที

“ขอโทษนะคะ ฉันคิดว่ารุ่นพี่ยังอยู่กับแฟนอยู่น่ะค่ะ”

“ไม่ต้องขอโทษหรอกค่ะ ไม่ได้รู้สึกอะไรหรอกค่ะ ตอนนี้ก็งานเหมือนเป็นแฟนเลยล่ะ”

รุ่นพี่ชิซุกะยิ้มแหยๆ

“อ้อ เข้าใจแล้วค่ะ ยูกิจังไม่ค่อยมีประสบการณ์กับผู้ชายใช่ไหมล่ะ”

“ก็ไม่ได้ถึงกับไม่มีประสบการณ์… จริงๆ ก็ไม่ได้รู้สึกแปลกๆ เวลาคุยกับผู้ชายเท่าไหร่”

“แต่พออยู่กับสามีกลับรู้สึกอายใช่ไหม”

รุ่นพี่ชิซุกะหัวเราะน้อยๆ เมื่อเห็นท่าทางของฉัน

“ก็แน่ล่ะค่ะ เขาคือคนพิเศษ อยากให้เขาชอบเรา ก็เลยไม่อยากให้เขารังเกียจเรา ไม่อยากให้เขาเห็นส่วนที่ไม่ดีของตัวเอง… กลัวเขาจะเห็นภายในตัวเอง มันเลยรู้สึกอายแบบนั้นล่ะค่ะ”

อืม… ตรงมากเลย

ตอนที่ฉันกัดปากล่าง รุ่นพี่ชิซุกะก็พูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนเหมือนพูดกับเด็กๆ

“ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ สิ่งที่เธอกำลังรู้สึกนี่มันเป็นเรื่องปกติของตอนเริ่มคบกันใหม่ๆ เลย”

“เอ๋ จริงเหรอคะ?”

“ใช่ค่ะ จริงๆ แล้วมันก็เกิดขึ้นเพราะว่าเธอเพิ่งเริ่มอยู่ด้วยกันเลยค่ะ ตอนนี้เธออาจจะยังไม่คุ้นชินก็ได้ พอคบกันนานๆ มันก็จะชินไปเอง”

อ่อ… ก็แปลว่าไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรหรอก

ฉันรู้สึกโล่งใจเล็กน้อย

“แล้ว… อย่างนั้นไม่หมายความว่าจะไม่มีวิธีแก้ปัญหาล่ะค่ะ?”

“วิธีแก้เหรอ… อืม… คิดว่าเวลาก็น่าจะช่วยได้ค่ะ ถ้าอยู่ด้วยกันไปเรื่อยๆ ก็จะเคยชินเอง”

“แล้วก็ต้องอายไปเรื่อยๆ ใช่ไหมคะจนกว่าจะชิน?”

ฉันทำท่าทางหมดกำลังใจ แต่รุ่นพี่ชิซุกะกลับหยุดคิดแล้วพูด

“อ้า… จริงด้วยนะ… บางที อาจจะมีสิ่งนี้ที่ช่วยได้นะ”

พูดจบ รุ่นพี่ชิซุกะก็ยื่นหน้าจอโทรศัพท์มือถือให้ฉันดู

ในหน้าจอนั้นมีมังงะที่มีสาวมัธยมปลายหน้าตาน่ารักเป็นตัวละครหลัก

“มังงะคอมเมดี้รักที่เพิ่งออกใหม่เมื่อไม่นานมานี้ค่ะ เป็นผลงานจากที่ที่ฉันทำงานอยู่”

“เอ๊ะ รุ่นพี่ชิซุกะ ตอนนี้ทำงานเกี่ยวกับมังงะเหรอคะ?”

รุ่นชิซุกะ ทำงานที่สำนักพิมพ์ใหญ่ ก่อนหน้านี้เคยทำงานเกี่ยวกับนวนิยายแนววรรณกรรม

“ฉันทำงานในแผนกประชาสัมพันธ์ค่ะ เลยดูแลหลายประเภทของนิตยสาร พวกงานแบบนี้ก็มีอยู่ในแผนกของฉันด้วย เรื่องนี้เป็นหนึ่งในผลงานที่ฉันดูแลค่ะ ชื่อว่า ‘เกิดข้อผิดพลาดของเจ้าของอพาร์ตเมนต์ ทำให้ต้องอยู่กับมาดอนน่าของโรงเรียน’ “

(TLN: มาดอนน่า? นักร้องป่ะ?)

“จะมีเหตุการณ์แบบนั้นเหรอคะ? คนแปลกหน้าเจอกันแล้วอยู่ด้วยกันทันที มันดูเป็นสถานการณ์ที่สะดวกเกินไปไหม?”

“…ก็เธอเองนั่นแหละ”

“อึก…”

ฉันหัวเราะแหยๆ

“หรือว่าเป็นเพราะสถานการณ์ของฉันคล้ายๆ กับตัวละครในเรื่องนั่นเหรอคะ?”

“อืม ใช่ค่ะ บางทีอาจจะมีอะไรบางอย่างที่ช่วยได้ เรื่องนี้มีนักเขียนที่เก่งในการบรรยายจิตใจของตัวละครนะคะ”

“อืม… แต่มันก็ดูต่างจากชีวิตจริงนะ”

ก็จริงนะ แต่คิดว่าถ้ารุ่นชิซุกะแนะนำก็คงจะมีอะไรบางอย่างที่ช่วยได้

“ค่ะ เข้าใจแล้วค่ะ จะลองกลับไปอ่านดูค่ะ”

ฉันกลับบ้านและแวะไปที่ร้านหนังสือก่อน

ตอนยืนที่แคชเชียร์ก็รู้สึกเขินเล็กน้อย

ปกติฉันอ่านนิยายบ้าง แต่ไม่ค่อยอ่านมังงะเท่าไหร่ จริงๆ แล้วมังงะมีภาพให้ดู มักจะคิดว่าเป็นของเด็กๆ ซะมากกว่า

แต่ก็เห็นในทีวีว่าตอนนี้ผู้ใหญ่ก็ดูมังงะกันเยอะ โดยเฉพาะมังงะที่อ่านบนสมาร์ทโฟน

กลับถึงบ้าน นั่งลงบนเตียงในห้องตัวเองแล้วเปิดมังงะดู

พลิกหน้าไปมา

…อ๋อ เข้าใจแล้วค่ะ การพบกันในแบบนี้เอง

…เดี๋ยวนะ… ทำไมสาวคนนี้ดูเหมือนไม่มีสติในการป้องกันตัวเองเลยคะ? แค่ผ้าม่านผืนเดียวก็ยังนอนอยู่ได้

พลิกๆ ไป

…พระเอกนี่ก็ไม่เลวนะ… แต่ละตอนทำให้รู้สึกดี

…เอ๊ะ! นี่มันจะถูกเปิดเผยที่โรงเรียนเหรอ?

พลิกๆ ไป

…เอ๊ะ! ที่ตรงนี้จบแล้วเหรอ!? พึ่งจะเริ่มสนุกเองนะ…

ไม่รู้ตัวเลยว่าฉันอ่านจบไปจนหมดเล่ม

จริงๆ แล้วไม่คิดว่าจะสนุกขนาดนี้

เล่มสอง… เล่มสองมันยังไม่ออกใช่ไหม?

ลองค้นหาบนเน็ตดูแล้ว เล่มสองจะออกในอีกสองเดือน

แต่ผู้เขียนคนนี้เคยเขียนซีรีส์รักคอมเมดี้มาแล้วสิบเล่ม สถานการณ์มันไม่เหมือนกันเลย แต่ถ้าเป็นนักเขียนคนนี้ ก็คงน่าจะสนุก

แล้วฉันก็ซื้อ e-book มาอ่านต่อ

ใช่ค่ะ มันสนุกจริงๆ

หลังจากนั้นไม่นาน ฉันก็จมอยู่ในโลกของมังงะเลิฟคอมเมดี้ไปอย่างไม่รู้ตัว

แต่สุดท้าย… มันก็ไม่ได้ช่วยอะไรในชีวิตจริงเลย